Аввалроқ, 21 декабрь куни Ўзбекистон Республикаси Президентининг Давлат маслаҳатчиси Рустам Комилов бошчилигидаги делегация “Ислом ҳамжиҳатлиги йили” якунларига бағишланган Баку шаҳридаги халқаро анжуманда иштирок этаётгани тўғрисида хабар берган эдик.

Ўзбекистон Республикаси Президентининг Давлат маслаҳатчиси Рустам Комилов Озарбойжон Республикаси Президенти Илҳом Алиев томонидан қабул қилинди.

Илҳом Алиев Рустам Комиловга Ўзбекистон делегациясининг “2017 йил ислом ҳамжиҳатлиги йили: динлараро ва маданиятлараро мулоқот” деб номланган халқаро анжумандаги иштироки учун миннатдорчилик билдирди.

Рустам Комилов ҳар икки мамлакат жамиятда тинчлик ва барқарорликни таъминлашда ўхшаш ёндашувларга эга эканлигини таъкидлади. Шунингдек, Ўзбекистонда ислом анъаналарини тиклаш, қадриятларни келажак авлодга етказиб беришга алоҳида устуворлик бераётганини айтиб ўтди.

Делегация во главе с Председателем Жогорку Кенеша Кыргызской Республики Д. Джумабековым 20 декабря посетила город Самарканд.

Гости посетили комплекс Хазрати Хизр, место упокоения Первого Президента Республики Узбекистан Ислама Каримова, почтили память великого политического деятеля. Осуществленная в комплексе созидательная, благоустроительная работа, величественный мавзолей, исполненный в национальном стиле, другие сооружения произвели большое впечатление на гостей.

Делегация Кыргызстана посетила также комплекс Имама Бухари, площадь Регистан, мавзолей Амира Темура, обсерваторию Улугбека и другие исторические памятники. Гостям было рассказано об их истории, а также созидательной работе, реализованной в области за последние годы.

Бугун, 22 декабрь куни Тошкент шаҳридаги Симпозиумлар саройида Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев раҳбарлигида 2017 йил якунлари ва 2018 йилда амалга ошириладиган устувор вазифаларга бағишланган видеоселектор йиғилиши ўтказилади.

Ушбу видеоселектор йиғилишида Қорақалпоғистон Республикаси Жўқорғи Кенгеси ва Вазирлар Кенгаши Раиси, барча вилоят, туман ва шаҳар ҳокимлари, уларнинг ўринбосарлари ҳамда бир қатор идора вакиллари, ташкилотлар раҳбарлари, прокурорлар, ИИВ бошлиқлари, Халқ депутатлари шаҳар, туман кенгашлари депутатлари, “Нуроний”, “Маҳалла” жамғармалари, уламолар, имом-хатиблар, Хотин-қизлар қўмитаси, сиёсий партиялар, касаба уюшмалари, Ёшлар иттифоқи вакиллари, коллеж, лицей ва мактаб директорлари, мактабгача таълим муассасалари мудиралари, тиббиёт муассасалари мудирлари, маҳалла фуқаролар йиғинлари раислари, шаҳар, туман ҳокимлиги бўлим ва бошқармалари, корхона ва муассасалар раҳбарлари иштирок этади.

Шунингдек, мазкур йиғилишда муҳтарам Президентимиз жорий йил давомида ҳудудларга ташрифлари давомида учрашган тадбиркорлар, фермерлар, ижодкорлар, зиёлилар, таълим, тиббиёт ва ички ишлар соҳалари ходимлари, маҳалла фаоллари, ёшлар ва жамоат ташкилотлари вакиллари ҳам иштирок этишлари режалаштирилган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати

Бир гал шайтон шикоят қилади: “Бу нимаси? Бу не адолатсизлик? Инсонлар қилғиликни қилиб, айбни менга тўнкашади. Менинг гуноҳим нима? Мен гуноҳкор эмасман. Ишонмасангиз, ўзингиз кўриб, хулоса чиқазинг...”

Бир қўчқор қозиққа боғлаб қўйилган эди. Шайтон келиб, қозиқни нари-бери қимирлатиб: “Қилган ишим бор-йўғи шу”, дейди.

Қўчқор у ёқ-бу ёққа силтаниб, қозиқни қўпоради. Хўжайин уйининг эшиги очиқ, даҳлизда қадимий, гўзал тошойна турар эди. Қўчқор ойнада ўз аксини кўриб, бир шох уриб уни чил-чил қилади.

Уй бекаси зинадан шошилинч тушиб, ота-онасидан қолган ойна чил-чил синиб ётганини кўради ва алам ичида хизматкорларига: “Қўчқорни сўйинг! Ҳозироқ!” деб буюради.

