muslim.uz

muslim.uz

Маълумки, Рабиул аввал ойи Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам таваллуд топган ой сифатида машҳур. Бу ойда яна бир муҳим воқеа содир бўлган.

Буни қарангки, Набий алайҳиссаломнинг таваллудлари шу ойга тўғри келганидек, у зотнинг фоний дунёдан боқий дунёга кўчишлари ҳам, айнан Рабиул аввал ойида юз берган.

Қуйида Сарвари оламнинг сўнгги дамларидан баъзи бирлари келтирилади.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ҳар йили Рамазон ойида ўн кун эътикоф ўтириш одатлари бўлгани ҳолда, умрларининг охирги Рамазонида йигирма кун эътикоф ўтирдилар.

Ҳар йили Рамазонда Қуръони каримни Жаброил алайҳиссаломга бир бор ўқиб ўтказиб олардилар, бу йил эса икки марта ўтказдилар.

Ҳажжатул Вадоъда: “Билмайман, эҳтимол, бу йилдан кейин сизлар билан бу ерда бошқа кўришолмасам керак”, дедилар.

Минодаги Жамратул Ақаба (тош отиладиган жой)да: “Ҳажнинг барча қонун-қоидаларини мендан (ўрганиб) олинглар, эҳтимол, мен бу йилдан кейин ҳаж қилолмасам керак”, дедилар.

Ташриқ кунларининг ўртасида нозил бўлган Наср сурасининг видолашув сураси ва ўзлари учун ўлим даракчиси эканини билдирдилар.

Ҳижрий 11-йил, Сафар ойи бошларида (мил. 632 йил май ойининг боши) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Уҳудга бориб, шаҳидларга худди тириклару ўликлар билан видолашгандек жаноза ўқидилар. Кейин масжидга келиб, минбарга кўтарилдилар ва: “Мен сизлардан олдин бориб, ҳозирлик кўриб турувчиман ва мен сизларга гувоҳман. Аллоҳга қасамки, мен ҳозир Ҳовузимни кўриб турибман. Менга ер хазиналарининг калитлари берилди. Қасамки, сизларнинг мендан кейин мушрик бўлиб кетишингиздан қўрқмайман, балки ўша (дунё) учун талашиб-тортишишингиздан қўрқаман”, дедилар.

Бир куни ярим тунда Бақиъ қабристонига чиқиб, у ерда ётган маййитлар ҳақига истиғфор айтдилар, сўнг: “Ассалому алайкум, эй қабр эгалари! Сизларнинг ҳозирги жойингиз тириклар яшаётган ҳаётдан яхшироқ экани муборак бўлсин! Фитналар қоронғи тун парчалари каби бирин-кетин келмоқда, кейингиси олдингисидан ёмонроқдир” дедилар-да, ортидан: “Албатта, биз ҳам сизнинг ортингиздан борамиз”, деб уларга хушхабар бердилар.

Ойша розийаллоҳу анҳо айтади: «Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам оғирлашиб қолдилар ва: “Одамлар намоз ўқишдими?” деб сўрадилар. “Йўқ, сизни кутишяпти”, дедик. “Менга тоғорада сув келтиринглар”, дедилар. Шундай қилдик. У зот ғусл қилдилар ва туришга ҳаракат қилган эдилар, ҳушларидан кетиб қолдилар. Ўзларига келиб: “Одамлар намоз ўқишдими?”

деб сўрадилар. “Йўқ, сизни кутишяпти, эй Аллоҳнинг Расули”, дедик. “Менга тоғорада сув келтиринглар”, дедилар. Кейин ўгирилиб, ғусл қилдилар ва туришга ҳаракат қилган эдилар, яна ҳушларидан кетдилар.

Сўнгра ўзларига келиб: “Одамлар намоз ўқишдими?” деб сўрадилар. “Йўқ, сизни кутишяпти, эй Аллоҳнинг Расули”, дедик. “Менга тоғорада сув келтиринглар”, дедилар. Кейин ўтириб, ғусл қилдилар ва туришга ҳаракат қилган эдилар, яна ҳушларидан кетдилар. Сўнг ҳушларига келиб: “Одамлар намоз ўқишдими?” деб сўрадилар. “Йўқ, сизни кутишяпти, эй Аллоҳнинг Расули”, дедик.

