muslim.uz
Хиромантия ёҳуд “келажак башоратчи”ларидан огоҳ бўлинг!
Хиромантия сўзи қадимги грек тилидаги χείρ-қўл ва μαντεία-фол очиш, гумон қилиш, тахмин қилиш сўзларидан келиб чиққан бўлиб, истелоҳда қўл тузилиши ва кафт изларига қараб инсон тақдирини олдиндан айтиб бериш билан шуғулланишликка айтилади.
Хиромантия, яъни қўл кафтига қараб инсоннинг келажагини башорат қилиш фақатгина тахмин-гумонларга асосланган бўлиб, ҳеч қандай илмий асосга эга эмас. Хиромантия ёлғиз Аллоҳ таолонинг Ўзи билиши мумкин бўлган нарсалар ҳақида бўлгани ҳамда гумонга асослангани учун динимизнинг асосий таълимоти – тавҳидга зиддир. Ислом дини ақидасининг асосларидан бири ғайбга, яъни кўз кўриб, қўл билан тутиб бўлмайдиган нарсаларга ишонишдан иборат.
Ислом манбаларида мунажжим ва келажак ҳақида хабар берадиганларга мурожаат қилиш тақиқланади. Зеро, фақат Аллоҳ таологина ғайб илмларини билувчидир. Бу ҳақда Аллоҳ таоло бундай марҳамат этади:
«Ғайб (яширин иш ва нарсалар) калитлари Унинг ҳузуридадир. Уларни Ундан ўзга билмас. Яна, қуруқлик ва денгиздаги нарсаларни (ҳам) билур. Бирор япроқ (узилиб) тушса (ҳам) уни билур. Ер зулматлари (қаъри)даги уруғ бўлмасин, ҳўлу қуруқ бўлмасин, (ҳаммаси) аниқ Китоб (Лавҳул-маҳфуз)да (ёзилган)дир», (Ал-Аном сураси, 59-оят).
«Айтинг: Аллоҳдан бошқа осмонлар ва Ердаги бирор кимса ғайбни билмас», (Ан-Намл сураси, 65-оят).
«Дарҳақиқат, Аллоҳнинг ҳузуридагина қиёмат (қачон бўлиши тўғрисида) билим бордир. У (хоҳлаганича) ёмғир ёғдирур ва бачадонлардаги нарса (ҳомила)ни билур. Бирор жон эртага нима иш қилишини билмас. Бирор жон қаерда ўлишини ҳам билмас. Албатта, Аллоҳ (ҳамма нарсани) билувчи ва хабардор зотдир, (Луқмон сураси, 34-оят).
Аллоҳ таоло ҳатто пайғамбарларига ҳам ғайб ишларини билдирмаган экан, энди фолбинларнинг ғайбни билишликни даъво қилишликлари мутлақо ҳақиқатга зиддир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам ўзларининг муборак ҳадисларида сеҳр ва фолдан қайтарганлар ҳамда сеҳргар ва фолбин олдига бориш, уларнинг гапини тасдиқлаш куфрга олиб боришлиги ҳақида кўп бора таъкидлаганлар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: “Кимки башоратгўй ёки фолбиннинг олдига бориб, айтаётган гапини рост деб билса, у шубҳасиз, Муҳаммадга тушган нарсага куфр келтирибди” (Имом Абу Довуд, Имом Насоий, Имом Ибн Можа ривояти).
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам яна айтдилар: “Кимки башоратгўйнинг олдига бориб, ундан бирон нарсани сўраса ва уни тасдиқласа, қирқ кунгача унинг биронта ҳам намози қабул қилинмайди”. (Имом Муслим ривояти).
Шунингдек, хиромантия билан жуда кўп салбий ҳолатлар боғлиқ бўлиб, бу ҳақда Канаданинг Торонто Ислом университетининг катта устози Аҳмад Катти қуйидаги фикрларини баён этади: “Хиромантия-лоқайдлик ва дангасаликка олиб келади. Ишонувчан одамлар фирибгарларнинг бойишларига сабаб бўладилар”.
