Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаёт вақтларида асло вужудга келмаган, аммо келажакда пайдо бўлиши мумкин бўлган, халқлар ва миллатлар бирлиги ҳамда осойишталигига таҳдид солувчи фитна-фасод, бузғунчиликлар ҳақида огоҳлантирган эдилар: “Умматимдан қайси бири умматимга карши чиқса, унинг яхши ва ёмонини фаркига бормаса, мўминга зиён тегишидан ўзини тиймаса, берган ваъдасига вафо қилмаса, у менинг умматим эмас!” (Муслим ривояти).
Динимиз душманлари диннинг асл моҳиятини бузиб кўрсатиш, ундан ўз манфаатлари ва қабиҳ режалари йулида фойдаланишга уринишлари дунёда авж оляпти. Бу ғаразли ҳаракатлар таъсиридан минтақамиз ҳам четда қолаётгани йуқ. Кейинги пайтларда айрим диний сиёсий ва экстремистик кучлар динни сиёсийлаштиришга, шу йул билан одамлар хусусан ёшлар онгига таъсир ўтказишга зўр бериб интилаётгани ҳеч кимга сир бўлмай қолди. Бу ҳаракатлар эса Исломнинг инсонпарваплик ғояларини обрўсизлантиришга сабаб бўлмоқда. Ислом дини зўравонлик қон тўкиш ёки бузғунчиликка тарғиб қилмаслиги, аксинча, бу дин тинчлик, инсонпарварлик, кенгбағирлик, эзгулик дини эканини яхши тушинмоқ лозим. Бугунги кунда одамларимизга соф диний манбалар асосида ташқи кучларнинг дин омилидан манфаатлари йулида фойдаланиш учун олиб бораётган ҳаракатларини мохиятини очиб бериш керак. Мана шу жиҳатдан олиб қарайдиган булсак, имон ва куфр масаласи ҳам Исломдаги энг нозик, аҳамиятли масалалардандир. Бир инсонинг мусулмонлик даъвосида ростгуй экани ёлғиз Парвардигоргагина аён. Шунинг учун ҳам ўтмишдаги буюк алломаларимиз, мутафаккирлармиз ўзларича фараз қилишдан сақланишган, муайян бир шахсни кофирга ҳукм қилиш борасида жуда эҳтиёткор бўлган. Бугунги кунга келиб куфр масаласида ўта журатли бўлиб кетди энг ачинарлиси ҳали. Исломни чуқур ўрганмаган, етарли билим олмаган баъзи ёшларимиз уларга кўр кўрона эргашиб, залолат ва жоҳиллик йулига кириб кетиши инсонни ўйлантиради.
Аллоҳ таоло ўз бандаларини сўзларнинг энг гўзалига фойдалисига эргашишга чақиради «бас (эй Мухаммад)Менинг шундай бандаларимга хушхабар берингки, улар гапни тинглаб, сўнг унинг энг гўзалига эргашадилар. Айнан ўшалар Аллоҳ ҳидоят этган зотлардир ва айнан ўшаларгина ақл эгаларидир.»(зумар сураси 17-18оятлар) .
Пайғамбаримиз Муҳаммад алайхиссаломдан ривоят килинган ҳадисларда ҳам инсонлар яхши амаллар қилишга, ёмонликлардан қочишга чақирилади. «Мусулмон ким?- унинг қўлидан ва тилидан ҳеч ким зиён кўрмаган киши . Мўъмин ким? — бошқаларнинг моли ва жонига тажоввуз этмайдиган киши. Муҳожир ким?— гуноҳ ва маъсиятларни тарк этган киши. Аллоҳ йулида мужоҳид ким?— нафсига қарши курашишга киришган киши »
Мана бизга Ислом нимани ўргатаяпти. Бирор шахс ёки бутун бошли жамиятни кофирга чиқариш ўта қалтис иш бўлиб, бунга кўр кўрона муносабатда бўлиш ярамайди. Чунки бунинг ортида куфрга чиқараётган ёки чиқарилаётганлардан бири учун дахшатли оқибат ётибди. Имом Бухорий Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу ривоят килган ҳадисда Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салам бундай деганлар «Киши ўз биродарига «эй кофир»деса куфр иккисидан бирига қайтади ». ҳадисдан кўриниб турибдики, ўзгани кофирга чиқариш оддий ҳақорат сўзи эмас, аксинча бировнинг тақдирига аралашиб, ўз охиратини бой бериб қўйиш эҳтимолини туғдириш мумкин бўлган хатарли масалалардан бири экан. Мусулмон кишини бирор гуноҳи ёки билмасдан килган хатолари учун кофирга чиқариш ёки кўпчилик аҳолиси мусулмон бўлган ўлкаларни «куфр диёри» деб аташ динимиз таълимотига мутлақо зиддир. Буюк мазҳаббошимиз имом Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳ ақидага оид «Фиқҳул акбар» китобида баён этилган қуйидаги фикрларни келтириб ўтиш мақсадга мувофиқдир «Бирор мусулмонни қилган гуноҳи учун кофирга чиқармаймиз, гарчи у гуноҳи кабира бўлса ҳам . Башарти уни ҳалол деб эътиқод қилмаган бўлса ундан имон исмини олиб ташламаймиз уни ҳақиқий мўмин деб атайверамиз. Уни фосиқ мўмин деб аташ мумкин , аммо кофир деб эмас.».
Яратган буюк аждодларимизнинг бой маданият ва маърифат булоқларидан баҳраманд бўлган халқимизнинг диний бағрикенглик дину-диёнат, иймону-эътиқод, одобу-ахлоқ, меҳру-мурувват, оила, фарзанд тарбияси, ота-она ҳурмати ва иззати борасида ҳам ўзига хос кенг феъллик, саҳоват ва мўътадиллик тамойилларига амал қилишни бардавом қилсин. Юртимизда тинчлик-хотиржамлик бардавом бўлсин, ўзаро тотувлигимиз, иноқлигимиз янада мустаҳкам бўлсин!
Сирдарё вилояти бош имом хатиби Ҳабибуллоҳ ЗОКИРОВ