Агар инсон ўзи қилаётган ҳар бир ишни ёқтирса-ю, аммо бошқаларнинг ҳеч бир амалини ёқтирмаса, унда бу ҳам нафс касаллигидандир.

Муолажа услуби

Нафсни ҳамиша ҳақ бўлавермаслигига ўргатиш бу иллатдан қутилишнинг йўли саналади. Чунки нафсул аммора кўпинча ёмонликка буюради.

Қолаверса, бу иллатни даволаш учун одамлар ҳақида яхши гумонда бўлиш керак. Зеро, эртага кимнинг оқибати қандай якун топиши ҳеч кимга маълум эмас. Балки банданинг қилган битта хатоси унинг учун энг охиргисидир. У чин тавба қилган, бошқа асло гуноҳ ишга қўл урмаган бўлиши мумкин.

Шунинг учун, бировнинг устидан асло ўзбошимча ҳукм чиқарманг. Ҳеч кимни зоҳири (ташқи кўриниши)га қараб ҳукм қилманг. Уламолар айтадилар: “Агар инсон қалбини бошқаларга нисбатан гина-адоватдан покласа, тилини уларга озор етказишдан сақласа, унинг хотимаси яхши бўлади”.

Шайх ибн Саъдий раҳимаҳуллоҳ: “Банда ҳамиша Роббисидан иймони мустаҳкам ва хотимаси гўзал бўлишини ёлвориб сўраши лозим”, деган.

 
Абу Абдураҳмон ас-Суламийнинг

“Нафс иллатлари ва уларнинг муолажаси” китобидан

Даврон НУРМУҲАММАД таржимаси.