muslimuz

muslimuz

Халқимиз қадимдан ўғил фарзанд дунёга келса, юртини, оиласини, ор-номусини ҳимояловчи паҳлавон, авлодлар давомчиси туғилди, дея қувонган. Уни ёшлигидан жасур, Ватанига садоқатли ва матонатли қилиб тарбиялаш учун камон отиш, от чоптириш, кураш, тош кўтариш каби ўйинлар ўргатилган.

Болаларнинг ботир бўлишида халқ оғзаки ижоди намуналарининг ҳам ўрни бор. Достону эртаклардаги қаҳрамонлар болаларни ориятли, куч-ғайратли бўлишга ундайди. Масалан, “Алпомиш” достонидаги Ҳакимбийнинг етти ёшида 14 ботмонлик ёйни кўтариб отгани, “Алпомиш” дея ном олгани болаларга ўзгача завқ беради.

Бугун Жалолиддин Мангуберди, Темур Малик, Амир Темур, Заҳириддин Муҳаммад Бобур, Намоз Ботир, Собир Раҳимов каби жасоратли сиймоларни билмайдиганлар камдан-кам. Уларнинг маҳоратли саркар­далиги, нотиқлиги, жанг қилиш усуллари неча аср ўтса ҳамки, ўз аҳамиятини йўқотгани йўқ.

Биргина Бобур Мирзонинг саркардалик маҳоратига назар солсак, унинг қўшини саноқ жиҳатидан ўн баробар кўп бўлган Иброҳим Лўди аскарларини енгганини кўрамиз. Манбаларда келтирилишича, шиддатли жанг олдидан Бобур аскарла­ри бироз қўрқувга тушади. Шунда саркарда уларга: “Бу дунёда ҳамма ўлади, ит ҳам, йигит ҳам. Аммо эр кишига мард ҳолида ўлиш шарафдир!” дея таъсирли нутқ сўзлайди. Бундан руҳланган аскарлар жон-жаҳди билан жангга кириб, ғолиб бўлишади.

Ўзидан кўп аскарларни енгиш, айниқса, мусулмон жангчилар учун янгилик эмас. Чунки Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг саҳобалари Бадр ва Уҳуд жангида мушриклар устидан ғалаба қозонганида сон жиҳатидан улардан анча кам бўлган. Рум, Форс ерлари фатҳида ҳам саҳобалар озчилик бўлишига қарамай, ғолибликни қўлга киритган. Албатта, бунга Аллоҳнинг инояти ҳамда саҳобалар иймонининг кучи, иродаси сабаб бўлган.

Тарих солномаларида бундай азму шижоат ва ирода билан ғалабага эришганлар кўп. Бу ҳақда Қуръони каримда Толут ва Жолут қиссаси келтирилади:

«Толут аскар билан чиққанда: “Ал­батта, Аллоҳ сизни дарё билан синовчидир, ким ундан ичса, у мендан эмас. Ва ким уни тановул қилмаса, у, албатта, мендандир. Магар биров қўли билан бир ҳўплам ҳўпласа, майли”, деди. Озгиналаридан бошқалари ундан ич­дилар. У ва у билан бирга иймон келтирганлар у (дарё)дан ўтганларида, улар: “Бугун бизда Жолут ва унинг аскари билан жанг қилишга тоқат йўқ”, дедилар. Аллоҳга рўбарў бўлишга ишонганлар: “Қанчадан-қанча оз сонли гуруҳлар Аллоҳнинг изни билан кўп сонли гуруҳларга ғолиб келган. Аллоҳ сабрлилар биландир”, дедилар» (Бақара сураси, 249-оят). 

Толут ўз аскарларининг иродасини синаш учун дарёдан сув ичмасликни буюрди. Ичса ҳам, бир ҳўплам ичишга рухсат берди. У шу орқали кимнинг иродаси кучли, кимники кучсиз эканини аниқлади. Синов­дан ўтмаганлар ажралиб қолди.
Кам сонли кишиларгина аскарлик­ка қабул қилинди. Бироз сувсизликка чидай олмаган одам урушнинг машаққатларига чидай олмаслиги турган гап эди. Сўнгра Толут аскарлари кам бўлишига қарамай, Жолут аскарлари устидан ғалаба қозонди.

Афсуски, бугун йигитлар орасида ор-номус, машаққатларда сабру матонат кўрсатиш каби хислатлар камайиб бормоқда. Сабаби, глобаллашув неча асрлик қадриятларни, Ватан, она-юрт, ор-номус каби муқаддас тушунчаларни емиряпти. Айримлар учун бу сўзлар ҳеч нарсани англатмай қўйди. Фақат ўз жони омон бўлса, бас. Бунинг мисолини айрим давлатларда кечаётган урушларда кўрдик.

