Аллоҳ таоло инсон наслини улуғлади, унга беҳисоб неъматлар, яхшиликлар ато этди. Пайғамбарларнинг илоҳий кўрсатмалар билан юборилишидан мақсад инсонларни ҳидоят йўлига бошлаб, жамиятда адолатни барпо этишдир. Инсонларнинг ўзаро бир-бирларидаги ҳақ-ҳуқуқ ва мажбуриятларини астойдил адо этиб, жорий бўлган маълум қонун-қоидаларга риоя қилиб яшашлари ижтимоий адолатнинг қарор топишида муҳим ўрин тутади. Қуръони каримда мусулмон эркак ва муслима аёл турмуш қуришига эътибор берилади. Зеро, никоҳ асосида оила барпо бўлади.

Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам оилада боланинг тарбияси туғилишдан олдин ва ўз турмуш ўртоғини танлаш ва уйланиш  пайтидан бошланишини таъкидлаганлар. Эр-хотин  оиланинг асосий устуни ҳисобланади. Шунинг учун агар ота-она фикрий ва руҳий нуқтаи назардан соғлом, тақводор ва тарбия кўрган инсонлар бўлсалар, бола  учун тарбиянинг муҳим қисмига кафолат берилган. Ислом динида болаларнинг таълим ва тарбиясига туғилишдан олдинги шароит ва ҳатто боланинг она қорнида вужудга келган пайтида махсус эътибор қаратилади.

Динимизда кичик болалар ва уларнинг ҳақ-ҳуқуқлари ҳақида кўплаб кўрсатмалар мавжуд. Бола ҳуқуқларига илк бора эътибор қаратган ва уларни ҳимоя қилишга буюрган дин айнан Исломдир. «Бола ҳуқуқи» тушунчасини ҳам биринчи бўлиб Расули акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам қўллаганлар. Ислом таълимотида солиҳ фарзанд туғилиб, вояга етиши учун эр-хотинга тўйдан аввал тайёргарлик кўрилиб, бу борада махсус дастуриламаллар кўрсатилган. Динимизда фарзандлар ҳуқуқига қатъий риоя қилиниб, бу уларнинг ота-онаси ёки яқин қариндошлари ва жамият зиммасига юклатилган. 

Шу ўринда, болаларга бир қанча ҳуқуқни берувчи жуда кўплаб Қуръони карим оятлари ва ҳадиси шарифлар борки, уларнинг баъзиларини қуйида келтириб ўтсак:

Тенглик ҳуқуқи. Шўро сураси 49-оятда ўғил болалар қизлардан устун эмаслиги ҳақида  марҳамат қилинади: «Осмонлар ва Ернинг ҳукмронлиги Аллоҳга (хос)дир. (У) хоҳлаган нарсасини яратур. Хоҳлаган кишисига қизларни ҳадя этур ва хоҳлаган кишисига ўғилларни ҳадя этур». Ўғил боланинг ҳам, қизнинг ҳам туғилишига хурсанд бўлиб, ақиқа қилиш Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларидандир.

Яшаш ҳуқуқи. Болаларни ўлдириш мумкин эмаслиги баён қилинган жуда кўп оятлар бор. Масалан: “(Эй, инсонлар!) Болаларингизни қашшоқликдан қўрқиб ўлдирмангиз – уларга ҳам, сизларга ҳам Биз ризқ берурмиз. Уларни ўлдириш, шубҳасиз, катта хатодир» (Исро сураси 31-оят);

Таъминот олиш ҳуқуқи. Фарзандларни озиқ-овқат, кийим-кечак, турар жой билан таъмин этиш отанинг муқаддас бурчидир. Динимизда бу таъминот ҳалол-пок бўлиши талаб этилади.

Ёш болаларнинг нафақаси отасининг зиммасида эканлиги Каломуллоҳда шундай марҳамат қилинади: «Оналар болаларини тўла икки йил эмизадилар. (Бу муддат) эмизишни камолига етказишни истовчилар учундир. Уларни (оналарни) меъёрида озиқлантириш ва кийинтириш отанинг (эрнинг) зиммасидадир…” (Бақара сураси 233-оят). 

