Агар осмондан сув эмас, балки унинг атомлари бўлган водород ва кислороднинг ўзи ёғса, одамлар куйиш, терининг ўйилиши натижасида ҳалок бўлган бўлардилар.
Агар фаразан ўша атомлар одамларни ҳалок қилмаган тақдирда ҳам, ҳеч бир лаборатория водород ва кислород атомларини бир-бирига қўшиб, сув ҳосил қилолмаган бўларди.
Ердаги лабораторияларда кислород ва водород атомлари бириктирилса, сув эмас, портловчи модда ҳосил бўлар экан.
Қолаверса, ҳеч бир олим, кимёгар, физик ва бошқа соҳанинг академиклари жам бўлиб, барча моддий ва техник имкониятларни ишга солсалар ҳам битта кичкина ёмғирли булутни ҳосил қила олмайдилар.
Бизга эса ҳеч бир сарф-харажатсиз осмондан барака ёмғирлари ёғади.
Бу Роббимизнинг биз ожиз бандаларига кўрсатган улкан марҳаматларидан биридир!
У Зот Қуръони Каримда шундай марҳамат қилган:
وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُوراً لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَّيْتاً وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَاماً وَأَنَاسِيَّ كَثِيراً
“У Ўз раҳмати олдидан шамолларни хушхабар қилиб юборган Зотдир. Ва осмондан пок сув туширдик. У ила ўлик юртни тирилтиришимиз ва ўзимиз яратган кўплаб чорва ҳайвонлари ҳамда инсонларни суғоришимиз учун” (Фурқон сураси, 48-49-оятлар).
Аллоҳнинг улкан неъмати бўлмиш сувни истеъмол қилаётганимизда Роббимиз бизга нақадар Меҳрибон, Марҳаматли эканини ўйлаб кўрайлик!
Нозимжон Ҳошимжон
