muslim.uz
Зеҳним кучли бўлсин десангиз…
Зеҳн (ёки хотира) – инсонга Аллоҳ таолодан берилган буюк неъмат саналади. Шахснинг бирор нарсани эсда олиб қолиши, уни сақлаши ва қайта эсга тушириш қобилиятига зеҳн ёки хотира дейилади.
Шаръий илмларни ўзлаштиришда зеҳннинг ўрни катта. Чунки бу соҳадаги аксар илмлар китоб таълиф этишдан кўра нақл (оғзаки) йўл билан етиб келган. Айнан шу боис бўлса керак, мутафаккир уламолар зеҳннинг ўткир ва кучли бўлишига катта эътибор берганлар. Зеҳнни кучайтирувчи воситаларга яқин бўлиб, уни сусайтирувчи омиллардан йироқ бўлишга ҳаракат қилганлар, шу билан бирга толиби илмларга ҳам буларни тавсия қилганлар.
Аллоҳ таоло "Шуро" сурасининг 23-оятида шундай марҳамат қилади: «Ким яхшилик қилса, ўша ишида яхшиликни зиёда қилурмиз». Шундай экан, зеҳн кучли бўлиши учун солиҳ амалларни кўпайтиришнинг аҳамияти ҳам катта. Хусусан тақвони кучайтириш – илм эшиги очилишига сабаб бўлади. Бу ҳақида "Бақара" сурасида шундай дейилган: «Ва Аллоҳдан қўрқинг, (шунда) Аллоҳ сизга ўргатади».
Имом Шофеъий кучли зеҳн эгаси эдилар. Ўқиган нарсаларини бир кўришда ёд олиш қобилияти бўлган. Бир куни зеҳнларида сустлик сезиб, устозлари Ваки’ роҳматуллоҳи алайҳи ҳузурларига шикоят қилиб келадилар. Шунда устозлари Шофеъийга гуноҳ ва маъсиятлардан йироқ бўлишни буюрадилар. Чунки ҳифз Аллоҳнинг фазли бўлиб, осий Аллоҳнинг фазли билан ҳидоятлана олмайди. Шофеъий уларнинг айтганларига амал қиладилар ва қувваи ҳофизалари янада кучли бўлади.
Зеҳнни кучайтириш учун қуйидагиларга амал қилиш тавсия этилади:
Аллоҳ таолога ихлос ила дуо қилиш;
Набий (соллаллоҳу алайҳи васаллам)га саловатни кўпайтириш;
Қуръон қироати, айтиладики: Қуръони Каримни қараб ўқишдек ҳифзни зиёда қилувчи нарса йўқ. Қараб ўқиш афзал, негаки Шаддод ибн Ҳаким дўстларидан бирини вафотидан сўнг тушида кўрди ва унга: «Қайси нарсани ўзинг учун манфаатли эканини билдинг (вафотингдан кейин)?», деди. У: «Қуръонга назар солиб қироат қилиш», деди.
Жидду-жаҳд;
Давомийлик;
Таомни озайтириш;
Тунги намоз;
Мисвокдан фойдаланиш;
Асал тановул қилиш. Имом Зуҳрий айтадилар: «Асални канда қилма. Албатта у ҳифзни яхшилайди». Уни қора седана ёғи билан қўшиб ейиш овозни чиройли қилади ва балғамни кетказади. Чой ўрнига ялпиз қайнатиб, сўнг қора седана ёғидан бир неча томчи томизиб, катта қошиқда асалга қўшиб ейиш зеҳнга мусаффолик, жисмга тетиклик бағишлаб, танадаги қанд миқдорини камайтради;
Шакар билан босвеллияни тановул қилиш. Босвеллия – христианларнинг диний маросимларида тутатиладиган исириқсимон ўсимлик;
Ҳар куни эрталаб оч қоринга 21 дона қизил майиз тановул қилиш – бу зеҳнни кучайтириш билан бирга кўплаб касалликларга даво бўлади;
Сут ичиш. Бир киши Али (розияллоҳу анҳу)нинг олдига тез унутиб қўяётганидан шикоят қилиб келганида: «Сигир сутини ичиб тур! У юракни ғайратлантириб, паришонхотирликни кетказади», деганлар.
