Ҳикматуллоҳ домла Тоштемиров,

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази бош мутахассиси.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Cавол: Саъй қилишда таҳорати синиб қолган кишига нима вожиб бўлади?

Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.

Саъй қилаётган кишининг таҳорати бехосдан бузилса, унинг зиммасига бирор каффорат вожиб бўлмайди. Аммо таҳоратсиз саъй қилиш макруҳ бўлади. Ҳанафий мазҳабимизнинг мўътабар манбаларидан бири бўлган Фатавои Ҳиндия китобида бундай дейилган:

"Саъй асносида таҳоратли бўлиш саъйнинг суннатларидан бўлиб, қасддан таҳоратсиз саъй қилиш макруҳдир. Кимки, таҳоратли ҳолида саъй қила туриб, саъй асносида таҳорати бузилса ва шу ҳолида саъйни охирига етказиб қўйса, саъйи дуруст бўлади (яъни қайтадан саъй қилиши шарт бўлмайди)".

Демак, таҳоратли ҳолда саъй қилиш суннат ва бунга имкон қадар қаттиқ эътибор қаратиш лозим. Бордию, саъй асносида таҳорат бузилса, бу жиноят ҳисобланмайди ва зиммага бирор жазони вожиб қилмайди. Валлоҳу аълам.

 Ўзбекистон мусулмонлари идораси Фатво маркази

Ҳикматуллоҳ домла Тоштемиров,

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази бош мутахассиси.

Ривоят қилишларича Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳу тунда намоз ўқир ва ором олаётган ўғлига қарата: “Сен туфайли, болажоним”, дея йиғлаб, “...Уларнинг оталари солиҳ киши эди...” (Каҳф сураси, 82-оят) оятини тиловат қилар эдилар.

Каъбул Аҳбордан ривоят қилинади: “Қанчадан-қанча тунлари бедор кишилар бор, уларнинг амаллари қабул бўлган ва қанчадан-қанча ухлаб ётганлар бор, уларнинг гуноҳлари кечирилган. Бунинг боиси шуки, икки киши Аллоҳ йўлида дўстлашадилар. Улардан бири тунларни ибодат билан ўтказади, Аллоҳ таоло унинг намози ва дуосидан рози бўлади. Бирор дуосини рад қилмайди. У эса (ухлаб ётган) биродарини тундаги дуосида эслаб: “Эй Парвардигорим, биродарим фалончини ҳам гуноҳларини кечир”, дейди. Аллоҳ эса ухлаб ётган биродарининг ҳам гуноҳларини кечириб юборади”.

Улуғ тобеъин Саъид ибн Жубайр розияллоҳу анҳу айтадилар: “Мен мана бу ўғлимни деб ҳам намозимни узунроқ қилиб ўқийман”.

Урва ибн Зубайр розияллоҳу анҳу бир кишини қисқа намоз ўқиётганини кўриб, уни чақирдилар ва: “Биродар, намозда Парвардигорингдан сўрайдиган ҳожатинг йўқми? Мен намозимда Аллоҳдан, ҳатто тузни ҳам сўрайман”, дедилар.

Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътийнинг "Меҳр ойи" китобидан

Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Ҳикматуллоҳ Рўзалиев таржимаси.

Ҳикматуллоҳ домла Тоштемиров,

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази бош мутахассиси.