Маълумки, Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов раҳимаҳуллоҳнинг вафотлари муносабати билан турли ўлкалардан ўзбек халқи номига таъзия изҳорлари келяпти.
Куни кеча муфтий ҳазратнинг таъзия ва дафн маросимларига қўшни Қирғизистон, Қозоғистон ва бошқа республикалардан бир қатор устозлар, олимлар юртимизга ташриф буюрдилар.
Хабар берганимиздек, 2021 йил 17 август куни Тошкент вилояти Қибрай туманида жойлашган ҳазратнинг хонадонларида таъзия маросими бўлиб ўтади. Қирғизистон давлатининг Ўш шаҳри қозиси, машҳур уламо Убайдулла ҳожи домла Сарибаев, жоме масжиди имом-хатиби Абдулазиз домла ва бир гуруҳ қирғизистонлик аҳли илмлар таъзия маросимига ташриф қилдилар ва марҳум муфтий ҳазратларининг ҳақларига дуолар қилдилар.
Шу куни фазилатли меҳмонлар Тошкент шаҳридаги “Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф” жоме масжидига Тошкент шаҳар бош имом-хатиби Нуриддин домла Холиқназаров ҳамроҳлигида ташриф буюрдилар.
Меҳмонлар пешин намозини жамоат билан адо этгач, Қирғизистон халқи томонидан қилинган Қуръони карим хатмоналарининг якуни ўқилди. Қуръони карим хатмоналари муфтий Усмонхон Темирхон ўғли ҳазратлари ва Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф роҳимаҳуллоҳлар ҳақларига бағишланди.
Сўнгра Ўш шаҳри қозиси Убайдулла ҳожи домла сўзга чиқиб, Қирғизистон Республикаси мусулмонлар идораси раиси, муфтий Замир қори Ракиев, шу юртдаги олим-уламолар, қирғиз халқи номидан ўзбек ҳалқига ҳамдардлик йўллаганини изҳор этдилар.
Суҳбат жараёнида меҳмонлар муфтий Усмонхон Алимов раҳимаҳуллоҳнинг гўзал фазилатлари, ибратли сифатлари ва дин йўлидаги хизматларини юқори баҳолаб, марҳумнинг оила аъзолари, сафдошлари ҳамда яқинларига самимий ҳамдардлик изҳор қилдилар. Ўш шаҳри қозиси Убайдулла ҳожи домла муфтий Усмонхон Темирхон ўғли ҳазратлари Марказий Осиё давлатлари муфтийлари пешвоси эканларига алоҳида урғу бердилар.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Шайх Салоҳ Абулҳож ҳафизаҳуллоҳ 

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам муборак ҳадисларида шундай деганлар:

“Олимлар пайғамбарларнинг меросхўрларидир. Пайғамбарлар динорни ҳам, дирҳамни ҳам мерос қолдирмаганлар. Улар илмни мерос қолдирганлар. Ким ўшани олса улуғ насибани олибди”(Абу Дардо розияллоҳудан Термизий ривояти).

Дарҳақиқат, уламолар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўнг одамларни ҳаққа чақирадиган, жоҳилларга таълим берадиган, адашганларни йўлга соладиган ва бидъатларнинг ҳалқ орасига кириб келишини олдини оладиган зотлардир. Улар шу билан бирга ушбу меросни келгуси авлодга муносиб тарзда узатувчи устоз ва мураббийлар ҳамдир.

Ўзбекистон ислом аҳлининг устози, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг меросхўри, муқаддас динимиз маърифати, илму зиёсини кенг тарғиб этувчи, одамларни солиҳ амаллар сари, тинчлик севарликка, инсон парварликка, эзгу ишларга даъват қилиб, бутун умрини ана шу шарафли ишга бахшида этган зот Усмонхон Темурхон ўғли Алимов ҳазратлари фоний дунёдан боқий ҳаётга риҳлат қилдилар.

