Аллоҳ таоло дунёдаги жамики миллатларни бир ота-онадан яратганини билдириб: «Эй, инсонлар! Дарҳақиқат, Биз сизларни бир эркак (Одам) ва бир аёл (Ҳавво)дан яратдик ҳамда бир-бирларингиз билан танишишингиз учун сизларни (турли-туман) халқлар ва қабила (элат)лар қилиб қўйдик. Албатта, Аллоҳ наздида (энг азизу) мукаррамроғингиз тақводорроғингиздир. Албатта, Аллоҳ билувчи ва хабардор зотдир», деган (Ҳужурот сураси, 13-оят).
Ўзгаларга нисбатан фикр, ўйларимизда гина ва нафратда бўлиш ўзимизга зарардир. Баъзида инсонларнинг қилган ишидан хафа бўламиз-да, у қилган хатони такрорлаб қўямиз? Бу билан биз бир қадам орқага кетган бўламиз. Инсон ўз жаҳлини тия оладиган даражада кучли бўлсагина ўзи ва ўзгаларга яхшиликда бардавом бўлади.
Кимлардир мол-дунёси, насл-насаби, миллати билан такаббурланиб, ўзини бошқалардан устун қўйиб мақтанади. Аслида эса улар тупроқдан яратилганини унутади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ҳадиси шарифда: “Аллоҳ таоло бандаларининг мол-дунёсига, кийган кийимига эмас, пок қалбига ва қилаётган амалларига қарайди”, деганлар.
Ҳар бир қилган хатти-ҳаракатимизни кўриб, ёзиб турувчилар бор. Охиратда савол-жавоб бўлади. Бир-биримизга азоб бериб, бировни камситиб, хато қилганимиз билан яхшиликка эришиб бўлмайди.
Мана бир мисол, мактаб ҳамда ишхоналарга кузатув камералари ўрнатилган. Одамлар ўша камералардан хавфсираб тартиб-интизомга риоя қилади. Қўйилган камералар ўз натижаларини бермоқда. Мактаб ўқувчилари сўзлаётган сўзларида, хатти-ҳаракатларида чегарадан чиқармасликка уринмоқда, ўзларини одоб доирасида тутишга ҳаракат қилмоқда. Бунга қўлдан ясалган жонсиз камера сабаб.
Аллоҳ таоло икки елкамизга фаришталарни қилаётган яхши ва ёмон амалларимизни ёзиш учун масъул қилиб қўйган экан нега ўзимизни тузатмаймиз, уялмаймиз, гуноҳ ишлардан қайтмаймиз? Ахир ўз омонлигимиз ва охиратимиз учун ҳам тўғри йўлдан адашмаслигимиз керак эмасми?
Аллоҳ таоло: «Эй, имон келтирганлар! Ёппасига итоатга киришингиз ва шайтоннинг изидан эргашманглар! Албатта, у сизларга аниқ душмандир» (Бақара сураси, 208-оят), деб огоҳлантирган.
Сал нарсага асабийлашиш инсонни ҳар томонлама заиф ва бемор қилади. Кичкина нарсаларга ҳам жиддий эътироз ва норозилик тана ҳужайраларининг бир-бири билан кескин реакцияларини вужудга келтиради. Бу эса инсондаги илғор фикр ва ғояларнинг йўқолишига сабаб бўлади.
Аллоҳ таоло яратган махлуқотлар орасида Инсон ажойиб мўъжизадир. Ҳар бир соғлом инсон онгида юқори салоҳият, ихтирочилик ҳамда комиллик юзага келади. Дангасалик, эринчоқлик бизни йўлимиздан тўхтатиб қўяди ёки орқага тортади. Дунёвий билимларни диний билимлар билан уйғунлаштириб, ўрганиб, ҳаётга тадбиқ этсак, кўзлаган мақсадимизга адашмасдан етамиз, ИНШОАЛЛОҲ.
ХУМОРБЕГИМ
