- Таҳоратли бўлиш.
“Уни (Қуръонни) таҳоратли кишилардан ўзгалар ушламаслар” (Воқеа сураси, 79-оят).
- Пок жойда тиловат қилиш.
- Қиблага юзланиш.
- Мисвок ишлатиш.
- Қироатдан олдин тааввуз (Аъузу биллаҳи минаш шайтонир рожийм)ни айтиш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Қачонки, Қуръон ўқисангиз, албатта, қувғин этилган шайтон (васвасаси)дан Аллоҳ паноҳ беришини сўрангиз!” (Наҳл сураси, 98-оят).
- Тавба сурасидан бошқа ҳар бир суранинг аввалида басмала (Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳим)ни айтиш.
- Тартил билан (дона-дона қилиб) тиловат қилиш. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: «Қуръонни “тартил” билан (дона-дона қилиб) тиловат қилинг!» (Муззаммил сураси,4-оят.)
- Бир сура қироатини бошлаганда уни охирига етказиш.
- Бошқалар билан сўзлашиш учун қироатни тўхтатмаслик.
- Сажда оятини ўқиган вақтдаёқ сажда қилиш.
Мусҳафга қараб ўқиш. Бу ёддан ўқишдан кўра афзалдир. Чунки Қуръонга назар қилиш ҳам ибодатдир.
- Имкони борича қироат овозини чиройли қилиш ва уни зийнатлаш.
- Қуръонни тадаббур ва тафаккур билан ўқиш. Аллоҳ таоло айтади: “(Эй, Муҳаммад! Ушбу Қуръон) оятларини тафаккур қилишлари ва ақл эгалари эслатма олишлари учун Биз Сизга нозил қилган муборак Китобдир” (Сод сураси, 38-оят).
Даврон НУРМУҲАММАД
