Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг  асҳоблари пайғамбарлардан кейин ер юзида қадам босган энг улуғ зотлардир.  Улар муқаддас динимизга амал қилиб тарқатувчи, уни қўллаб-қувватловчи ёрдамчилар эдилар. (Аллоҳ таоло улардан рози бўлсин).

Қалбида иймони, Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламга муҳаббати бор кишилар албатта саҳобаи киромларни яхши кўради, уларга муҳаббат қилади.

Саҳобаи киромларнинг Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламга қанчалар вафодор, нақадар садоқатли эканини, ўзлари, фарзандлари ҳатто ота-оналаридан устун қўйганини биргина Ул Зотнинг бир оғиз сўзларига “ота-онам сизга фидо бўлсин”, “жоним сизга фидо бўлсин” деб муҳаббат ва латофат ила жавоб берганликлари кўрсатиб беради.

Уламоларимиздан бири Аллоҳ таоло ўз каломи шарифида нозил қилган

…اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ…

“…Аллоҳ пайғамбарликни қаерга қўйиш (раво кўриш)ни яхши билувчидир…” (Анъом сураси 124-оят) ояти борасида шундай дейди:

“Аллоҳ таоло саҳобаи киромларни шу қадар улуғ бир фазл,  буюк шараф эгаси қилганки, бу фазлу шарафга ҳеч бир кимса ета олмайди. Чунки, Аллоҳ таоло Ўз динини Пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам ила мукаммал бўлиши ва қиёматгача давом этишини ирода қилган. Ана шу инсонларнинг энг яхшиси, кўнгилларнинг энг маҳбуби бўлган Зотга эса саҳобаи киромларни дўст, суҳбатдош, сафдош, ҳимоячи  қилиб танлаб олди. У Зотнинт меросхўри, шариатининг давомчилари ва тарқатувчилари қилиб сайлади. Бу – энг олий фазл, мана шу Бани Исроил пайғамбарлари орзу қилган шарафдир”.

Хазраж қабиласининг раиси Саъд ибн Муоз (разияллоҳу анҳу)нинг таклифи билан бутун хазражликлар мусулмон бўлишди. Улар орасида Муоз ибн Жабал (разияллоҳу анҳу) ҳам бор эди. Мўминлик тожини ўн саккиз ёшида кийган бу йигит Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)ни кўриш учун Мадинадан Маккага келди. Иккинчи Ақоба байъатида, кейинчалик эса барча юришларда иштирок этди.

Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг йўлчи юлдуз мисоли дўстларидан бири, ансорларнинг пешқадамларидан Муоз ибн Жабал ибн Амр ибн Авс эди. Куняси: Абу Абдурраҳмон. Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) Мадинага келганлари ҳамон у зот (алайҳиссалом)дан ажралмади. Қуръони каримдан сабоқ олди, ислом шариатини ўрганиб, ҳатто Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) замонларида Қуръони каримни тўлиқ ёд олган олти саҳобанинг бири бўлди. Бу ҳақда Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Қуръонни мазкур тўрт киши – Абдуллоҳ ибн Масъуд, Убай ибн Каъб, Муоз ибн Жабал ва Ҳузайфанинг мавлоси Солимдан ўрганинг”, дея марҳамат қилганлар (Аҳмад ибн Ҳанбал).

Асҳоби киром орасида бу саҳобий келишган қад-қоматли одамгина эмас, балки юмшоқ феълли, ҳаёли ва жўмард киши сифатида ҳам танилганди. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) уни жуда яхши кўрар ва буни ўзига ҳам айтиб турардилар. Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Эй Муоз, Аллоҳга қасам, мен сени жуда яхши кўраман. Шунинг учун сен ҳар бир намоз сўнгида: “Ё Аллоҳ, зикринг, шукринг ва Сенга гўзал ибодат қилишимда менга кўмак бер”, деб дуо қилишни унутма”, деганлар.Уни муҳожирлардан Абдуллоҳ ибн Масъуд (разияллоҳу анҳу) билан биродар тутинтирганлар.

Муоз ибн Жабал (разияллоҳу анҳу) ҳаёт кечиришда зуҳду тақвога катта аҳамият берарди. Кечалари намоз сўнгида: “Ё Аллоҳ, ҳозир кўзлар уйқуда, кўкда юлдузлар порлаб турибди. Сен эса доимо барҳаётсан ва ҳар лаҳза махлуқларингни кузатиб турасан... Раббим, менга дунё ва охиратда ҳидоят насиб эт! Шубҳасиз, Сен ваъдангга хилоф қилмайсан”, деб дуо қиларди (Ибн Асир).

