Уйимизда фарзандларим билан бир эҳсон қутиси ташкил қилгандик. У пайтда улар ҳали мактабда ўқишарди. Мактабда овқатланишлари учун берган пулимдан тежаб қолиб бир қисмини ўша эҳсон қутимизга ташлашарди.
Ўшанда болаларим билан бир нарсага келишиб олгандик. Улар мен берадиган пулнинг тўртдан бир қисмини тежаб қолиб қутига ташалашади. Яна тўртдан бирини олиб ўзлари учун йиғиб қўйишади. Ойнинг охирида ўзлари учун йиғган пулларини ҳисоблардик. Қанча йиғган бўлсалар, ёнига худди шунча пул қўшиб берардим. Масалан, уларга кундалик 10минг сўм бераман. Улар унинг тўртдан бирини, яъни 2500 сўмни эҳсон қутисига ташлашади. Яна ўшанча пулни ўз қутиларига йиғишади. Ой охирида ўзлари учун йиғган пуллари, дейлик, 50 минг сўм бўлди. Шунда мен уларга яна 50 минг сўм берардим. Бу пулларга ўзларига, мактабларига керакли нарсалар олишни тавсия қилардим. Бехудага сарфламасликни тайинлардим.
Аллоҳга шукрки, фарзандларим ҳаммаси садақани яхши кўришда бир-биридан ўзиб кетишди. Эҳсон қутимизга йиғилган пуллар ҳар ой охирида ҳисобланганда кутганимиздан кўп чиқарди. Болаларимга Аллоҳ салоҳият бериб, баъзи кунлари пулларининг тўртдан бирини эмас, ярмини ҳам садақа қиладиган бўлиб кетишганди. Ҳар ой сўнггида йиққан пулларимизни олиб, фақир кишиларнинг уйларини зиёрат қилардик, уларга уй-рўзғор учун керакли маҳсулотлар олиб борардик. Ҳам уларни хурсанд қилардик, ҳам ўзимизнинг кўнглимиз яшнарди, ҳам бир вақтнинг ўзида болаларга зўр тарбия мактаби бўларди.
Мана орадан кўп йиллар ўтди. Фарзандларим улғайганларидан кейин ҳам шу хайрли одатимизни тўхтатмадик. Ҳозир ҳам фарзандларим ўз ойлик маошларидан бир қисмини ўша уйимиздаги эҳсон қутисига ташлаб туришади.
Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
"Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ" китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.
