muslim.uz
Ҳамдардлик билдирамиз
Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси Тошкент вилояти Ўртачирчиқ тумани “Абу Ҳурайра” жоме масжиди имом-хатиби Фазлиддин домла Мусаховнинг акалари Баҳодир Қудратовнинг вафоти муносабати билан чуқур таъзия изҳор этади.
Аллоҳ таоло охират сафарига кузатилган марҳум отахоннинг барча солиҳ амалларини ўзларига ҳамроҳ айлаб, Ўз мағфиратига олсин.
Ҳақ таоло марҳумнинг яқинлари, фарзанду аржумандларига чиройли сабр бериб, бу мусибатларга ажру мукофотлар ато этсин.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси, уламолари, имом-домлалари ва ўқитувчи-мударрислари номидан марҳум отахоннинг яқинларига, хусусан, Фазлиддин домла Мусаховга ҳамдардлик билдирамиз.
Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъуун.
«Мусибат етганда «Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, биз Унга қайтувчимиз», деган сабрлиларга хушхабар беринг».
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Хушёрликни бир дам йўқотмайлик!
Бугунги ахборот техноогиялари асрида турмушимиз қанча фаровонлашган бўлса, шунча хавф-хатар ҳам кўпайиб боряпти. Олдингидай душманни четдан ахтаришга ҳожат қолмади. Ғанимлар ёнимизда, ҳатто карманларимизда изғиб юрибди. Баъзан кафтдеккина мобил қурилма бизнинг ағёримизга айланиб қолиши ҳеч гап эмас. Бу матоҳ фарзандларимизни ҳам чалғитиб, уларни турли бузуқ ақидаларга бошламоқда.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ота-она ўз боласига гўзал одобдан афзал нарса бера олмайди», деганлар (Имом Термизий ривояти).
Бошқа бир ҳадисда: «Ҳеч бир ота ўз фарзандига яхши тарбия бериш ва одоб ўргатишдан ортиқ ҳадя қилолмайди», деганлар (Имом Бухорий ривояти).
Набий алайҳиссалом фарзандларига, набираларига, умуман, ёш болаларга жуда эътиборли бўлганлар. У зотнинг тарбияларини олган издошлари, саҳобалар ҳам фарзанд тарбиясида ўша услубни қўллашган.
Биз – болажон миллатмиз. Фарзандларимиз учун ўзимизни ўтга-чўққа урамиз. Тиним билмаймиз. Ўзимиз емасак ҳам уларнинг оғзига тутамиз. Лекин тарбиядаги жуда нозик жиҳатларга боламизнинг қалбига киришга, у билан чинакам дўстлашишга, тиллашишга, диллашишга ҳар доим ҳам интилмаймиз.
Ота фарзанди учун ҳамма нарсани муҳайё қилиб қўяди. Бироқ энг муҳим нарсани унутади. Ҳа, одам боласи учун қорин тўқлигию устбутликнинг ўзи кифоя қилмайди. Унда кўнгил бор. Кўнгил эса доимий эътиборни, меҳрни тусайди. Ҳар бир фарзанд отадан меҳр кўришни хоҳлайди, эътибор хоҳлайди.
Агар биз ўша меҳри бера олмасак, бошқалардан олса, тўғри бўладими? Эртага ўзларини ғаразли мақсадларига йўғрилган, Ватанига, динига ва ота-онасига қарши борадиган миссионер ва турли оқимлардан ота-онасидан ололмаган меҳр-тарбияни олса, бу ҳаммамиз учун фожиа бўлади.
Имом Ғаззолий бундай дейди: “Болалар ота-оналарига берилган бир омонатдир. Боланинг қалби ҳар қандай нақшу тасвирдан холи бир қимматбаҳо гавҳардир. У қандай нақш солинса, қабул қилади, қаёққа букилса, эгилади. Агар яхшиликка ўргатилса, шу билан ўсади ва дунёю охиратда саодатга эришади. Унинг савобига ота-онаси ҳам, ҳар бир муаллиму устозлари ҳам шерик бўладилар. Агар ёмонликка одатлантирилса, ҳайвонлардек ўз ҳолига ташлаб қўйилса, охир-оқибат ҳалок бўлади. Гуноҳи эса унинг тарбияси учун жавобгар бўлганларнинг гарданига тушади”.