Ҳазрат Муоз (разияллоҳу анҳу) Ибн Аббос, Ибн Умар ва бошқалардан ривоят қилган ҳадислари 157 тани ташкил этади. Бу зот айни пайтда фақиҳ саҳобалардан бўлиб, Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳаёт пайтларидаёқ фатво бера бошлаган эди. Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) бу хусусда: “Умматим орасида ҳалол ва ҳаромни энг яхши биладиган киши Муоз ибн Жабалдир!” деганлар (“Тажриди сариҳ”).

Шунингдек, Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) Муоз ибн Жабални кишиларга исломни ўргатиш, Қуръондан таълим бериш ва ёд олдириш учун Яманга юборганлар. Жўнаб кетаётганида Пайғамбаримиз (алайҳиссалом) билан ўрталарида кечган мазкур суҳбатни ҳазрат Муоз (разияллоҳу анҳу) кейинчалик энг эзгу хотира сифатида сўзлаб берган: “Аллоҳнинг Расули ўшанда мендан сўрадилар: “Эй Муоз, (сендан бир масала сўралганда) нима билан ҳукм қиласан?” Мен: “Аллоҳнинг китоби билан”, дедим. “Агар ундан (жавобни) топа олмасанг-чи?” сўрадилар яна. “Расулуллоҳнинг суннатлари билан”, деб жавоб қилдим. “Ундан ҳам топа олмасанг-чи?” яна савол бердилар Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам). “У ҳолда ўз раъйим билан ижтиҳод қиламан”, дедим. Шунда у зот (алайҳиссалом): “Пайғамбари рози бўлган нарсада муваффақиятли қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!” дедилар” (Ибн Саъд).

Яманга жўнаб кетаётган Муоз ибн Жабал билан Расули акрам (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ушбу муборак сўзларни айтиб видолашдилар: “Эй Муоз, балки бу сўнгги учрашувимиз бўлар. Аллоҳ сенга ҳидоят насиб этсин, олдингдан ва ортингдан, ўнгингдан ва сўлингдан, остингдан ва устингдан келадиган ҳар турли бало-офатлардан сақласин. Сендан инсонлар ва жинларнинг ёмонликларини нари қилсин. Эй Муоз, балки масжидимни ва қабримни зиёрат қиларсан”. Бу сўзларни Муоз юрак-бағри ўртаниб эшитди ва қайғудан йиғлаб-йиғлаб, ҳасрат билан йўлга чиқди.

Расулуллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг айтганлари бўлди. Муоз ибн Жабал (разияллоҳу анҳу) Ямандан Абу Бакр (разияллоҳу анҳу)нинг мўминларга раҳбарлиги вақтида қайтди. Қолган умрини Шомда ўтказди ва Иорданияда тоун касалига чалиниб, жуда эрта – ўттиз саккиз ёшида вафот этди. Аллоҳ у зотдан рози бўлсин!

Сафватулло Қаюмов,

“Ҳидоя” ўрта махсус ислом

 билим юрти ўқитувчиси

Кийиниш маданияти – инсоннинг ташқи кўриниши, маънавий дунёси , эстетикаси, ахлоқий сифатлари ва салоҳиятини очиб беради. Кийиниш маданиятига бўлган қараш инсоннинг гўзаллик, нафосат, одоб борасидаги кўз қарашларини ифода этадиган омил ҳамдир. Шуни алоҳида таъкидлаб ўтиш жоизки бугунги жадал ривожланиб бораётган глобал даврда кийимлар ҳам, кийинишга бўлган эътибор ва талаб ҳам ўзгариб бормоқда.

Ёшларимизнинг мода кетидан кўр-кўрона қувишлари ва янги чиққан тор, очиқ, калта либосларни мода дея эътироф этишлари ва бу турдаги кийимлар албатта кийилиши керак деб фикрлашлари айни хақиқат. Бу кийимларнинг ўзбекона маданиятимизга менталитетимизга хос эмаслиги ҳақида эса ўйлаб кўришмаяпти. Афсуски мен бугунги йигит – қизларимизнинг кийиниш маданияти ҳақида ижобий фикр билдири олмайман. Чунки бугун кўча куйда, европага тақлид қилиб кийинаётган ёшларимизда миллийлигимиз акс этган кийимлар тоборо камайиб бормоқда. Аслида кийиниш маданияти хам ўзбекона маданиятимизнинг ажралмас қисмидир. Бу масаланинг жиддий томони шундаки юзага келаётган ушбу муаммо бугунги куннинг мухим долзарб мавзусига айланди. Кўпчилик ёшларимиз  эвропа услубида кийинмасликни замондан ортда қолиш деб хисоблашмоқда. Бу фикрнинг мутлақо нотўғри эканлиги ҳақида  фикр юритишмаяпти .