Дархақиқат, фолбин ва сеҳргарлар зарари фақат одамларнинг вақти, моли ва ҳаракати бекорга кетаётгани билан чегараланиб қолмайди. Бу зарар жиддий ижтимоий зиддатларга ҳам сабаб бўлади. Бу зарарларнинг энг кичиги одамлар ўртасида душманлик руҳи, ишончсизлик пайдо бўлиши ҳисобланади.
Фолбин, коҳиннинг ғайбдан берган хабарини тасдиқлаш ояти карима ва ҳадиси шарифга асосан куфр ҳисобланиши юқорида айтиб ўтилди. Шундай экан, Аллоҳ таоло барчамизни Ўзининг тўғри йўлидан адаштирмасин, эътиқодимизга футур етишига сабаб бўладиган амаллардан Ўзи сақласин.
Даврон Нурмуҳаммад
тайёрлади
Малайзия Ислом санъати музейи билан ҳамкорлик йўлга қўйилди
Мамлакатимиз элчихонаси Ўзбекистон ислом цивилизацияси маркази (ЎИЦМ) директори Шоазим Миноваров ва Малайзия Ислом санъати музейи бош куратори Ҳеба Наэль Баракат ўртасида онлайн музокараларни ташкил этди, деб хабар бермоқда «Дунё» ахборот агентлиги.
Малайзия томони Ўзбекистонда бағрикенглик маданиятини ривожлантириш ва ислом динининг гуманистик моҳиятини тарғиб этиш, ислом цивилизациясининг жаҳон илм-фани ва маданияти ривожига қўшган салмоқли ҳиссасини ўрганиш ва оммалаштириш борасида амалга оширилаётган кенг кўламли чора-тадбирларга юксак баҳо берди. Малайзия музейи вакиллари ЎИЦМнинг ушбу йўналишдаги вазифалари ва илмий мажмуа ва ЎИЦМ музейи қурилишининг бориши билан танишишди.
Мулоқот чоғида иккала музей фондларида сақланаётган моддий маданият объектлари ва қўлёзмаларнинг қўшма кўргазмаларини ташкил этиш орқали ислом дунёсининг илмий ва маданий меросини тарғиб қилиш бўйича қўшма лойиҳаларни амалга ошириш режалари муҳокама қилинди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати
Динда саволим бор: Шомдан сўнг касал кўрилмайди, деб мени беморнинг олдига қўйишмади, шу тўғрими?
— Яқинда шом намозидан кейин касал кўргани борган эдим. Беморнинг яқинлари шомдан сўнг касал кўрилмайди, деб мени беморнинг олдига қўйишмади. Яна сут, қатиқ каби оқликларни ҳам шомдан кейин олиб бўлмайди, деган гаплар ҳам бор… Шу тўғрими?
— Беморни зиёрат қилиш, уни кўришга бориш суннати муаккада ҳисобланади, ҳатто Имом Бухорий раҳимаҳуллоҳ вожиб ҳам деганлар. Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадисда Набий алайҳиссалом: “Очни тўйдиринглар, беморни зиёрат қилинглар, асирни озод қилинглар”, деганлар (Имом Бухорий ривояти).
Касал кўришга бориш айнан бирор вақтга белгилаб қўйилмаган. Одамларнинг вақти ва беморнинг шароитига қараб зиёратга борилаверади.
Ҳазрати Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилади: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: “Ким эрталаб касал кўргани борса, у билан бирга етмиш минг фаришта бирга боради ва кун ботгунича у учун истиғфор айтади. У жаннатда хурмо мевалари билан мукофотланади. Кун ботганидан кейин касал кўргани борган киши билан ҳам етмиш минг фаришта бирга боради ва тонг отгунча унга истиғфор айтади ҳамда у жаннатда хурмо мевалари билан мукофотланади” (Имом Абу Довуд ривояти).
Демак, кеча-ю кундуз беморларни зиёрат қилиш мумкин. Муҳими, беморга малол келадиган вақтда зиёрат қилмаса бас.
Сут, қатиқ каби оқликларни ҳам шомдан кейин олиб бўлмайди, деган гапларнинг динга умуман алоқаси йўқ. Асоси бўлмаган гаплардир.