Баъзи ёшлар озгина машаққат ет­са, ишини, оиласини ёки юртини таш­лаб кетмоқда. Қийинчиликларни сабр билан енгиш ўрнига осон йўлни тутмоқ­да. Уларнинг бундай дангаса бўлиб улға­йиши­да ота-оналарининг ҳам ҳис­саси бор. Чунки кейинги пайтда турмушимиз фаро­вонлашган сайин фарзандларимизга барча ша­роитларни муҳайё қилиб қўйяпмиз. Улар қийинчилик, машаққат нима­лигини билмай ўсмоқда. Оқибатда у энди улғайиб, мустақил бўлдим деганда, озгина қийинчиликка чидамаяпти. Аллоҳ сақласин, бундай йигитлар эртага юрт бошига иш тушса, нима қилар экан?

Инсоният яшашда давом этар экан, Ватанни, юрт шаънини ҳимоя қилишдек муҳим вазифа ҳар бир эр йигит зиммасида туради. Шундай экан, фарзандларимизни ориятли, жасур, чин мусулмон қилиб тарбиялаш ҳар биримизнинг вазифамиз эканини унутмаслигимиз лозим.

Отабек АТОЕВ,

Ну­рота тумани “Чил­устун” жоме

масжиди имом-хатиби

Ота-боболаримиз қадимдан маънавиятимизнинг асосий бўлаги бўлмиш ахлоқ масаласига катта эътибор беришган. Бу йўлда ёшларга гўзал хулқ билан безаниш, ёмонлик қилганга ҳам яхшилик қилиш каби эзу тушунчаларни сингдиришган. Бу саъй-ҳаракатлар эса ўз самарасини берган.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам гўзал хулқ ҳақида бундай дейдилар: “Мен гўзал хулқларни мукаммал қилиш учун юборилдим”.

Яна бир ҳадисда У зот соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Менга энг суюклингиз ва қиёмат куни менга жойи яқин бўладиганларингиз гўзал хулқлиларингиздир”, деганлар.

Аслида соғлом табиатли ҳар бир инсон одоб-ахлоқли бўлишга ҳаракат қилади. Чиройли хулқли инсонларни ҳурмат қилади. Чин мўмин гўзал хулқларни яхши деб, ёмон ахлоқларни қоралайдиган инсон эмас, балки гўзал хулқлар билан безаниб-зийнатланиб, ёмон хулқлардан узоқ бўлган кишидир.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларидан бири Уқба ибн Омирга бундай деганлар: “Эй Уқба, сенга дунё ва охиратнинг энг афзал хулқи нималигини айтайми? Сендан алоқани узганлар билан алоқа ўрнатасан, сенга зулм қилганларни кечирасан, сени маҳрум қилганга яхшиликлардан берасан”.

Ҳадисга эътибор назари билан қарасак, “фалон, фалон хислатларни билиб қўй” дейилмаган, балки ўша ишларни қилишга, яъни амалга ундалган. Чунки амал – инсонни, жамиятни қутқарадиган асосий омил.

Бугун мусулмонлар орасида гўзал ахлоқни четга суриб қўйиб, қариндошлик ришталарини узаётганлар, ота-онадан воз кечаётганлар, ўзгаларга зулм, озора бераётганлар кам эмас.

Алоқани узган киши билан алоқа ўрнатишга уринган, зулм қилганларни кечирган, маҳрум қилганларга яхшиликдан берган инсонлар жамиятини бир тасаввур қилинг-а! Уларда ҳаё илдиз отган, уларда сабр қарор топган, уларда шижоат ўз ўрнида, уларда мулойимлик одатга айланган шундай бир жамиятки, бундай жамиятга келишмовчиликлар ўз-ўзидан бартараф бўлиб кетади. Бундай халқ фаровон яшайди, бундай миллат юксалади, бундай Ватан гуллаб яшнайди.

Демак, гўзал хулқли бўлиш барча муаммоларимизнинг ечими экан.

Гўзал хулқни, аввало, ўзимиздан бошлашимиз, сўнгра яқинларимиз, атрофимиздагиларга сингдиришимиз, фарзандларимизни одоб-ахлоқ асосида тарбия қилмоғимиз лозим.