Европа модаси деб урф бўлган бемани кийимларни кийиб ўзини бугуннинг замонавий ёшлари деб хисоблайдиган хар бир йигит қиз қаттиқ адашади ва аксинча улар ўзларининг маънавияти тафаккури ва дунё қараши қанчалик саёз эканлигини “замонавий” либослари орқали намоён этишмоқда. Аслида инсоннинг маданиятга хос кийиниш услуби унинг маънавий олами қанчалик бой эканлигини намоён этувчи мухим омил хисобланади. Шу ўринда бир хақиқатни айтиш ўринли деб биламан.  Йигит қизларимизнинг кийиниш маданиятида ота-оналарнинг алоҳида ўрни бор. Танасига ёпишиб турувчи ёки калта ва очиқ кийимларни ўз қизларига олиб бераётган айрим ота-оналар бунинг салбий оқибатларга олиб келишини билишармикан. Афсуски ота-оналар орасида қизларининг кийинишига бефарқ қарайдиганлар талайгина.

Кийиниш борасида нафақат қизларимиз балки йигитларимиз ҳам тобора “замонавийлашиб” боришяпти. Ҳар хил бемани ёзув ва расмлар туширилган футболка, калта шим ва  шиппакларда кўчани тўлдириб юришгани айни ҳақиқат. Сигарет чекаётган одамнинг сурати туширилган ёки скелет расми солинган футболкаларни кийишга иштиёқманд ўзбек йигитларимизнинг бу ишлари ўзбекона маданиятимизга тўғри келмаслигини англай олишмаяпти. Тасаввур қилиб кўринг калта шим ёки футболка кийиб олган ота ёки тор ва очиқ либосга бурканган она ўз фарзандига ибрат бўлиш ўрнига шу муҳитда улғайиши учун замин яратаётгандек гўё. Ҳақиқатки бундай ота-оналар баъзи-баъзида учраб турибди.

Энг аввало ота она ўз фарзандини кийинишига эътибор бериши, доимий назорат қилиши зарур. Шундагина юқорида келтирилган  муаммолар ва салбий фикрлар юзага келмайди. Истардимки қизларимиз ибо ҳаёда барчага намуна бўлиб, йигитларимиз ҳақиқий ўзбек ўғлони сифатида қолишса ва кийиниш маданияти хам миллийлигимизни ўзида мужассам этган энг муҳим омил эканлигини ёдда сақлашса нур устига аъло нур бўлади.

Ғолибжон Хидиров

Хожа Бухорий ўрта махсус ислом билим юрти мударриси

Бугун, яъни XXI-аср вақт ўтиши тезлашган, ахборот алмашинуви энг чўққисига чиққан, ҳар-хил турдаги бидъат-хурофотлар кўпайиб бораётган асрдир. Шу билан бирга инсонларнинг ташвиши, аниқроғи дунё ташвишлари ортиб энг зарурий масалаларга вақт йўқдек гўё. Баъзан илм аҳлларидан эшитамиз, ёки ўзимизга ҳам мурожаат қилган вақтлар, ҳолатлар учраб турибди. Гап шундаки, дуппа-дуруст, зиёли, мол-мулки етарли кишилар болам телефонга, интернет ўйинларига муккасидан кетган, сал нарсага жаҳли тез бўлиб қолган, ичкиликка ружуъ қўймоқда, арзимаган муаммолар, ҳолатлар билан фарзандларимиз ажрашиши, ота-оналарни гапини олмаслик каби муаммолар ва уларнинг ечимини  излаётганларнинг сони кўпайиб бормоқда.

Бу муаммоларнинг ечими муқаддас динимизда аниқ ва равшан қилиб баён қилиб ўтилган, керагича кўрсатма ва тавсиялар берилган. Фарзандни камолга етакловчи, уни чинакам комил инсон даражасига олиб чиқувчи, умуман олганда икки дунё саодатига элтувчи, ота-онасини юзини икки дунёда ёруғ бўлишига сабаб бўладиган илм - адаб илмидир. Сўзимиз исботи ўлароқ, шуни айтиш мумкинки, Қуръони каримдаги ҳар бир сура ёки оят замирида одобга даъват бор. Қуръони карим жами 23 йил давомида нозил бўлган бўлса, шундан 13 йил Маккада нозил қилинган оятлар инсониятга Аллоҳнинг бирлиги-борлиги, умуман олганда инсонларни эътиқодини, одобини тўғрилашга чорловчи оятлардан иборат бўлди. Мавлоно Жалолиддин Румий “Мен Қуръонни ўқидим, ўргандим ва шунга амин бўлдимки, Қуръон одобдан иборат экан” деганлар. Мавлоно ҳазратлари демишларки, Қуръон карим оятларининг асоси адабдир.

Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в) “Мен гўзал хулқларни мукаммал қилиш учун юборилдим” деб марҳамат қилганлар. Яъни, пайғамбарлигимнинг энг асосий вазифаси, инсонларни одобга чақириш деганидир.

Мўминлар амири деб номланган, энг забардаст халифалардан ҳазрати Умар (р.а) “Фарзандларингизга олдин одобни, сўнг илмни ўргатинглар” деб тавсия берганлар.

Муҳаддислар амири лақабини олган ватандошимиз, буюк имом, ҳадис илмининг султони Имом Бухорий (р.а) шоҳ асарлари “Ал-Жомеъус Саҳиҳ” да “Одоб китоби”га ўрин берганларига қарамай, одоб масаласи ўта аҳамиятли бўлганидан бу борада алоҳида китоб таълиф қилишга ўтганлар. У киши “Ал- Адабул Муфрад” китобини тузиб, бу китобларига турли одобларга оид бир минг уч юз йигирма иккита ҳадиси шарифни олти юз қирқ тўртта бобда келтирганлар.

Математик олим Хоразмийдан инсон ҳақидаги фикрини сўради. Олим қуйидагича жавоб қилди:

Агар инсон гўзал ахлоқ (одоб) эгаси бўлса у бирга тенгдир, яъни ахлоқли инсон = 1.

Бунинг устига у хуш сурат бўлса, бирнинг ёнига нол рақамини қўйинг яъни, ахлоқ + хушсурат инсон = 10

Боз устига у бадавлат бўлса, ҳосил бўлган сонга яна битта нолни қўйинг яъни, ахлоқ  + хушсурат + бадавлат инсон =100

Агар унинг насли  насаби тоза бўлса, сонга яна бир нолни қўйинг яъни, ахлоқли + хушсурат + бадавлат + насли насаби тоза инсон = 1000

Бироқ ушбу сондан ахлоқни ифода этувчи бир (1) тушуб қолса, билингки инсоннинг қиймати йўқолади.

Сақланиб қолган нолларнинг ҳеч қандай қадри йўқ деб жавоб берган экан.

Замонамизнинг энг етук уламоларидан, дунё уламолари эътироф этган ватандошимиз марҳум устоз Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф ҳазратлари “Энг кучли даъват – мўминнинг муносиб ва гўзал хулқидир” деб айтган эдилар.

Инсонни баланд чўққиларга олиб чиқадиган энг муҳим омил одобдир. Киши нимадан пастга қулаган бўлса, бу ҳам одобсизлигидандир. Муқаддас манбааларда шундай иборалар бор. “Киши одоби билан жаннатнинг олий мартабаларига эришади гарчи ибодатгўй бўлмаса ҳам. Ибодатгўй инсон ҳам дўзахнинг энг  тубидан жой эгаллайди, агар унда одоб бўлмаса”.

Муқаддас динимизда кишининг ҳаётидаги ҳар бир нарсанинг ўз одоби бор. Масалан, Ватанни севиш одоби, юриш-туриш одоби, кийиниш одоби, саломлашиш одоби, овқатланиш одоби, ота-онага нисбатан, катта кишиларга нисбатан одоб, муомала одоби ва бошқалар. Агар бу одоб турларини санайдиган бўлсак, унинг охирига етиш мушкил. Аммо мақсад бу эмас. Мақсад бугун айни вақтда ҳар бир масъул шахс ўз қўли остидагиларга адаб илмини ўргатиш кечиктириб бўлмас ҳақиқат эканлигини эслатишдир. Чунки, Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в) ўзларининг муборак ҳадисларидан бирида “Ҳар бирларингиз раҳбардир. Раҳбар ўз қўли остидагилардан сўралур” деб марҳамат қилганлар. Яъни, ота-она ўз фарзандидан, ташкилот раҳбари ўз ишчиларидан ва ҳакозо. Ота-оналар ўз фарзандларини мактабга, ишга ёки бошқа юмуш билан ўйидан кузатиш асносида ёки эрталабги нонушта атрофида саломни унутмаслик, катталарни ҳурмат қилиш, қарияларга ёрдам бериш, вақтнинг қадрига етиш, йўл ҳаракати қоидаларига риоя қилиш каби энг зарурий кундалик масалалар юзасидан эслатма бериши кони фойдадир.

