Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев жорий йилнинг 20-21 январь куни Қорақалпоғистон Республикасига ташриф буюрган эди. Ташриф давомида Давлатимиз раҳбари Қорақалпоғистондаги “Имом Эшон Муҳаммад” жоме масжидида ҳам бўлиб, у ерда диний идора вакиллари, қорақалпоғистонлик фахрийлар ва нуроний отахонлар билан учрашган эди. Учрашувда ушбу жомеъни қайта қуриш, теварак-атрофини янада обод қилиш бўйича берилган кўрсатмалар асосида масжидининг қурилиш ишлари жадал бошлаб юборилди.

Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Қорақалпоғистон Республикасидаги қозиётидан олинган хабарга кўра, ушбу жоме масжиднинг қурилиш ишлари ўз ниҳоясига етган.

Ушбу жоме масжид Қорақалпоғистон диёридаги энг муҳташам масжид бўлиб, унда намозхонлар учун барча қулайликлар муҳайё қилинган. Ҳозирда қорақалпоғистонлик мўмин-мусулмонларнинг қувончи чексиз.

Қирғизистон пойтахти Бишкек шаҳрида 2 декабрь куни “Мусо-2017” исломий санъат кўргазмаси очилди.

Алиқул Усмонов номидаги миллий кутубхонада ижодий ишлар намойиш этиляпти, шунингдек, Қирғизистон Республикасининг 3 та президентининг расмий сураткаши сифатида ишлаган Султон Дўсалиевнинг ишлари ҳам кўргазмадан жой олган.

Кўргазма “Аждодларнинг маънавий мероси” “Қалб сокинлиги”, “Қирғизистонда ислом” мавзуларида бўлиб ўтмоқда. Кўргазма доирасида Қирғизистоннинг таниқли уламолари ёшлар билан учрашув ташкил этиб, уларни қизиқтирган мавзуларда суҳбатлар ташкил этиш ҳам режалаштирилган.

Кўргазма 5 декабрь кунигача давом этади.

Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёевнинг таклифига биноан кеча, 4 декабрь куни Афғонистон Ислом Республикаси Президенти Муҳаммад Ашраф Ғани расмий ташриф билан мамлакатимизга келди.

Ўзбекистон Президентининг расмий веб-сайтида берилган хабарга кўра, Ислом Каримов номидаги Тошкент халқаро аэропортида олий мартабали меҳмонни Ўзбекистон Республикаси Бош вазири Абдулла Арипов кутиб олган.

Қисқа суҳбатдан сўнг Афғонистон делегацияси ўзи учун ажратилган қароргоҳга йўл олгани маълум қилинган. Ташрифнинг асосий тадбирлари 5-6 декабрь кунлари бўлиб ўтиши кўзда тутилгани таъкидланган.

Олий даражадаги учрашувларда Ўзбекистон ва Афғонистон муносабатларининг бугунги ҳолати ва узоқ истиқболга мўлжалланган ҳамкорликни ривожлантиришнинг устувор йўналишларини муҳокама қилиш, минтақавий хавфсизликни таъминлаш масалалари ва долзарб халқаро муаммолар юзасидан фикр алмашиш режалаштирилган.

Музокаралар якунида давлат раҳбарларининг Қўшма баёноти қабул қилиниши, сиёсий, савдо-иқтисодий, инвестициявий, транспорт-коммуникация, фан-таълим ва бошқа соҳаларда икки томонлама ҳамкорликни янада мустаҳкамлашга қаратилган қатор ҳукуматлараро ва идоралараро ҳужжатлар, шунингдек, тижорат шартномалари имзоланиши кутилмоқда.

Афғонистон Президентининг Ўзбекистонга ташрифи дастуридан, Бухоро шаҳрини зиёрат қилиш ҳам ўрин олган. Олий мартабали меҳмон Бухоро давлат университети профессор-ўқитувчилари ва талабалари билан учрашади ҳамда улар ҳузурида маъруза қилади.

Расулуллоҳ солаллоҳу алайҳи васаллам на узун қоматли ва на паст бўйли эдилар, балки ўрта қадлик, жисмлари чиройли ҳамда келишган эди. Икки елкаларининг ораси кенг бўлиб, уларнинг ўртасида муҳри нубувват яъни пайғамбарлик муҳри бор эди.

Муборак бўйинлари ўзларига ярашган, чиройли эдики, гуё оқ мармар тошдан, ё ож (фил суяги)дан тарашланган ҳайкалнинг бўйни каби эди, оқликда кумуш каби соф эди.

Кўкраклари ва қоринлари мўйдан холи эди. Лекин икки билаклари ва сийналаридан киндикларига қадар нозик мўйдан бир чизиқ тортилган эди.