Агар шундай қила олсак, бизнинг орамиздан ўғри ҳам, гиёҳванд ҳам, зинокор-у ҳар хил бедаво касалликларга мубтало бўлганлар ҳам, қолаверса, мусулмонликни даъво қилиб юрган фирибгарлар ҳам чиқмайди. Ёшларимиз ўзимиздан тарбия олишади. Илк ва соф исломий тарбияни биздан ўрганиб, ҳар хил экстремистлар таъсирига тушиб қолмайди. Натижада Ватанни ҳам, миллатни ҳам ҳар хил хатарлардан асраган бўламиз.

УЛУҒБЕК ЖИЯНОВ,

Мир Араб олий мадрасаси ўқитувчиси

 

mardi, 27 février 2024 00:00

Ҳамдардлик билдирамиз

Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси Қашқадарё вилояти Миришкор тумани "Миришкор" жоме масжиди имом-хатиби Темурмалик домла Нуриддиновнинг падари бузрукворлари вафоти муносабати билан у кишининг яқинларига чуқур таъзия изҳор этади.

Охират сафарига кузатилган отахон эл корига ярайдиган, дину диёнат йўлида хизмат қиладиган фарзанд ва невараларни ўстирдилар, чиройли тарбия қилдилар.

Аллоҳ таоло марҳум отахоннинг барча солиҳ амалларини ўзларига ҳамроҳ айлаб, Ўз мағфиратига олсин. Ҳақ таоло марҳум отахоннинг яқинлари, фарзанду аржумандларига чиройли сабр бериб, бу мусибатларига ажру мукофотлар ато этсин.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси, уламолари, имом-домлалари ва ўқитувчи-мударрислари номидан Темурмалик домлага, у кишининг оила аъзолари, ёр-биродарлари, яқинларига ҳамдардлик билдирамиз.

"Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъуун". 

«Мусибат етганда «Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, биз Унга қайтувчимиз», деган сабрлиларга хушхабар беринг».

Жаноза намози бугун Миришкор тумани, "Ободон" МФЙ, Миришкор қишлоғида соат 12:00 да ўқилади. 

Ўзбекистон мусулмонлари идораси

 

Анас розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам ичимлик ичганда уч марта нафас олар эдилар ва: “Мана шу қондирувчироқ, безарарроқ ва сингувчироқ”, дер эдилар», дейилади (Тўртовлари ривоят қилишган). Сувни ўтириб, оз-оздан ичиш ва исроф қилмаслик борасида набавий таълимот бор.

Сувнинг фойда-зарарлари ҳамда уни суннатга мувофиқ ичиш хусусида диетолог, нутрициолог, эндокринолог Осиё ИСМОИЛОВА билан суҳбатлашдик.

– Ассалому алайкум. Сувни тўғ­ри танлаб, тўғри ичиш муҳим. Сув ичиш оддий ҳолат бўлиб кўринса-да, аслида ундан шифо топиш учун били­шимиз керак бўладиган масалалар нималардан иборат?

– Аллоҳ берган неъматларни тўғри истеъмол қилиш энг яхши шифо эканини кўпчилик билмайди. Жисмимиздаги лимфа тизими танамиздаги зарарли моддаларни чиқаришга хизмат қилади. Унинг ишлаши бевосита сув билан боғлиқ. Сув кам ичиш лимфа тизими фаолияти қийинлашиб, қон қуюқлашиши, ўт қопи муаммолари, қон босими кўтарилиши ёки пасайишига сабаб бўлади. Қонни суюлтириб, уни тозалайдиган омил бу – сув. Инсон вазнига кўра сув ичиши керак. Кўпинча ўртача 2,5 ёки 3 литр сув истеъмол қилинади. Сув ичиш масаласида энг тўғри усул Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатлари – ўтирган ҳолатда, шошилмай ичишдир.

– Куннинг қайси вақтларида сув ич­ган яхши?

– Сувни ҳар қандай вақтда ичса бўла­ди. Бироқ кўп инсонларда нотўғри ов­қатланиш ва сувни етарлича ичмагани сабабли кечга яқин, яъни шомдан кейин терида шишлар пайдо бўлади. Бу шишлар аслида буйракда муаммо борлигини билдиради.

– Сувни тўғри ичишнинг озишга таъсири борми?

 Сув инсонни оздирмайди. Ёғ – эриши қийин бўлган қуюқ модда. Бу моддани инсулин гормони танага қоплаб беради. Масалан, оддий идишингиздаги ёғни сув билан юволмайсиз. Махсус восита бўлмаса, баъзи ёғлар кетмайди. Инсон сувни вақтида ва етарли миқдорда истеъмол қилса, озиши мумкин.

– Кўп қаватли уйлардаги сувлар, қу­дуқ сувларининг фойдали ва зарарли жиҳатларига тўхталсангиз.

