Ғазо секторида яшайдиган Али Иваз саккиз ёшида Жабалия шаҳридаги Ал Амри масжидида Қуръонни ёдлашди бошлаган эди. Бу ҳақда International Quran News Agency хабар берди.

Саккиз ой аввал Қуръони каримни ёд олишни бошлаган Али бошида Қуръондан ҳар куни бир бетни эшитиб ёд олган. У аста-секинлик билан ёд олинадиган саҳифалар сонини ошириб борган ҳамда бир кунда 16 бет ёд олишга муваффақ бўлган.

У ҳар куни Қуръони каримнинг 45 бетини ёддан такрорлаб боради. У Ғазо секторидаги энг ёш ҳофизи Қуръонлардан бири ҳисобланади.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай марҳамат қилган: “Батаҳқиқ, сизлар учун–Аллоҳдан ва охират кунидан умидвор бўлганлар учун ва Аллоҳни кўп зикр қилганлар учун Расулуллоҳда гўзал ўрнак бор эди”. (Аҳзоб сураси 21-оят) Ҳақиқатда ахлоқлари Қуръон бўлган Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламда бизнинг барча ишларимизга ечим бўладиган ибрат ва ўрнаклар бордир. Улардан бири “КАМТАРЛИК”дир.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг камтарликлари барчани ажаблантирар эди. У зотнинг камтарликлари деганда: гўё руҳлари Аллоҳга ва нафслари охиратга кўчиб ўтгандай эди.

Мўминларга нисбатан камтарликлари эса, доимо ожизлари билан бирга бўлар, беморларини бориб кўрар, мискинларига хайрихоҳлик қилар эдилар. Бахтсиз, бечора ва фақирларга яхшилик қилар, заифлардан доим кўнгил сўрар эидар. Болалар ҳамда аҳллари билан ҳазиллашар ва ўйнар эдилар. Инсонлар билан бирга таомланар, кези келганда тупроқ устига ўтирар ва ерда ёки бўйро устида ётар эдилар. Доимо барчаси учун Аллоҳдан рози бўлар, шуҳрат, мартаба ва дунёвий ишлар мақсадида таъма қилмас эдилар. Инсонлар билан лутф ила суҳбат қурар, ғариблар билан эса муҳаббат ила гаплашар эдилар. Саҳобаларига табассум ила қараб: “Мен бир қулман. Қуллар егани каби ейман ва қуллар ўтиргани каби ўтираман”, дер эдилар. Агар бирор бир инсон у зотга қараганида ҳайбатларидан титроқга тушса: “Ўзингни тут. Мен ҳам Маккада қодийд (қуёш нурида қуритилган сур гўшт) еган бир аёлнинг ўғлиман”, дер эдилар. 

У зот одамларни ўзларига нисбатан улуғлашини ва мақташини яхши кўрмас эдилар. “Марям ўғли Исони насронийлар мақтаганидек мени ҳам мақтаманглар. Мен Аллоҳнинг бандаси ва Росулиман. Мени Абдуллоҳ ва Аллоҳнинг Росули денглар”, дер эдилар. 

У зотни кўриб саҳобаларни туришларини ва бошларига келиб тик туришларидан қайтарар эдилар. Одамлар жамланган жойга келсалар бўш жойга бориб ўтирар, одамлар орасида улардан бири бўлиб юрар ва одамлар уйларига таклиф қилсалар борар эдилар. “Агар куроъ (пиширилган қўй пойчаси)га чақирилсам борар эдим. Агар менга қўй ҳадия қилинса қабул қилар эдим”, дер эдилар.

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам доимо мискинларни яхши кўрар эдилар. “Аллоҳим мени мискин қилиб тирилтир ва мискин ҳолимда ўлдир ва мискинлар тўдаси билан бирга қайта тирилтир” деб, дуо қилар эдилар.

Кибр қилиш ҳаром дея ундан қайтарар ва аҳлларини кибрдан нафратлантириб, дер эдиларки: “Қиёмат кунида такаббурлар зар (арзимас нарса) суратида тирилтирилади. Уларни ҳар тарафдан хорлик ўраб олади”. Ва ушбу ҳадиси қудсийни ҳам ривоят қилар эдилар: “Кибриё менинг ридоим (кийимим)дир ва буюклик менинг изорим (кийимим)дир. Кимки уни мендан тортиб олса, мен уни дўзохга ташлайман”.

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уй ишларига қарашар, оёқ кийимларини ўзлари таъмирлар, кийимларини ямар, уйларини супурар ва қўйларини соғар эдилар.