Муҳаммад Айюбхон домла Ҳомидов
Имом Бухорий мажмуаси диний, маърифий, маданий марказ бўлади
Имом Бухорий мақбараси ислом олами учун табаррук зиёратгоҳлардан бири бўлиб, давлатимиз раҳбари ташаббуси билан бугунги кунда мажмуа қайта қурилмоқда. Қарийб 10 минг намозхонга мўлжалланган масжид, тўртта минора, айвонлар барпо этиляпти. Мажмуа ёнида меҳмонхоналар, автотураргоҳ, автобекат, ошхоналар, савдо расталари, таҳоратхоналар қурилади.
Бу жараён Президентимизнинг доимий эътиборида ва ҳар гал Самарқандга келганида қурилиш ишлари билан танишиб ўз тавсияларини бермоқда. 15 июль куни давлатимиз раҳбари Шавкат Мирзиёев Самарқандга ташрифи давомида Имом Бухорий қабрини ҳам зиёрат қилди. Мажмуада амалга оширилаётган кенг кўламли бунёдкорлик ишларини кўздан кечирди.
Ўтган галги ташрифида берилган топшириқлари қай даражада бажарилаётганини кузатди. Зиёратчиларга барча қулайликларни, жумладан, Қуръон ва ҳадис каби муқаддас китобларни эркин ўқиб ўтиришлари учун шароитлар яратиш, мажмуага кираверишдагиларидан ташқари, ичкарироқда ҳам замонавий таҳоратхона қуриш, мақбарага кўтарилишда ногиронлик аравачасида келадиган зиёратчилар учун пандусли йўлаклар барпо этиш ва бошқа масалалар бўйича қўшимча кўрсатмалар берди.
– Иншооллоҳ, бу мажмуа очилганидан кейин зиёратчилар янада кўпаяди. Айниқса, нуронийлар кўп келади. Улар учун барча қулайликларни инобатга олиш керак. Бу жой нафақат диний ва маърифий, балки улкан маданий марказ ҳам бўлиши зарур. Шу боис энг яхши гулчиларни олиб келиб, мажмуани қишин-ёзин гулзор қилиб қўйиш керак, – деди Шавкат Мирзиёев.
Янгиланаётган мажмуа зиёрат туризмининг йирик марказларидан бирига айланиши учун барча имкониятлар мавжудлиги, улардан самарали фойдаланиш зарурлиги таъкидланди.
Маҳмуд ИБОДУЛЛАЕВ,
Имом Бухорий масжиди фахрий имоми
ЎзА.
Имоми Аъзам Абу Ҳанифа: “Аллоҳ осмонда!” деганмилар?!
Яна бошқа қўшимча гаплар
Салафийлар “Аллоҳ осмонда!”, деяр эканлар, ўзларининг гапларини қувватлаш мақсадида бу гапни Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ ҳам айтган, деган маънода “ал-Фиқҳ ал-абсат” ҳамда “ал-Асмо ва-с-Сифот” китобларидан шубҳали иқтибосларни келтираверадилар. Биз юқорида мазкур иқтибосларнинг асли йўқ ва ёлғон эканини кўриб чиқдик. Бор бўлган тақдирда ҳам, уларнинг маъноси салафийлар айтаётгандек эмас, балки бу уларнинг ўзларига қарши фикрлар эканини ҳам аҳли суннат ва жамоат уламоларининг изоҳлари орқали айтиб ўтдик. Худди шундай, салафийларнинг “Бошқа мазҳаббошилар ҳам Аллоҳ таолони осмонда эканини айтган”, деган гаплари ҳам шубҳалидир. Зотан, салафийларнинг Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳнинг гапи деб асли йўқ ва шубҳали иқтибосларни кўтариб юришидан бизда уларнинг салафи солиҳин имомларимизнинг барчасидан келтираётган иқтибослари борасида шубҳа қўзғатаверади ва бу борада бирорта ғуборсиз саҳиҳ ривоятлар етиб келмаган деган ишончни пайдо қилаверади. Улар келтираётган китоб ва манбаларнинг муаллифларига нисбати шубҳалидир ҳамда ривоят ва ҳикоятларнинг асли йўқдир, ровийлари шубҳалидир, манбашунослик ва ҳадисшунослик нуқтаи назаридан заиф ва мавзуъ (тўқима, сохта)дир! Салафийлар ўзларининг гапларини қўллаб-қувватлаш мақсадида бу маълумотларни (фактларни) оммадан яшириб келадилар, айтмайдилар, айтишдан қочадилар. Ана энди, анави салафийлар ўзларининг келтираётган ривоятларининг “саҳиҳ”лигини исботлашга тушиб кетса, ажаб эмас. Лекин, биз бу борада гапни кўпайтирмаслик мақсадида бошқа бир муҳим масалага ўта қоламиз. Чунки, салафийлар ўзларининг ботил эътиқодларини оқлаш мақсадида Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ борасида ишончсиз ва шубҳали ривоятларни бемалол келтириб юрибдиларми, демак, бошқа салафи солиҳин имомларимиз борасида ҳам шундай йўл тутишларининг эҳтимоли катта, дейишимиз мумкин.
Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳ ҳам мазкур “ал-Асмо ва-с-Сифот” асарининг ана шу жойида, яъни, Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳнинг салафийлар иддио қилаётган гапи келган жойида, юқорида айтганимиздек, “агар бу ҳикоят саҳиҳ бўлган тақдирда”, деб туриб, у зотнинг ана шу гапларини таъвил қилишга мажбур бўлганлар. Яъни, Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ мазкур гапни айтишларидан мақсад Аллоҳ таолонинг ерда бўлишини – бирор маконда бўлишини инкор қилиш эди. Шунинг учун у зот оятнинг зоҳирини айтган бўлишлари мумкин. У оят эса Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳ айтишича, “Ё сизлар “осмондаги” зот (Аллоҳ)дан хотиржаммисиз?!”, деган “Мулк” сурасининг 16-17 оятларининг зоҳири бўлиши мумкин. Чунки, Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳ фикрича, биз Аллоҳ таоло зоти тўғрисида ҳеч нарса гапирмаймиз. Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳ ана шу жойнинг ўзида ўз фикрини қувватлаш мақсадида машҳур олим Суфён ибн Уйайна раҳимаҳуллоҳнинг қуйидаги гапларини нақл қилганлар:
ما وصف الله به نفسه فتفسيره قراءته ليس لأحد أن يفسره الا الله تبارك و تعالى او رسله صلوات الله عليهم
“Аллоҳ ўзини васф қилган сифатларнинг тафсири уни қироат қилишдир. Ҳеч бир кимсага уни тафсир қилиш жоиз эмас! Фақатгина Аллоҳ таборака ва таолонинг ва унинг пайғамбарларининг айтганларини такрорлашгина жоиз” (2/866).
Яъни, Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳнинг бу ердаги мақсадлари ўтган уламоларимиз муташобеҳ сифатлар борасида айнан биз айтаётган “тафвиз” йўлини тутганларини англатиш эди. Яъни, Аллоҳнинг бу хилдаги сифатлари тафсир қилинмайди, маъноси айтилмайди, шарҳланмайди, қандайлиги таърифланмайди. “Тафвиз” бу муташобеҳ сифатларнинг маъносини айтмасдан, уларнинг маъносига ва кайфиятига – қандайлигига киришмасдан, уларнинг ҳукмини Аллоҳ таолога ҳавола қилишдир. Шунинг учун ҳам, Суфён ибн Уйайна раҳимаҳуллоҳ: “Ҳеч бир кимсага уни тафсир қилиш жоиз эмас!”, деганлар. Мана шу аксари салафи солиҳин уламоларимизнинг қўллаган услубларидир. Бироқ, анави сохтадан сохта салафийлар эса буни тушунмай, бир неча эҳтимолли ва бир қанча луғавий маънога эга бўлган сифатларда ўзларининг нафси ҳавоси хоҳлаган бир маъносини маҳкам ушлаб олиб, ана шуни салафи солиҳинлар ушлаган маъно деб туҳмат қилмоқдалар. Худди шундай, улар бизнинг буюк имомимиз Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳга нисбатан ҳам ёлғон тўқимоқдалар. Аслида, ана шундай туҳматчи ва ёлғончилар кўпайиб кетмасин, деб мутааххирин – кейинги давр уламолари “таъвил” услубини маъқул кўришган эди…
ХУЛОСА
