Ҳазрати Али розияллоҳу анҳу бир насроний одамнинг уйида меҳмон бўлди. Мезбон узум келтирди. Ҳазрати Али еди. Сўнгра узумдан тайёрланган шароб келтирди.

Али розияллоҳу анҳу:

­– Ҳаром, ­– деди.

Насроний:

– Сиз мусулмонларга ҳайронман. Узум ҳалол, шароб ҳаром, Ахир шароб ҳам узумдан қилинади-ку! – деди.

Ҳазрати Али ундан:

– Аёлинг борми? ­– деб сўради.

– Бор, – деб жавоб берди у.

­– Қизинг борми?

– Қизим ҳам бор.

– Иккови ҳам келсин бу ерга.

Али розияллоҳу анҳу мезбоннинг аёли ва қизи кирганидан сўнг:

– Бу қиз бу онадан, аммо кўряпсанки, Аллоҳ таоло сенга онасини ҳалол, қизини эса ҳаром қилмиш, -– деди.

Бу жавобдан ҳайратга тушган насроний:

– Шаҳодат бераманки, Аллоҳ бирдир ва Муҳаммад Унинг Расулидир ва Сен Унинг халифасисан, ­– деди мусулмон бўлганини эълон қилди.

Робия ЖЎРАҚУЛОВА тайёрлади.