Биргина “Ассалому алайкум” деган оддий жумлани олайлик, бунда ҳикмат кўп. Пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в)дан: “Қайси амал энг яхши амалдир?” деб сўралганда, у зот: “Таниган ва танимаган одамингга таом ва салом бермоғинг” деб жавоб берганлар. Келинг энди ўзимизга савол берайлик, ким ўз фарзандига шу нарсалар ҳақида таълим беради?.  Бугунлик кунда ўз ватанини тарк этиб, ўзга юртларда саргардон, ватангадо бўлиб, ақл бовар қилмас вайронкор ғояларга алданиб юрган ёшлар, аслида куни кеча тарбиясига эътибор берилмаган болалардир. Адаб илми фарзанд ҳали дунёга келмасдан бурун бошланади. Фарзандим ақлини танисин, оқ қорани фарқига борсин, ёшликда ўйнаб қолсин деган ўйда юрганлар, адаб илмини беришда анча кечиккан бўладилар. Биз бир нарсани унутмаслигимиз керак. Биз дунёда илмда, одобда намуна бўлган аждодларга авлодмиз. Шунга муносиб бўлиш ва фарзандларимизни ҳам муносиб қилиб тарбиялаш муҳимдир.

Ўткир Маҳмудов

Хожа Бухорий ўрта махсус ислом билим

  юрти ўқув ишлари бўйича мудир ўринбосари

Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг muslim.uz портали Рамазон ойи муносабати билан “Ойлар султони – Рамазон!” танловини эълон қилади. Танлов қуйидаги йўналишларда ўтказилади:
- намунали видео ролик;
- ёқимли аудио ролик;
- мазмунли рамазон инфографикаси.
Рамазон ойи давомида muslim.uz порталида эълон қилинган материаллар ҳакамлар ҳайъати томонидан баҳоланади ва Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг совғалари билан тақдирланади.

Материалларни Ця електронна адреса захищена від спам-ботів. вам потрібно увімкнути JavaScript, щоб побачити її. электрон почта манзилига юборишингиз мумкин

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
ахборот хизмати

 بسم الله الرحمن الرحيم

Муҳтарам жамоат! Аллоҳга беҳисоб ҳамду саноларимиз бўлсинки, биз уммати муҳаммадияга Рамазон ойида фазилатли кечани ато этдики, аввалги умматларга берилмаган эди. Бу кечанинг номи Қадр кечаси дейилади. Аллоҳ таоло Қуръони каримни Рамазон ойининг Қадр кечасида нозил қилган. Қуръони каримда шундай мараҳамат қилинади:

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ  وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ  لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ  تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ  سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ

 (سورة القدر/1-5)

яъни, «Албатта Биз уни (Қуръонни Лавҳул-маҳфуздан биринчи осмонга) Қадр кечасида нозил қилдик. (Эй Муҳаммад), Қадр кечаси нима эканини сизга не ҳам англатур? Қадр кечаси минг ойдан яхшироқдир. Унда фаришталар ва Руҳ Парвардигорларининг изни билан барча ишларни олиб (осмондан Ерга) тушарлар» (Қадр сураси, 1-5-оятлар). Аллоҳ таоло яна бундай хабар берган:

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآَنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ...

(سورة البقرة/185).

яъни, “Рамазон ойи – одамлар учун ҳидоят (манбаи) ва тўғри йўл ҳамда ажрим этувчи ҳужжатлардан иборат Қуръон нозил қилинган ойдир...”. (Бақара сураси, 185-оят).

Муҳтарам жамоат! Бу муборак кечанинг қадри улуғдир. Қадр сўзи икки хил маънода-қадри улуғ, иккинчиси, миқдор, яъни бандаларнинг тақдирини белгилашдир. Унда инсоният тарихида мисли кўрилмаган бир кеча ҳақида-инсонларга дунё ҳаётидан чин инсоний ҳаёт кечириб ўтиш йўл-йўриқларини кўрсатиб берадиган сўнги мукаммал илоҳий дастуруламал бўлмиш Қуръони карим нозил бўла бошлаган ниҳоятда қадрли Қадр кечаси ва унинг фазилатлари ҳақида сўз боради. Қадр кечаси шарофатли ҳукмлар чиқариш ва ўлчаш-белгилаш, Аллоҳ таоло томонидан ушбу кечада Ўзи хоҳлаган кишига ризқ-насиба белгиланиши ва бу ишлар тақсимотини тадбир қилувчи фаришталарига топшириш кечаси бўлгани учун Парвардигор Ўз элчиси эътиборини шу фазилатли кечага қаратмоқда. Буюк-ватандошимиз аллома Абул Қосим Замаҳшарий (р.ҳ) айтади: "Бу сурада Аллоҳ таоло Қуръони каримни уч усул билан улуғлаган: биринчиси, Қуръони каримни нозил этишни фақат Ўзига мансуб қилган, иккинчиси, унинг улуғлиги ва шарафини билдириб, номини очиқ айтмай, ишора билан келтирган, учинчиси, Қуръон нозил қилинган вақтнинг қадрини оширган."