Ҳозирги кунда баъзи тоифа ва гуруҳлар манфур мақсадлари йўлида Қуръони карим оятлари, ҳадиси шарифларнинг маъноларини бузиб, ўз ғояларига мослаштиришмоқда. Шунингдек, улар солиҳ аждодларимиз ва ўтган азиз уламоларимиз айтган сўзларни ҳам бутунлай нотўғри талқин қилиб, ўз манфаатлари йўлида фойдаланишмоқда. Масалан, “ҳижрат”, “жиҳод” ва “шаҳид” сўзларини нотўғри талқин қилиб, ёшларимизни чалғитмоқдалар.
Биз ёшларимизга, мўмин-мусулмонларга, Ислом динимиз борасида оз билимга эга бўлган кишиларга юқоридаги сўзларнинг асл маъносини тушунтириб беришимиз лозим. Шунда ёшлар xавф-хатар юқоридаги сўзларда эмас, балки бу сўзларни ниқоб, қурол қилиб олган тоифа, гуруҳ ва адашган жамоаларда эканини англаб олади.
Ўша тоифалар ҳақида Аллоҳ таоло Аъроф сурасининг 179-оятида бундай марҳамат қилади: «…Уларда қалблар бор, (лекин) улар билан англамайдилар. Уларда кўзлар бор, (лекин) улар билан кўрмайдилар. Уларда қулоқлар бор, (лекин) улар билан эшитмайдилар. Ана ўшалар ҳайвонлар кабидирлар. Балки улар (янада) адашганроқдирлар. Айнан ўшалар ғофиллардир».
Биз фазандларимизни баъзи тоифа ва гуруҳларнинг манфур ғояларига учиб, юртини ташлаб ватангадо бўлиб, юртдошларига қарши бориб, ватан хоини бўлишининг олдини олишимиз шарт.
Хуллас, барча мусулмонлар учун муқаддас тушунчалар ва атамаларни ғаразли мақсад йўлида суиистеъмол қилаётган бузғунчи тоифаларга қарши курашиш, уларнинг сохта даъволарига ўз вақтида асосли раддиялар бериш ҳар биримизнинг энг муҳим вазифамиздир. Агар биз ҳушёрликни бир дам йўқотсак, пайт пойлаб юрган бузғунчилар кирдикорларини бошлашади. Шу боис огоҳ бўлишимиз шарт.
Мансур ЎРОЛОВ
Тошкент шаҳри “Нўғайқўрғон” жоме масжиди имом-хатиби
Таъзия билдирамиз
Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси "Шамсуддинхон Бобохонов" нашриёт-матбаа ижодий уйи бўлим мудири Толибжон домла Низомовга падари бузрукворлари Насриддин ҳожи отанинг вафоти муносабати билан чуқур таъзия изҳор этади.
Аллоҳ таоло охират сафарига кузатилган марҳум ҳожи отанинг барча солиҳ амалларини ўзларига ҳамроҳ айлаб, Ўз мағфиратига олсин.
Ҳақ таоло марҳумнинг яқинлари, фарзанду аржумандларига чиройли сабр бериб, бу мусибатларга ажру мукофотлар ато этсин.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси жамоаси, уламолари, имом-домлалари ва ўқитувчи-мударрислари номидан марҳум отахоннинг яқинларига, хусусан, Толибжон домла Низомовга ҳамдардлик билдирамиз.
Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъуун.
«Мусибат етганда «Албатта, биз Аллоҳникимиз ва албатта, биз Унга қайтувчимиз», деган сабрлиларга хушхабар беринг».
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Тазкия ва тарбия: Тазкиянинг мақсади – 1 қисм
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм
Тасаввуф бир илмнинг номи бўлиб, унда айтилган гаплар тариқ(ат)-йўл, шу йўлни ихтиёр этиш сулук ва ихтиёр этган шахс солик, деб номланади. Буларнинг маънолари тушунарли оддий, мураккаб эмас. Уларга нисбатан тасаввуф, тариқат ёки сулук каби баъзи калималарни атама сифатида қўллаш у маъноларни тушунарсиз мураккаб қилиб қўймайди. Афсуски, айримлар буни мураккаблаштириб юбормоқдалар. Ҳатто, тасаввуф сўзи баъзилар наздида қалб инкор этадиган, қулоқ малолланадиган, ақл сиғдирмайдиган сўзга айланган.
Тасаввуф илмига назар солсак, у тазкиядан иборат. Ундан бошқаси эмас. Лекин шунга қарамасдан баъзилар бундан қаттиқ дарғазаб. Яна кимлардир бунга кучли муҳаббат қўйиб, чуқур кетган. Жоҳил суфийлар шунчалар ғулувга кетганидан баъзи бидъат-хурофотларгача боришган, воситаларни мақсад ҳисоблашган, шариат ва тариқат ўртасини ажратишган, яна нималарнидир қилишган. Буни кўрган бир тоифа инсонлар тасаввуфга қарши ҳужумга ўтишди. Улар ушбу илмнинг маъно-моҳияти ва мақсадига эътибор қаратмай, балки ўша янги қўшилган номаъқул ишларга қарадилар, холос.