Замзам ичиш. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам): «Замзам нимага ичилган бўлса, ўшангадир», деганлар;
Пиширилган балиқ;
Ловия. Шофеъий шундай марҳамат қилган: «Ловия мияни қувватлайди, мия эса ақлнинг бир бўлагидир»;
Сирка тановул қилиш. Чунки унинг балғамга қарши кучи ва шаҳватни кесиши собит бўлган. Пайғамбар (алайҳиссалом): «Сирка қандоқ ҳам яхши нонхўракдир», деганлар;
Зеҳн намозини ўқиш. Жума куни кечанинг охирги учдан бир қисмида тўрт ракат намоз ўқилиб, зам сурага биринчи ракатда "Ясин", иккинчи ракатда "Духон", учинчи ракатда "Сажда", тўртинчи ракатда "Мулк" сураси тиловат қилинади. Ташаҳҳуддан кейин саловатни айтиб, намоздаги ҳолатида Қуръон ёдлаш дуосини айтади: «Ё Аллоҳ тирик эканман, менга маъсиятларни доимо тарк этишим ила, ўзимга бефойда бўлган нарсага уринмаслик ила раҳм қилгин. Сени рози қиладиган нарсага мени муваффақ қилгин. Аллоҳим! Эй осмонлару ерни йўқдан бор қилган Зот! Эй улуғлик, икром ва мислсиз иззат Соҳиби! Эй Аллоҳ! Эй Роҳман! Улуғлигинг ва Юзингнинг нури ила сўрайман. Китобингни Ўзинг менга ўргатганингдек ёд олишни қалбимга лозим қилгин. Уни Сен рози бўладиган тарзда тиловат қилишга муваффақ қилгин…»
Балғамни кўпайтирадиган нарсалар истеъмолини камайтириш.
Зеҳннинг сустлашишига сабаб бўлувчи омиллар:
Гуноҳларнинг кўплиги;
Дунё ишларига ғам-ғусса чекиш, маҳзун бўлиш, чунки дунё ғамлари қалбни зулматдан холи қилмайди, яхшиликлардан тўсади. Аммо хушу билан ўқилган намоз ғам ва қайғуни кетказади;
Балғамни кўпайтирувчи нарсаларни кўп истеъмол қилиш;
Ҳўл кашнич, нордон олма истеъмол қилиш. Ибн Шиҳоб олма ейишни ёмон кўрар ва «у унуттирар» дер эди. Асал ейишни яхши кўрар ва «у эслатади» дер эди.
Осиб қўйилган нарсаларга қараш (масалан, дорга осилган кирларга);
Номаҳрамларга назар солиш. Имом Нурий шундай нақл қилади: «Шайхимнинг уйида уч йил истиқомат қилдим. У кишининг олти қизи бор эди. Аллоҳга қасамки, уларга ҳаттоки кўз қиримни ҳам ташламадим. Шунда Аллоҳ таоло хотирамга барака бериб уч ойда тўқсонта китобни ёд олдим»;
Кўп гўшт ейиш. Шаъбий: «Мен унутиш хавфи борлиги учун кўп гўшт ейишни тарк қиламан», дер эдилар.
Тизилиб турган туялар орасидан ўтиш;
Елкадан кумуш асбоблар орқали ҳижома қўйдириш;
Қабртошларга ёзилган ёзувларни ўқиш;
Ерга битни ўлдирмасдан, тирик ҳолда ташлаш.
Зикр қилинганларнинг бари шунчаки омиллар бўлиб, Аллоҳ истасагина ва тавфиқ берсагина фойда беради. Абу Солиҳ ибн Муҳаммад Бағдодий: «Ҳифз Аллоҳнинг ҳадяси бўлиб, уни бандаларидан истаганига беради. Гоҳида такрорлаш, амалиёт ва касб қилиш билан ҳам юзага келади. Аллоҳ кимни ҳифзга муваффақ қилган бўлса, ейиши унга зарар бермайди», деб айтганлар.
Гулруҳ КЕНЖАБОЙ
Бир савол сўрасам: Майит қабрга кўмилганда нима учун устидан тупроқ сочилади?
— Бизда майитни қабрга қўйгандан кейин ёшми-қарими, ҳамма одамлар қўлига тупроқ олади-да қабр атрофида 3 марта айланиб, майит устидан тупроқ сочишади. Ўзимча бу ишлар инсон тупроқдан яратилган, яна тупроққа қайтади, деган маънода қилинса керак, деб ўйлардим. Аммо шариатда бу борми-йўқми, билмас эканман, шунга аниқлик киритиб берсангиз...