Шунингдек, таомни меҳмоннинг олдига суриб қўяр, зиёратчилар билан самимий суҳбат қуриб, улардан ҳол аҳвол сўрар эдилар. Агар шерик билан бирор жойга борсалар, маркабни минишда навбатма-навбат минишар, жундан бўлган кийим кияр ва арпадан бўлган нон ер эдилар. Кўпинча ялангоёқ юрар ва масжидда ухлар эдилар.

Бугунги кунда аксаримиз камтарлик деб номланмиш бу гўзал сифатдан қандайдир бир сабабларга кўра бироз узоқлашиб қолганмиз. Бу бизнинг нуқсонимиз албатта. Баҳоналаримиз шу қадар кўпки, баъзида баҳоналаримизни ҳақиқат деб билиб қоламиз. Шунинг учун баъзида Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, саҳобалар ва буюк зотларни ишларини ўқиб ёки эшитиб қолсак, ажабланиб, буни қандай қилишган экан деб, ўйлаб ҳам қоламиз. Аслида инсон қилган ишни бошқа бир инсон ҳам қила олиши мумкинку. Демак, бунинг икки сабаби бор. Бири шу қадар дунёга берилиб кетганмизки, бу сифатни унитиб юборганмиз ёки ўта такаббур бўлиб кетганмиз.

Менинг фикримча Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни севган ҳар бир уммат у зот қилган ишларини қилишга интилади ва қилиб бўлгач хурсанд бўлади. Келинг азиз диндошим! Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни севишимизни у зот қилган ишларни қилиш билан исботлайлик ва фарзандларимизга ўрнак бўлалик.

Манбалар асосида “Шайҳ Зайниддин” жомеъ масжиди имом хатиби Абдурахманов Яҳё

Ўтган куни Жиззах шаҳри “Хўжа Нуриддин” жоме масжидида эшитиш ва гапириш қобилияти чекланган кишилар билан диний-маърифий суҳбат бўлиб ўтди. Тадбирда имом-хатиблар, отинойилар ва имконияти чекланган кишиларнинг 120 нафари иштирок этди.
Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Жиззах вилояти вакили Меҳмон Жабборов ва Диний идора масъул ходими Мунира Абубакирова эшитиш ва гапириш қобилияти чекланганлар борасида юртимизда олиб борилаётган кенг кщламли ислоҳотлар ва хайрия тадбирлари ҳақида сўзлаб бердилар.
Маълум бўлишича, Жиззах шаҳрида эшитиш ва кўриш қобилияти чекланган шахслар орасида миссионерлар таъсирига тушиб қолиш, ўз динларидан воз кечиш ҳолатлари кузатилган. Шунингдек, ёшлар орасида миссионерлар томонидан турли адабиёт ва рисолалар тарқатиш ҳолатларига гувоҳ бўлинган.
Дунё миқёсида ғоявий таҳдид сифатида намоён бўлаётган миссионерлик фаолият хатти-ҳаракатларини ўз ўрнида англаш, доимо огоҳ бўлиш ва мазкур ҳаракатни ўз вақтида бартараф этиш бугунги куннинг долзарб вазифаси эканини англаш лозим.
Шу сабабли, ушбу ҳудуддаги диний муҳитни соғломлаштириш мақсадида, имконияти чекланган шахслар учун диний-маърифий суҳбатлар ва сурдо таржималари олиб борилди. Сўзга чиққан нотиқлар асосий мақсад имконияти чекланган кишиларнинг динимизни ўрганишга бўлган эҳтиёжларини таъминлаш, бу борадаги иштиёқларини қўллаб-қувватлаш, Ислом динининг инсонпарвар ғояларини тарғиб қилиш ва шу орқали ёт ғояларга барҳам бериш эканини таъкидладилар. Шундай тадбирлар орқали ногиронлиги бўлган шахсларнинг ижтимоий фаоллигини ошириш, уларни тушкунликдан асраш ва жамиятда фуқаролар тенглигини таъминлаш ҳам кўзда тутилгани алоҳида қайд этилди.
Якунда эшитиш ва кўриш қобилияти чекланган шахслар ўқилган маърузалардан Ислом дини ҳақида зарур маълумотлар олганлари ва миссионерларнинг кирдикорларини яққол тушуниб етганларини маълум қилишди. Бундай тадбирлар давомий бўлишини исташди.
Тадбир сўнгида “Вақф” хайрия жамоат фонди томонидан меҳр-мурувват ҳадялари тарқатилди. Жиззах шаҳридаги кўр, соқов, гунг, жисмонан ногиронлиги бўлган кишиларнинг хонадонларига бориб совғалар улашилди.
Ушбу тадбирларнинг муҳим жиҳати шундаки, юзлаб кўнгли яримта, қалби ўксик кишиларимизга шодлик улашилди, хонадонларига хурсандчилик кириб борди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ҳадисларида: «Аллоҳ таолога фарзлардан кейинги энг севимли амал мусулмоннинг қалбига хурсандлик киргизишдир», деганлар.
Эшитиш ва гапириш қобилияти чекланган бундай инсонларнинг синиқ кўнгилларини кўтариб, дилларига хурсандчилик улашиш ҳар бир виждонли инсон учун ҳузурбахш амаллардан эканига шубҳа йўқ.