Биз сизга Ислом шариатининг муҳим бир бўлаги, Муҳаммадий рисолатдаги асос мақсадлар юксаги бўлган ва кейин ҳам шундай бўлиб қоладиган ўша ҳақиқат ҳақида бироз тўхталишни мақсад қилдик.
Бу йўлда қилинган хатти-ҳаракатлар, уринишлар, адо этиб бориладиган вирдлар ва амаллар башарият кўзлаган мақсадларининг энг улуғи бўлмиш –Аллоҳ таолонинг розилигини топишга интилиш ҳисобланади. Тасаввуфнинг моҳияти – инсон зоҳирий ва ботиниий амалларни Аллоҳ яхши кўриб, рози бўладиган суратда бажаришда давом этишидир. Зоҳирий амаллар намоз, рўза ва ҳаж каби тана бажарадиган амаллар бўлса, ботинийси қалб амалга оширадиган сабр, тавозе ва шукр кабилардир.
Қалб аъзолар орасида алоҳида ўрин тутади. Шунинг учун зоҳирий амалларни тузатишда қалбнинг амаллари муҳим рол ўйнайди ва катта таъсирга эга. Зеро, қалб амалларидан ҳисобланган ихлос, хушуъ ва сабр муҳим аҳамиятга касб этади. Биринчиси воситасида амаллар қабул қилинади, иккинчиси билан намозлар гўзал бўлади, учинчиси сабабли ҳаёт тотли кечади...
Инсон хаёлига келган гуноҳлар ва нафснинг ҳийла-найранглари қалб амаллари ҳисобланади. Буни билиб, огоҳ бўлиш керак. Лекин қалб бажарган амалларнинг қай бири ижобий ва қайсиниси салбий эканини ажратиб олиш мушкул. Бунинг учун киши солиҳ ва тажрибали йўлбошчи-муршидга муҳтож. Масалан, баъзида киши кабира гуноҳлардан бири кибр касалига дучор бўлади, лекин уни ўзи сезмайди. Бу гуноҳ саҳиҳ ҳадисда келганидек, ўз соҳибини жаннатдан маҳрум қилади. Бундан сақланиш учун солиҳ инсоннинг тавсиялари керак.
Қалб дунёсида ҳосил бўлган ижобий ҳолатларга фазилатлар дейилса, салбий ҳолатлар эса разиллликлар деб номланади. Фазилатлар ҳақида гапириб, унга эришишга етаклайдиган ҳамда разилликлар ҳақида хабар бериб, ундан қутилиш йўлларига бошлайдиган илм тазкия ёки эҳсон ёхуд тасаввуф дея аталади. Муҳаммадий рисолат мақсадларини баён қилиш чоғида Аллоҳ таоло “وَيُزَكِّيهِمْ”, яъни “..ва уларни поклайдиган...” деб алоҳида баён қилган йўл мана шудир. Бундан тушуниладики, тазкия илмнинг ўзгинаси бўлиб қолмасдан, балки таълим бериш ва тиловат қилиш каби бажарилиши талаб қилинган амалдир.
Шайх Муҳаммад Тақий Усмоний
ҳафизаҳуллоҳнинг асар ва мақолалари асосида
Тошкент Ислом институти катта ўқитувчиси
Абдулҳодий Ғиёс тайёрлади.
"Сирож солиҳ" масжидида сайёр учрашув ўтказилди
Бугун, 28 ноябрь куни Тошкент шаҳар Олмазор туманидаги масжидлар фаолдиятини ўрганиш бўйича сайёр учрашув бўлиб ўтди. Унда Тошкент шаҳар бош имом-хатиби Раҳматуллоҳ домла Сайфиддинов ва вакиллик масъул ходимлари, пойтахтимиздаги масжжид имом-хатиб ва имом ноиблари иштирок этишди.
Учрашувда Олмазор туманидаги барча масжидлардаги муаммоли масалалар ўрганилди. Танқидий руҳда ўтган тадбирда имом-хатибларга Саййид Раҳматуллоҳ Термизий домла томонларидан тегишли топшириқлар берилди.
Якунда иштирокчилар томонидан билдирилган фикр-мулоҳазалар тингланиб, зарур тавсиялар айтилди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати