muslim.uz.umi
Икки хил тоифадаги йигит
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Эй ёшлар жамоаси, шуни билингки, Аллоҳ таоло Ўзининг фазлини ато қилишда ҳеч кимни унутмайди.
«Тавба қилувчи ёш йигитдан кўра, Аллоҳ таолога маҳбуброқ нарса йўқ».
Кунларнинг бирида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳуга хитоб қилиб: «Аллоҳга қасамки, эй Муоз, албатта, мен сени яхши кўраман». Ундан бошқа илоҳ бўлмаган Аллоҳга қасамки, агар бир йигит Аллоҳ таоло уни яхши кўришини ҳис қила олса, у ҳам осмонлару ернинг яратувчиси бўлган Аллоҳ таолони яхши кўриб қолади. Аллоҳга қасамки, банда учун бундан ортиқ мақом борми?
Аллоҳ таоло фаришталарга айтади: «Бандамни кўринглар, Мени деб шаҳватини тарк этди».
Айни гуллаган, шаҳвати қайнаб турган пайтида кўзини ҳаромдан тийиб, Аллоҳнинг байтига қатнаб, барча гуноҳ маъсиятлардан узоқ юриб, ҳаром нарсалардан ўзини тийиб, Аллоҳ таолодан қўрқиб юрган ёш йигит уйланиш масаласида ҳаддан ошган, аёллар билан айшу ишрат қилиб юрадиган, бир аёлга уйланса, кўп яшамай тезда ажрашиб кетадиган йигитлардек йўл тутмайди. Буни ақл ҳам кўтармайди.
Баъзи ҳадисларда: «Аллоҳ таоло хотини билан узоқ яшамайдиган, тез уйланиб, тез ажрашадиган эркакларни ва эри билан кўп яшамайдиган, тез эрга тегиб, тез ажрашадиган аёлларни лаънатласин» деган ривоят келади. Шунингдек, Аллоҳ таоло хотини билан узоқ яшамайдиган, тез уйланиб, тез ажрашадиган эркакларни ва эри билан кўп яшамайдиган, тез эрга тегиб, тез ажрашадиган аёлларни яхши кўрмаслиги ҳадисларда ворид бўлган. Баъзилар бу ҳадисларни заиф дейишган. Аллоҳдан қўрқадиган йигит эса покдомон бўлиб, унинг иффати, ҳаромдан кўзинин тийиши у учун шараф белгиси ҳисобланади.
Аллоҳ таоло тавба қилувчи, кўзини ҳаромдан сақловчи, пок йигит билан ҳаромга боқувчи, ёмон жойларда юрувчи, тонггача ухламай интернетда беҳуда нарсаларни томоша қилиб ўтирадиган ёки беҳаё фильмлар кўрадиган йигитга бир хил муомала қилиши ақлга тўғри келадими? Ушбу саволга ечим сифатида мана бу оятларни келтирамиз:
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَّحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ
«Наҳотки, ёмонликларни қилганлар уларни иймон келтириб, солиҳ амаллар қилганларга ўхшаш қилмоғимизни, ҳаётлари ҳам, мамотлари ҳам баробар бўлишини ўйласалар?! Қилаётган ҳукмлари нақадар ёмон!» (Жосия сураси, 21-оят).
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
«Ахир мўмин бўлган одам фосиқ бўлган одам каби бўлурми?! Тенг бўлмаслар» (Сажда сураси, 18-оят).
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ
«Мусулмонларни жиноятчиларга ўхшатиб қўярмидик?!» (Қалам сураси, 35-оят).
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
«Сизга нима бўлди?! Қандай ҳукм қилмоқдасиз?» (Қалам сураси, 36-оят).
ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ
«Уларни ношукрлик қилганлари учун, ана шундай жазоладик. Биз фақат ўта ношукрларгагина жазо берурмиз». (Сабаъ сураси, 17-оят).