Фарзанднинг онасига нафақа бериш вожиб бўлганидан кейин боланинг ўзига ҳам нафақа бериш вожибдир.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинган ҳадисда шундай дейилади:

Ҳинд бинти Утба: «Ё Расулуллоҳ, Абу Суфён ўта бахил одам, менга ва боламга етадиган нарса бермайди. Фақат унга билдирмай олсам бўладими», деди. «Ўзингга ва болангга етарлисини тўғриликча ол», дедилар У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам. (Икки Шайх ривоят қилишган).
Таълим-тарбия олиш ҳуқуқи. Ислом фарзандларга чиройли тарбия бериш, уларга дин арконларини ўргатиш лозимлигини уқтиради. Ҳар бир ота-онага солиҳ фарзанд тарбия қилгани учун юксак мартабаю ажр-савоблар ваъда қилинган. Хусусан, ҳадиси шарифда: «Кимнинг учта (бошқа бир ривоятда: иккита) қизи бўлиб, уларни тарбиялаб катта қилса ва уларга марҳамат назари билан қараса, жаннатга кириши муқаррардир,
дейилади.  (Бухорий ривояти).

Ибн Умар (р.а)дан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ таоло Қуръони каримда яхши бандаларни «аброр» деб мақтади, чунки улар оталарига яхшилик қилганларидек, болаларига ҳам яхшилик қилган эдилар. Сенинг бўйнингда отангнинг ҳаққи бўлганидек, болангнинг ҳам ҳаққи бор», дедилар. (Имом Бухорий ривояти).

Муслим Атаев томонидан таржима қилиниб нашрга тайёрланган «Исломда болалар ҳуқуқи» номли мазкур китобда жиззахлик аллома Маждуддин Уструшанийнинг «Жомиъ аҳком ас-сиғор» асаридан бугунги ҳаётимизга янги мазмун ва чирой олиб кирадиган, асосий асардан саралаб олинган, айни биз яшаётган давр болалари ҳаётида учрайдиган ва кўпчилик ота-оналарни қизиқтирадиган кўпгина фатволар ўзбек тилига ўгирилган. Кенг китобхонлар оммасига мўлжалланган ушбу асар юртдошларимиз учун бир туҳфа бўлиб, фиқҳ ва фатво соҳалари бўйича кўпчиликка қизиқарли манба экани шубҳасиздир. Шунингдек, асарда фақиҳ ватандошимизнинг ҳаёти ва илмий мероси ҳақида ҳам маълумот берилган.  

Китобда асардаги ҳанафий мазҳаби бўйича болалар ҳуқуқига тааллуқли фиқҳга оид 1289 та фатводан танлаб олинган 377 таси ўзбек тилида китобхон ҳукмига ҳавола этилган. Маълумотларга кўра, Уструшанийнинг «Жомеъ аҳком ас-сиғор» асари болалар ҳуқуқига бағишланган дунё тарихидаги биринчи ёзма ҳуқуқий манба ҳисобланади. Унда фиқҳга оид юздан ортиқ китобларда тарқоқ ҳолдаги болаларга тааллуқли шаръий фатволар йиғилиб, тизимлаштирилган ва муайян тартибда тадқиқ этилган. Ўз асарини ёзишда муаллиф ўзидан олдин яшаган 120 дан ортиқ ҳанафий фақиҳлар фикрларини ўрганиб, чуқур таҳлил қилган. Ислом ҳуқуқшунослигига оид ушбу нодир асарда болалар ҳуқуқи бўйича келиб чиқадиган муаммолар адолатли ҳал қилиниб, болаларнинг жамиятдаги хавфсизлиги ва асосий ҳуқуқларининг дахлсизлигини таъминлаш билан боғлиқ кўплаб масалалар кўриб чиқилган. 

