ЎМИ Матбуот хизмати

Тошкент молия институти ва Binary бошқарув ва тадбиркорлик университети (Малайзия) янгидан очилаётган ўзбек-малайзия факультетининг ўқув дастурини тасдиқлашди.

Бошланғич босқичда Тошкент молия институти қошидаги ушбу факультетда 50 нафар магистрант молия ва банк иши учта ихтисосликлар бўйича қабул қилинади.

Малайзия университети ижрочи раиси Жозеф Адайкаламнинг айтишича, келгусида факультет ўз фаолияти доирасини кенгайтириб, халқаро аудит ва ислом банкинги бўйича мутахассисларни ҳам тайёрлаши мумкин бўлади.

Унга кўра, 30 йилдан ортиқ тажрибага эга бўлган Binary университети дунёнинг 21 та мамлакати билан худди ана шундай ҳамкорликдаги ўқув дастурларини амалга ошириб келмоқда.

Ўзбекистон мусулмонлар идораси матбуот хизмати

Жорий йилнинг 3 декабрь куни “Халқаро ногиронлар куни” муносабати билан Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Дин ишлари бўйича Қўмита, Тошкент шаҳар ҳокимлиги билан ҳамкорликда Ўзбекистон мусулмонлари идораси ташаббуси билан имконияти чекланганлар (кўзи ожизлар, эшитиш ва гапириш қобилияти суст ва ногиронлар) учун “Кўҳинур” тўйхонасида тадбир ва байрам дастурхони ташкил қилинди. Тадбирда 400 яқин ногиронлиги бўлган инсонлар қатнашди.

Тадбирни Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкаси ҳузуридаги Диний ишлар бўйича қўмита раиси ўринбосари Нуримон Абулҳасан очиб берди. Жамиятимизнинг ҳар бир қатлами Президентимизнинг эътиборларида эканлигини қайд қилиб, олиб борилаётган диний-маърифий тадбирларни бошқа вилоятлардаги имконияти чекланганларга ҳам ўтказиш зарурлиги айтиб ўтди.

Тошкент шаҳар ҳокими ўринбосари Шухрат Турдиқулов ногиронлиги бўлган инсонларга уй-жой билан таъминлаш масалаларида кўрсатилаётган ёрдам ҳақида маълумот бердилар.

“Ҳилол-нашр” нашриёти директори Исмоил Муҳаммад Юсуф имконияти чекланганларга юртимизда кўрсатилаётган ғамҳўрликни эътироф этиб, нашриёт томонидан чиқарилган эшитиш ва гапириш имконияти суст инсонлар учун “Поклик ва намоз” сурдо таржимонли диск ва Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуфнинг “Мўминнинг мерожи” китоби, кўзи ожизларимиз учун “Намоз ва поклик” аудиодиски ва ногиронлиги бўлганларга эса Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуфнинг “Ижтимоий одоблар”, “Васатия йўли”, “Имон” дисклари тақдим этилди.

Ҳар йили 3 декабрь санасида ногиронлиги бўлган шахслар кунининг нишонланишидан асосий мақсад бутун дунёда амалга ошириладиган дастур ва лойиҳаларда ногиронлар бошқа ногирон бўлмаган кишилар билан тенг ҳуқуқлилик асосида иштирок этишини, ногиронларнинг манфаатлари, ҳуқуқлари инобатга олинишини, барча мамлакатларда ногиронларнинг қадр-қимматини ҳимояловчи қонунлар ва тартиб-таомилларнинг жорий этилишини таъминлаб, барча учун очиқ ва дўстона бўлган жамият қуришдан иборатдир.
Ўзбекистонда ҳам ногиронлиги бўлган шахсларнинг манфаатларини ҳимоя қилиш, уларни жамиятимизнинг тўлақонли аъзоси эканликларини кўрсатиш мақсадида турли тадбир ва ислоҳотлар амалга оширилмоқда.

Эслатиб ўтамизки, Ўзбекистон мусулмонлари идораси ва Тошкент шаҳар ҳокимлиги ҳамкорлигида шу вақтга қадар имконияти чекланганларга 120 дан ортиқ диний-маърифий суҳбатлар ташкил қилинди, шунингдек “Вақф” хайрия жамоат фонди томонидан  ногиронлиги бўлган инсонлар кўнгли олинди.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Жаҳолат, жоҳиллик араб тили луғатида “билимсизлик”, “нодонлик”   деган маънони англатади.