Мунира АБУБАКИРОВА,
ЎМИ мутахассиси

Юртимиздаги ислоҳотлардан кўзланган мақсад – халқимизнинг эҳтиёжларини қондириш ва одамларни рози қилиш. Ана шу улуғвор ният йўлида олиб борилаётан ишлар кўлами кундан-кун ортиб бормоқда. Муҳтарам Президентимиз ташаббуси билан Хоразм вилоятида туман ва қишлоқлар аҳолисининг ҳаётида янги саҳифалар очилмоқда. Бундай савобли ишлардан элу халқ чексиз мамнун бўлмоқда.
Бугун, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари Хоразм вилоятига сафарлари мобайнида вилоятдаги жомеларга ташриф қилдилар. “Охун бобо” ва “Муоз ибн Жабал” жоме масжидлари қавмлари билан дилдан суҳбат қуриш билан сафар давом эттирилди.
Икки йил аввалги давлатимиз Раҳбарининг Хоразм вилоятига ташрифлари давомида “Охун бобо” жоме масжиди пойдеворига биринчи тамал тошини қўйиб, масжиднинг кўркам бўлишини таъминлаш бўйича топшириқлар бериб, фикр-мулоҳазалар билдирган эдилар. Орадан маълум вақт ўтгач, хайрли иш ниҳоясига етди. Умумий майдони 3,5 гектарни эгаллаган масжид мажмуасида 4000 нафар намозхон учун барча зарур бўлган шарт-шароитлар муҳайё қилинди.
Муфтий ҳазратлари “Охун бобо” ва “Муоз ибн Жабал” жоме масжидларига ташрифлари давомида мўмин-мусулмонлар учун ташкил этилган шарт-шароитлар, намозхонлар ибодат қилишлари учун яратилган қулайликлар ва жоме масжидларни ўзига хос услуб ва меъморчилик асосида бунёд этилганига алоҳида эътибор қаратдилар.
Мўйсафид отахонлар билан муфтий ҳазратлари суҳбат қуриб, Аллоҳ таолонинг бизнинг диёримизга берган неъматларига шукрона қилиш, бу кунларнинг қадрига етиш, муҳтарам Президентимиз ташкил этиб бераётган шарт-шароитлар учун миннатдорлик билдириш, Ҳақ таолога ҳамду санолар айтиш, дуолар қилиш даркорлигини сўзладилар.
Масжидларга жам бўлган отахонлар давлатимиз Раҳбари томонидан халқимизга туҳфа этилган мана шундай муҳташам жоме масжидлар учун миннатдорлик сўзларини изҳор этиб, она-Ватанимиз ободлиги, халқимиз фаровонлигини тилаб муфтий ҳазратлари бошчиликларида дуои хайрлар қилдилар.
Муфтий ҳазратлари сўзларини якунлагандан кейин масжид жамоасини қизиқтирган саволларга жавоб бердилар.
Суҳбатлар самимий руҳда, ниҳоятда файзли бўлди.
Ишчи гуруҳлар таркибидаги Ўзбекистон мусулмонлари идораси масжидлар бўлими мудири Муҳаммадназар Қаюмов ва масъул ходимлар Исломиддин Зуҳриддинов, Собир Арзиқулов ва Музаффар Камолов жоме масжидлардаги намозхонлар билан учрашиб, уларга панду насиҳатлар қилиб, муаммоларини ечишга яқиндан кўмак бермоқдалар.
Хоразм вилоятига ташриф давом этмоқда.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Мушрикларнинг жабр-зулми кучайгач, мусулмонлар Мадинага ҳижрат қилдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам қизлари Фотима розиялоҳу анҳо билан Умму Гулсум розиялоҳу анҳони олиб келиш учун ишончли саҳобаларни Маккага юбордилар. Шундай қилиб, Фотима розияллоҳу анҳо ўн саккиз ёшида Макка билан видолашди.                               Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Оиша розиялоҳу анҳога уйланганларидан кейин саҳобалардан, Фотима розиялоҳу анҳога совчилар кела бошлади. Фотима розиялоҳу анҳо оталарининг хизматларида тургани боис саҳобалар шу пайтгача бунга журъат қила олишмаган эди. Аввало, Ҳазрати Абу Бакр розиялоҳу анҳу ва кейинроқ Ҳазрати Умар розиялоҳу анҳу оғиз солдилар. Лекин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам буюк бир назокат ила узр баён қилдилар. Ҳазрати Умар розиялоҳу анҳу бу шарафни Ҳазрати Али розиялоҳу анҳуга лойиқ кўриб, таклифини унга айтдилар. Аммо Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу: “Ҳазрати Абу Бакр (розиялоҳу анҳу) ва ҳазрати Умар (розиялоҳу анҳу)дек зотларга рад жавобини берган Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам менинг таклифимни қабул қилишлари мумкинми?” деган андишада эди. Ҳазрати Умар розиялоҳу анҳу Ҳазрати Али розиялоҳу анҳуни Набий алайҳиссаломнинг куёви бўлишга энг муносиб зот эканлигига ишонтирдилар. Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу Пайғамбар алайҳиссалом ҳузурларига бордилар. Аммо уялганларидан зиёрат сабабини айта олмадилар. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Абу Толиб ўғлининг қандай эҳтиёжи бор экан?” дедилар. Бўлажак куёв тортина-тортина гап бошладилар: “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)нинг қизлари Фотима (розиялоҳу анҳо)нинг қўлини сўраб келдим”. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг муборак чеҳраларида мамнуният ҳислари намоён бўлди. Эртасига Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу такрор Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига бордилар. Набий алайҳиссалом:

