Аллоҳ таолога ҳамду сано пайғамбаримиз Муҳаммад (с.а.в.)га саловотлар бўлсин. Аллоҳ таоло рамазон ойи рўзасини фарз қилар экан, унда бандалари учун беҳисоб ажр, савоблар ва сиҳат-саломатлиги учун катта фойда борлигини маълум қилади.

Жумладан, Қуръони каримда Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “...Агар билсангиз, рўза тутишингиз (фидя бериб тутмаганингиздан) яхшироқдир...” (Бақара, 184).

Анас (розияллоҳу анҳу)дан: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Саҳарлик қилинглар. Албатта, саҳарликда барака бордир”, яна бир бошқа ҳадисда “Саҳарлик таомини лозим тутинглар. Чунки у муборак емакдир” дедилар.

Амр ибн Ос (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Бизнинг рўзамиз билан аҳли китобларнинг рўзасидаги фарқ саҳарлик ейиш биландир” яна бир ҳадисда “Хурмо мўмин киши учун қандай ҳам яхши саҳарлик”, дедилар.

Юқоридаги ҳадислардан маълум бўладики, саҳарлик қилишда барака бордир. Саҳарлик қилишда инсон сиҳат-саломатлиги учун манфаат бор. Иложи бўлганда саҳарликда хурмо ейилса, инсон саломатлиги учун фойдали экани ҳадисдан маълум бўлади. Саҳарлик қилишдан мақсад кундузи тутиладиган рўза учун бақувват бўлиб олишдир. Кўриниб турибдики, Ислом дини енгиллик ва инсон тоқати кўтара оладиган амаллар устига жорий қилинган. Ислом шариати жорий қилган ибодатларни бажариш учун ўзини қийнаш шарт эмас. Бугунги кунда баъзи кишиларга: “Рўза тутсанг, Аллоҳнинг амрини бажарган бўласан, охиратда дўзахдан қутилиб жаннатга кирасан”, дейилса, парво ҳам қилмайди. Тақво, бошқа яхши сифатлар ҳақида гапириб ўтиришга ҳожат ҳам йўқ.

Агар ўша кишига: “Рўза тутгин, соғлигинг яхши бўлади, вазнинг енгиллашади” дейилса, “Ундай бўлса, бир уриниб кўрсак бўлар экан”, дейди. Бу эса, ўз навбатида рўзанинг асл моҳиятидан узоқлашишга олиб келади. Афсуски, бунга ўхшаш рўзани асл моҳиятидан мусулмонларни узоқлаштирадиган омиллар оз эмас.

Узоққа бормай, биргина озиқ-овқат масаласини олиб кўрайлик. Ҳақиқий исломнинг рўза фалсафаси бўйича Рамазондан бошқа, оддий пайтлардаги нонушта Рамазонда саҳарлик бўлиб, кечки овқат эса ифторликка ўтиши керак.

Воқеликда бўлса, кишилар оддий кунларда бир неча кунга етадиган озиқ-овқатни Рамазонинг бир кунида саҳарлик ва ифторлик қилиб, еб-ичиб оладилар. Натижада улар Рамазондан бир неча килога семириб чиқадилар.

Лекин шунга қарамай, Рамазоннинг руҳи унинг фойдаси ҳозир ҳам дунё бўйлаб яққол кўриниб турибди. Рамазони шариф кириши билан Ислом олами ўзгача тусга киради. Барча яхшиликлар кескин кўпайиб, ёмонликлар деярли йўқолади. Ким бўлишидан қатъий назар ҳар бир мусулмон тавбага, ибодатга ўзини уради. Ҳар ким қўлидан келганча яхшилик қилишга уринади. Ёмонликдан барча, ҳатто ёмонлар ҳам ўзини олиб қочади. Бошқа вақтда намоз ўқимайдиганлар ҳам рўза тутиб, намоз ўқиб, таровеҳга қатнаб қолади. Хуллас, мусулмон олами бир кечада яхшилик томон бурилиб қолганга ўхшайди.

Саҳл ибн Саъд (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алйҳи ва саллам): “Модомики ифторни тез қилар эканлар, кишилар яхшиликда бўладилар”, дедилар.

Яна бошқа бир ҳадисда “Одамлар модомики ифторни тез қилишар экан, дин устун бўлади. Чунки яҳудий ва насронийлар ифторликни кечга сурадилар”, дедилар.

Ҳадиси қудсийда эса: “Мен учун бандаларимнинг энг маҳбуби ифторни тезроқ қиладиганидир”, дейилган.

Ушбу ривоятларда вақт бўлиши билан дарҳол ифторлик қилиш тарғиб этилмоқда. Бу билан кишилар яхшиликда давомли бўлиши, Ислом дини устун бўлиши, Аллоҳ таолога маҳбуб бандалардан бўлиш ваъда қилинмоқда.

Салмон ибн Омир (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Қачон бирингиз ифтор қилса, оғзини хурмо билан очсин. Чунки у баракадир. Ким топмаса, сув билан очсин. Чунки у покловчидир”, дедилар.

Кун бўйи рўза тутиб юрган инсон жисмида катта ўзгаришлар юз беради. Шунинг учун ифтор вақти бўлганда оғизни нима билан очиш ўта аҳамиятлидир. Чунки маълум муддат давом этган очликдан сўнг биринчи тановул қилинадиган нарсанинг таъсири каттадир. Ана шу жиҳатдан хурмо ёки сув ўта мувофиқ нарсалардир.

Тиббий-илмий изланишлар оқибатида рўзанинг турли жисмий ва руҳий касалликлардан ҳимоя қилиш, уларнинг олдини олишда фойдаси борлиги маълум бўлди. Масалан,

·        рўза инсондаги касалликларга қарши иммунитетни кучайтиради;

·        рўза тутган одамда семизликка қарши монелик пайдо бўлади;

·        рўза буйракда тошлар йиғилишидан сақлайди;

·        рўза инсон жисмини ва уни тўқималарида тўпланиб қоладиган турли заҳарли моддаларни тозалашга ёрдам беради. Озиқ-овқат, дори-дармон ва ҳаво орқали инсон жисмига кўплаб заҳарли моддалар кириб қолади. Ана шу моддалар фақат рўза орқали чиқиб кетади.

Шунингдек,

·        семизликдан келиб чиқадиган қон томирларнинг торайиши, қон босимининг ортиши ва юрак касалликларини даволашда;

·        қон айланишига оид касалликларни даволашда;

·        бўғинларнинг сурункали шишини даволашда фойдалилиги аниқланган.

Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, рўзанинг инсон саломатлиги тўғрисида янгидан-янги кашфиётлари бўлмоқда. Демак, Ислом шариати инсон саломатлиги ва манфаати учун хизмат қиладиган диндир.

Шу ўринда баъзи юрдошларимиз томонидан ифторликларни исрофгарчиликка, дабдабабозликка айлантириш ҳолатлари ҳам кузатилмоқда, аслида, динимизда исрофгарчилик ва хўжакўрсин учун қилинган амалларда хайр ва яхшилик йўқ эканлиги маълум қилингандир. 

Фазлиддин Хусанов