Истелоҳда эса жоҳиллик дегани “Бир нарсани ўз аслийятига зид ўлароқ эътиқод қилишдир”.

Жаҳолат зулматдир. Жаҳолат ўз соҳибини ҳалокатга олиб боради.

Жоҳил киши ҳеч нарсани билмайди, шу билан бирга билмаслигини ҳам билмайди. Бу тоифа кишилардан эҳтиёт бўлиб юриш лозим. Шунинг учун Набий саллоллоҳу алайҳи васаллам: “Ё Аллоҳ, бизга ҳақни ҳақ деб билдиргин, бизни унга эргашишлик билан ризқлантиргин. Бизга ботилни ботил деб билдиргин, бизга ундан узоқлашишни ризқ қилиб бергин” деб дуо қилардилар. Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам бежизга бундай дуо қилмаганлар. Чунки жоҳиллик инсонни охири берк кўчага етаклайди.

عن حذيفة هو: كان الناس يسألون رسول الله صلى الله عليه وسلم عن الخير وكنت أسأله عن الشر مخافة أن يدركني،

رواه البجاي

Ҳузайфа розияллоҳу анҳу айтадилар: “Одамлар Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламдан яхшилик ҳақида сўрардилар. Мен эса ёмонлик ҳақида сўрардим. Чунки мен (ўзим билиб билмасдан) ёмон ишларни қилиб қўйишдан қўрқардим”. Имом Бухорий ривоят қилган. 

Инсонни жоҳиллик каби бадном қиладиган бошқа бирор иллат йўқ. Жаҳолат инсоннинг ашаддий душманидир. Жоҳил киши билимсизлиги сабабли ўзига душманиданда кўра кўпроқ зарар етказади. Аллоҳ таоло бандаларига фикрлаш доирасини инъом этган. Инсон илм ўрганса, инсонийлигини сақлаб қолади. Мабодо бунинг аксини қилса, инсонийлик даражасидан қулайди.

Жоҳилликнинг ўзига хос истелоҳлари бор:

1. Мутлоқ жоҳил. Ҳеч нарсани билмайдиган кишига нисбатан ишлатилади.
2. Мураккаб жоҳил. Бир нарса борасида нотўғри тушунчага эга кишига нисбатан ишлатилади.
3. Бефарқ жоҳил. Бу тоифадаги кишилар ўзига зарарли бўлган ишни қилишдан таб тортмайдилар.
4. Жоҳилликни касб қилувчи. Бу тоифадаги кишилар қилаётган иши нотўғрилигини билса ҳам ҳаққа бош эгмай, қилаётган ишида давом этадилар.

Қуръони каримда жоҳилликни мазаммат қилувчи бир неча оятлар нозил бўлган.

Аллоҳ таоло Наҳл сураси 119-оятида шундай марҳамат қилади:

ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ

“Сўнгра (билинг-ки), албатта Парвардигорингиз, билмаган ҳолда ёмонлик гуноҳ қилиб қўйиб, кейин тавба қилган ва ўзларини тузатган кишилар учун, шак-шубҳасиз, ўша (тавба-тазарруларидан) сўнг Парвардигорингиз (уларни) мағфират қилгувчи, меҳрибондир”.

Аллоҳ таоло ушбу ояти каримада “билмаган ҳолда ёмонлик - гуноҳ қилиб қўйиб” деб марҳамат қилмоқда. Демак банданинг бирор нарсани билмаслиги уни гуноҳ қилишга олиб боради ва у билмаслиги сабабли жавобгарликдан озод бўлмайди. Бундан барча одамлар эҳтиёт бўлиб яшамоқлари даркор.

Яна Ҳужурот сурасининг 6-оятида шундай марҳамат қилинади:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ

“Эй муминлар, агар сизларга бир фосиқ кимса бирон хабар келтирса, сизлар (ҳақиқий аҳволни) билмаган ҳолингизда, бирон қавмга мусибат етказиб қўйиб, қилган ишларингизга афсус-надомат чекиб қолмасликларингиз учун (у фосиқ кимса олиб келган хабарни) аниқлаб-текшириб кўринглар!”

