Айтдиларки, бизнинг замонамизда талабаларга ўзларининг устозларидан бошқа бирор кишини ранги ва асари ўрнашмас эди. Талабаларнинг ўз устозларига ҳос ақидалари, муҳаббатлари ва устозларини эса уларга ҳос шавқати бўлар эди. Энди мижозлар, мазоқлар, табиатлар ўзгариб кетди. Талаба ва устозларда шу алоқалар қолмади. Шунинг учун, илмий завқ, илмий ранг ҳам уларда пайдо бўлмаяпти. Бирор рангда улар пухта эмас. Мукаммал кимнидир, аниқ бир ранг йўқ шогирдларда. Илмий истеъдодлар ҳам, амалий тарбия ҳам ҳаммаси заиф, қувватсиз. Шу боис, мадрасаларда талабаларни амалий тарбияси ва устозларда эса, ҳизмат деган бир жазабани ҳосил қилиш керак.

Ҳизмат қилишимиз керак деган нарса бўлиши керак, талабаларда эса, амалий тарбия бўлиши керак. Шунақанги бир йўлларни ихтиёр қилишга жуда ҳам зарурат борки, талаба ва устозларда ўзаро алоқа, муносабат пайдо бўлсин. Истеъдоддаги камликни мукаммал қилишлик учун айтдиларки, мени наздимда бу вақтда жуда ҳам зарурийки, бизни мадрасаларимизда “Тафсири Жалолайн"дан олдин Қуръони Мажиднинг таржимасини дарс қилиб ўқитиш керак. Ҳали араб тилини бошламасдан олдин, ўзининг тилида Қуръонни мукаммал таржимасини талабалар билиши керак.

Айтдиларки, алҳамдулиллаҳ мени ҳамма устозларимга муҳаббатим, ақидам бор. Ҳусусан, Ҳазрат Мавлоно Муҳаммад Ёқуб Нонутувийга қалбимда ҳос муҳаббатим бор. Ўша замонда Ҳазрати Гангуҳий раҳматуллоҳи алайҳни ҳузурларида Гангуҳда “Давраи ҳадис” бўлар эди. Олтита саҳиҳ китобни дарсини Ҳазрати Гангуҳий раҳматуллоҳи алайҳни ўзлари ўқитар эдилар. Девбандни аксар талабалари давраи ҳадисдан олдинги китобларни Девбандда ўқишиб, давраи ҳадис учун Гангуҳга боришар эди. Девбандда кам қолишар эди. Лекин мен Ҳазрати Мавлоно Муҳаммад Ёқуб Нонутувийга кучли муҳаббатим бор эди. Менга бевафолик бўлиб кўринганки, мен давраи ҳадис учун у кишини ташлаб бошқа жойга кетишим, менга ёқмаган. Аллоҳ таолога шукрки, ҳадисда бошқа шерикларимдан кам қилмади.