muslim.uz
Аллоҳ ва унинг Расулидан 100 ўгит: 1-ўгит: Қўпол, қалби қаттиқ бўлманг!
1-ўгит: Қўпол, қалби қаттиқ бўлманг!
Аллоҳ таоло айтади: “Аллоҳнинг раҳмати ила уларга мулойим бўлдинг. Агар қўпол, қалби қаттиқ бўлганингда, атрофингдан тарқаб кетар эдилар. Бас, уларни авф эт. Уларга истиғфор айт ва улар билан ишларингда машварат қил. Азму қарор қилганингдан сўнг Аллоҳга таваккал қил. Албатта Аллоҳ таваккал қилувчиларни севадир”. (Оли имрон сураси, 159-оят)
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Албатта, Аллоҳ таоло мулойимдир. Ва ҳар бир ишда мулойимликни яхши кўради”, дедилар. (Муттафақун алайҳ)
Хулоса:
- Мулойимлик Аллоҳ таолонинг раҳматидир.
- Мулойимликни Аллоҳ яхши кўради.
- Қўполлик дўст-у, ёрларни камайишига сабаб бўлади.
- Дўстларни хатосини кечирмоқ керак.
- Дўстларнинг ҳаққига дуолар қилиш лозим.
- Ишларда маслаҳат қилмоқ зарур.
- Аввал азму қарор қилиб, сўнгра Аллоҳга таваккул қилинади.
- Аллоҳ таваккул қилувчи бандаларини яхши кўради.
- Аллоҳ таоло мулойим Зотдир.
Аллоҳ таоло барчамизни ушбу ўгитга амал қилувчилардан қилсин. Ҳамда ҳалимлик либоси билан сийласин!
Олмазор туманидаги
“Мевазор” масжиди имом ноиби:
Ёрбек Исломов
“Халқни маломат қилма”
Фузайл ибн Иёз розияллоҳу анҳуга бир киши келиб: “Менга насиҳат қилинг”, деди. Фузайл ибн Иёз розияллоҳу анҳу шундай дедилар:
“Сенга беш нарсани насиҳат қиламан уни ёд ол ва доимо унга амал қил:
- Сенга нима етса, Аллоҳнинг тақдиридан деб бил, халқни маломат қилма;
- Тилингни сақла, халойиқ ундан саломат бўлсин. Шунда Аллоҳнинг азобидан саломат бўласан;
- Аллоҳнингсенга ризқ бераман деган ваъдасини рост бил, шунда мўмин бўласан;
- Ўлимга тайёр тур, шунда ғофил ҳолда ўлмайсан.
- Қаерда бўлсанг ҳам, Аллоҳ таолонинг зикрини кўпайтир, шунда гуноҳлардан сақланасан”.
Абу Лайс Самарқандийнинг
“Танбеҳул ғофилийн” китобидан
ДИҚҚАТ ЭЪЛОН!!!
Ўзбекистон мусулмонлари идораси тасарруфидаги Олий ва ўрта махсус ислом таълим муассасаларига абитуриентларнинг ҳужжатларини қабул қилиш жараёнлари техник сабабларга кўра
- Ҳадис илми мактаби ва ўрта махсус ислом таълим муассасаларида
2020 йилнинг 20 июнидан 10 июлигача (шу куни ҳам),
- Тошкент ислом институти ва Мир Араб олий мадрасасида 2020 йилнинг 20 июнидан 20 июлигача (шу куни ҳам) бўлиб ўтиши белгиланди.
Иш эгасига берилмаса қиёматни кутаверинг
Ҳазрати Оиша розияллоҳу анҳо онамиздан ривоят қилинган ҳадисда: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
“Бирортангиз бир иш қилса, Аллоҳ ўша ишни яхшилаб қилишингизни яхши кўради”.
Зеро, ҳар бир ишни энг мукаммал ўринга қўйиб бажариш эҳсондир.
Ҳадиси шарифлардан бирида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай марҳамат қилганлар:
“Иш ўз эгасининг қўлидан бошқасига ўтса, қиёматни кутаверинг”.
Ҳар бир ишнинг ўз эгаси – мутахассиси бор. Кучли, билимли, омонатдор ва ҳалол мутахассис ўзига топширилган вазифани маромига етказиб бажаради. Қолаверса касб соҳиби яъни иш эгаси ўз касбини севадиган ва унга умрини бағишлаган бўлади. Айнан мана шу омил касб эгалари учун энг муҳим мезонлардандир.
Зеро, касб танлаш инсон ҳаёти ва тақдирига таъсир этиши мумкин.