Инсон дунёга келар экан Аллоҳ таоло ато қилган умр неъматини эъзозлаб, ҳаётдан кўзланган мақсадга эришиши лозим. Кимдир бу неъматни беҳуда, зарарли нарсаларга сарф қилса, айрим инсонлар уни яхшилик ва эзгулиика сарф этади. Ҳатто, дунёдан ўтганидан сўнг ҳам бу каби зотларнинг умр йўли келгуси авлодга ўрнак, намуна ва сабоқ бўлади. Устоз Усмонхон ибн Темурхон анашундай зотлардан эди. Зиёли оилада вояга етган устоз диний илмга бўлган муҳаббати боис дастлаб Бухоро шаҳридаги Мир Араб мадрасасида, кейинчалик Имом Бухорий номидаги Тошкент ислом институти, Марокашнинг “Каравийн” дорил фунунида таҳсил олганлар.

Меҳнат фаолиятини Имом Бухорий жоме масжидида имом-ноиби вазифасида бошлаб, сўнгра ушбу масжиднинг имом-хатиби сифатида фаолият юритган. 2000-2006 йилларда Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг Самарқанд вилояти вакили, бош имом-хатиби бўлиб меҳнат қилган. 2006 йилдан буён эса Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий лавозимида ишлаб келаётган эдилар.

Суюкли Набиййимиз Муҳаммад мустафо соллаллоҳу алайҳи васаллам:

“Қиёмат куни Одам боласининг қадами Робби азза важалланинг ҳузуридан то У Зотундан беш нарса ҳақида сўрамагунича узилмас: умридан, уни нимага сарфлагани ҳақида; ёшлигидан, уни нимада ўтказгани ҳақида; молидан, уни қаердан касб қилди-ю, нимага инфоқ қилгани ҳақида ва илмига қандай амал қилгани ҳақида”, деганлар (Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан Термизий ва Табароний ривоят қилишган).

Марҳум устозимиз Аллоҳнинг умр неъматини Ўзи рози бўладиган амалларга сарф этдилар. Ёшликларидан илмтолиби, меҳнат фаолиятида эса фақат динимиз ривожи, мусулмонлар манфаати билан машғуллик. Шу ўринда айрим мисоллар билан бўлишишни истадим. Усмонхон Алимов Имом Бухорий жоме масжидида имом-хатиб сифатида ишлаб юрган кезлари халқимизнинг диний илмга бўлган иштиёқини кўриб, ўша пайтдаги Пайариқ тумани ҳокимяти билан келишилган ҳолда масжид қошида диний мадраса ташкил қилган ва ўзлари устозлик қилган эди. Ўқув биноси, ўқув анжомлари, дарсликлар, устозларнинг ойлик маошлари ва талабаларни ётоқ хона ҳамда иссиқ овқат билан таъминлаш йўлида куну тун сайъҳаракатда бўлганлар. Ушбу илм даргоҳи 2008 йилга қадар ўрта махсус билим юрти сифатида фаолият олиб бориб, юртимизга бирнеча юзлаб олимлар, имом-хатибларни етказиб берди.

Устоз вилоят бош имом-хатиби сифатида вилоятдаги масжидлар сонини ошишига, улардаги шароитларни яхшилашга, янгиларини бунёд этишга муносиб хизмат қилганлар. Ҳозирги вақтда Самарқанд вилояти бошқа вилоятлардан масжидлар сони бўйича еткчи ўринларда бормоқда. Бу албатта Усмонхон Алимов ҳазратларининг хизматларининг самарасидир.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси сифатида иш бошлашлари билан мамлакатимиздаги диний йўналишда ҳам кўплаб ютуқларга эришилди. Ҳатто бу муваффақиятлар халқаро миқёсда ҳам эътироф этилдики, кўплаб халқаро ислом уюшмалари томонидан у кишига унвон ва мартабалар берилди.

Муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари йигирмадан ортиқ китоб ва юздан зиёд илмий-оммабоп мақола муаллифи ҳисобланади ҳамда теле, радио дастурларда долзарб мавзуларда чиқишлар қилиб, халқимизни диний-маърифатга ундаб келганлар. Жумладан, у кишининг “Тафсири Ирфон”, “Имом Бухорий – муҳаддислар султони”, “Имом Бухорий баракоти ”, “IX-X асрларда Самарқандда калом илмининг ривожланиши”, “Ҳазрати Имом”, “Ёшлар – келажагимиз”, “Расулуллоҳнинг муборак васиятлари”, “Расулуллоҳ мўъжизалари”, “Оилада фарзанд тарбияси”, “Сўраган эдингиз” каби асарлари чоп этилган.

Муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари томонидан таълиф этилган Қуръони карим маънолари таржимаси ва тафсир китоби – “Тафсири Ирфон” бугунги воқелигимизга мослаб, халқчил тилда, айни чоғда, юксак илмий маҳорат билан таржима ва тафсир этилгани билан янада аҳамиятлидир.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

“Қачонки одам боласи ўлса, амали кесилади. Магар уч нарсадан: жорий садақадан, манфаат оладиган илмдан ёки унинг ҳаққига дуо қиладиган солиҳ фарзанддан кесилмайди”, деб айтганлари келтирилган (Бешовларидан фақат Бухорий ривоят қилмаганлар).

Ҳадисга муофиқ ҳаёт тарзини ҳазратимизнинг ҳаёт йўлларида кўришимиз мумкин. Масжид ва мадрасаларнинг ташкил этилиши жорий садақа, шогирт ва асарлар - манфаатли илм ва ҳаққига дуо қиладиган солиҳ фарзанд – ҳазратимизнинг Қуръони каримни ҳифз қилган, илм соҳиблари бўлмиш солиҳ фарзандларидир.

Усмонхон ибн Темурхон ҳазратлари ҳаётда ўта самимий, доно, тақводор, камтар эдилар. Оғир, фитнали, мунозарали вазиятларда ҳам босиқлик ва донолик билан иш юритар, адолат билан қарор қабул қилар эдилар.

У зотнинг фазилатлари бисёр. Биз Аллоҳнинг тақдирига розимиз, асло исён қилмаймиз. Ҳазратни кеча охирги манзилга кузатдик. Ҳали бу мусибатдан ўзимизга келаолганимиз йўқ. Ушубу сатрларни ҳам ҳаяжон билан битдик. У кишининг ҳаёт йўллари, амлага оширган ишлари хатга туширилса йирик асар вужудга келади. Келгусида шогирт ва сафдошлари албатта бу ишни амалга оширажак, иншааллоҳ.

Донишмандлар “Ҳаёт ўтган кунлар эмас, балки эсда қолганларидир”, деган эканлар. Мутафаккир олим, муфассир, муҳаддис, тариқат пешвоси ҳазрат Усмонхон Темурхон ўғилларининг самарали ва намунали ҳаёти биз ва келгуси авлод ёдида сақланиб қолади. Ўгит ва сабоқлари, илмий асарлари юртимиз мусулмонлари учун манфаатли бўлади иншааллоҳ.

Аллоҳ субҳанаҳу ватаола муфтий Усмонхон Алимов ҳазратларини дини мубинимиз йўлидаги беқиёс хизматлари, илм-маърифат, зиё тарқатиш йўлидаги сайъ-ҳаркатларини ҳусни қабул айлаб, Ўз мағфирати билан сийласин. Қабрларини жаннат боғларидан қилиб, охиратларини обод қилсин!

Зайниддин Эшонқулов ,

Самарқанд вилоят бош имом-хатиби

 Иннаа лиллааҳи ва иннаа илайҳи рожиъуун.

  Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Темирхон ўғиллари бугун дорулфанодан дорулбақога кўчдилар.