Ояти каримада Аллоҳ таоло фосиқ киши хабар келтирадиган бўлса уни яхшилаб аниқлаб, хабарни собитлигини текшириб кўришга буюрмоқда. Чунки бирор хабарни яхшилаб ўрганмай туриб ҳукм чиқариш одатда афсус-надомат қиладиган ишларга сабаб бўлади. Шу сабабдан ҳам биз ҳозирги ахборот ва технологиялар алмашинуви жуда тез суръатда ривожланаётган даврда яшаётган мусулмонлар ўзимизга келаётган хабарларни яхшилаб аниқлаб, шунга кўра хулоса чиқармоқлигимиз лозим ва лобуддир.

Жоҳилликнинг ёмон хислат эканлиги борасида кўплаб ҳадислар ва уламоларнинг гаплари ривоят қилинган. Улардан баъзиларини қуйида келтирамиз.

Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Пайғамбар саллоллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: “Қиёмат қоим бўлиш арафасида илм кўтарилиб, жоҳиллик тушадиган кунлар бўлади” (Ибн Можа ривояти).

Ушбу ҳадисда жоҳиллик қиёмат аломатларидан бири эканлиги айтилмоқда. Қиёмат куни аломатлари ҳақидаги бошқа ҳадисларни ўрганадиган бўлсак, ўша аломатларнинг аксарияти салбий хусусиятга эга бўлган нарсалар эканлигини кўришимиз мумкин. Демак бундан билинадики жоҳиллик ҳам салбий сифат ҳисобланади.

Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар: “Албатта Аллоҳ таоло бандалардан илмни тортиб олиб қўймайди. Лекин илмни олимларни қабз қилиш билан олиб қўяди. Ҳатто бирор олим қолмагач, инсонлар жоҳил раисларни бошлиқ қилиб оладилар. Улар илмсиз фатво беришади. Ўзлари ҳам адашади, бошқаларни ҳам адаштиришади” (Имом Бухорий ривояти).

Жоҳилликнинг олдини олишда уламоларнинг хизматлари беқиёс. Шунинг учун ҳам ушбу ҳадисда уламоларнинг вафоти билан илм ҳам кўтарилиши инсонлар огоҳлантирилмоқда. Демак ҳадисдан олинадиган хулоса шуки, ҳамма замон ва маконда уламолар ҳурмат-эҳтиромда бўлмоқликлари.

Абдурроҳман Жомий ҳазратлари олимлар борасида шундай деганлар:

Дунёда бўлмаса муаллим агар,

Ҳаёт ҳам бўлмасди гўзал бу қадар.

Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам доимо уйимдан чиққанларида осмонга қараб, шундай дуо қилардилар: “Ё Аллоҳ, сендан адашишимдан ва адаштирилишимдан, йўлдан  тойилишимдан ва тойдирилишимдан, зулм қилишимдан ёки зулм қилинишимдан ва жоҳиллик қилишдан ва менга ҳам нисбатан жоҳиллик қилинишидан паноҳ сўрайман”. (Абу Довуд, Термизий ва Аҳмад ривояти)

Кўриб турибсизки, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари ҳам жоҳилликдан паноҳ сўрамоқдалар. Шундай экан сиз билан бизга ўхшаш оддий инсонларнинг бу иллатдан паноҳ сўрашлари зарур экани маълум бўлмоқда.

Олимлардан бири шундай деган экан: “Олим бўл ёки ўқувчи бўл, аммо улар ўртасидаги киши бўлма. Чунки улар ўртасидаги киши жоҳилдир”.

Яна бир ривоятда: “Жоҳилликнинг аломати учтадир: ўзидан ажабланиши, бемаъни гапларни кўп гапириши ва ўзи қилиб турган ишдан қайтариши” дейилган.

Аллоҳ таоло барчамизни илмсиз ҳолда Ўзига нисабатан нотўғри эътиқод қилиб қўйишимиздан, бировга нисбатан жоҳиллик қилишдан ва йўлдан тойилишдан асрасин. 