Аллоҳ таоло мазкур сурада "Қадр кечаси"нинг даражасини баланд қилди. Бунинг асосий сабабларидан бири бу кечада Қуръони каримнинг нозил бўлганлигидир. Бу кечанинг улуғлиги ҳақида Абу Лайс Самарқандий тафсирида шундай дейилган: «Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам): «Инсонларнинг амалларини кўряпман», дедилар. Гўё у зотга умматларининг умрлари қисқа, шу сабабли уларнинг амаллари олдин ўтган пайғамбарлар умматларининг амаллари даражасига етмаётгандек туюлди. Шу боис Аллоҳ таоло у зот ва умматларига Қадр кечасини берди».

Мужоҳид розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича: «Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Бани Исроилдан бир киши Аллоҳ йўлида минг ой хизмат қилиб юрганини айтдилар. Мусулмонлар бундан роса ажабланишди. Шунда Аллоҳ таоло ушбу суранинг дастлабки уч оятини туширди» (Ибн Жарир ривояти).

Демак, Қуръони мажид Рамазон ойининг ана шундай қадри улуғ, муборак Қадр кечасида нозил қилина бошлаган.

Қадр кечаси Рамазон ойининг нечанчи кечаси эканини Аллоҳ ва Расули томонидан сир тутилган эди. Лекин саҳобалар Расулуллоҳдан (а.с.) уни аниқлаб беришларини кўп сўрашганидан кейин дастлаб ойнинг учинчи ўн кунлигидан, кейинроқ тоқ кечаларидан излаш кераклигини айтганлар. Охири у кечанинг аломатларини айтганларидан сўнг 27-кеча экани маълум бўлган (Имом Бағавий тафсиридан). Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят қиладилар. Набий  соллаллоҳу алайҳи ва саллам:

" مَنْ قَامَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ إِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ " 

(رواه مسلم و البخارى و الترمذى)

  яъни: “Ким Лайлатул-Қадр кечасини имон ва ихлос билан бедор ўтказса, унинг шу кечагача қилган гуноҳлари мағфират қилинур” (Муслим, Бухорий, Термизий ривояти), дедилар.

Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

"في مسند أَحمَد عن عُبادَةَ بنِ الصَّامِتِ أَنَّهُ سَأَلَ رَسُولَ الله صَلَّي الله علَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ لَيْلَةِ القَدْرِ، فَقَالَ رَسُولَ الله صَلَّي الله علَيْهِ وَسَلَّمَ: في رَمَضَانَ، فَلْتَمِسُوهَا في العَشْرِ الأوَاخِرِ، فَإنّهَا في وَتْرٍ في إحدَي وَعِشْرِينَ أوْ ثَلاثٍ وعِشْرِينََ أوْ خَمْسٍِ وَعِشْرِينََ أوْ سَبْعٍ وَعِشْرِينََ أَوْ تِسْعٍ وَعِشْرِينََ أَوْ في آخِرِ لَيْلَةٍ، فَمَنْ قَامَهَا ابْتِغأءَهَا إيْمَانًَا وَاحْتَسَابًا ثُمَّ وُفِّقَتْ لَهُ غُفِرَلَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبهِ وَما تَأخَّرَ "

яъни, «Қадр кечаси Рамазон ойининг охирги ўн кунлигидадир. Ким унда имон билан Аллоҳ розилиги учун ибодат қилса, албатта Аллоҳ аввалгию охирги гуноҳларини кечиради. У тоқ кечада бўлади. Йигирма биринчи ёки йигирма учунчи ёки йигирма бешинчи ёки йигирма еттинчи ёхуд йигирма тўққизинчи ё охирги кеча Қадр кечасидир», деганлар» (Имом Аҳмад ривояти).

Демак, Рамазон ойининг охирги ўн кунлигида тоат-ибодат қилишга қаттиқ киришиш ҳам лозим бўлади.