    Эй, айрилиқ! Бир бутун нуктадон, дақиқнавис, маърифатпарвар  алломанинг умрлари шу кунгача битилган экан.

    Муфтий ҳазратлари 1950 йилда Алломалар юрти Самарқанд вилояти Иштихон туманидаги зиёли, пиру-муршид оилада таваллуд топганлар.      Бу нурли оиланинг фарзанди ўз умрларини ёшлик даврларидан илму ирфонга бахш этдилар. Кўплаб илм даргоҳларида ўз соҳасини етук алломаси бўлиш меҳри билан таълим олиш натижасида самарали меҳнатлари эвазига динимизнинг пешвоси бўлишга мушарраф бўлдилар.

      У зот роҳматуллоҳ алайҳ муқаддас динимиз асосларини, араб ва форс тилларини чуқур эгаллаб, 1987-2006 йилларда Самарқанд вилояти Пайариқ туманидагидунё имоми, муҳаддис “Имом Бухорий” номли масжидда, Имом ҳазратларининг мақбаралари ҳузурида сидқидилдан дуои-хайр билан имом-хатиб вазифа хизматида самарали фаолият олиб бордилар.

      2000-2006 йилларда Самарқанд вилояти бош имом-хатиби лавозимида меҳнат қилиб, катта билим ва ҳаётий тажрибаларини эзгу амалларга, серқирра бунёдкорликка сафарбар этдилар.

     Аллоҳнинг инояти, марҳамати, мўмин-мусулмонларнинг иқболи ўлароқ 2006 йилда Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий лавозимига бир овоздан сайландилар.

    У зот 2012 йилда Ислом олами уюшмаси таъсис мажлисининг аъзоси ҳамда Бутундунё уламолар кенгаши аъзоси этиб сайландилар.

   Сўнгги йилларда Иорданиянинг Исломий стратегик тадқиқотлар маркази томонидан эълон қилинадиган “Жаҳоннинг энг нуфузли 500 мусулмони” рўйхатидан муносиб ўрин эгалладилар.

     Муфтий ҳазратлари исломнинг барча илмлари соҳасида тан олинган дунё олимлари қаторидан ўрин олдилар. Ҳазратга Ўзбекистон халқаро ислом академиясининг фахрий доктори унвонигаҳам муносиб бўлдилар.

    Давлатимиз ва халқимиз олдидаги унутилмас хизматлари, жамиятимизда бағрикенглик ва динлараро тотувлик муҳитининг мустаҳкамланишига қўшган муносиб ҳиссалари учун “Эл-юрт ҳурмати” ордени билан тақдирланган эдилар.

     Муфтий ҳазратнинг қаламларига мансуб “Тафсири Ирфон” асари Қуръони карим маъноларини она тилимизда халқимизга тақдим қилинди.

   Бундан ташқари устоз тасниф этган кўплаб таълим-тарбия, имом-эътиқод, дин-диёнатга йўғрилган ноёб асарлар айни пайтда халқимиз қалб ва қўлига етказилди.

    Инсон эришиши керак бўлган энг юксак мартаба ва ахлоқ бобида намуна бўлган олийжаноб зиё нури эдилар.

   Бу каби буюк нурли йўл соҳиби устозимиз, муфтий ҳазратлари ёшлик давриларидан то умрларининг охиригача динимизнинг зуҳду тақво таълими билан ҳамнафас яшаб ўтдилар.

      У зотнинг сўзлари, иқрорлари, ахлоқи ҳамидалари барчага ибрат эди.

    У олийжаноб инсон таратган ҳикматлардан инсонни қалби покланиб, руҳий озуқаланиб, илоҳий мададга суғориларди.

      Бу муҳтарам инсон ҳидоят йўлини аниқ ушлаб, муборак йўлда яхшилик изловчиларга йўлдош бўлдилар.

