Савол: Намоздан сўнг тасбеҳ ўгирилаётганида 33 мартадан “Субҳоналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Аллоҳу акбар” дейилади. Ушбу сўзларнинг айнан 33 мартадан айтилишининг сири нимада? 

Жавоб: Саҳобалардан баъзи камбағаллари Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) олдиларига келиб: “Бадавлатлар туя, мол, қўйларни Аллоҳ йўлига қурбонлик қилиб катта-катта савобларнинг эгаси бўлишяпти. Бизларда ундай мол-дунё бўлмаса, улар қилган савобни қандай қила оламиз”, деб арз қилишганида: “Сизлар ҳар намоздан сўнг 33 марта “Субҳоналлоҳ”, 33 марта “Алҳамдулиллаҳ”, 33 марта “Аллоҳу акбар” десангиз, булар 99 та бўлиб, уларни “Ла илаҳа иллаллаҳу ваҳдаҳу ла шарика лаҳу, ...(охиригача)”ни айтиш билан 100 мартага етказсангиз, Аллоҳ йўлида жонлиқ сўйиб, қурбонлик қилганнинг савобини топасизлар” деганлар. Демак, рақамга эмас, балки Расулуллоҳ (алайҳиссалом)нинг сўзларига эътибор беришимиз лозим.

Сўраган эдингиз китоби асосида тайёрланди

ЎМИ Матбуот хизмати