Одамлар Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг хуфтон намозига чиқишларини кутиб, масжидда ўтиришарди. Кейин Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам одамларга намоз ўқиб берсин, дея Абу Бакрга одам юбордилар. Хабарчи келиб: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам одамларга намоз ўқиб беришингизни буюряптилар”, деди. Абу Бакр кўнгли юмшоқ одам эди: “Эй Умар, одамларга намоз ўқиб беринг”, деди. Умар: “Бунга сиз ҳақлироқсиз”, деди. Ўша кунлари Абу Бакр намозга имомлик қилди».

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Эй Ойша, Хайбарда еган заҳарли таом аламини ҳануз тортаман. Ҳозир ўша заҳар таъсиридан шоҳтомирим узилганини ҳис қилдим”, дедилар.

Шундай қилиб, ҳижрий 11-йил 12-Рабиул аввал, душанба / мил. 632 йил 6 июнь чошгоҳ маҳали Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам жон омонатини топширдилар. У зот соллаллоҳу алайҳи ва саллам қамарий ҳисобда тўлиқ 63 йил, шамсий ҳисобда эса 61 йилу бир ярим ой умр кўрганлар.

Абдул Азим ЗИЁУДДИНнинг

“Сиз Пайғамбарни кўрганмисиз?” китобидан

Бугун, 2 ноябр куни Наманган вилояти Наманган шаҳрида фаолият олиб бораётган имом-хатиб ва ноиблардан бир гуриҳи "Абу Муъин ан-Насафий" мужмуасига ташриф буюрди.
Зиёрат давомида Абу Муъин ан-Насафий ҳазратлари ва у зотнинг яқинлари ва барча ўтган мўмин-мусулмонлар ҳақларига Қуръон ўқилиб, ўтганлар руҳига бағишланди. Шунингдек, мажмуада Абу Муъин ан-Насафий ҳазратларининг қаламига мансуб нодир китоблар, қўлёзмалар ва асарлар, кутубхона, музей, масжид билан танишилиб, мазкур асарлар юзасидан маърузалар тингланди.

Манба: Yasinuz_uz

 

ЎМИ матбуот хизмати

Президент Шавкат Мирзиёев раислигида ўтаётган видеоселектор йиғилишида “Яшил макон” умуммиллий лойиҳасини амалга ошириш бўйича қуйидаги янги ташкилий тизим жорий қилиниши маълум қилинди.

Бунда ҳар бир ташкилот, ҳар бир фуқаро ўз ўрнини топиши кераклиги қайд этилди.

Мисол учун, Гулистон шаҳрида:

- 15 километр умумий фойдаланишдаги йўл бўйларида 200 минг туп дарахт ва буталар ҳудудий автомобиль йўллари ташкилоти;

- 56 та боғча, мактаб, коллеж, олийгоҳ ва тиббиёт муассасалари ҳудудида 300 минг туп дарахт ва буталар ушбу ижтимоий соҳа ташкилотлари;

- 19 та маҳалла ҳудудидаги гузарлар, ички кўчалар ва аҳоли хонадонларида 220 гектар майдонда маҳаллалар, фермерлар кенгаши ва ободонлаштириш бўлимлари томонидан ноябрь ойининг ўзида 500 минг туп дарахт ва бута экиш имконияти борлиги айтилди.

