عن أبى هريرة رضى الله عنه أن أعرابّيا أتى النبى صلّى الله عليه وسلم قال: دلنى على عمل إذا عملته دخلت الجنة، قال: تعبد الله ولا تشرك به شيئًا، وتقيم الصلاة المكتوبة، و تؤدى الزكاة المفروضة وتصوم رمضان. قال: والذى نفسى بيده لا أزيد على هذا، فلمّا ولّى قال النبى صلى الله عليه وسلم "من سرّه أن ينظر إلى رجل من أهل الجنّة فلينظر إلى هذا".

 Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бир Аъробий Набий саллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига келиб, “Мени бир амалга буюринг-ки, уни бажарсам жаннатга кирайин”, деди.

 Набий саллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳга ибодат қил, Унга ҳеч нарсани шерик қилма, фарз намозларни ва фарз закотни адо эт, Рамазон рўзасини тут”, дедилар. Аъробий: “Аллоҳга қасамки, бундан ортиғини қилмайман” деди. У кетганидан кейин Набий саллаллоҳу алайҳи васаллам: “Кимни жаннат аҳлидан бир кишини кўриш қувонтирса, бу кишига қарасин”, дедилар.

 Шарҳ: Саҳрода яшовчи бир киши Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) олдларида келиб, жаннатга киритадиган ва дўзахдан йироқ қиладиган бир амалга йўллаб қўйишларини сўради. У талабини қисқа ҳолда бўлишини ҳоҳлаган эди. Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)  сўровчининг бу улуғ истагини баён қилиб, Аллоҳга ибодат қилишга, тоатни холис адо этишга, намозни қоим қилишга, закотни беришга ва бошқа диннинг арконларини бирортасини тарк қилмасдан адо этишга буюрдилар. Мана шу суҳбатдан кейин аъробий кета туриб бу айтилган гапларга бирор нарса зиёда ҳам  қилмаслик ва улардан бирортасини камайтирмасликка  Аллоҳ номи билан қасам ичди. Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) хурсанд бўлиб, албатта, бу киши агар буюрилган нарсаларни маҳкам ушлаб, то Аллоҳга йўлиқгунича мана шу буйруқларда бардавом бўлса, бундан бошқа бирор нафлни адо этмаса ҳам жаннат аҳлидан эканини хабарини бердилар. Ҳадисдан олинадиган фойдалар:

 1)      Намозни фарз эканлиги;

 2)      Закотни фарз эканлиги;

 3)      Рўзани фарз эканлиги;

 4)      Икки шаҳодатни айтиб, намозларни адо қиладиган, закотни берадиган, рўзани тутадиган ва қодир бўлса ҳаж қиладиган киши, гарчи нафл ибодатларни қилмаса ҳам жаннатга киришлиги;

 5)      Вожиботларни бажариб юрган кишига яхшилик билан башорат беришни жоизлиги;

 Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи васаллам)нинг бу кўрсатмалари биз умматлар учун улкан бир башорат ҳисобланади. Ҳаётимиз асносида юқорида айтиб ўтилган ишларни бажариб, Аллоҳ таолонинг буйруқларига бўйсуниб қайтариқларидан сақланадиган бўлсак иншаа Аллоҳ охиратда улуғ ажру мукофотларга эга бўламиз.

Жалолиддин Ҳамроқулов
Тошкент ислом институти кафедра мудири
"Новза" жоме масжиди имом-хатиби