1. Аллоҳга яқинлашишга интилмайдиган қалбдан;
2. Аллоҳга хизмат қилмайдиган ва бўйсунмайдиган танадан;
3. Аллоҳ ризоси кўзланмаган муҳаббатдан;
4. Аллоҳга яқинлаштирмайдиган, дунё ва абадий ҳаёт учун фойда бермайдиган ишдан;
5. Аллоҳга яқин қиладиган солиҳ амалларни бажариш ва гуноҳларга тавба қилиш учун сарфланмайдиган вақтдан;
6. Аллоҳга итоатсиз кишидан қилинган умиддан.
7. Фойдасиз фикрлар билан банд бўлган ақлдан;
8. Амалиётга татбиқ қилинмаган билимдан;
9. Мақсадсиз ва сидқидилдан қилинмаган ҳаракатдан;
10. Бефойда сарфланувчи бойликдан.

Аллоҳнинг зикрига бепарво қалб, солиҳ амалларсиз ўтказилган вақт энг катта зарардир. Ўткинчи дунё ҳавасларига берилган кишининг қалби ғафлатда қолади. Вақтни бекорга сарфлаш эса бора-бора пушаймонлик келтиради. Шу боис инсон фойдасиз нарсалардан четланиб, ҳар бир хатти-ҳаракатини Аллоҳ ризоси учун қилса, икки дунё саодатига мушарраф бўлади, иншоаллоҳ.   

Баҳриддин ХУШБОҚОВ, 

таржимаси