Бу ҳақда жаноби Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар. Ойша онамиз розияллоҳу анҳо ривоят қиладилар:

"كانَ النبي الله صَلَّي الله علَيْهِ وَسَلَّمَ إذا دَخَلَ العَشَرَ مِنْ رَمَضان أحيا لَيْلَهُ وَ أَيْقَظَ أَهْلَهُ"

яъни, “Расулуллоҳ (с.а.в.) Рамазоннинг охирги ўн кунлиги келса, кечалари ухламас эдилар ва уйдагиларни ҳам ибодат қилишга уйғотар эдилар”.

Азиз намозхонлар! Рамазон ойидаги Қадр кечаси фазилат бобида минг ойдан ҳам яхши ва мўътабардир, бу кечада қилинган ибодатлар минг ойда қилинган ибодатлардан яхшироқдир. Оятдаги «минг ой» жумласи маълум вақт ҳажмини кўрсатиш учун эмас, мисол тарзида келган бўлиши мумкин. Яъни, Қадр кечаси минг ой ва ундан ҳам кўпроқ муддатдан яхшидир, деган маънони ҳам билдиради. Чунки бирор миқдор айнан ўша ададни баён қилиш учун гоҳо у боғланган нарсанинг шарафи ва улуғлигини баён қилиш учун келтирилади.

Қадр кечасида Аллоҳ таолонинг амри билан фаришталар ҳар бир осмондан ва Сидратул-мунтаҳодан Ерга тушишади, тонг отгунича инсонларни дуо қилишади ва дуо қилганларга қўшилиб «омин» деб туришади. Кўпчилик муфассирларнинг фикрича, фаришталар бу кечада яна кейинги йил учун бўлажак Аллоҳ таолонинг қазои қадари билан ҳам ер юзига тушишади. Замахшарий (раҳматуллоҳ алайҳ) айтади: «Қадр кечаси ишлар тақдир ва ҳукм этиладиган кечадир. Духон сурасининг 4-оятида ҳам:

فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ

 (سورة الدّخان/04)

яъни, “...У (муборак кечада) барча ҳикматли иш(лар) ажрим қилинур...” деб баён этилган». Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Аллоҳ таоло Бароат кечасида тақдир қилинган нарсаларни тайин этади, Қадр кечаси келганида уни ўз эгаларига топширади», деганлар. Улар Аллоҳ азза ва жалла изнисиз ҳеч бир ишни қила олишмайди.

Қадр кечаси тонг отгунига қадар турли офат-балолардан омонлик, хотиржамлик, барака кечасидир. Бу кечада шайтон ёмонлик қила олмайди. Қадр кечаси бошдан-охир фақат саломатлик, омонлик, яхшилик ва баракот билан тўладир, унда асло ёмонлик йўқдир. Қуёш ботганидан то тонг отгунга қадар бу ҳол давом этади. Тонг отгунича фаришталар гуруҳ-гуруҳ бўлиб, раҳмат билан Ерга тушишади.

      Аллоҳ таоло ўша кечанинг баракотидан минг ойлик ибодатнинг ажру савобидан кўра яхшироқ ажру савоб беришидан умидвор бўлиши керак. Қадр кечанинг ва ундаги бедорлик, ибодат, намоз, Қуръон тиловати ҳамда илтижо, тазарруъ, дуолар фазлидан ўтган гуноҳларни кечиришидан умидвор бўлиши керак. Лекин яна шу нарсани ҳам унутмаслигимиз лозимки, Рамазон ойининг ҳар бир куни ва туни улуғдир. Шунинг учун ҳам бизлар мана бу кунларни ғанимат билган ҳолда, унда ибодат ва рўзалардан ташқари бошқа хайрли ва савобли ишларга ҳам кўпроқ эътибор қаратишимиз, кексаларни зиёрат қилиб дуоларини олишимиз ночор оилалар бўлса уларга ҳам эътиборли бўлишимиз, ҳожатмандларнинг ҳожатларини чиқаришга ҳаракат қилишимиз ва шу каби савобни кўпайтирувчи ишларга интилишимиз, динимиз кўрсатмаларидандир.        

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг  шундай деганларини ривоят қилинади:

لَيْلةُ القَدْر لَيْلةٌ طَلِقَةٌ لا حَارَّةٌ ولا باردَةٌ تُصْبحُ الشمسُ يَوْمَهَا حمَراءَ ضَعِيفَةً

رواه إبن خزيمة

яъни, “Қадр кечаси ойдин ва ёқимли бўлиб, на иссиқ, на совуқ бўлади. У кечанинг тонгида қуёш нурлари кўзни қамаштирмайдиган заиф ҳолда чиқади”.