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ
«Бас, ким зарра вазнича яхшилик қилса ҳам кўрадир» (Залзала сураси, 7-оят).
وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
«Ва ким зарра вазнича ёмонлик қилса ҳам кўрадир» (Залзала сураси, 8-оят).
Аллоҳ таоло ёшларимизни ибодатда, ҳаромдан кўзни тийишда, фаҳшдан сақланишда, қалблари масжидга боғлиқ бўлишда ва иффатни сақлашларида барчамизга ибратли бандаларидан қилсин!
Муҳаммад Ротиб Набулсийнинг видеосуҳбатларидан
Нозимжон Ҳошимжон таржимаси.
Маҳмуд Баҳром оққа кўчирди.
Аллоҳ ҳамма нарсани илми билан иҳота қилган зотдир
Бурайда розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким тонгда ва кеч кирганида:
رَبِّيَ اللهُ تَوَكَّلْتُ عَلَيْهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ العَرْشِ العَظِيمِ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ العَلِيُّ العَظِيمُ، مَا شَاءَ اللهُ كَانَ وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ، أَعْلَمُ أَنَّ اللهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللهَ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا
«Роббийаллоҳ, таваккалту ъалайҳи лаа илаҳа илла ҳув, ъалайҳи таваккалту ва ҳува роббул ъаршил ъазийм, лаа илаҳа иллаллоҳул ъалиййул ъазийм. Маа ша`аллоҳу каана ва маа лам йаша` лам йакун. Аъламу анналлоҳа ъала кулли шай`ин қодийр. Ва анналлоҳа қод аҳато бикулли шай`ин ъилма», деб айтса, сўнг вафот этса, жаннатга киради», дедилар.
Маъноси: Раббим Аллоҳдир. Унга таваккал қилдим. Ундан бошқа илоҳ йўқ. Унга таваккал қилдим. У улуғ аршнинг Раббидир. Улуғ ва олий Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ. У хоҳлаган нарса бўлади. У хоҳламаган нарса бўлмайди. Аллоҳ ҳамма нарсага қодир эканини биламан. Албатта, Аллоҳ ҳамма нарсани илми билан иҳота қилган зотдир.
Ибн Сунний ривоятлари.
Нотўғри фатво берувчилар ҳақида
Биз жаннатга биринчи кирувчилармиз
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِي اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «نَحْنُ الْآخِرُونَ السَّابِقُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، بَيْدَ أَنَّهُمْ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِنَا وأُوتِينَا مِنْ بَعْدِهِمْ، ثُمَّ هَذَا يَوْمُهُمُ الَّذِي فُرِضَ عَلَيْهِمْ فَاخْتَلَفُوا فِيهِ، فَهَدَانَا اللهُ لَهُ، فَالنَّاسُ لَنَا فِيهِ تَبَعٌ، الْيَهُودُ غَدًا وَالنَّصَارَى بَعْدَ غَدٍ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
وَفي رِوَايَةٍ: «نَحْنُ الْآخِرُونَ الْأَوَّلُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَنَحْنُ أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ».
«Биз (дунёда) охиргилармиз, қиёмат куни пешқадамлармиз. Фақат уларга биздан олдин китоб берилган, холос. У бизга улардан кейин берилган. Сўнгра ушбу (жума) кун Аллоҳ уларга (ибодатини) фарз қилган кундир. Аммо улар у ҳақда ихтилоф қилдилар. Сўнгра Аллоҳ бизни (ўша кунга) ҳидоят қилди. Одамлар эса бунда биздан кейиндалар: эртасига яҳудийлар, индинига насоролар», – дедилар».
Муслим ривоят қилган.
Бошқа ривоятда:
«Биз (дунёда) охиргилар, қиёмат кунида пешқадамлармиз. Биз жаннатга биринчи кирувчилармиз», – дейилган.
«Жума ҳақидаги оят ва ҳадислар» китобидан