— Маҳр учун ёнингизда бирон нарса борми? — дея сўрадилар.

Али розиялоҳу анҳу:

— Йўқ, эй Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам), — деди.

— Фалон куни сизга бир зирҳ берган эдим, ўша қани? Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу хурсанд бўлиб:

— Ўзимда турибди, эй Набийуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам), — деди. Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) сарпо, совға-салом олишлари учун уни сотишга буюрдилар. Ҳазрати Усмон розиялоҳу анҳу зирҳни 470 дирҳамга харид қилдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам пулнинг бир қисмини хушбўйликлар олиш учун Билол розиялоҳу анҳуга қолган қисмини Умму Салама розиялоҳу анҳога бериб, Фотима розиялоҳу анҳо учун кийим-кечак харид қилишни буюрдилар. Сўнгра Сарвари олам соллаллоҳу алайҳи ва саллам Анас розиялоҳу анҳу орқали Ҳазрати Абу Бакр, Умар, Усмон, Талҳа, Зубайр розиялоҳу анҳулар ва ансорлардан яна шунча кишини ҳузурларига чорладилар. Фотима розиялоҳу анҳонинг қошига бориб: “Эй Фотима! Али сенга уйланмоқчи, бунга нима дейсан?” дедилар. Муҳтарама қизлари қаттиқ ҳаё ва иболари боис сукут сақлаб, ҳеч қандай жавоб бермадилар. Бу эса розилик аломати эди. Бу аснода чақирилган саҳобалар ҳам етиб келишди. Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам уларга шундай дедилар:

— Танҳо ҳамду санога лойиқ, қудрати ила бутун мавжудотни яратган Аллоҳга беҳад шукрлар бўлсин. Шубҳасиз, Аллоҳ таоло оила қуришни ва қариндош-уруғларни ҳурматлашни амр этди: “У сувдан — нутфадан инсонни яратиб, сўнг уни насл-насаб эгаси ва куда-анда қилиб қўйган Зотдир. Дарҳақиқат, Парвардигорингиз (ҳар ишга) қодирдир” (Фурқон, 54) Энди мақсадга келсак, Ҳақ таоло амрига кўра, Фотимани Алига никоҳлаб бераман. Агар рози бўлса, тўрт юз мисқол кумуш эвазига вожиб бир амал ва қоим бир суннат ила Фотимани Алига узатаётганимга сизларни шоҳид қиляпман. Аллоҳ уларнинг мол-дунёларига барака бериб, наслларини азиз қилсин. Мана шуни сизларга маълум қилиб, ўзимга ва барчангизга Аллоҳдан мағфират тилайман”. Сўнгра Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам бир товоқ хурмо келтириб, мўьтабар меҳмонларга тортиқ қилдилар. Бу орада Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу ҳам етиб келдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам табассум ила: “Эй Али! Мен тўрт юз мисқол кумуш эвазига Фотимани сенга никоҳладим”, дедилар. Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу шукр саждасини адо қилдилар. Сарвари коинот соллаллоҳу алайҳи ва саллам Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу ва Фотима розиялоҳу анҳонинг ҳаққига: “Аллоҳ оилангизга барака ва хурсандчилик берсин. Сизларга солиҳ фарзандлар ато этсин”, деб дуо қилдилар. Ҳазрати Али розиялоҳу анҳу бениҳоя хурсанд бўлдилар. Зеро, ҳаётларида энг буюк воқеа юз берган - Пайғамбарлар хотами Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг қизларига уйланиш шарафига муяссар бўлган эдилар. Давоми бор...

Саидаброр Умаров