Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ бир мажлис ёнидан ўтдилар. Ўша мажлисда ўтирган бир йигит кулаётган эди. У зот йигитга қараб:

“Ҳой йигит, Сиротдан ўтдингми?” дедилар. У:

“Йўқ” деди.

“Жаннатга боришинг ҳақида билдингми?” деб сўрадилар буюк имом. Йигит яна:

“Йўқ” деб жавоб берди. Шунда Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ:

“Унда нега куляпсан?” дея танбеҳ бердилар.

Шу воқеадан кейин ҳеч ким у йигитни кулган ҳолда кўрмади. 

***** 

Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ: “Ўлим қайтадиган жойи, қиёмат ваъда қилинган куни, Аллоҳ таолонинг ҳузурида туриш аниқ кўрадиган манзараси эканини билган кишининг маҳзунлиги доимий бўлиши керак” дер эдилар. 

***** 

Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳга “Эй имом, сиздан кейин кимдан фатво сўраймиз?” деб савол беришди. Имом “Абдулваҳҳоб Варроқдан сўранглар!” дедилар. Одамлар: “Эй Абу Абдуллоҳ, унинг илми оз-ку!” дейишди. Шунда имом: “Лекин тақвоси, парҳези кўп. Ана шу тақвоси уни Аллоҳнинг динида билмаган нарсасини гапиришдан тўсиб туради” дедилар.

Абдулваҳҳоб Варроқ ким?

У киши Абдулваҳҳоб ибн Абдулҳакам ибн Нофеъ бўлиб, буюк имом, ҳужжат, тақволи олим ва обид зот эдилар. Кунялари Абул Ҳасан, лақаблари Варроқ. Бағдодда таваллуд топганлар. 251 ҳижрий санада вафот этганлар.

*****

Гуноҳлари устига оғир юк бўлган, иймони заифлашиб қолган, ишончи озайиб қолган қанчадан қанча кишилар бор. Улар тун қоронғусида Аллоҳ таолонинг ҳузурида Унинг Каломини тиловат қилиб намоз ўқийдилар. Натижада намозни якунлаганларида гуноҳлари тўкилган, айблари беркитилган, даражалари кўтарилган, диллари очилиб равшан бўлган ва иймонлари комил бўлган ҳолда бўладилар.

Шайх Шинқитий ҳафизаҳуллоҳ

*****

Маймун ибн Меҳрон раҳимаҳуллоҳ “Агар Қуръон аҳллари солиҳ бўлсалар, одамлар ҳам солиҳ бўлишади” деганлар.

Бу гапга Шайх Абдураззоқ ал-Бадр қуйидагича изоҳ билдирганлар: “Қуръон аҳли одамлар учун ўрнакдирлар. Агар улар солиҳ бўлсалар, одамлар яхшиликда уларга эргашадилар ва бўйсунадилар. Лекин мусибат шуки, агар Қуръон аҳли гуноҳ ишларни қилсалар, қалбида Қуръонни кўтариб юрган кишининг бузғунчилик қилиши одамларга ва ўзлари яшаётган жамиятга нисбатан улкан жиноят ҳисобланади. Шунинг учун Қуръон аҳлининг солиҳ бўлиши одамларнинг солиҳ бўлишига сабаб бўлади. Қуръон аҳлининг бузғунчилик қилиши эса одамларнинг бузилишига олиб келади. Чунки Қуръон аҳли ўша одамлар учун ибрат ўрнидирлар”. 

***** 

Салафи солиҳлардан бирлари шундай деганлар: “Албатта, Аллоҳ таоло мўминнинг қувватини унинг қалбига жойлаб қўйди, аъзоларига эмас. Кўрмайсизларми, кекса солиҳ киши жазирама кунларида рўза тутиб, кечаси ибодат билан бедор бўлади. Ваҳоланки, ёшлар бу ишни қилишдан ожиз бўладилар”.

“Ҳилятул авлиё” 

***** 

Имом Зуҳрий раҳимаҳуллоҳдан мана бу гап ривоят қилинган: “Рамазондаги битта тасбеҳ бошқа ойлардаги мингта тасбеҳдан афзалдир”.

“Ибн Абу Дунё энциклопедияси” 

***** 

“Қуръон мўъжизалари” саҳифаси маълумотлари асосида

Нозимжон Иминжонов тайёрлади

Қуйида келтириладиган фикрлар, ҳикматлар сайтлардан ва ижтимоий тармоқлардаги турли саҳифалардан олиб таржима қилинган.

Аллоҳ таоло Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни «Оламларга раҳмат» деди. Арабистон ярим оролига, Яқин Шарққа, дунёга демади.

*****

Ўлим ўз ҳақиқатида яхшиликдир. Агар ўлаётганлар яхши инсонлар бўлишса, Аллоҳнинг ҳузуридаги мукофот уларга тезлаштирилади. Агар ўлаётганлар ёмон кимсалар бўлишса, Аллоҳ таоло юртлар ва бандаларини улардан қутқаради.

“Тафсийруш Шаъровий”дан

*****

Кишининг ҳаромдан топилган бир дирҳамни тарк қилиши унинг учун юз минг дирҳамни садақа қилганидан яхшироқдир.

Молик ибн Динор раҳимаҳуллоҳ

*****

«Аёлларни фақат олийжаноб эркаклар ҳурмат қилади. Уларни фақат пасткаш кимсалар хўрлайди».

*****

Бир итни суғорган кишининг гуноҳлари кечирилди. Энди бир инсонни суғорган нима бўларкин?!

*****

«Шижоатли илон балиқни чўкишдан қутқариб қолди»

Баъзи оммавий ахборот воситалари атрофимиздаги воқеаларни ана шундай мазмунда ёритади. Уларнинг алдоқчилиги катта муаммо. Ундан ҳам каттароғи «Балиқ чўкади» деган гапга ишонувчиларнинг борлигидир.

*****

Сўзларини тушунмайдиган кимса билан ўтирган киши худди қамоқда ўтиргандек бўлади.

Жалолиддин Румий раҳимаҳуллоҳ

*****

Тўқнашув икки хил бўлади:

• Бошни очадиган (ёрадиган) тўқнашув;
• Ақлни очадиган тўқнашув.

Аббос Маҳмуд Аққод

*****

Сув ҳамма нарсани поклайди. Аммо заҳарли тилни эмас.

“Тарих муҳрлаган сўзлар”

*****

Ҳокимнинг ақлини белгилашнинг биринчи йўли – атрофига кимларни тўплаб олганига қарашдир.

 “Тарих муҳрлаган сўзлар”

*****

Аҳмоқни жавобсиз қолдириш унга жавоб бергандан ҳам қаттиқроқ таъсир қилади.

Имом Шофеий раҳимаҳуллоҳ

*****

Пок инсонларнинг хатоси – ҳаммани ўзларидек пок деб ўйлашларидир.

“Тарих муҳрлаган сўзлар”

*****

Интернет материалларидан тўплаб, таржима қилувчи

Нозимжон Иминжонов