— Маййит қабрининг бош томонидан уч сиқим тупроқ ташлаши мустаҳабдир. Абу Ҳурайра розиаллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир маййитга намоз ўқидилар. Сўнгра қабрига келиб, боши томонидан уч сиқим тупроқ ташладилар” (Имом Аҳмад ривояти).
Аввалгисида (минҳаа халақнаакум), яъни “Биз сизларни ундан яратдик”, иккинчисида (ва фийҳаа нуъийдукум) – –Унга қайтарурмиз”, учинчисида эса (ва минҳаа нухрижукум тааратан ухро) – “Ва сизларни яна бошқатдан ундан чиқарурмиз”, дейди. Бу “Тоҳа” сурасининг 55-оятидаги жумлалар бўлиб, оятнинг тўлиғи қуйидагича:
﴿مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى﴾
“Биз сизларни ундан (ердан) яратдик, унга қайтарурмиз ва (қиёмат кунида) сизларни яна бошқатдан ундан чиқарурмиз”. Валлоҳу аълам!
Муҳаммад Айюб ҲОМИДОВ
Крганов мигрантлар билан ишлашни кучайтириш зарурлигини маълум қилди
Москвадаги диний ва жамоатчилик ташкилотлари мигрантларга етарлича таъсир эга эмас, бу борада ишлашни кучайтириш лозим. Sputnik хабарига кўра, бу ҳақда Россия мусулмонлар кенгаши раҳбари Альбир Крганов маълум қилди.
“Биз ҳозир мигрантларнинг Москвадаги Франция элчихонаси олдидаги олдиндан келишиб олинмаган тадбирини ёдга олдик. Бу нимани кўрсатади? Биринчидан, бу олдиндан келишмаганлик ва бу умуман миграция марказлари, диний ташкилотлар томонидан мигрантларга кучсиз таъсир... Улар ҳеч ким билан маслаҳатлашишмаяпти-ку, ўзларида шунга ўхшаш хатти-ҳаракатлар билан шуғулланишмоқда. У ерда фавқулодда ҳодиса содир бўлганда нима бўларди?”, - деди муфтий.
Кргановнинг фикрига кўра, диний ташкилотлар бу борадаги ишларни кучайтириши даркор.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Рибохўрлик бор жойда ноҳақлик, иқтисодий зулм авжига чиқади
Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилади: “Молларини кечасию кундузи яширин ва ошкора нафақа қиладиганларнинг ажрлари Робблари ҳузуридадир. Уларга хавф йўқ ва улар маҳзун ҳам бўлмаслар” (Бақара сураси, 274-оят).
«Кечасию кундузи» дейишдан мурод ҳамма вақт назарда тутилмоқда, «молларини» деган сўз замирида эса ҳамма турдаги моллар ва ҳамма турдаги эҳсон қилувчиларга ишора бор.
«Молларини кечасию кундузи яширин ва ошкора нафақа қиладиганларнинг ажрлари Робблари ҳузуридадир».
Уларнинг ажрлари энг олиймақом жойда – Робблари ҳузурида экани таъкидланмоқда. Бас, шундай экан, мўмин-мусулмонлар юқорида васф қилинган кишилардан бўлиш учун ҳаракат қилмоқлари лозим. Чунки:
«Уларга хавф йўқ ва улар маҳзун ҳам бўлмаслар»
Ҳа, бундай кишиларга охиратда хавф йўқ ва бу дунёда қилган ишларига хафа ҳам бўлмайдилар.
Ислом тузуми, аввало, ишга қодир бўлган ҳар бир инсоннинг осонлик билан ҳалол ризқ топишини таъминлайди. Лекин инсон ҳаёти доимо бирдек кечавермайди, турли фавқулодда ҳолатлар, кутилмаган ҳодисалар оқибатида баъзи кишилар ноқулай иқтисодий ҳолатга тушиб қоладилар. Бундай ҳолатлар садақа, хайр-эҳсон йўли билан муолажа қилинади. Ўта бой кишилардан маълум миқдордаги молу мулк закот сифатида фарз ҳукми ила олиниб, ҳақдорларга тарқатилади.
Сўнгра қодир бўлган барча кишиларни ихтиёрий садақа қилишга тарғиб қилинади.
Шу билан бирга, муҳтожларни ҳам одоб доирасидан чиқмаслик, юқоридаги оятда айтилганидек, хиралик билан одамлардан тиланчилик қилмасдан, иффатли-қаноатли бўлишга чақирилади.
