Как сообщили пресс-службе Управления мусульман Узбекистана в Оргкомитете республиканского конкурса чтецов Корана, с учетом большого количества желающих принять участие в конкурсе дата регистрации участников продлена до 19.00 часов 14 января.
По данным Оргкомитета, по состоянию на 14 января 3502 участников подали свои заявки.
Напоминаем, что по состоянию на 8 января этот показатель составлял 733, по состоянию на 9 января – 1101, по состоянию на 10 января - 2079, по состоянию на 11 января – 2255, по состоянию на 13 января - 2770 человек.

Пресс-служба Управления мусульман Узбекистана

Фарзандга яхши исм қўмоқ. Фарзанд дунёга келганидан кейин ҳам ота-онанинг унинг наздидаги ҳақлари давом этади. Фарзанд ёруғ дунёга келиши билан ота-онанинг биринчи қиладиган вазифалари унга чиройли исм қўйишликдир. Зеро ҳадиси шарифда фарзандга чиройли исм қўйишга буюрилди. Исм ҳам болага руҳий жиҳатдан таъсир этиши илмий жиҳатдан исботланган. Болага қўйилган исм уни дўст-ёрлари, жамоат орасидаги обрўсига путур етказмаслиги лозим. 

Ҳадис. “Сизлар қиёмат куни ўз исмларингиз ва оталарингизнинг исмлари билан  чақириласизлар, шундай экан фарзандларингизга чиройли исм қўйинглар”. (Абу Довуд) 

Шунинг учун Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари ҳам гўдакларга чиройли исмлар қўйишга тавсия қилганлар. Болалигида чиройли исм берилмаган кўплаб саҳобаларнинг исмлари кейинчалик ўзгартирилган. Масалан, ҳузурларига “Заҳм” исмли бир саҳоба келганида унинг исмини “Башир” деб ўзгартирадилар. “Заҳм”нинг маъноси “сиқилиш”, “Башир” сўзининг маъноси “яхши хабар берувчи” дегани.

Яна бир саҳобанинг исми “ал-Осий”, яъни “исёнчи” деган маънони билдирган, унга Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга итоат қилувчи “Мўъти” деган исмни берадилар. (Бухорий, “Адаб-ул Муфрад”) 

Ҳазрати Али каррамуллоҳу важҳаҳунинг фарзандларига исм бериш билан боғлиқ воқеа шундай ривоят қилинади:

“Биринчи ўғлим туғилганида унга уруш маъносини билдирувчи “Ҳарб” деб ном қўйган эдим. Шунда Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам келдилар ва: “Ўғлимни менга кўрсатинглар, унга нима деб исм қуйдингиз?”, дедилар. “Ҳарб” деб айтдик. Йўқ, унинг исми “Ҳасан” дедилар. (Бухорий, “Адаб-ул Муфрад”, Баззор) 

Ривоят. Бир киши Умарнинг (розийаллоҳу анҳу) ҳузурларига ўғли билан келиб, ўғлидан шикоят қилади ва уни оқ этганини маълум қилади. Ҳазрати Умар (розийаллоҳу анҳу) ўғилни чақиртириб:

–  Отангга қарши боришда, унга оқ бўлишликда Аллоҳдан қўқрмайсанми? Ваҳоланки, отангни сенда бир қанча ҳақлари бор, буларни билмасанми? – дебди.

Ўғил айтди:

– Эй мўминлар амири! Ўғилнинг отада ҳаққи йўқми?

Ҳазрати Умар:

– Ҳа, бор! дедилар.

Ўғил айтди:

– Нима у ҳақлар?”

Ҳазрати Умар:

– Ўғилнинг отадаги ҳақи – ота ёмон хотинга уйланмаслиги, фарзанд айбланмаслиги учун яхши исм қўймоғи ва Қуръонни ўргатмоғидир, – деди.

Бу гапларни эшитган ўғил:

– Эй мўминлар амири, Аллоҳга қасамки, отам онамни танлаб олмаган, унинг ахлоқи яхши бўлмаган, уни тўрт юз дирҳамга сотиб олган. Исмимни ҳам чиройли қўймади, яъни, менга Жуъал деб исм қўйди бу кўршапалак эркагининг исми, Қуръони каримдан ҳам бирорта оят ўргатмади, – деди.

Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу боланинг отасига қараб:

– Сен “ўғлим менга қарши чиқмоқда, осий бўлмоқда” дейсан, ваҳоланки у сенга осий бўлмасидан олдин сен унга осий бўлибсан-ку. Унга керакли тарбияларни бермабсан. Энди менинг ёнимдан чиқиб кетгинлар, – дейди.

