Одамзод ўзига ато этилган ақл ва илмни ишга солиб, жаҳонда рўй бераётган илмий кашфиёт ва изланишлардан бохабар бўлиб турмаса ва ўз ҳаётига тадбиқ этишни кечиктирса, тараққиётда қолоқликка мубтало бўлади. Ҳозирги замонимизда техника тараққиёти марказида қайси мамлакатлар турибди, нима учун улар шу даражада илгарилаб кетди, деган саволга жавоб қидириб кўрайлик. Оддийгина қилиб айтадиган бўлсак, улар илмсизлик, кўр-кўрона ҳаёт кечиришдан кўра, машаққатли ва оғир бўлса-да, илмий кашфиёт ва изланишлар йўлини танлади. Бу йўлда қандай йўқотишлар, умидсизликларга дуч келмасин, барибир муайян мақсад сари олға интилаверди. Ниҳоят, уларга илм ёруғ йўл кўрсатди.
Бугунги кунда жоҳиллик ва илмсизликка чўмган халқлар энг охирги русумда яратилган жиҳоз ва мато ишлаб чиқарадиган давлатларга қарам бўлиб қолаëтгани сир эмас. Чунки бундай халқлар устига бостириб бориш шарт бўлмай қолди. Бир парча темирни олгин-да, компьютер ёки шунга ўхшаш нарса шаклига айлантиру тилло баҳосида сот, ўзи келиб жон-жон дея олиб кетади, деган шиор бугунги куннинг “тараққиёт шиори” десак нотўғри бўлмаса керак. Бир аср олдин илмий техника ютуқларидан етарли даражада фойдаланилмаган юртимизда ҳаммаси ўз ўрнига қайта бошлади.
Эндиги авлод ҳам илм йўлида шунга яраша ҳаракат қилиб, фидойилик кўрсатса, жаҳолат ва илмсизликдан тезроқ қутуламиз ва илғор халқлар сафига қўшиламиз, иншааллоҳ.
"Ҳижрий-қамарий тақвим"дан.