– Кўп қаватли уйларда яшовчи аҳоли хлорли сув ичишдан эҳтиёт бўлишлари зарур. Хлорли сувни шиша ёки сирли идишда тиндириб, сўнгра қайнатиб ичиш керак. Қайнатилган сувни яна қайнатиш зарарлидир.

Бугун сувни фильтрлаб берадиган турли жиҳозлар кўпайди. Шулардан фойдаланиш мумкин. Дўконларда сотилаётган дистилланган сув ҳам минералларга бой.

Соғлом бўлай десангиз, ичаётган сувингизга эътиборсизлик қилманг. 

Камола АДАШБОЕВА

суҳбатлашди.

Расулуллоҳнинг сўнгги насиҳатлари: "Аёллар борасида Аллоҳдан қўрқинг!"

Айтинг-чи, севикли Пайғамбаримиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга илк ваҳий нозил бўлганда кимнинг ҳузурига шошилиб югуриб бордилар? Бирор қариндошлари ёки биродарларининг олдига бордиларми?

Йўқ, дарҳол завжаи мутоҳҳаралари, мўминлар онаси Хадича розияллоҳу анҳонинг ҳузурига бордилар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дунё ҳаётидаги сўнгги кунларида эса Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг бағрида бўлишни танлаганлар.

Қаранг, пайғамбарлик рисолати аёл киши билан бошланиб, бу мўътабар зот ила якун топди. Албатта, бу – беҳикмат эмас.

Шубҳасиз, Аллоҳ таоло бу ҳаётда аёлларнинг тутган ўрнига чексиз ҳикматларни яширган. Пайғамбаримиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни эъзозлардилар, ҳурмат қилардилар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аёллар билан қандай муносабатда бўлганлар?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам савол сўраб келган эркак ва аёлларни меҳмон қилиш одатлари бор эди. Кунларнинг бирида бир гуруҳ аёллар Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уйларига келишди. Аёллар Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг ҳузурларида гапира туриб овозларини у зот алайҳиссаломнинг овозларидан баланд кўтардилар. Шу пайт, Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига кириш учун рухсат сўрадилар.

Расулуллоҳ Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳуга киришга изн бердилар. Аёллар Умар розияллоҳу анҳунинг овозини эшитиб жим бўлиб қолдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам табассум қилдилар. Шунда Умар розияллоҳу анҳу: “Аллоҳ сизни суюнтирсин, ё Расулуллоҳ, нима сабабдан куляпсиз?”, дедилар. Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Ана уларнинг қилган ишлари мени ажаблантирди. Сенинг овозингни эшитишлари биланоқ яшириниб олиб, жим бўлиб қолишди”, дедилар. Ҳазрат Умар розияллоҳу анҳу: “Эй ўз жонининг душманлари, мендан қўрқасизлар-у, Аллоҳнинг Расулидан қўрқмайсизми?” деб сўрадилар. Аёллардан бири: “Ё Расулуллоҳ мен унга жавоб берайми?” деб рухсат сўради. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Майлин, жавоб бер”, дедилар. Унга жавобан: “Ахир сен қаттиқ қўлсан-да. Расулуллоҳ юмшоқ, меҳрибон, хушмуомалардирлар”, деди. Пайғамбаримиз алайҳиссалом яна табассум қилдилар.

Бундай маълум бўладики, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳамиша аёлларнинг саволларига жавоб бериш учун алоҳида эътибор берганлар, вақт ажратганлар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларнинг илм олишига алоҳида аҳамият берганлар

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам замонларида энг машҳур табиб ва жарроҳ ким бўлган?

Аёл киши бўлган. Унинг исми Умму Атийя эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан жанг майдонларига ҳам борарди. Ярадор саҳобаларнинг жароҳатини даволар, аскарларга ёрдам берарди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларнинг илм-маърифат эгаллашига қаттиқ эътибор берардилар. Масалан, Оиша розияллоҳу анҳо онамиз тафсир, фиқҳ, ҳадис илмларида пешқадам бўлганлар. Шаръий ҳукмларнинг 4/1 Оиша онамизнинг ривоятлари асосида ишлаб чиқилган. Расулуллоҳдан 2 мингдан ортиқ ҳадис ривоят қилганлар.