      Дунё ва охиратнинг эзгулик ҳазинасини мерос қолдирдилар.

      Мўмин-мусулмонда бўлган барча гўзал сифатларни ўзларида мужассам этдилар.

     Динимизга бўлган садоқатлари ўлароқ масжид ва мадрасаларга ташриф буюрсалар юзлари ой ва кун каби ёришиб кетарди.

   Устоз хулқу одобда, хушмуомала ва садоқатда, қаноат ва риёзатда ҳам тенгсиз эканликлари бизнинг қалбимизга ўчмас из қолдирди.

    Тақдирга табдил йўқ! Биз айрилиқ жафосини тортиб турган оила аъзоларига, нуридийда фарзандларига, ака-ука жигаргўшаларига, ҳабиб мухлисларига вилоят вакиллиги, вилоятдаги диний соҳа ходимлари ва барча Наманганлик мўмин-мусулмонлар номидан таъзиямизни билдирамиз.

     Аллоҳдан сабру жамил тилаймиз. Аллоҳим устознинг руҳларини бизларнинг дуоларимиз билан равҳу райҳон айласин! Омийн, Ё Роббал Аламийн.

Абдулҳай ТУРСУНОВ,

Ўзбекистон мусулмонлари идорасининг

Наманган вилоят вакили

Бу дунё – синов майдони. Ушбу майдонда ҳар ким ўзи учун белгиланган вақт сарҳадларини ўзи танлаган йўл орқали кечиб ўтади. Кимдир умрини савобли ишлар билан ўтказса, кимлардир ўзини хунрезликларга рўбарў қилади.

Ислом таълимотида ер юзини обод қилиш, эзгу амалларни бажариш, неъматларга шукрона келтириш, инсонларга яхшилик улашиш ва уларнинг ҳаётларини яхшилашга оз миқдорда бўлса-да ҳисса қўшиш улкан савобларга сабаб бўлувчи солиҳ амаллар ҳисобланади. Аксинча, ер юзида фисқ-у фасод қўзғаш, ноҳақ қон тўкиш, шунинг баробарида ўз жонига қасд қилиш каби қабиҳ ҳаракатлар қораланиб, улар амаллар экан таъкидланади.

Ислом – илму маърифатга асосланган дин. Унинг асосий манбалари ҳисобланувчи Қуръони карим ҳамда ҳадиси шарифда илм ўрганиш ва уни бошқаларга ўргатиш тарғиб қилиниб, унинг акси бўлган авомлик, билим олишга лоқайдлик қораланади. Сўзимизнинг далили сифатида Қуръони каримнинг илк ояти “Ўқи!” деган амр эканини айтиш жоиз. Бундан ташқари, Каломуллоҳнинг 811 ўрнида “илм” сўзининг турли маъноларида учраши унинг инсон ҳаётидаги ўрни ва аҳамиятининг қанчалик катта эканини белгилайди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кўплаб ҳадисларида олимларни яхши кўриш ва илмга муҳаббат қўйишга чақирганлар. Имом Бухорийдан ривоят қилинган ҳадисда Расулимиз: “Илм талаб қилиш ҳар бир мусулмонга фарздир”, деб таъкидлаганлар. Имом Термизий Абу Дардо розияллоҳу анҳудан ривоят қилган ҳадисда бундай дейилади: “Расулуллоҳ алайҳиссалом бундай деганларини эшитдим: “Ким илм истаб бир йўлдан юрса, Аллоҳ уни жаннат йўлларидан бирига йўллаб қўяди. Фаришталар илм толиби учун қанотларини пасайтирадилар. Албатта, олим ҳаққига осмонлар-у ердагилар, ҳаттоки, сув остидаги балиқлар ҳам истиғфор айтадилар. Олимнинг обиддан афзаллиги бадр кечасидаги тўлин ойнинг бошқа юлдузлардан фарқи кабидир”.