Ушбу экиш ишларини тўғри ташкил қилиш учун биринчи навбатда мавжуд ва янгидан барпо этиладиган яшил майдонлар ҳудудининг эгаси туман (шаҳар) ҳокими қарори билан белгилаб берилади. (амалда ушбу майдонлар эгаси аниқ бўлмагани сабабли, дарахт экилгани билан уни парваришлаш, суғориш ишлари олиб борилмаяпти)

Бириктирилган масъуллар мавжуд дарахтларни парваришлаш билан бирга, ушбу ҳудудни обод ҳолда сақлаш учун ҳам жавоб беради. Бу ишларга Гулистон шаҳрининг маҳаллий бюджетидан ҳар йили 2 миллиард сўм маблағ ажратилиб, 200 минг туп кўчат ва 4 мингта ёритиш мосламаси сотиб олиш ҳамда ҳордиқ чиқаришга зарур инфратузилма яратиш учун сарфланади. Шунингдек, ободонлаштириш бўлимига 6 та махсус техника олиб берилади, 50 километрдан зиёд суғориш тармоқлари барпо этилади.

Бундан буён экология, дарахт экиш ва парваришлаш масалаларига шаҳар ҳокимининг қурилиш бўйича ўринбосари масъул бўлади ҳамда унинг лавозими номи ва вазифалари ўзгартирилади.

Ушбу ишларни ташкил қилиш орқали Гулистон шаҳрида 102 минг нафар аҳоли учун 300 гектар яшил майдонлар барпо этилади.

Умуман, Гулистон шаҳри мисолида кўрсатиб берилган янги тизимни йил якунига қадар барча туман ва шаҳарларда йўлга қўйган ҳолда, ноябрь ойида 75 миллион туп, келгуси йил баҳор ойларида 125 миллион туп дарахт ва буталар экилишини ташкил этиш зарур. Шу мақсадда бугундан бошлаб 10 декабрга қадар дарахт экиш бўйича долзарб 40 кунлик эълон қилинди.

ЎзА

Миссионер сўзи лотин тилидаги “missio “ сўзидан олинган бўлиб, “юбориш”,  “вазифа топшириш”, миссионерлар эса “вазифани бажарувчи” деган маъноларни англатади. Жумладан, ҳар йили қайта нашр этиладиган  “ world Book” (жаҳон китоби) энциклопедиясида “Миссионерлар бирор диний гуруҳ томонидан бошқаларни ўз динига тарғиб қилиш ва киритиш учун юборилган инсон”, -деган фикр қайд этилган. Демак, миссионерлик - бир динга эътиқод қилувчи халқлар орасида бошқа бир динни тарғиб қилишни англатади. Миссионерлик билан бир қаторда прозелетизм ҳам тўғридан-тўғри бирон бир динга ишонган фуқарони ўз динидан воз кечишга ва ўзга динни қабул қилишга қаратилган ҳаракатларни англатади. У ўз моҳиятига кўра миссионерликнинг таркибий қисми ҳисобланади.

Ўлкамиз мустақил бўлган кундан бошлаб чет эллардан турли хил диний оқим вакилларининг юртимизга ёпирилиб келиши кузатила бошланди. Айниқса, динни ўзига ниқоб қилиб олган “Ваҳҳбийлик”, “Акромий”, “Ҳизбут таҳрир” каби оқимларнинг ва миссионерларнинг ҳамласида катта хавф яшириниб ётибди. Улар мамлакатимиз фуқароларини ўз тузоқларига илинтириб , онгини заҳарлашга ҳаракат этмоқдалар.

Миссионерларнинг бу ишлардан кўзлаган мақсадлари нима?  Уларнинг режаси азалдан мусулмон бўлиб келган,  яъни мафкураси, урф-одати, бутун бошли маънавий тарихи бир хил бўлган, аслида мамлакатимизнинг куч-қудратини ташкил қиладиган бирдамликни, халқимизнинг юрагини парчалаш, заифлаштириш, пароканда қилиш ва турли – туман сиёсий ва иқтисодий босимлар билан ўз ҳолимизча яшашга йўл қўймасликдир. Миссионерлик фаолияти мафкурамиз учун ёт унсургина бўлиб қолмай, балки маънавиятимиз ривожи учун ҳам жиддий тўсиқдир.