Ранглари ниҳоятда оқ ҳам эмас, ниҳоятда буғдойранг ҳам эмас, чеҳралари қизилликка мойил оқ эди. Икки кўзлари ниҳоятда қора ва киприклари ниҳоятда узун бўлиб, кўзларининг оқида қизиллик бор эди. Пешоналари кенг ва очиқ эди. Қошлари эгилган бўлиб, ингичка ва қалин ҳамда бир-биридан алоҳида, қўшилмаган эди. Икки кошларининг ўртасида бир томирлари бўлиб, ғазаблари келганда ҳаракатга келиб кўринар эди. Муборак бурунлари бир оз баланд ва қирралик ва унда бир оз нури дурахшон (кўркам) эдики, унга яхши диққат қилиб кўрмаган одам бурунларини катта ва баланд гумон қилар эди. Маъсум (покиза, гуноҳсиз) оғизлари мўътадил кенг эди (фасоҳатли ва балоғатли инсонларнинг оғизлари шунақа бўлади). Муборак тишлари майда ва ялтираб турган бўлиб, oлдинги тишлари бир-биридан алоҳида кўринарди. Қачон сўз қилсалар, тишларининг ораларидан нур каби бир нарса чиқарди.

Муборак бошлари катта, сочлари жуда буралган ҳам ва жуда ёзилган ҳам бўлмай, иккисининг ўртасида эди. Агар сочлари ўзича осонлик билан очилса, фарқ очар эдилар, агар тароқ ва бошқа нарсага зарурат тушадиган бўлса, фарқларини очмай қўйиб қўярдилар. Сочларини зиёда ўстирсалар, қулоқларининг  юмшоғидан тушиб турар эди.

Муборак соқоллари катта ва қалин, муборак икки ёноқлари на озғин ва сергўшт, балки ниҳоятда мўътадил эди.

Икки кафтлари ва икки қадамлари тўла ва гўштлик эди. Икки билаклари узун эди, кафтлари кушода, икки кафтлари ва икки қадамлари гўштлик эди. Қўлларининг ва оёқларининг бармоқлари мўътадил узун эди. Аъзоларининг бўғимлари, ҳар икки суякларининг қўшилган ери йўғон эди.

Қадамлари силлиқ эди, унда сув тўхтамас эди. Қачон юрсалар, қувват ила қадам кўтарар эдилар. Олдиларига эгилиброқ юрар ва оҳиста қадам қўяр эдилар. Юришлари тез-тез бўлиб, кенг қадам қўяр эдилар. Қачон юрсалар, бир баландликдан тушиб тургандек юрардилар. Ва бир тарафга бурилсалар, бутун қоматлари билан бурилардилар. Танҳо бўйинларини буриб қўймас эдилар. Назарлари кўпроқ ерга қадалган бўлиб, осмонга қарагандан ерга кўп қарар эдилар. Кўпинча кўз қирраси билан боқар эдилар. Саҳобаларининг ўзларидан илгари юргизиб, ўзлари орқаларидан юрар эдилар. Йўл бўйи кимга йўлиқсалар, ундан илгари салом берардилар.

Бароъ ибн Озиб розияллоҳу анҳу айтадилар: «Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ҳуснлироқ бир нарсани ҳаргиз кўрмадим».

Али розияллоҳу анҳу айтадилар: «Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан аввал ҳам, кейин ҳам, у кишига ўхшаган бирон зотни ҳаргиз кўрмадим».

Бошқа бир ривоятда «Маддоҳлари «Мен бу кишига ўхшаган зотни на ўзларидан аввал кўрдим ва на ўзларидан кейин кўрдим», деганди» дейдилар.

Жобир розияллоҳу анҳу дейдилар: «Мен бир ойдин кечада Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрдимки, баданларида қизил либос бор эди. Мен гоҳо Расулуллоҳга боқар эдим, гоҳо ойга боқар эдим. Боқа-боқа шу натижага етдимки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳуснда, жамолда ва нурда ойдан зиёда ва ортиқ эдилар».

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу дейдилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг жисми мубораклари шул қадар марғуб, чиройли ва зебо эдики, инсон кўриб, вужудларини Аллоҳ таоло кумушдан қуйганмикан деб қолар эди. Муборак сочларида бироз буралганлик бор эди».

«Шамоили Муҳаммадия»дан. Ғиёсиддин Муҳаммад Юсуф тайёрлади

Юртимизда фарзанд тарбиясига алоҳида эътибор қаратилмоқда. Жумладан, Президентимиз Шавкат Мирзиёев ҳар бир маърузасида фарзандлар тарбиясига бефарқ бўлмасликка, уларнинг ёт ғоялар ва бузғунчи оқимларнинг даъватига алданиб қолишига йўл қўймасликка даъват этмоқда.  Ўтган ой бўлиб ўтган видеоселектор йиғилишида ҳам жорий 2017 йилнинг 10 ойи мобайнида ёшлар содир этган жиноятларга тўхталиб  ушбу жиноятлар сони 22000 га етганини таъкидлади. Пойтахтдаги “Боровский” номли тиббиёт коллежи ва юридик коллежи ўқувчилари жанжали ўлим билан якунланганини афсус билан тилга олди. Шунингдек, ўқувчи ёшларимиз ўртасида профилактик текширувлар ўтказилганида, уларнинг ёнидан турли хилдаги ўткир  тиғли қуроллар топилганлиги эса ҳар биримизни фарзандларимиз тарбияси борасида чуқур мулоҳаза юритишга даъват этади. Айниқса, АҚШда содир этилган террорчилик ҳаракатида иштирок этган Сайфулло Соиповнинг қилган хунрезлиги халқимизнинг шаънига доғ бўлиб тушди. Ота-боболаримиз бежизга миллатнинг шаънини кўкка кўтарадиган ҳам фарзанд, ерга урадиган ҳам фарзанд”, деб айтмаган.   