Шу нуқтаи назардан қаралганда, бизнинг мамлакатимизда болалар ҳуқуқига бағишланган асарлар қадим-қадимдан мавжуд бўлганини, болалар ҳуқуқларига саккиз юз йил аввал Мовароуннаҳрда ҳам катта эътибор берилганлигини Маждуддин ал-Уструшанийнинг 1228 йилда ёзган «Жомиъ аҳком ас-сиғор» асари тасдиқлаб турибди. «Ушбу асар болалар ҳуқуқи муҳофазаси ҳақидаги алоҳида ёзилган илк ҳуқуқий манба бўлиб, ундан кейин ҳам болалар ҳақ-ҳуқуқларига дахлдор алоҳида асар яратилмаган», деб таъкидлайди Муслим Атаев. 

Ислом дини болалар ҳуқуқларини улар туғилмасиданоқ муҳофаза қилади. Бунга ажрашган ёки эри вафот этган аёлларга идда сақлаш шарт қилинганини мисол қилиб келтириш мумкин. Бундан кўзланган мақсад, ҳомиладор аёл қорнидаги боланинг насабини аниқ билишдир. Эри вафот қилган аёлнинг иддаси тўрт ой-ю ўн кун бўлса, талоқ қилинган аёлнинг иддаси эса уч ойдир. Боланинг насаби аниқ бўлиши унинг энг биринчи ҳақидир. Шу билан бирга, туғилмаган болада ҳам мерос олиш ҳуқуқи бор. Бу ислом шариатида туғилмаган бола ҳам ижтимоий таъминланганига яна бир яққол мисолдир. 

«Жомеъ аҳком ас-сиғор»даги шаръий ҳукм ва фатволар узоқ асрлар синовидан ўтган бўлиб, у ота-она ва болаларга ўз ҳақ-ҳуқуқлари ҳамда вазифаларини танитишда ажойиб дурдона асар сифатида қадрлидир. 

Ислом ҳуқуқшунослиги асосида битилган ушбу асарда болалар ҳуқуқлари бўйича келиб чиқадиган муаммолар одилона ҳал қилиниб, ижтимоий ҳаётда болаларнинг хавфсизлиги ва асосий ҳуқуқлари дахлсизлигини таъминлаш билан боғлиқ кўплаб муаммолар ўз ечимини топган. Унда ушбу соҳада ҳуқуқ-тартибот маҳкамалари учун жуда кўп аниқ далил ва кўрсатмалар берилган. Асар ислом ҳуқуқининг энг муҳим ва мукаммал тизимларини ўзида мужассам этиб, салкам саккиз асрдан бери ўзининг ҳаётийлигини исботлаб келяпти. Шунинг учун ҳам у бугунги исломшунослар ва ислом ҳуқуқи тарихи билан шуғулланувчи мутахассислар учун муҳим манба ҳисобланади. Ғарб олимлари мазкур асарни «Мовароуннаҳрда яратилган болалар конвенцияси», «Болалар ҳуқуқлари бўйича Бил» деб атаганларининг ўзиёқ бизга ғурур ва фахр бағишлайди.

Болалар ҳуқуқларига бағишланган «Жомиъ аҳком ас-сиғор» асари жаҳон тамаддуни тарихида биринчи ва ягона изоҳли ҳуқуқий қўлланма сифатида мусулмон мамлакатларида кенг тарқалган ва бугунгача истеъмолда. Зеро, мусулмон оламида Имом Уструшанийдан олдин ҳам, кейин ҳам болалар ҳақ-ҳуқуқларига тааллуқли фиқҳий асар ёзилмади. 

Хулоса қилиб айтганда, «Жомиъ аҳком ас-сиғор» асарида ҳаётнинг асосий манбаи бўлган оила, унинг ширин меваси бўлмиш фарзандлар тарбияси, уларнинг оиладаги, жамиятдаги ҳақ-ҳуқуқлари аниқ ва тўлиқ баён этилган. Энг муҳими, Ислом динининг болалар ҳуқуқлари хусусидаги қарашлари бу соҳадаги замонавий қарашлар билан ҳамоҳангдир.

Азизхўжа ИНОЯТОВ,
Бухородаги «Жўйбори Калон» мадрасаси директори

“Ражаб” сўзи қандай маънони англатади?
– Араб тилидаги “ражаб” сўзи ўзбекчада “улуғлаш”, “ҳурматлаш” маъноларини ифода этади.

?Ражаб ойи қандай ой?
– Ражаб ойи – Аллоҳ таоло уруш қилишни ҳаром қилган (зулқаъда, зулҳижжа, муҳаррам, ражаб) ойлардан биридир.