Имом Бухорий раҳматуллоҳи алайҳи қилган ривоятда Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтадиларки, Пайғамбар алайҳиссолату вассалом: «Бир-икки хурмо ёки бир-икки луқмани олиб, қайтадиган мискин эмас, иффатли бўлиб турган мискиндир, хоҳласангиз, «Одамлардан хиралик қилиб сўрамаслар» оятини ўқинг», – дедилар.
Имом Аҳмад ибн Ҳанбал розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда Пайғамбаримиз алайҳиссолату вассалом:
– Ким ўзида етарли нарса бўла туриб, одамлардан тиланса, қиёмат куни тиланчилиги юзида тирналиш бўлиб келади, – дедилар. Одамлар:
– Эй Аллоҳнинг Расули, етарли нарса қанча? – дедилар. У зоти бобаракот:
– Эллик дирҳам, – дедилар.
Шундан келиб чиқиб, «Етарли нарсаси бор одамга тиланчилик қилиш ҳаром» деган ҳукм чиқарилган.
Садақа ҳақидаги оятлар нозил бўлганидан кейин молиявий муомалаларнинг яна бир тури, садақага қарама-қарши тури – рибо (судхўрлик) ҳақида сўз очилади.
Рибо (судхўрлик) бечораларнинг ночорлигидан фойдаланиб, уларнинг меҳнати эвазига бойлик орттиришдан иборатдир.
Бир инсон ночор бўлиб, иш юритишга, оила тебратиб, бола-чақа боқишга сармояси қолмай, пулдор кишининг олдига ҳожатини айтиб борса, унга садақа ёки яхши қарз бериш ўрнига судхўрлик юзасидан муомала қилади. Яъни, «Мен сенга маълум муддатга маълум миқдор пул бераман, сен бу пулни бунча фоизга кўпайтириб берасан», – дейди. Агар тайинланган муддатдан кеч қолса, яна устига фоиз қўшилади ва ҳоказо.
Шундай қилиб, бир тоифа одамлар бошқаларнинг ночор ҳолидан меҳнатсиз бойлик орттириш учун фойдаланадилар. Рибохўрлик бор жамиятда ноҳақлик, иқтисодий зулм авжига чиқади. Оқибатда мол-мулк бир гуруҳ судхўрларнинг қўлига ўтиб қолиб, жамият уларнинг хоҳишига биноан яшашга мажбур бўлади.
Ислом жоҳилиятдаги номаъқул ишлардан ҳеч бирига қарши рибога қарши ўт очгандек ўт очмаган.
«Тафсири Ҳилол» китобидан
Ўзбекистон элчиси “Ал-Азҳар” раҳбари билан учрашди
Куни кеча Ўзбекистоннинг Қоҳирадаги фавқулодда ва мухтор элчиси Ойбек Усмонов “Ал-Азҳар” диний мажмуаси раҳбари Доктор Аҳмад Таййиб билан учрашув ўтказди.
Самимий мулоқот давомида Доктор Аҳмад Таййиб ҳазратлари бундай деди: “Ўзбекистонга икки марта боришга муяссар бўлдим. Ҳар иккисида ҳам ислом меросини асраб-авайлаш ва қайта тиклашга бўлган самимий истагим қарор топди.
Ташрифларимда “Aл-Aзҳар” мажмуаси ва Ўзбекистон ўртасидаги илмий ва маданий алоқаларни ривожлантиришга доир бир қатор вазифаларни бажаришда муваффақиятга эришдик. Жумладан, Ўзбекистондаги “Имом ал-Бухорий” номли халқаро маркази марказ раҳбарияти билан исломий меросимиз ва илмларимиз ривожига хизмат қилиш учун икки марказ ўртасида исломий мафкура соҳасидаги амалий ишлар ва тадқиқотчиларимизнинг тажриба алмашинувини йўлга қўйиш бўйича икки томонлама ҳамкорлик муносабатларини узлуксиз давом эттиришга келишдик”.
Ўз навбатида Қоҳирадаги Ўзбекистоннинг фавқулодда ва мухтор элчиси Ойбек Усмонов “Ал-Aзҳар” мажмуаси раҳбари, Доктор Аҳмад ат-Таййибнинг Ўзбекистонга икки ташрифи Миср ва Ўзбекистон ўртасидаги алоқаларни мустаҳкамлашини таъкидлаб, ташрифлар натижасига оид баённомалар расмийлаштирилгани, Доктор Аҳмат Таййиб маърузалари ўзбек ва рус тилларига таржима қилинганини қайд этди.
Халқаро алоқалар бўлими ходими
Илёсхон Аҳмедов тайёрлади