Салафийлар “Аллоҳ осмонда!” дер эканлар, мотуридийларга эътироз билдириб, Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳга нисбат қилинувчи “ал-Фиқҳ ал-абсат” номли китобларидан ҳамда муҳаддис Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳнинг “ал-Асмо ва-с-Сифот” номли асарларидан иқтибослар олиб, “Анаа, Абу Ҳанифа ҳам биз айтган гапни айтган!”, деган маънода қичқираверадилар. Салафийлар ўзларининг “Аллоҳ осмонда!” деган гапларига бу иқтибосларни келтириб қўявермасдан, ҳақиқий ҳанафийларга, ҳаққоний мотуридийларга таъна қилаверадилар, булар Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳга эргашмайди, деган туҳматни айтаверадилар. Ҳолбуки, таъкидлаб айтаман: минг йиллардан бери ҳанафий олимларининг олдингилари ҳам, кейингилари ҳам Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳнинг ҳар бир гапини, ҳар бир фатвосини, ҳар бир фикрини бирма-бир, батафсил ва мукаммал равишда ўрганиб, таҳлил қилиб чиққанлар. Кейинги давр уламоларини, минг йиллик мотуридий-ҳанафийларни ўтган салафларига, ўзларидан олдин ўтган уламоларга эргашмайди, дейиш ҳақиқатдан ҳам уларга нисбатан бўҳтон ва жуда катта туҳмат ҳисобланади! Зотан, аниқки, улар ўз салафи солиҳинлари, ўзларидан олдин ўтган уламолари, мазҳаббошилари, мужтаҳидларининг гапларини, фикрларини ва фатволарини анави салафийлардан кўра минг чандон яхши билишарди, тўғри тушунишарди.
Мазкур мақолада биз салафийлар келтираётган иқтибосларнинг асли йўқ эканини, Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳ ҳеч қаерда, ҳеч қачон “Аллоҳ осмонда!” демаганлигини далиллар билан кўриб чиқдик. Салафийлар бу борада айрим яққол кўриниб турган маълумотларни (фактларни) оммадан яшириб келишларини кўрсатиб бердик. Улар бизнинг буюк имомимиз Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳга нисбатан шу ишни қилган эканлар, бошқа мужтаҳид имомларга нисбатан ҳам шу йўлни танлаган бўлсалар ажаб эмас. (Бу ҳақида ҳам алоҳида мақола ёзилмоқда).
Анави салафийлар томонидан Имоми Аъзам Абу Ҳанифа раҳимаҳуллоҳга нисбат қилинаётган “ал-Фиқҳ ал-абсат” ҳамда “ал-Асмо ва-с-Сифот” китобларидаги гапларнинг асли йўқ, ишончли эмас, заиф, мавзуъ – тўқима ва сохтадир. Уни далил қилиш тўғри эмас! Агар мазкур иқтибосларнинг асли бор деган тақдиримизда ҳам, у салафийлар айтаётган маънода эмас, балки уни ҳақиқий ҳанафий олимлари тушунгандек тушунмоқ даркор бўлади. Бу тушунча эса анави салафийлар айтаётган гапнинг ўзига раддия бўлади.
Анави салафийлар ўзларининг “Аллоҳ осмонда!” деган гапларига далил сифатида оят ва ҳадисларнинг зоҳирий маъносини олиб, “мушаббиҳа”лик йўлини тутишлари сир эмас. Биз юқорида Суфён ибн Уйайна раҳимаҳуллоҳнинг бу борада қандай йўл тутиш лозимлиги ҳақидаги гапларини келтириб ўтдик. Бироқ, замонавий салафийлар унинг гапларига кўнмасдан муташобеҳ оят ва ҳадисларнинг зоҳирий маъноларини ушлаб, уларни ўзлари истаган, ўз тушунчаларидаги маънода деб туриб, ўзгаларни айблайверадилар. (Салафийлар далил қилиб ушлайдиган мазкур оят ва ҳадислар борасида алоҳида мақолалар тайёрламоқдамиз).
Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло мотуридийларни ёмонлашдан чарчамаётган; инсоф доирасидан, улуғларни ҳурмат қилиш чегарасидан тамоман чиқиб кетган сохтадан сохта салафийларга инсофу тавфиқ берсин! Аллоҳ ҳаммамизни ҳақ йўллардан адаштирмасин!
Мақола муаллифи: Ҳамидуллоҳ Беруний.
Илмий маслаҳатчи: Исмоилжон домла Хўқандий.