Бугун диёримизда хоҳ диний бўлсин, хоҳ дунёвий бўлсин, илм олишга кенг имкониятлар яратиб берилмоқда. Шунга қарамай, ўзини мусулмон билган айрим кимсалар содир этаётган нохуш вазиятларни ҳам эътиборга олишимиз лозим.

Гап шундаки, мусулмонларнинг ислом дини аҳкомларини тартибли равишда ва керакли услубларда ақидаси тўғри устозлардан ўрганмасликлари салбий оқибатларни келтириб чиқармоқда. Бунинг сабаблари эса бир ёқламалик, бемазҳаблик, одобсизлик ва динда чаласавод одамларнинг ўз хоҳишлари асосида ғулувга кетишларидир.

Асл ислом арконларида эса илмсизлик, жоҳиллик қораланади ва доимо маърифат жаҳолатдан устун қўйилади.

Бугунги кунда турли экстремистик ва террористик ташкилотлар ислом ниқоби остида ўз манфаатларини кўзлаган ҳолда инсонийликка зид бўлган турли хатти-ҳаракатларни бажармоқда. Бу йўлдан эса ўзларига динга муҳаббатли, аммо илми етарли бўлмаган ёки дин арконларидан умуман бехабар, содда мусулмонларни эргаштирмоқда. Ўзларини динимиздаги мўътабар исмлар билан номлаб ўта ялтироқ шиорларни кўтармоқда. Ислом таълимотларидан унчалик хабари бўлмаган кишилар, хусусан, ёшлар бундай кишиларнинг гапларига осонликча алданиб қоладилар.

Шундай экан, бизнинг олдимизга қўйган бош мақсадимиз – улғайиб келаётган ёш авлоднинг диний ва дунёвий билимларини ўстириш ва дунё ҳамжамияти билан ҳамнафас вояга етказиш ҳисобланади. Бу йўлда динимиз арконларини яхшилаб ўрганишимиз, мазҳабимиз уламоларининг этагини тутишимиз лозим.

Айни пайтда турли бизнинг мамлакатимизда ҳам турли экстремистик, ақидапараст ва мутаассиб оқимларнинг ботил ақидаларига эргашиб, залолатга юз тутаётган кимсалар йўқ эмас. Уларнинг аксари ёшлар ва аёллар экани жуда оғриқлидир. Бу кимсалар экстремистларнинг бузуқ ғояларига ғарқ бўлмоқдалар. Уларнинг нотўғри талқиндаги “ҳижрат”, “жиҳод” каби тушунчаларини ёқлаб натижада қўпорувчилик, бузғунчилик мақсадида ўз ватанини тарк этишгача бормоқда.

Бунинг натижаси ўлароқ алданган кимсалар ўз ватани, оиласи, тинчлигидан ва соф эътиқодидан айрилиб, жоҳиллар орасида ваҳшийликларга қўл урмоқда. Уларни алдаб тузоғига тушириб олган раҳнамоларининг асл мақсади эса ўзлари жар солаётгандек динни ёйиш, уни ривожлантириш эмас, аксинча, уни йўқ қилишдир.

Таассуфки, ер юзининг турли бурчакларида гуноҳсиз одамларни оммавий ўлдириш, террор ва қўпорувчиликларнинг саноғига етиб бўлмай қолди. Соф эътиқодидан адашган кимсалар ҳар қандай шафқатсизлик ва золимлик, бузғунчилик ва ёвузликдан қайтмайди.

Тинчликка, жамият осойишталигига рахна соладиган хатти-ҳаракат, бошбошдоқлик ва террорнинг жамики кўринишлари бузғунчилик-фасод ишлари саналади.

Қуръони каримда “Аллоҳ эса бузғунчилик-фасодни севмайди” (Бақара, 205), дейилган.      

Зиёда Алмедова

“Хадичаи Кубро” аёл-қизлар ўрта махсус ислом билим юрти мударрисаси