З. Мирсодиқов,

“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти мудири 

Асрлар давомида юртимизда меҳр-мурувват ва оқибат, эзгулик ва яхшилик, тинчлик ва дўстлик ғояларига асосланадиган, уларни тарғиб этадиган турли динларга эътиқод қиладиган кишилар ҳамкор ва ҳамжиҳат яшаб келган. Хусусан, қадимдан диёримизда ислом, насронийлик, иудаизм каби динлар ёнма-ён мавжуд бўлиб келган. Йирик шаҳарларимизда масжид, черков ва синагоглар фаолият кўрсатгани, тарихимизнинг энг мураккаб ва оғир даврларида ҳам улар ўртасида келишмовчилик ва  можаролар бўлмагани бунинг тасдиғидир.

Бугун ҳам мамлакатимизда турли конфессияга мансуб диний ташкилотлар фаолият кўрсатмоқда, фуқароларимиз ўз диний амалларини эркин адо этиб келмоқдалар.

Диний ташкилотлар ўз фаолиятларини амалга оширишлари ва мамлакат ҳаётида фаол иштирок этишлари учун барча шарт-шароитлар яратилган. Бу борадаги ҳуқуқий асослар Ўзбекистон Республикасининг Конституцияси, «Виждон эркинлиги ва диний ташкилотлар тўғрисида»ги Қонунда ўз ифодасини топган. Ана шу асослар мамлакатимиздаги барча дин вакилларининг ҳамкор, ҳамжиҳат бўлиб, улуғ ва муштарак ғоялар йўлида ҳаракат қилиши учун имкон яратади.

Миссионерлик – бирор динга эътиқод қилувчи халқлар орасида бошқа бир динни тарғиб қилиш, демакдир.

Миссионерлик асосан, христианликка хос бўлиб, бу ҳаракат христианлик Византия империясида давлат дини сифатида эълон қилинганидан эътиборан олиб борилади.

Миссионерлик фаолиятининг энг чўққиси прозелитизмдир. Прозелитизм — бу тўғридан-тўғри бирон бир динга ишонган фуқарони мажбуран ўз динидан воз кечтириб, ўзга динни қабул қилишга мажбур қилишдан иборат.

Миссионерлар мустақиллигимизнинг илк йиллари демократия ниқоби остида, расмий ташкилот сифатида жойларда ўнлаб ибодатхоналарини қуриб, юртимизни келгусида ҳар жиҳатдан нотинч қилишга қаратилган қора ишларини бошлашди. Шукрки, уларнинг бу фаолиятлари тез орада барҳам топди.

Албатта, бу ҳаракатлар маблағсиз, сиёсий қувватлаш ва ахборот кўмагисиз амалга ошмайди. Йирик миссионерлик ташкилотлари ва манфаатдор геосиёсий доиралар бу ҳаракат учун катта пул тикишди. Чунки уларнинг кўзлаган натижалари сарф-харажатларини тез орада бир неча ўн, юз, ҳатто минг баробар қоплаб олиш эди.

Миссионерлар маккорона услублардан фойдаланиб, асосан яширинча иш олиб боришди. Улар диёримизга тил, компьютер ўргатиш, ҳар хил соҳалар бўйича мутахассислар тайёрлаш ёки хайрия ишлари билан шуғулланувчи нодавлат ташкилотлар орасида кириб келишди. Илмга чанқоқ одамлар, табиий, бундай ўқув марказларига мурожаат қилишга шошдилар. Лекин ўқиш жараёнида баъзи «ўқитувчи»ларнинг қиёфалари тезда маълум бўлиб қолди.

Миссионерлар қимматбаҳо қоғозларда, жозибали кўринишда нашр этилган китобларини, варақа (буклет)ларини бозорлар, касалхона, сиҳатгохлар ва айрим ишхоналарда тарқатишга ҳаракат қилишди. Афсуски, баъзилар турли сабаблар билан уларнинг тузоғига илинди.