Муҳтарам жамоат! Шундай экан, бу муборак кечанинг ҳар лаҳзасини ғанимат билиб кўпроқ савоб ҳосил қилишга уринайлик. Аллоҳ таолодан яхши ниятларимизни амалга оширишни, дуоларимизни қабул этишини ҳаммамизни тақдиримизни олий мақом этиб таъйин қилишни сўраб илтижо қилайлик. Аллоҳ таоло барчаларимизга ушбу кечани муборак айласин, уни комил ибодатлар, мустаҳкам тақво ва чин ихлос билан қаршилаш, уни оят ва ҳадисларда кўрсатилганидай ўтказиш насиб этсин, омин!

16 июнь 2017 йил 24-сон тезисга илова. 1-илова

Муҳтарам жамоат! Куни кеча Тошкент шаҳрида "Ижтимоий-маънавий муҳит барқарорлигини таъминлаш, муқаддас динимиз софлигини асраш – давр талаби" мавзусида анжуман бўлиб ўтди. Тадбирда Ўзбекистон мусулмонлари идораси раҳбарлари, дин арбоблари, “Нуроний” ва “Маҳалла” жамғармалари, илм-фан ва маданият намояндалари, ЎМИ тасарруфидаги таълим муассасалари мутасаддилари ва талабалари, кенг жамоатчилик вакиллари иштирок этишди.

Анжуманда динимиз мусаффолигини асраш, уни турли хил ёт ғоялардан ҳимоя қилиш, турли сабаблар билан бузғунчи оқимларга кириб қолиб хозирда махсус рўйхатда турган фуқаролар билан яқиндан суҳбатлашиб, уларни танлаган нотўғри йўлларидан қайтариш ва тўғри йўлга солиш имом-хатибларнинг хозирги кундаги асосий ва долзарб вазифаси эканлиги таъкидланди. Бунда имом-хатиблар собитқадам бўлиб, бошқа томонга оғишмай ҳаракат қилмоқлари лозим эканлиги қайд этилди. 

Анжуманда Ўзбекистон мусулмонлари идораси фаолияти самарадорлигини ошириш, унинг тасарруфидаги ташкилотлар ва имом-хатибларга қулайликлар яратиш халқимизнинг диний саводхонлигини оширишга қаратилган кўплаб чора-тадбирлар амалга оширилиши таъкидлади. Буларнинг барчаси ҳукуматимиз, авваламбор, Муҳтарам Президентимизнинг мусулмонларимизга кўрсатаётган эътибор ва ғамхўрликларининг ифодасидир.

16 июнь 2017 йил 24-сон тезисига илова. 2-илова

Муҳтарам жамоат! Муборак Рамазони шариф ойида зиммамиздаги Аллоҳнинг фарзини адо этиш билан бирга, ўзаро мажбуриятларимизни ҳам астойдил бажаришга эътибор берайлик. Яъни, аразлашган кишилар бўлса бир-бирларидан узр-маъзур қилсинлар. Ўзгаларнинг ҳаққи кимнинг зиммасида қолган бўлса, уни эгасига қайтаришга ҳаракат қилсинлар.

Шунингдек, барчамиз кундалик турмушимизда беминнат фойдаланадиган электр токи, табиий газ ва ичимлик сувлари ҳаққини ҳамда турли давлат солиқларини ҳам ўз вақтида тўлаб бориш мажбурияти зиммамизда бор эканлигини унутмайлик. Бу неъматлар бизнинг хонадонимизга етиб келгунича қанчадан-қанча ҳаражатлар қилинади. Қолаверса, уларни доимий бўлишини таъминлан учун ҳам кўплаб маблағлар сарфланади. Сарф қилинган маблағлар ўз жойига қўйилмаса, халқимизни мазкур неъматлардан мунтазам фойдаланишида узилишлар бўлади. Бунинг учун олдиндан фойдаланувчи билан таъминотчи ўртасида  икки томонлама шартномалар тузилган. Албатта, таъминотчи ва истеъмолчи ўртасида тузилган шартномага шаръан риоя қилиниши шарт. Аллоҳ таоло Қуръони каримда:

                             يا أيها الذين آمنوا أوفوا بالعقود (المائدة:1)            

яъни: “Эй, имон келтирганлар! Битимлар (аҳдлар)га вафо қилингиз!”, деб марҳамат қилган (Моида, 1). Шундан келиб чиқиб агар истеъмолчи ишлатган нарсасини ҳаққини тўламаса, нафақат таъминотчи ташкилотни балки, халқнинг мулкини ўзлаштирган бўлади. Шундай экан, давлат олдидаги зиммамизда турган тўлов ва солиқларни ўз вақтида адо этишга ҳаракат қилайлик.

Аллоҳ таоло барчаларимизни Ўзи рози бўладиган амалларга муваффақ айласин. Омин!