Мавлоно Музаффар Ҳусайн Соҳиб китоб кўриб, кейин ваъз қилар эдилар. Маърузани китобга қараб ўқиб берар эканлар. Магар, жамоатга жуда ҳам ҳайратларини қўзғайдиган даражада қаттиқ таъсир қилар эди. Одамлар бу таъсирни сабабини сўрашганида айтганларки, қачон мен бирор гап гапирадиган бўлсам, ич-ичимдан орзуим, таманноим шундай бўладики, ҳамма одам шунга мувофиқ амал қилса эди, дейман. Саҳиҳ гап шу: “Ҳар чи аз дил ҳе зад бар дил ре зад”. "Дилдан чиққан нарса дилга қуйилади" деган гап, тўғри гап. Ваъз ва насихатни таъсир қилишлигида ваъз қилувчини ва насиҳатчини хайриҳоҳлиги ва дилидан талабаларни ислоҳ бўлишлиги энг катта шартлардандир.