Уларга бизни бошқа динга киритишдан кўра Исломдан чиқариш муҳимроқ эди. Чунки даъват қилаётган «дин» (секта)лари ботил эканини, Ислом билан ҳеч бир жиҳатдан беллаша олмаслигини ўзлари ҳам жуда яхши билишади.

Миссионерлар инсонлар ахлоқини яхшилаш билан шуғулланишмайди. Аксинча, хулқни бузадиган ишларни ёйишади. Ҳар хил ўйинлар, «дискотека»лар ташкил қилиб, ресторанлар очиб, «тунги кўнгилхушлик»лар уюштиришади.

Уларнинг бундан кўзлаган мақсадлари нима? Асосий масала айни шу нуқтада мужассам. Бу ерда мақсад – ғоя фақат сиёсийдир! Бугунча шунчаки беғуборгина хархаша ёки демократиянинг оддий бир тақозоси бўлиб кўринаётган ҳаракатларининг тагида эртанги кунга мўлжалланган жуда катта сиёсий найранглари ётибди. Бу найранглар ортида қандай қора мақсадлар яширинган?

Минг йил наридан аждодлари мусулмон бўлиб келган, бугунги авлоди ҳам бутун ҳаёти давомида шу динга эътиқод қиладиган, урф-одати, маънавий тарихи бир хил халқимизнинг юрагини парчалаш, заифлаштириш, пароканда қилиш, турли-туман сиёсий ва иқтисодий босимлар билан ўз ҳолимизча яшашга йўл қўймаслик.

Мамлакатни доимий низо майдонига айлантириб, уни ҳал қилишда ўзларига муҳтож қилиб қўйиш. Оқибатда эса муҳим геосиёсий нуқтада жойлашган юртимизнинг моддий ва маънавий имкониятларидан эркин фойдаланиш. Мана улар кўзлаган мақсад!

Асл мақсадлари баъзи ҳудудларга алоҳида аҳамият бериб, у ерларда ўзларига эргашганлар сонини кўпайтириб, келажакда гўё уларнинг хоҳиш-иродаси ва кайфиятлари сифатида бузғунчилик ғалаёнларини чиқариш ва оқибатда мамлакатни парчалаб ташлаш. Бунга тарихдан мисоллар жуда кўп, миссионерларнинг бундай «жонкуярликлари, ғамхўрликлари» ортига «Инсон ҳуқуқларини ҳимоя қилиш», «Виждон эркинлигини таъминлаш» номи остига беркитилган ҳийлалари яширинган.

XXI аср бошида миссионерлик ҳақиқатан ҳам ўзига хос хусусиятлар касб этмоқда Энг аввало, миссионерлар конкрет мамлакатлардаги ижтимоий-иқгисодий вазиятдан ўзларининг ғаразли мақсадларига эришишда унумли фойдаланишга ҳаракат қилаётганликларини таъкидлаш зарур. Бунда боқувчисини йўқотган болалар, қаровчисиз қолган қариялар ҳамда ногиронлар муаммолари билан шуғулланувчи ташкилотлар ва муассасаларга хайрия ёрдамларини кўрсатиш, аҳолининг ночор қатламларини моддий қуллаб-қувватлаш ва мухтожларни озиқ-овқат билан таъминлаш, уларга тиббий ёрдамни ташкил этиш орқали ўз қарашлари ва ҳаракатларига хайрихоҳликни уйғотишга интилмокдалар.

Миссионерларнинг турли давлатлар, жумладан, Марказий Осиё минтақаси мамлакатларида олиб бораётган амалиёти тахлили христианликни тарғиб қилишда махсус адабиётлар, аудио ва видеокассеталарни маҳаллий тилларда тайёрлаш ва бепул тарқатиш, масиҳийликка даъват ғоялари билан суғорилган махсус газета ва журналларни нашр қилиш масалаларига ҳам алоҳида эътибор берилаётганини кўрсатади.