Улуғбек Султоновнинг 
"Ота-онага хизмат қилиш 
одоблари" китобидан олинди

ЎМИ Матбуот хизмати

Ҳар бир инсон зиммасида бурч ва масъулиятлар мавжуд. Жумладан, бу вазифа касбга оид бўлиши мумкин ёки оилавий вазифалар бўлиши мумкин. Масалан, муаллимларнинг зиммасида келажак авлодга таълим бериш бўлса, шифокор беморларга дармон излайди. Оилада оталарнинг ўз бурчлари бўлса, фарзандларнинг ҳам зиммасида ўзига хос масъулиятлар мавжуд. Бироқ, бир касб эгалари борки, уларнинг шарафли хизматлари сабаб ҳар бир касб эгаси, шу юртнинг барча фуқароларининг эркин фаолият юритишида осойишталик муҳим аҳамиятга эгадир.    

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Аллоҳ таоло розилиги йўлида бир кун чегара ҳудудида посбонлик қилиш бир ой кечалари ибодат қилиб, кундузлари нафл рўза тутишдан афзалдир”, - деб марҳамат қилганлар. Дарҳақиқат, ушбу ҳадисдан маълум бўладики, инсон ўзи яшаб турган ватанини, динини, оила аъзоларини ҳимоя қилиши энг улуғ ва хайрли амаллар сирасига киради. Юртни асраш, қўриқлаш, Ватан ҳимояси учун ҳарбийлар сафида туриш эса динимиз таълимотида улкан савобли амал саналади. Бинобарин, шижоатли паллаларини, борингки, ҳаётларини ана шу шарафли бурч учун бахшида қилган ўғлонларнинг хизмати боис элу юрт хотиржам, заминимиз осойишта бўлади, тинчлик ҳукм суради. 

Яна бир муборак ҳадиси шарифда Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам юрт сарҳадларини қўриқлаш нақадар шарафли, унинг ҳимояси учун кечалари бедор ўтказишнинг савоби қанчалар улуғ эканлигини таъкидлаб: «Кечалари Аллохдан қўрқиб ёш тўкккан кўзни ва Аллох йўлида тунларни посбонлик килиб мижжа қоқмаган кўзни дўзах оташи куйдирмайди», деганлар. Яни бир бошқа ҳадисда: «Аллоҳ таоло розилиги йўлида бир кун чегара ҳудудида посбонлик қилиш бир ой кечалари (нафл) ибодат килиб, кундузлари нафл рўза тутишдан афзалдир» дея марҳамат қилинади. Ушбу ҳадислар қалбида имони бор ҳар бир мусулмонни сергак торттириши рост, қолаверса, қалбида она юртга бўлган муҳаббатини ҳам зиёда қилади.

Юртимизнинг тинч ва осойишталигида ана шу Ватан ҳимоячиларининг ўрни беқиёсдир. Улар тунни тун демай ҳамиша огоҳ ва сергак сарҳадларни қўриқлаб турибдилар.

Мустақилликка эришган илк йилларда 14 январь санасида Ўзбекистон Республикасининг Қуролли кучларига асос солинди. Айнан шу куни мамлакатимизда “Ватан ҳимоячилари куни” этиб белгиланиб, халқимизда кенг нишонланиб келинмоқда. 

Юртимиз тарихида кўплаб мард ўғлонлар, ватанпарвар аждодларимиз ўтганлиги тарих китобларида қайд этилган. Бу ҳақида Ўзбекистон Республикаси биринчи Президенти Ислом Каримов ўзининг “Юксак маънавият – енгилмас куч” асарида шундай деган экан: 

     “Урганчни босқинчилардан ҳимоя қилишда байроқ тутиб жон берган Нажмиддин Кубронинг қаҳрамонлигида, дунёни тўфондек босган Чингизхон қўшинига қарши ўн бир йил муттасил мардона кураш олиб борган Жалолиддин Мангубердининг жанговар руҳида, юртимизни истилочилардан озод қилиб, буюк давлат барпо этган Амир Темур бобомизнинг бунёдкорлик салоҳиятида ҳам маънавий жасорат туйғуси буюк ва устувор аҳамият касб этгани шубҳасиз”. Чиндан ҳам, мардлик ва жасорат билан Ватанини ҳимоя қилган аждодларимиз ҳамиша авлодларнинг ёдида эҳтиром билан яшайдилар. 

Шерзод СОЛИЕВ

“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти талабаси

ЎМИ Матбуот хизмати