Қўчқор хонадон эгасининг арзандаси эди, қўзичоқ эканлигида сотиб олиб, ўз қўли билан боқиб, катта қилган. Хуллас, у кечқурун уйга келиб, севимли қўчқори сўйилганини кўради.

“Қўчқорни ким сўйди? – деб бақиради у. – Қайси аблаҳ бунга журъат этди?”

Хотини унга жавобан дейди: “Қўчқорни мен сўйдирдим. У ота-онамдан қолган ойнани чил-чил синдирди!”

Эр ғазаби қайнаб қичқирди: “Унда мен сен билан ажрашаман!”

Гап-сўз кўпайиб, бир оила бузилиб кетади.

Қиссадан ҳисса: қоққан қозиғингизга эҳтиёт бўлинг...

Жамол КАМОЛ

Таржимаси

Hidoyat jurnali

Йигирма биринчи асрда тараққиётнинг кўп эшиклари очилди. Шу билан бирга турли мафкуравий курашлар, ахборот бўҳронлари, ҳар хил ёвуз кучларнинг ҳаракати ҳам кучайди. Бугун халқаро террорчилик хавфини бартараф этиш жаҳон ҳамжамиятининг диққат-эътиборида турган муҳим масаладир. Бу иллатга барҳам берилмас экан, тинчлик ва барқарорликка путур етаверади.

Динимизда зўравонлик, босим ўтказишнинг ҳар қандай кўриниши тақиқланади, халқлар ўртасида эзгулик, бағрикенглик ва тинчликни мустаҳкамлашга чақирилади. Бугун қўпорувчиларнинг Ислом динига мутлақо алоқаси йўқлигини кўпчилик яхши билади.

Аллоҳ таоло мўминларга тинчлик ва адолат ўрнатишни, яхшилик қилиш ва ёмонликдан қайтаришни ҳамда одамлар орасини ислоҳ этишни буюради. Зулм-зўравонликни, бузғунчиликни тақиқлайди.

Қуръони каримда бундай марҳамат қилинади:

"Аллоҳ билан аҳд боғлаганларидан кейин уни бузадиган, Аллоҳ боғланишига буюрган нарсаларни узадиган ва Ер юзида бузғунчилик қилиб юрадиган кимсалар ҳам бор, улар учун (Аллоҳдан) лаънат бўлур ва улар учун нохуш диёр (жаҳанам) бордир" (Раъд. 25);

“...Бирор жонни ўлдирмаган ёки Ерда (бузғунчилик ва қароқчилик каби) фасод ишларни қилмаган инсонни ўлдирган одам худди ҳамма одамларни ўлдирган кабидир. Унга ҳаёт бахш этган (ўлимдан қутқариб қолган) одам эса барча одамларни тирилтирган кабидир" (Моида, 32).

Абдуллоҳ розияллоҳу анҳу Набийдан соллаллоҳу алайҳи васалламдан шундай ҳадис ривоят қилади: “Ким бир аҳдлашган жонни ноҳақ ўлдирса, жаннатнинг ҳидини ҳам ҳидлай олмайди. Албатта, унинг ҳиди юз йиллик масофадан келиб турур”.

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда эса: “Ким бир қушни беҳуда ўлдирса, у қиёмат куни йиғлаб келади ва эй Раббим, бундан сўра, нима учун у мени бекордан-бекор ўлдирди, деб айтади", дейилади.

Ушбу ҳадиси шарифда ҳатто қушни ҳам беҳуда ўлдириш мумкин эмаслиги баён қилинмоқда. Зеро, Расулуллоҳ  соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мусулмон одамлар унинг қўли ва тилидан саломат бўлган кишидир”, деб марҳамат қилганлар.

Исломда ҳеч қачон зарари бор нарсага таклиф қилиш, шунингдек, фойдаси бор нарсадан қайтариш ҳам йўқ¹.

Қўпорувчилардан эса нафақат инсониятга, балки ҳайвонот, наботот оламларига ҳам кўплаб зарарлар етади. Улар Аллоҳ таоло кўрсатган ҳад-чегараларни бузади, динни ниқоб қилиб, зулм ва қон тўкилишига сабаб бўлади.

Уларнинг ваҳший ҳаракати сабабли, қанча-қанча гуноҳсиз одамлар ҳаётдан кўз юмади, болалар етимга айланади.

Ер юзида бузғунчилик қилиб юрадиган кишиларнинг қалблари ўлик, руҳлари эса касалдир. Уларнинг фикрича, одамларни гаровга олиш ва ўлдириш, банкларни талаш, портлатишлар гўё ташвиқотнинг бир усули эмиш. Қўпорувчиларнинг тафаккури инсоний туйғулар, раҳм-шафқат, меҳрибонлик, муроса, диний бағрикенгликка бегона. Уларни яхшиликдан йироқ, инсофсиз кимсаларгина қўллаб-қувватлайди.

Абдуллоҳ УЛУҒХЎЖАЕВ