Миссионерлар замонавий техника ва технология, оммавий ахборот ва коммуникация воситалари имкониятларидан ҳам самарали фойдаланишга ҳаракат қилмоқдалар. Турли давлатлар ва минтақаларда иш юритаётган миссионерлар интернет тармоғи орқали ўз фаолиятларини мувофиқлаштираётгани, молиявий маблағларни бемалол у мамлакатдан бу мамлакатга ўтказаётгани ҳам шундай хулоса чиқариш учун асос бўлади. Бундай йўл билан миссионерлар ва уларнинг ҳомийлари у ёки бу давлатдаги диний мувозанатни издан чиқариш, сохта инсонпарварлик ёрдами кўрсатиш баҳонасида ўз таъсир доираларини кенгайтиришга интилмокдалар.

Миссионерлар мамлакатимиздаги вазиятга мослашган ҳолда ўз ҳаракатларини ташкил қилишга уринаётганликларини ҳам ёддан чиқармаслик лозим. Жумладан, христиан диний ташкилотларида ибодатларни ўзбек ва бошқа маҳаллий тилларда олиб бориш, махсус диний адабиётларни мамлакатимиз ҳудудига олиб кириш ва тарқатиш йўлидаги ҳаракатлар батамом тўхтади, деб бўлмайди. Хусусан кўрилаётган чора-тадбирларга қарамай, биринчи галда «Иегов гувоҳлари» диний гашкилоти вакиллари ўз миссионерлик фаолиятларини шу тарзда олиб боришни давом эттиришга уринмокдалар. Масалан, 2006 йилнинг сентябрь ойидан эътиборан черковнинг энг асосий нашрларидан бири бўлган «Сторожевая башня» журнали «Қўриқчи минораси» номи остида илк марта ўзбек тилида босмадан чикди ва турли ноқонуний йўллар билан республккамизга олиб киришга харакат қилинмоқда. Айни пайтда, улар уйма-уй юриб, очикдан-очиқ ўз динларига даъват қилишга, гўёки фақат уларнинг динлари ҳақиқийлиги, бошқа динлар эса ботил экани ҳақидаги ғояни сингдиришга ҳаракат қилмоқдалар.

Миссионерлар асосий эътиборни аралаш миллат вакилларидан иборат оилаларнинг аъзолари, илгари ҳеч бир динга эътиқод қилмаган оғир хасталикка, жудоликка, моддий қийинчиликка дуч келган, ахлоқ тузатиш муассасаларидан чиқиб келган, яъни моддий ва маънавий кўмакка муҳтож кишиларга қаратмоқдалар. Шунингдек, кар-соқовлар, ногиронлар орасида фаол иш олиб боришга ҳаракат қилиш ҳам тез-тез кузатилмоқца. Шу билан бирга, зиёлиларнинг турли қатламлари вакиллари — ўқитувчилар, врачлар, санъаткорлар орасида тарғиботни кучайтиришга интилиши ҳам мавжудлигини таъкидлаш зарур. Афсуски, бундай тарғиботга эргашаётган ва келиб чиқиши мусулмон бўлган фуқаролар ҳам кам бўлсада борлигини қайд этиш лозим.

Прозелитизм иллатининг баъзи бир нохуш натижаларини келтириш мумкин: бир қанча вақт ислом динида юриб, кейин христиан динини қабул қилган кишилар вафот этганда, жасадларини мусулмон қабристонига қўйиш муаммо туғдирмоқда. Сабаби, майитнинг мусулмон ота-оналари ўз фарзандларини христиан мозорига дафн этишни хоҳламайдилар. Мусулмонлар эса, христиан дини вакили жасадини ўз мусулмон биродарлари ётган жойга дафн этилишини ҳақорат деб биладилар. Натижада келишмовчиликлар келиб чиқади.

Шундай экан, хушёр бўлишимиз, лоқайдликка берилмаслигимиз керак бўлади, чунки «Ватан», «Миллат», «Имон-эътиқод» муқаддас тушунчалардир. Уни хеч нарсага алмаштириб бўлмайди. Миссионерлик республикамиз аҳолиси тинчлиги ва осойишталиги учун тахдид эканини чуқур англаш, унинг олдини олиш ҳамда қарши кураш бўйича тизимли ва тадрижий ишларни олиб бориш ҳар бир фуқаронинг миллат ва Ватан олдидаги муқаддас бурчи ҳисобланади.

Одилжон Нарзуллаев Зангиота тумани
«Имоми Аъзам» жоме масжиди имом хатиби