Шунга ўхшаган кўнгилсизликлардан келиб чиқиб Президентимиз фарзандларимизнинг илк тарбиясини мактабгача таълим муассасаларидан бошлаш таклифи илгари сурди ва Мактабгача таълим вазирлигини ташкил этиш ҳақида фармон чиқарди. Шунингдек, умумий ўрта таълим мактаблардаги таълим бериш тизими 11 йиллик тизимга қайта ўтказилди.

Ўзбекистоннинг Биринчи Президенти Ислом Каримов: “Бу ёруғ дунёда ҳаёт бор экан, оила бор. Оила бор экан, фарзанд деб аталмиш бебаҳо неъмат бор. Фарзанд бор экан, одамзод ҳамиша эзгу-орзу ва интилишлар билан яшайди” ёки “Бугунги кунда оддий бир ҳақиқат барчамиз учун аён бўлиши керак. Олдимизда турган энг улуғ мақсадларимиз – мамлакатимизнинг буюк келажаги ҳам, эртанги кунимиз, эркин ва фаровон ҳаётимиз ҳам, Ўзбекистоннинг ХХI асрда жаҳон ҳамжамиятида қандай ўрин эгаллаши ҳам – буларнинг барча-барчаси, авваламбор, янги авлод, униб-ўсиб келаётган фарзандларимиз қандай инсонлар бўлиб вояга етишига боғлиқдир” деб айтган сўзлари фарзандларимиз жамиятнинг бирламчи бўғини эканини исботлайди.

Ҳақиқатан, фарзанд тарбияси ҳаётий масала. Ҳар бир оиладаги тарбия фарзанднинг чақалоқлик давридан бошланади, фарзанд эса ҳаётининг кўп қисмини ота-онасининг бағрида ўтказади.

Умуман, ҳар қандай оиланинг мустаҳкамлиги, оилавий тарбиянинг таъсирчанлиги ва самарадорлиги кўп жиҳатдан оилада қарор топган ўзаро муносабатларга, уларнинг маънавий-ахлоқий иқлимига боғлиқ. Зеро, Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам марҳамат қилганларидек: “Ота-онанинг фарзандларига қолдирадиган энг катта мероси уларга берадиган таълим-тарбияси, гўзал одоби ва ахлоқидир”.

Буюк аллома ва мутафаккир Абу Али ибн Сино “Донишнома” асарида фарзанд тарбияси учун аввало ота-она масъуллигини таъкидлайди. Шу билан бирга, ота-онанинг илмли, фозил ва дунёқарашлари кенг бўлиши зарурлигини уқтириб, фарзанд тарбиясидан масъулиятлироқ иш йўқлигини баён қилади. Ана шунда ота-она фарзандининг гўзал хулқли, жисмонан соғлом бўлиб камол топишида шахсий намуна бўла олишини айтади: “Фарзанд тарбиясида, энг аввало, оила ҳаётини тўғри йўлга қўйиш муҳим аҳамиятга эга. Чунки оилада катта ёки кичик нарса бўлмайди. Ҳамма нарса, ҳатто, энг оддий бўлиб кўринадиган оилавий муносабатлар ҳам фарзандга жиддий таъсир кўрсатади. Айниқса, ватанпарварлик, ростгўйлик, самимийлик, садоқатлилик ва ширинсуханлик фарзанд камолотидаги муҳим ҳаётий воситалардан биридир.”

Тилга олиб ўтилган тарбия шаклларини амалга оширишнинг устувор йўналишларидан бири – аввало ота-онанинг маънавий билим савиясини ошириш, уларда соғлом тафаккур ва замонавий дунёқарашни шакллантиришдир. Бу эса ҳар бир ота-онанинг ўз фарзанди олдидаги, эл-юрт олдидаги бурчини тўғри англашини, оилавий муносабатларда миллий урф-одат ва анъаналаримизга амал қилиб фарзандларимизда азалий қадриятларимизга, Ватанимизга бўлган меҳр-муҳаббатни уйғотишни, уларни мустақил фикрлайдиган баркамол авлод қилиб тарбиялашни тақозо этади.

Аброр АЛИМОВ

Тошкент шаҳар “Қатортол”масжиди имом-хатиби