“Шарқ” нашриёт-матбаа акциядорлик компаниясида диний адабиётларни нашр этиш тартиби, қонун-қоидалари ва бу борадаги камчиликларни ҳал этишга бағишланган давра суҳбати ташкил этилди.

Унда Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Дин ишлари бўйича қўмита вакиллари, диний соҳа мутахассислари ҳамда нашриёт ходимлари, муҳаррирлар иштирок этди.

Таъкидланганидек, “Шарқ” НМАК қарийб бир асрлик тарихга эга, ишончли ва энг ўқишли диний адабиётларни чоп этишда етакчи нашриётлардан ҳисобланади.

Афсуски, баъзи ҳолларда диний билими етарли бўлмаган, диннинг асл моҳияти, мақсадидан анчайин бехабар муаллифлар томонидан ислом дини аҳкомларига зид, асоссиз қўлёзмаларни ёзиб, нашр қилиш истагини билдираётган, диний адабиёт муаллифлигига даъво қилаётганлар ҳам учрамоқда. Алоҳида таъкидлаш лозимки, юртимизда диний адабиётлар Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Дин ишлари бўйича қўмитада экспертизадан ўтиб, тасдиқланганидан сўнггина нашр этилади. Бу эса, ўз навбатида юртимизда нашр этилаётган диний адабиётлар қиммати, ишончлилигини оширади.

Ғуломжон ҲАКИМОВ,
“Шарқ” НМАК касаба уюшма раиси:

– Нашриётимиз ўзининг узоқ йиллик тарихи ва тажрибасига эга. Айниқса, диний адабиётлар нашр этилишидан аввал таҳририятимиздаги бош комиссия ва Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Дин ишлари бўйича қўмитада экспертизадан ўтади. Нашриёт улар тасдиқлаган диний адабиётларнигина нашр этади. Бу каби китоблар ўқувчи қўлига етиб борганда ортиқча савол, иккиланишлар юзага келмайди. Мисол учун, нашриётимиз томонидан шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуфнинг бир қанча китоблари минглаб нусхада босилган ва ҳозирги кунда қайта-қайта нашр қилинмоқда. Китобнинг қиммати унинг чуқур диний билим билан ёзилгани ва ҳар бир фикрнинг батафсил асослаб берилганидадир. Шу боис биз ўқувчиларга Дин ишлари бўйича қўмита тасдиқлаган ва унинг махсус белгиси акс этган китобларни харид қилишни тавсия қиламиз.

Аҳрор АҲМЕДОВ,
“Шарқ” НМАК Бош таҳририяти бош муҳаррири:

– Бугунги тадбирда муҳокама этилган мавзу жуда долзарб. Диний адабиётларга бўлган эҳтиёж ислом дини юксак қадрланаётган юртимизда кундан-кунга ортиб бормоқда. Бу эса ноширларга катта масъулият юклайди. Диний адабиётда бирор маълумотнинг нотўғри кетиб қолиши ўқувчининг умумий ёндашувига салбий таъсир кўрсатади. Бугун юртимиздаги диний адабиётларни нашр этишда йўлга қўйилган механизм Марказий Осиё, МДҲ ва ҳатто Араб давлатларида ҳам намуна олишга интилиш, катта қизиқиш уйғотмоқда. Улар ўзбек тилида нашр этилган диний адабиётларни таржима қилмоқда. Чунки кўплаб давлатларда чоп этилаётган исломий адабиётларда тойинишлар мавжуд. Нашриётимизда ҳар йили ўртача 100-120 диний адабиёт нашр этилади. Мазкур китоблар ўқувчилар учун ишончли манбага айланмоқда.

Саидафзал САИДЖАЛОЛОВ,
Ўзбекистон халқаро ислом академияси нашриёт-матбаа бирлашмаси бош муҳаррири:

– Учрашувда диний адабиётларни нашр этиш, унинг ўзига хос нозик жиҳатлари ҳақида батафсил маълумот берилди. Агар мутахассис бўлмаган, етарли диний илмга эга эмас инсонлар томонидан диний адабиётлар, рисолалар чоп этилса, ундаги чалкаш фикрлар қанчадан қанча инсонни адаштириб юбориши, турли оқимларга кириб кетишига туртки бўлиши мумкинлиги амалий мисоллар билан айтиб, исботлаб берилди. Юртимизда бу борада кучли механизм яратилганлиги қувонарли ҳол.

 

 

ЎРТАР

Агар ошиқлиғим айтсам, куюб жону жаҳон ўртар,
Бу ишқ сиррин баёт этсам, тақи ул хонумон ўртар.