Олимларнинг таъкидлашича, ҳар бир инсон касб танлашда ўзининг феъл-атвори, қизиқишларини ҳисобга олиши керак. Касбнинг “обрўли”, “сердаромад” ва “имконияти катта” жиҳатлари эмас, балки ҳар бир инсоннинг феъл-атвори ҳамда дунёқарашига мос келиши – жуда муҳим. Агар аксинча бўлса, ҳар қанча кўп пул тўланмасин, иши унмай, касалликларга чалиниш хавфи шунча кўп бўлар экан. Номақбул иш фаолияти – инсон ҳаётига алькоголь, наркотик моддалари ва урушлардан ҳам кўпроқ хавф солади, дейди олимлар. Бу борада дунё бўйлаб кузатилган статистика қуйидагича:
Ҳар йили ишлаб чиқаришда ва касб касалликларидан 2 миллиондан зиёд инсон нобуд бўлади — шунингдек, уруш ва ҳарбий можаролардан 650 мингга яқин инсон нобуд бўлар экан.
Айниқса, ривожланган мамлакатларда иш учун берилаётган қурбонлар сони юқори. Масалан, ҳар йили бир неча юзлаб япон ўта толиқиш оқибатида тўппа-тўғри иш жойининг ўзида бандаликни бажо келтиради.
Ёкоҳома университети тадқиқотчилариниг ёзишича ҳафтасига ўрта ҳисобда бир нафар одам руҳий зўриқишларга дош бера олмай, депрессия оқибатида турли ноҳушликларга дуч келар экан.
Илгари хавфли касблар ҳақида гап кетганда, журналистика ва кончи-шахтёрлик касблари тилга олинарди. Аслида, бу мезонлар ҳам ўзгарувчандир.
Бизнингча, у ёки бу касбнинг “хавфлилиги”ни аниқлагандан кўра, ҳар ким аввало, ўзига мос касбни танлагани маъқул. Ҳадисда айтилганидек “Иш ўз эгасининг қўлидан бошқасига ўтса, қиёматни кутаверинг”. Қайси касб эгаси бўлишидан қатъий назар, агар одам ўз ишининг ҳақиқий устаси бўлса, унга бўлган талаб доимо юқори бўлади. Ўз навбатида бундай кишининг соғлиғи, обрўси, кайфияти ва даромади ҳамиша яхши бўлаверади.
Олимлар ўтказган тадқиқотлар натижасига кўра, қуйидаги касб эгалари руйиҳ зўриқишга ўта мойил бўлар экан:
1 – ўрин. Олимлар ва ўқитувчилар. Узлуксиз изланиш, такрорий тадқиқотлар олимларни, ота-оналар, раҳбарият томонидан назорат ва босимнинг кучайиши, болаларнинг қулоқсизлиги ва бир маромдаги иш эса педагоглар асаб тизимини ишдан чиқариши барчамизга маълум.
2 – ўрин. Ижод аҳли – шоирлар, ёзувчилар, журналистлар ва режиссёрлар. Бу касбларнинг эгалари аксарият ҳолларда машаққатли ижод қилиб, вақтида дам олмайдилар. Қолаверса бу тоифа кишилари мақтовга ўч ва танқидни суймайдиганлар тоифасига киради. Бундан ташқари, уларга бироз манманлик хусусияти хос бўлиб, бу ҳам ортиқча асаббузарлик келтириб чиқаради.
3 – ўрин. Жамоатчилик фаоллари – телебошловчилар, сиёсатчилар ва шоу-бизнес вакиллари. Сабаби – турмуш тарзидан қатъи назар, улар жамоатчилик олдида доим яхши кайфиятда бўлишга мажбур.
Тадқиқот натижаларига кўра, сўнгги ўрин хизмат кўрсатиш соҳаси ходимларига тааллуқли. Баъзи инжиқ мижозларнинг талаблари бу соҳа вакилларининг силласини қуритиб юборади.
Аммо, нима бўлганда ҳам ҳар бир инсон ўзига муносиб, ишидан завқланадиган касб ёки ҳунарни эгаллагани мақсадга мувофиқдир. Шунда, жамият ҳам ривожланиб, мамлакатмиз янада тараққий этади.
Манбалар асосида Саидаброр Умаров тайёрлади
Ўзингга фақат ўзинг ёрдам бера оласан!
Олимлардан бири “инсон дунёдаги энг мураккаб механизм қилиб яратилган” дейди. Ҳақиқатдан ҳам, одам ўта аниқ ўлчов билан, ҳаттоки энг кичик ҳужайраларигача махсус дастурга эга қилиб яратилган.