?Ражаб ойида қандай тарихий воқеалар юз берган?
– Ер юзини сув босган тўфонда Нуҳ алайҳиссалом кемага ражаб ойининг биринчи куни минганлар;
– Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга илк ваҳий ражаб ойида нозил бўлган;
– Машҳур қавлга кўра, Исро ва Меърож воқеаси ражаб ойида содир бўлган.

?Ражаб ойининг қандай фазилатлари бор?
– Ражаб ойи баракали ва улуғ ой бўлиб, ундаги озгина яхши амал эвазига кўплаб ажру савоблар берилади. Ибодатлар ва дуолар ижобат бўлади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Беш кеча борки, унда дуолар рад этилмайди: ражаб ойининг аввалги кечаси; шаъбон ойининг ярмидаги кеча; жума кечаси; фитр куни кечаси ва қурбонлик кечаси” (Ибн Асокир ривояти).

?Ражаб ойини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қандай ўтказганлар?
– Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ражаб ойида рўза тутганлар. Усмон ибн Ҳакимдан ривоят қилинади: “Саъид ибн Жубайрдан ражаб ойида турганимизда ражаб рўзаси ҳақида сўрадим. У: “Ибн Аббоснинг: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рўза тутар эдилар, ҳатто оғизларини очмасалар керак, дер эдик. Оғизлари очиқ бўларди, ҳатто рўза тутмасалар керак, дер эдик”, деяётганини эшитганман”, деди”.

?– Ражаб ойи кирганда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳумма барик лана фи ражабин ва шаъбана ва баллиғна рамазона” (Аллоҳим, ражаб ва шаъбон ойларида бизларга барака ато қилгин ва бизларни рамазон ойига етказгин!”) деб дуо қилганлар (Имом Байҳақий ва Имом Тобароний Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилган).

Уламолардан бири: “Ражаб шамолга, шаъбон булутга, рамазон ёмғирга ўхшайди. Кимки ражаб ойида экин экмаса, шаъбон ойида уни суғормаса, рамазон ойида қандай ҳосил олади?” деган.
Шундай экан, рамазонда олажак ҳосилимиз мўл бўлмоғи учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ўрнак олган ҳолда ражаб ойида кўпроқ солиҳ амаллар билан бирга астойдил дуолар қилишни ҳам унутмайлик!
Ғафлатда қолмайлик, азизлар, вақт ғанимат, умр бевафо!

Даврон НУРМУҲАММАД тайёрлади.
@muslimuzportal Muslim.uz

Бугун бутун юртимиз бўйлаб мўмин-мусулмонлар ибодат қилиш, гўзал мавъизалар эшитиш, руҳий озиқ олиш учун жоме масжидларда ҳар қачонгидан кўра кўпроқ жам бўлишди. Айниқса, муфтий Нуриддин домла ҳазратлари ташрифларини эшитган кишилар пойтахтимизнинг Мирзо Улуғбек туманидаги “Олтинтепа” жомесида ҳозир бўлишди.

Аллоҳ таолонинг ушбу байтида жам бўлган жамоат дастлаб қорининг Қуръон тиловатидан қалблари юмшаб, сокинлик ва сакинат баҳра олишди. Сўнгра Муфтий Нуриддин домла ҳазратларининг жума суҳбатларини тингларкан, бу ерга жам бўлган мусулмон биродарларнинг қалблари ошнога айланди.

Муфтий ҳазратлари сўзлари давомида барча инсоният аслида бир ота-онадан вужудга келгани, ҳамма бир-бирига оға-ини, опа-сингил экани, Ислом бутун инсониятга юборилгани, мусулмон киши ўзи яхши кўрган нарсасини бошқаларга илина олиши, инсонлар бир-бирини яхши кўриши орқали икки дунёда саодатга эришиши мумкинлиги тўғрисида Қуръони карим оятлари ва Пайғамбаримиз соллоллоҳу алайҳи ва саллам ҳадиси шарифларидан иқтибос келтириб, қуйидагича шарҳлаб бердилар:

– Аллоҳ таоло ислом умматини бошқа умматлар ичида ўрта уммат қилган. Бу ҳақда Қуръони каримда шундай марҳамат қилинади: “Шунингдек, сизларни (мусулмонларни бошқа) одамларга (умматларга) гувоҳ бўлишингиз ва Пайғамбарнинг сизларга гувоҳ бўлиши учун “ўрта уммат” қилиб қўйдик” (Бақара сураси, 143-оят).