Кишига ишқ ўтидин заррае етса, бўлур гирён,
Бўлуб бесабру бетоқат, юрак-бағри чунон ўртар.

Нечук тоқат қилай, дўстлар, бу дард ила бўлуб ҳайрон,
ғамим бошқа, алам бошқа, юрагимни фиғон ўртар.

Мени бехонумон тинмай куюб ҳар дам фироқингда,
“Нигоро!” деб отинг айтсамки, шавқингдин забон ўртар.

Қаю тил бирла, эй жоно, сенинг васфинг баён айлай,
Тилим лолу кўзум гирён, сўнгакларни ниҳон ўртар.

На қаттиғ кун экан, дилбар, висолингдин жудо бўлмоқ,
Менинг оҳим ўтиға бул замину осмон ўртар.

Юракда дарду ғам қат-қатки, менда қолмади тоқат,
Агар бу заррасин бул вақт десам, ишқи баён ўртар.

Бу дард ила хароб ўлдум, келиб ҳолимни сўрмассан,
Унум чиқса юракдин, бу тану жон, устихон ўртар.

Бу Машраб дардини, жоноки, ҳеч ким бошиға солма,
Агар маҳшарда оҳ урсам, биҳишти жовидон ўртар.

ХОҲИ ИНОН ХОҲИ ИНОНМА

Сенсан севарим, хоҳи инон, хоҳи инонма,
Қондур жигарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

Ғам шоми фироқингда кабоб этти фалакни
Оҳи саҳарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

Ногаҳ сари зулфунг сори бўлдум санга мойил,
Эй тожи сарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

Лаълинг ғамидин кўнглум эрур ғунча киби қон,
Гулбарги тарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

Заҳри ғами ҳажринг мени ўлдурғали етти,
Эй лабшакарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

Машраб, бўлубон кўйинга чун барқи тажалли,
Қолмай асарим, хоҳи инон, хоҳи инонма.

МАШРАБМАН

Санамнинг ишқида тинмай юруб, оввора Машрабман,
Кўзи ёшлиғ, қади хамлиғ, дили садпора Машрабман.

Кўнгулда заррача дунёни меҳри бўлмайин менда,
Сени деб икки оламдин кечиб, безора Машрабман.

Ўлиб кетсам, лаҳад ичра сўнгакдин кетмагай дардинг,
Жаҳонда топмадим чораки, мен – бечора Машрабман.

Анодин қай куни бўлдум, сенинг ишқингда оҳ урдум,
Муҳаббат даштида юрган бўлуб оввора Машрабман.

Муҳаббат жомидин май туттилар, ичмасга чорам йўқ,
Кўзумдин қон ёшим тинмай оқар, хунбора Машрабман.

Бошимга минг бало келса, тиларман васлин, эй зоҳид,
“Тилим кессанг, тўёрим йўқ, — деган, — дийдора” Машрабман.

Халойиқлар мени қувлар, ёмон деб ҳар шаҳар борсам,
Ажаб мардуд, ажаб махрум, ажаб сангсора Машрабман.

Ўзумни халқ аро ихфолиғимни ҳеч киши билмас,
Дилу жоним фидо айлаб, ажаб айёра Машрабман.

Мени девона Машрабга муҳаббатдин баён айланг,
Намозу рўзадин фориғ бўлуб сайёра Машрабман.

МEН НОЛА ҚИЛАЙ ШОМУ САҲАР…

Мен нола қилай шому саҳар дод, эшигингда,
Жонимни берай, шўхи паризод, эшигингда.

Ул лолаву райҳону суман, тоқа қизил гул,
Ҳам сарв букулди, қади шамшод эшигингда.

Хўбони жаҳон бўлса тақи Юсуфи Канъон,
Султону амир бандаё, озод эшигингда.

Зулфинг сени бу жонима юз доми балодур,
Жоним қуши сайд ўлди чу сайёд эшигингда.

Олам бориси лаззати ҳуснунгни топибдур,
Гирёну фиғон, нолаву фарёд эшигингда.

Савдойи муҳаббатга тушубман сени излаб,
Ўлтурди ғаминг, кўзлари жаллод, эшигингда.

Ашким тўкубон ҳажру ғамингда кеча-кундуз,
Вайрона ватан – манзул обод эшигингда.

Ул ҳусну жамолинг ўти Машрабға тушубдур,
Парвонасифат қуйди, паризод, эшигингда.