Маълумки, христианликнинг айрим йўналишларида "Миссионерлик ҳар бир диндор учун шарт", – деб ҳисобланади. Ийсо Масиҳнинг ўзига 12 ҳаворийни танлаб олиши ва уларни Исроилнинг қишлоқлари бўйлаб даъват қилиш учун юборгани ҳақида Марқдан ривоят қилинган "Инжил"да келтирилган қуйидаги сўзлар бундай қарашлар учун асос қилиб олинади:

"... 15. Ийсо шогирдларига деди: “Бутун жаҳон бўйлаб юринглар ва ҳамма тирик жонга Инжил Хушхабарини тарғиб қилинглар”.

Ҳатто Қуддус черковининг асосан хўжалик ишлари билан шуғулланадиган, энг қуйи – диакон (юнонча – Шакопоз-хизматчи) лавозимини эгаллаган ходимлари ҳам ўзларининг маъмурий ишларидан ажралиб, моҳир "хушхабарчи"ларга айландилар. Улардан энг машҳури “Даъватчиларнинг отаси” номини олган диакон Филиппдир. Айнан у Самария ўлкасида фаолият юритган, унинг пойтахти Себаста шаҳрида жуда кўплаб кишиларни христианликка киритиб, оммавий чўқинтирган.

Шундай бўлса-да, диакон Филипп ва унга ўхшаган кўпгина хушхабарчилар, Исо Масиҳ таълимоти яҳудийларгагина тааллуқли, деган ёндашувдан келиб чиқиб, асосан яҳудийлар орасида тарғибот ишларини олиб борганлар.

Бироқ кейинроқ илк христиан "даъватчилари" аста-секин Ўрта денгиз бўйлаб Аппенин ярим оролига ҳам кириб боришади. Рим империясида уларга салбий муносабат билдирилса-да, улар империянинг марказий ҳудудлари ва пойтахтига кўчиб келишда давом этаверишган.

IV асрга келиб "даъватчилар" хатти-ҳаракатлари натижасида христиан дини Рим империясида давлат динига айланди. Христиан "даъватчилари" аста-секин Оврўпанинг шимолий ҳудудларига ҳам кириб бордилар ва христианлик Рим империясининг улкан ҳудуди бўйлаб эски динлар устидан ғалаба қозонди.

Хулоса ўрнида шуни айтиш мумкинки, юқоридаги каби қарашлар турли тушунчалар мазмунини атайлаб чалкаштириб, тарихий воқеликни бузиб талқин қилиш натижасидир. Чунки христианлик энди пайдо бўлган бир шароитда фаолият олиб борган "даъватчилар" (гарчанд уларга нисбатан ҳам "миссионер" сўзини қўллаш кенг тарқалган бўлса-да) билан бугунги "миссионерлар" орасида кескин фарқ борлигини ва уларни асло бир қаторга қўйиб бўлмаслигини унутмаслик лозим. Зеро, ўз даврида христианликнинг фаол тарафдорлари томонидан "даъватчилик" ишларининг олиб борилиши, ўз таълимотларини тарқатишга ҳаракат қилишлари табиий бир ҳол эди. Бугун дунёнинг диний манзараси ўзининг аниқ шаклу шамойилига, турли халқлар асрлар давомида шаклланган диний-миллий қадриятларига эга бўлган бир даврда илк "даъватчилик"дан фарқли равишда миссионерлик миллат, жамиятни диний асосда бўлиб юборишга қаратилган бузғунчиликнинг бир кўринишига айланиб қолганини алоҳида таъкидлаш зарур. Миссионерларнинг аҳолисининг 90 фоиздан ортиғини исломга эътиқод қиладиган Ўзбекистонда фаолият олиб боришга интилаётгани ҳам бундай бузғунчиликка ёрқин мисол бўла олади.

Демак, миссионерларнинг зарбаларидан чекинмаслик , уларга  бефарқ қарамаслик,  ватан равнақи ва ислом дини учун буюк хизматлар кўрсатган аждодларимизга муносиб фарзанд бўлишимиз зарур бўлади.

 

Фахриддин Боҳодиров – “Янгиравот жоме масжиди имом хатиби

Top