Меҳрибонлик уйи деразасидан

Бир қизча кўчага илҳақ кўз тутар.

Мўлтирар, бинонинг дарвозасидан

Онасининг кириб келишин кутар.

Такрорланар бу ҳол ҳар кун бехато,

Тарбиячи опа силар бошини.

Қизчага юраги эзилиб, ҳатто

Бекитиб артади кўздан ёшини.

Эй она! Қайдасан? Қаерлардасан?!

Қайлардан саодат топдинг зиёда?

Дилбандинг дилини минг пора айлаб

Қандай тинч яшайсан ахир дунёда?!

Бегуноҳ гўдакни бағрингдан юлиб,

Виждонинг ухлатиб, ҳузур топдингми?

Ёки эл юрмасин устимдан кулиб

Деб ногоҳ йўл қўйган айбинг ёпдингми?

Ахир бу энг азиз, энг олий тортиқ –

Фарзанд билан уйинг ва бағринг тўлса.

Билсанг, хато йўқдир бундан ҳам ортиқ,

Сен тириг-у, боланг зор етим бўлса.

Хатони ўнглашга ҳали бор имкон,

Кетган йўлингдан қайт, ортга бур изинг.

Йиллардир сени зор, кўзлари гирён

Дераза олдида кутади қизинг!..

Сайёра АВАЗОВА 

Музработ тумани

ЎМИ Матбуот хизмати