Ояти каримадаги “ўрта уммат”нинг маъноси адолатли, энг яхши ва турли фазилатларга эга бўлишдир. Мана шу ояти карима далолати билан Ислом уммати афзал уммат ҳисобланади. Бунга қуйидаги ояти карима ҳам далолат қилиб туради: “Одамларга чиқарилган (маълум бўлган) умматнинг энг яхшиси бўлдингиз, (эй, мусулмонлар!) зеро, сиз амри маъруф, наҳйи мункар қиласиз ва Аллоҳга имон келтирасиз” (Оли Имрон сураси, 110-оят). Демак, Ислом умматининг фазилати Аллоҳ таолога имон келтиргандан сўнг инсониятни эзгуликка чорлаш, ёмонликдан қайтариш экан.

Якунда Муфтий ҳазратлари хайрли дуолар қилдилар, жамоат “омин” деб турди.

Муфтий ҳазратларининг “Олтинтепа” масжидидаги жума суҳбатлари батафсил томоша қилинг.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Ислом динида касални зиёрат қилиш энг улуғ савобли амаллардан бири ҳисобланади. Барча эзгу амаллар каби бу ишни ҳам астойдил, ихлос билан адо этиш лозим. Киши бемор бўлганда савобли ва хайрли ишларни қила олмай қолса, бемор пайтида ҳам шу ишларининг савоби ёзилаверади. Муборак динимизда беморнинг ҳар бир ҳолати ибодат қилган қаторида саналади. Касаллик туфайли мусулмон киши улкан ажру савобни қўлга киритади, гуноҳлари кечирилади. Жаноби Пайғамбаримиз Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қиладилар: "Мусулмонга қийинчилик, касаллик, ташвиш, хафалик, азият ва ғам-ғусса етадиган бўлса, ҳаттоки тикон кирса ҳам, Аллоҳ таоло ўшалар билан унинг гуноҳларини кетказади" (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари).

Уммул Аъло разияллоҳу анҳо айтадилар: “Мен касал бўлганимда, Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам мени кўргани келдилар-да: "Эй, Уммул Аъло! Хурсанд бўлинг! Мусулмон киши касал бўлса, олов кумушнинг кирини кетказгани каби, Аллоҳ таоло унинг гуноҳларини кетказади", – дедилар (Имом Абу Довуд ривоятлари).

Аллоҳ таоло ҳар кимга ҳам дард беравермаc экан, балки дардни Ўзининг суйган бандасига унинг амал дафтарига яхшироқ амал ёзилиши учун, унинг гуноҳларини кечириб, даражасини кўтариш учун берар экан.

Шу билан бирга, беморни зиёрат қилишнинг фазли ҳам улуғ. Беморни кўргани, ҳол-аҳволини сўрагани борган киши ҳам улкан ажру савобни қўлга киритади. Қолаверса, яқинларимиз ёки қавму қариндошларимиздан бемор бўлиб қолганларини дарҳол кўргани бориш биз мўмин-мусулмонларнинг бир-биримиздаги ҳақ-ҳуқуқларимиздан биридир.

Жаноби Пайғамбаримиз Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мусулмоннинг мусулмондаги ҳаққи бештадир. Саломга алик олиш, касални бориб кўриш, жанозага эргашиш, таклиф этса, бориш ва акса урганга яхшилик тилашдир" (Имом Муслим ривоятлари).

Абу Ҳурайра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда Жаноби Пайғамбаримиз Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қилдилар:

«Бир одам бемор кишини фақат Аллоҳ таоло розилиги учун кўришга борса, Аллоҳ таоло у ҳақда бундай дейди: "Жуда яхши қилдинг! Боришинг ҳам чиройли бўлди. Жаннатда ўзингга бир манзил тайёрладинг" (Имом Ибн Можа ривоятлари).