Бир муддат тин олиб, жисмингизга ва тана аъзоларингизга диққат билан эътибор берсангиз ўзингизнинг бетакрор мўъжиза эканлигингизга гувоҳ бўласиз. Аммо, буни ҳар доим ҳам англаб етавермаймиз.
Танишларимдан бири анча йиллардан бери сурункали хасталиклардан азият чекиб келади. Катта-катта шифокорлар кўригига борди, ётиб даволанди, бироқ натижа йўқ. Яқинда бир шифокор, олимнинг ёнига бирга бордик. Танишимни кўриб икки оғиз гаплашди-ю “бор боравер, йўлингдан қолма. Мен ўзига ёрдам беришни хоҳламайдиган, ўлигини дўҳтирларга, яқинларига осиб оладиган чала мурдани даволамайман”, деб қолса бўладими. Очиғи ҳайрон қолдик.
Узоқ ялинишлардан сўнг шифокор “майли бир марта тушунтираман, тушунсанг қоласан йўқса жавоб” дея, сўз бошлади:
“Аллоҳ таоло биз бандаларини онгли, ақлли, билимли қилиб яратган. Шунга яраша тана ҳам берган. Инсон танаси ўз-ўзини даволаш ва қайта тиклаш хусусиятига эга. Лекин, ҳамма ҳам бу имкониятдан фойдалана олмайди. Айниқса касалликни ўзига касб қилиб олган ва шу орқали кишилар эътиборида яшашга ўрганганлар. Улар дарҳол тушкунликка тушиб, ноумид бўлишади ва ҳаёт фақат мусибатлардан, дардлардан иборат деб ўйлашади. Одам қандай дардга чалинишидан қатъий назар аввало руҳан ва фикран хасталикка таслим бўлмаслиги шарт. Шундагина тиббиёт унга ёрдамчи бўлиши мумкин.
Тасаввур қилинг бир одам балчиққа йиқилиб тушди, унга ёрдам беришга ҳаракат қилиб, турғазиб, уст-бошини тозалаб берсангиз-у бир оздан сўнг у яна ўша балчиққа бориб ётиб олса нима дейсиз? Демак унинг ўзи балчиқни ҳушлар экан, ўзига балчиқ ёқар экан дейсиз. Аслида ҳам шундай. Унинг ўзи балчиқда яшайди. Сизнинг ҳаракатингиз ва меҳнатингиз бесамар кетади.
Яна бир ҳақиқат биз танамиз ва онгимизни дангаса қилиб қўйганмиз. Унутманг! Ўзингга фақат ўзинг ёрдам бера оласан. Натижа эса Аллоҳдан”.
Шифокорнинг ёнидан чиқдим-у менда ҳамма нарса ўзгара бошлади, фикрлар, ўйлар, саволлар...
Динимизни бизга, тақдирнинг яхши куни ҳам ёмон куни ҳам Аллоҳдан деб билишни таълим беради. Демак, ҳар қандай ҳолатда ҳам шу тақдирни насиб этган Аллоҳнинг Ўзигагина ибодат қилиб, фақат Ўзидан нажот сўраб тушкунлик ва пессимистик кайфиятни тарк этишимиз, аксинча бу ҳолдан ибрат ва хулосалар чиқаришимиз лозим.
Ҳаётда қийинчилик, мусибат ва дардга дуч келдингизми? Асло, хафа бўлманг! Табассум қилинг ва Аллоҳга юзланинг ва илтижо қилинг:
“Эй Роббим, мағфират қил, раҳм қил. Ўзинг раҳм қилгувчиларнинг яхшисисан” (Мўъминун сураси, 118-оят).
“Менга Ўз ҳузурингдан ёрдам берувчи қувват ато эт” (Исро сураси, 80-оят).
“Сендан ўзга Илоҳ йўқ, Сен поксан, мен золимлардан бўлдим” (Анбиё сураси, 87-оят).
Дуо қилсангиз албатта Аллоҳ таоло дуоларингизни мустажоб қилади. Ҳеч қачон тушкунликка тушманг, ўзингизни ғам ботқоғига ташламанг, Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлманг!
Аллоҳ таоло бу ҳақда шундай марҳамат қилади:
“(Эй, Муҳаммад!) Ўз жонларига (гуноҳ билан) зулм қилган бандаларимга айтинг: “Аллоҳнинг раҳматидан ноумид бўлмангиз! Албатта, Аллоҳ барча гуноҳларни мағфират қилур. Албатта, Унинг ўзи Мағфиратли ва Раҳмлидир” (Зумар сураси, 53-оят).
Яна бир оятда эса:
“Аллоҳнинг раҳматидан фақат кофирлар қавмигина ноумид бўлур” (Юсуф сураси, 87-оят) деб айтган.
Саидаброр Умаров тайёрлади