Салафи солиҳлардан бирлари айтган экан: “Аллоҳ таоло буюрган ишни қилишда шайтоннинг икки ҳамласига учраш бордир:

ё шу амалда банданинг нуқсонга йўл қўйиши;

ёки шу амалда ҳаддан ошириб юбориши.

Шайтон буларнинг қайси бирида яъни, ошириб юборишда ғолиб бўладими ёки нуқсонга йўл қўйишда ғолиб бўладими, бунисига парво қилмайди”. (Яъни, ғолиб бўлса, бас.)

Банда шайтондан устун келиши учун амалини шариат тарозига солиб кўрсин. Агар амали нуқсонли бўлмаса, ҳаддан ҳам ошмаса, ютуқ уникидир. Аксинча бўлса, натижа ҳам аксинча бўлади. Буни билиш учун илм керак. Инсон тўғри йўлдан кетаётганини билиши учун аввал тўғри йўл қайси эканини билиб олиши лозим. Шунинг учун шариатимиз илмга буюрган.

Тошкент шаҳар “Аҳмаджон қори” жоме масжиди имом ноиби

Қудратуллоҳ Сидиқметов таржимаси