Кейинги пайтларда фалон киши бошқа динга ўтибди, оиласи билан бирга ўтирмас экан, ҳарбий хизматдан бош тортибди, қон топширмас эмиш деган ҳар гаплар қулоққа чалинадиган бўлиб қолди. Бунинг сабаби бизнинг юртимизда ҳам миссионер деб аталмиш иймон ўғрилари пайдо бўлганидандир.
Мисссионерлик – бу бирон бир динга эътиқод қилувчи кишиларни бошқа бирдинга тарғиб қилишга айтилади.
Миссионерлик эса, бирор бир вазифани у вазифа-сиёсий ёки диний бўлсин, бажариш учун юборилган кишига нисбатаан айтиладиган атама. Улар аосан християн динига хос бўлиб, христианликнинг ҳам дунё бўйлаб кўпгина давлатларда ва христианликнинг ўзида ҳам қораланадиган ва таъқиқланган диний секталар ҳисобланади.
Миссионерлар катта давлатлар ва қайсидир компанияларнинг манфаатини кўзлаб, махсус тайёргарликдан ва ўқув курсларидан ўтказилган кишилардир.
Улар қайси мамлакатга юборилиш учун тайёрланаётган бўлса, шу мамлакат аҳолисининг дини, миллати, урф одатларини яхши ўрганиб чиқадилар. Керак бўлса вазиятга қараб аҳолининг ижтимоий заиф қатламларига ўз таъсирини кўрсатиб, ўз сафларига қўшиб олишга ҳаракат қиладилар. Бунга мисол қилиб юртимиздаги кар-соқовлар, ногиронлиги бор кишилар ва жисмоний ва моддий имконияти чекланган кишиларга моддий кўмак бериш баҳонасида уларнинг онгига кириб бориб, ўз динидан воз кечиб, улар чақираётган динга киришга тарғиб қилганликларини келтиришимиз мумкин.
Уларнинг асл мақсади динга киритиш эмас, балки мусулмонларни диндан чиқаришдир. Миссионерлик фаолияти билан шуғулланаётган кишилар умуман тарафдорларининг ахлоқини яхшилаш билан шуғулланмайдилар. Аксинча, улар хулқни бузадиган ишларни ёйишади. Турли хил ўйинлар, «дискотекалар» ташкил қилишади, ресторанлар очиб, тунги кўнгилхушликлар уюштиришади.
Таассуфки, ҳозирги кунда диёримиздаги айрим ҳудудларда мусулмон фарзандларимизни бошқа динларга оғдириш, яъни миссионерлик ҳаракатлари учраб турибди. Соф ақида нима эканидан бехабар, хақ билан ноҳақликни англаб етмаган баъзи одамлар ўз динларидан кечиб кетишлари жуда ачинарлидир. Бу эса жамиятнинг бошланғич бўғини ҳисобланмиш оилада ҳар хил низолар келиб чиқишига сабаб бўлмокда. Уларнинг ўз эътиқодларидан юз ўгиришларининг биринчи сабаби, ислом ақидасини яхши билмасликлари бўлса, иккинчиси миссионерлар томонидан турли хил кўринишдаги моддий рағбатлантиришлардир.
Сўзимизнинг интиҳосида шуни алоҳида таъкидлаймизки, юқорида айтганимиздек, миссионерларнинг «ғамхўрлиги»га алданиб, уларнинг тузоғига илинган кимсалар аслида исломий ҳаётдан анча йироқ, унинг ҳаётбахш таълимотидан бехабар кишилардир. Акс ҳолда, улар минг йиллар давомида ота-боболари асраб-авайлаб келган муқаддас динини арзимас нарсага, дунё матосига сотмаган, бундай нодонлик ва жаҳолатга йўл қўймаган бўлар эдилар.
Алишер навоий хазратлари айтадиларки:
Юртни обод этгучи доно бўлак нодаон бўлак
Ерни шудгор қилгучи деҳқон бўлак қобон бўлак.
Р.Эрназаров
Боғот тумани имом-хатиби