Шу боис бемор одамни зиёрат қилгани борганда, ундан дуо сўрашни ҳам унутмаслик керак. Зеро Аллоҳнинг берган дардига сабр қилиб ётган беморнинг дуоси албатта ижобат бўлади. Жаноби Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам: "Агар ҳаста-бемор кимсани олдига борсангиз, сизни ҳаққингизга дуои хайр қилишини сўранг, чунки унинг дуоси фаришталарни дуоси каби ижобат бўлади", – дедилар.

Демак, бирор-бир орзу-ниятимиз бўлса, тилак-дуоимиз ижобат бўлишини хоҳласак, улкан савоб истасак, бемор қўшнимиз, қариндошимиз, яқинимизни йўқлашимиз керак экан. Шунда нафақат ажрга эга бўламиз, балки ундан дуо олиб, хожатимиз раво бўлади.

Жаноби Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам: "Мусулмон киши қачон касал дўстини зиёратига борса, то у қайтиб келгунича жаннат боғлари ичра сайр қилиб юрган бўлади", – деб марҳамат қилдилар (Имом Муслим ривоятлари).

Оиша разияллоҳу анҳо ривоят қиладилар. Ҳазрати Пайғамбар алайҳиссалом касалларни бориб кўрардилар ва: “Ё Аллоҳ, инсонларнинг Парвардигори! Касалликни кетказгин, шифо бергин! Ўзинг – шифо берувчисан! Ўзингнинг шифоингдан ўзга шифо йўқ! Касални ташлаб қўймайдиган шифо беришни сўрайман!” деса, Аллоҳ унинг бу касаллигига шифо беради, – дедилар» (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари).

Узоқ умр кўриши ва соғайиб кетишини айтиб, беморни хушнуд этиш тавсия этилган амаллардандир. Абу Саид Худрий разияллоҳу анҳу ривоят қиладилар, Жаноби Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар касалнинг олдига кирсангизлар, унга умри ҳақида тасалли беринглар. Чунки у бирон нарсани қайтармайди ва касални хушнуд этади”, – дедилар (Имом Термизий ва Имом Ибн Можа ривоятлари).

Маълумки, хаста одам, айниқса, анча муддат ётган бўлса, инжиқтабиат, кўнгли жуда нозик бўлиб қолади. Бундай ҳолга тушган киши мулойимлик ва ширин сўзга эҳтиёжманд бўлиб қолиши табиий. Инчунин, бемор зиёратига борган киши мазкур ҳолатларни албатта инобатга олиб ширин сўзларни айтиши керак.

Мабодо боришга вақтимиз камлик қилса ёки масофа узоқлик қилса, бемор қариндошимиз, яқинимиз ё дўстимиздан телефон орқали ҳам ҳол-аҳвол сўрашимиз, дардманд биродаримизнинг ўзи ёки ёнидаги кишилар орқали дори-дармон ё зарур озиқ-овқат учун электрон шаклда пул ўтказиб, дуосини олишимиз ҳам ниҳоятда улуғ ва беқиёс чиройли савобли ишлардан ҳисобланади.

Аллоҳ таоло барчаларимизни хайрли ишларга ҳарис қилсин, беморларимизга комил шифо берсин, бир-биримизга меҳр-оқибатли бўлишимизни насиб этсин!

Уйда ётган, шифохонада ётган барча-барча беморларимизга Меҳрибон Парвардигоримиз Ўзи шифосини берсин! Тез кунларда яхши бўлиб, оилалари билан доимо соғ-омон бўлишсин!

Иброҳимжон ИНОМОВ,

Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари.

Шу йил 4 февраль куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Нуриддин домла ҳазратлари жума намозини мўмин-мусулмонлар билан бирга адо этиш ва мавъиза қилиш учун Тошкент шаҳри Мирзо Улуғбек туманида жойлашган "Олтинтепа" жомесига ташриф буюрадилар.

 Муфтий ҳазратларининг жума намозларига ташрифлари ва суҳбатларини сайт ва ижтимоий тармоқларимиз орқали кузатиб боришингиз мумкин.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
muslim.uz