Ўрта асрларда мусулмонлар савдо ишлари билан жуда қаттиқ шуғуланган. Улар денгизлардан сузиб ўтган, карвонларда саҳроларни, тоғу тошларни кезиб юрган. Табиийки, улар ўзлари юриб ўтган манзилларни яхши ўрганган, чунки ортга қайтаётганда адашиб кетмаслиги керак бўлган-да. Шунингдек, улар борган жойларида яшайдиган халқнинг тилини ўзлаштирган, табиатини ўрганган. Негаки, айнан ана шу нарсалар савдонинг муваффақиятини таъмин этган.
Европаликларга Хитой, Индонезия, Африка ва Евроосиё ҳақида қимматли маълумотларни ҳам мусулмон савдогарлари ва сайёҳлари етказган.
XII асрда араб сайёҳи ал-Идрисий Сицилия қироли Рожер II илтимосига кўра, Европа, Осиё ва Африка тарихи ва географияси ҳақида муҳим манба бўлган – дунёнинг харитасини чизади ва уни “Рожер китоби” деб атайди.
ЎМИ Матбуот хизмати