Кунларнинг бирида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир гуруҳ саҳобалари билан бирга овқатланиб ўтирган эдилар. Мадинада ўзининг одобсизлиги билан танилган бир аёл келиб: “Эй Расулуллоҳ, менга овқат бер!” деди. Расулуллоҳ унга дастурхондаги таомдан бердилар. У аёл: “Йўқ, менга ўзинг еб турганингдан бер”, деди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўзлари еб турган оғизларидаги нарсадан унга бердилар. Уни еган ҳалиги аёлнинг хулқ-атвори буткул ўзгариб, у Мадинадаги энг ҳаёли аёлга айланди.

Мўъжиза бошқа нарса, лекин бу ердаги ахлоққа эътибор беринг! Тасаввур қилинг! Сиз бундай аёл билан қандай муносабатда бўлардингиз?

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёлларнинг эҳтиёжлари учун ташвиш чекишлари

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидларининг эшикларини аёллар ибодатларини адо этишлари учун очиб қўйганлар. Аёлларни масжидларга боришдан қайтарманглар дердилар. Масжиди Набийда намозхон аёлларнинг сони кўпайгач, фақат аёллар учун мўлжалланган алоҳида эшик очилган. Бу “Бобун нисо” (Аёллар эшиги) деб номланган эшик ҳозирги кунгача сақланиб қолган.

Аёллар масжиднинг охирги қисмида тўпланишарди, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ваъз-насиҳатларини тинглашарди.

Умму Варақа исмли кекса бир аёл бўларди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вақти-вақти билан уни зиёрат қилиб турардилар. Бир куни у Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан “Уйда намоз ўқисам ҳамда аёллар ҳам тўпланиб менинг уйимда намоз ўқисалар мумкинми?” деб сўради. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир муаззинни намоз вақти кирганда унинг уйининг тагида азон айтиш учун тайинладилар.

Қаранг, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларни қанчалик ҳурмат қилганлар, уларнинг эҳтиёжларини ўз ўрнида ҳал этганлар.

Қийин аҳволда қолган аёлларга ёрдам беришга шошилиш

Албатта, аёл киши ўз табиатига кўра эркак кишига қараганда ҳиссиётга берилувчан, меҳрибон ва юмшоқ феълли бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Мадинада мусулмонлар қийин аҳволда қолишганда ҳамда Табук жангига тайёргарлик бўлаётганда аёлларни ёрдам беришга чақирганлар.

Ҳайит намозидан кейин эркакларга эҳсон қилиш ҳақида хутба қилганларида, эркаклар уйларига бориб, аёлларига бўлган хитобни сўзлаб беришлари билан аёллар олтин сирға ва билагузукларини ечиб берганлар. Бугунги кунимизда ҳам бир қанча хайрия, саховат ишларида кўнгиллик кўплаб аёлларнинг пешқадам эканларига гувоҳ бўлмоқдамиз.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам даврларидан аёллар барча ишларда фаол бўлишган. Ҳатто улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга байъат беришарди. Бу ҳақда Қуръони каримда оят нозил бўлган.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам аёллар учун жаннатга бориш йўлини жуда осон қилганлар. Аллоҳ таоло Ўз фазли ва Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг дуолари сабабли жаннатга эришиш кўплаб йўлларни очиб берди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Агар аёл киши беш вақт намозини ўқиса, бир ой рўзасини тутса, фаржини сақласа ва эрига итоат қилса, унга: “Жаннатнинг қайси эшигидан хоҳласанг, киравер”, дейилади», деганлар.

Қаранг, аёлларга қандай шараф берилган!

Ҳар бир аёл киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уларга шунчалик ғамхўрлик қилганларини биладими?

Ҳатто, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бемор бўлиб, жон бериш вақтларида ҳам бутун умматларига қилган сўнгги насиҳатларида ҳам: “Аёллар борасида Аллоҳдан қўрқинг (уларга яхши муомала қилинг!) деганлар.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёлларга меҳрибон, ғамхўр бўлганларини яхши тушуниб етган ҳар бир аёл кишида Пайғамбаримиз алайҳиссаломга бўлган муҳаббат ва у зот алайҳиссаломга эргашиш ишқи янада ортиши лозим!

Худди шунингдек, бу муҳаббат ҳар бир эркак кишини ўз аҳли-аёли олдидаги бурчларини бажаришга, аёлига яхши муносабатда бўлишга ундаши керак! Ҳар бир эркак киши аёлига гўзал муносабатда бўлишида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан намуна, ибрат олсин! Шунда Расулуллоҳнинг суннатларига эргашилган бўлинади.

Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Айтинг (эй Муҳаммад!): “Агар Аллоҳни севсангиз, менга эргашингиз. Шунда Аллоҳ сизларни севади” (Оли Имрон сураси, 31-оят).

Даврон НУРМУҲАММАД

Top