Ҳамма оталар ҳам қизларини яхши кўришади, фақат буни қизларига очиқ айтишмайди. Мен эса қизимга уни яхши кўришимни ошкора айтишни яхши кўраман. Унга табассум қилиб, қулоғига “Сени яхши кўраман болам” деб шивирлайман. Қизим бундан жуда хурсанд бўлиб кетади.

Бу ишни қизим 5 ёшлигида бошлаган бўлсам, бугун мана 10 йил вақт ўтди. Қизим 15 га тўлди. Лекин ҳар сафар бу гапни эшитганида ўзгача севинади. Кўпинча бу гапим хафа бўлиб ўтирган қизимнинг кайфиятини кўтариб юборишда қўл келади. Айниқса онасидан гап эшитган пайтлари ўзи олдимга келиб “Дада, менга айтадиган гапингиз йўқми?” деб жилмаяди. “Ҳа, бор, қизим” деб яна уни яхши кўришимни айтаман.

Ота эркак киши бўлса ҳам, оилада фарзандларига, айниқса, гулғунчадек ўсаётган қизларига ўз муҳаббатини изҳор қилиб туриши, уларга бўлган севгиси фақат қалбида қолиб кетмаслиги керак. Бу нарса қизларнинг меҳрга тўйиб ўсишларини таъминлайди.

Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.