muslim.uz

muslim.uz

Казахстанские соцсети покорила фотография гробницы аль-Фараби в Дамаске. Полыхающая в Сирии война пощадила могилу величайшего ученого, родившегося в Отраре, сообщает Еxpress-k.kz. За свою жизнь ученый написал больше 130 научных работ. Они касались музыки, астрономии, политики, общественного уклада, каллиграфии и анатомии. 

В частности, аль-Фараби перевел на арабский язык рукописи древнегреческого исследователя Птолемея и написал труд «Шарх аль Маджисти», где уточнил и развил взгляды эллинов на мироустройство. Но если Птолемей считал, что Солнце вертится вокруг Земли, то аль-Фараби указал, что, наоборот, Земля вращается вокруг светила. Также он описал орбиты еще пяти планет Солнечной системы. К слову, этот трактат до сих пор хранится в Британском музее и ни разу не переиздавался. В противном случае ученым всего мира следовало бы признать, что Аль-Фараби опередил итальянца Джордано Бруно, являвшегося сторонником теории гелиоцентризма, на 600 лет, как минимум. А еще аль-Фараби написал о расширении Вселенной за тысячу лет до гениального американского физика Стивена Хокинга. Один из трактатов отрарца так и называется – «Постоянство движения Вселенной». Именно труды аль-Фараби стали источником прогресса средневековой научной мысли в Европе. Аль-Фараби покинул родной Отрар еще в молодости. Он изучал науку в Багдаде, а затем отправился Шам. Здесь он продолжил писать научные трактаты. Причем ему приходилось совмещать исследовательскую деятельность с работой… ночным сторожем. Позже его взял под опеку правитель Алеппо Сайф аль-Хамдани. Аль-Фараби умер в Дамаске в возрасте 80 лет. Ученый являлся основоположником теоцентризма, то есть он не противопоставлял науку и религии, а напротив, исходил из того, что все сущее создано Всевышним. Гробница, фото которой разошлось по Казнету, поразила интернет-пользователей своей скромностью. Также в глаза бросается букет недавно положенных на могилу цветов. 

 

Источник: http://kazislam.kz/ru

П'ятниця, 22 декабрь 2017 00:00

Икки муҳим масала

“Эй Одам болалари! Ҳар бир масжид (намоз) олдидан зийнатларинг (пок кийимларингиз)ни (кийиб) олинг­лар! Шунингдек, еб-ичинглар, (лекин) исроф қилманглар! Зеро, У исроф қилувчиларни севмайди” (Аъроф, 31).

Бу ояти кариманинг тушиш сабабини муфассирлар бундай тушунтирган:

Жоҳилият даврида ҳаж қилувчилар Минодан қайтгач, Каъбаи муаззамани кийимларини ечиб ташлаб тавоф қилишарди.

Аллоҳ таоло ҳазрат Муҳаммадни соллаллоҳу алайҳи васаллам пайғамбар қилиб юборгунига қадар одамлар ана шундай жаҳолат ботқоғида эди. Аллоҳ таоло “Эй Одам болалари! Ҳар бир масжид (намоз) олдидан зийнатларинг (пок кийимларингиз)ни (кийиб) олинг-лар!” мазмунли оятни туширди. Бу оят тушгач, Пайғамбаримизнинг соллаллоҳу алайҳи васаллам жарчиси: “Каъбани яланғоч тавоф қилманглар”, деб ҳаммага эълон қилди (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривояти).

Ушбу ояти карима авратни ёпиш вожиблигига далолат қилади. Инсон намозда ҳам, бошқа ҳолатда ҳам авратини бошқалардан беркитиши керак.

Каъбий айтади: “Жоҳилият аҳли ҳаж қилганларида ёғ, қуйруқ емасди. Шу билан ҳажни улуғлашарди”. Мусулмонлар: “Ё Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам), бундай одатга биз ҳақли эмасмизми?” дейишди. Шунда Аллоҳ таоло оятнинг “...еб-ичинглар, (лекин) исроф қилманглар!” мазмунли қисмини туширди. Ибн Аббос бундай дейди: “Оятда исроф ва шубҳадан холи еб-ичиш ҳалол экани баён қилинган”.

Очлик ва чанқоқликни кетказадиган миқдорда еб-ичиш мустаҳабдир. Ана шу миқдордагиси киши жисмининг ва ҳиссиёт аъзоларининг саломатлигига етади. Шунинг учун шариат ифтор ва саҳарликсиз   – узлуксиз рўзадан қайтарган. Овқат емай, узлуксиз рўза тутиш баданни ҳолдан тойдиради ва ўлимга сабаб бўлади. Кишини ибодатга қуввати етмайдиган даражада заифлаштиради. Нафсининг зарурий эҳтиёжларини қондирмаган киши яхшилик ва зуҳддан насибасиздир.

Эҳтиёждан ортиқ миқдорда еб-ичишни баъзилар ҳаром, баъзилар макруҳ дейишган. Зеро, кўп еган киши ошқозони тўла овқатни хазм қилишга қийналади. Бу нарса турли касалликлар келиб чиқишига сабаб бўлади.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Одамзод қориндан кўра ёмон бирор идишни тўлдирмаган. Одам боласи гавдасини тик тутишга бир-икки луқма озуқа етади. Агар кўпроқ егиси келса, унда ошқозонининг учдан бири овқатга, учдан бири ичимликка, учдан бири ҳавога тўлдирилиши керак”, деб марҳамат қилганлар (Имом Термизий ривояти).

Нақл қилишларича, Ҳорун ар-Рашиднинг жуда моҳир насроний табиби бор экан. У бир куни олим Али ибн Ҳусайн ибн Воқидга: “Сизнинг китобингиз (Қуръон)да тиб илмига оид ҳеч нарса йўқ. Илм ўзи икки хил бўлади: дин илми ва бадан илми (тиб илми)”, дебди. Али ибн Ҳусайн унга бундай жавоб берган экан: “Аллоҳ таоло тиб илмининг барчасини ушбу яримта оятга жойлаб қўйган: “... еб-ичинглар, (лекин) исроф қилманглар!”

Шунда насроний табиб: “Пайғамбарингиздан тибга оид бирон нарса нақл қилинмаган”, дебди.

Али ибн Ҳусайн бундай жавоб берибди: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам тиб илмини бир неча сўзга жам қилганлар”.

“Улар қайсилар?” деб сўрабди табиб.

“Ошқозон – касалликлар макони. Парҳез – барча давонинг боши. Ҳар бир баданга ўрганган нарсасини бер!”

Шунда насроний табиб ҳайрат билан иқрор бўлган экан: “Китобингиз ва пайғамбарингиз Жолинусга тиббиётда ҳеч нарса қолдирмабди!”

Қуртубий айтади: “Касалликнинг давоси икки қисмдан иборат: ярми дори-дармон, ярми эса парҳез. Иккиси бир бўлдими, касал соғайиб оёққа турди, деявер”.

Бу иккиси қиёсланса, парҳез яхшироқдир. Парҳезсиз дориларнинг фойдаси йўқ, аммо дори бўлмаса ҳам, парҳез фойда қилади. Шунинг учун ҳам Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Парҳез барча давонинг бошидир”, деганлар.

Оятнинг “...исроф қилманглар!” қисми кўп ейишдан ёки тўйгандан кейин ейишдан қайтаради. Кўп еган кўп ичимлик ичади, бу билан ошқозон оғирлашади. Натижада тоат, хайрли ишлар қилишга, меҳнатга ҳоли келмай қолади. Бу ҳолда ейишда ҳам, ичишда ҳам исрофга йўл қўйилган бўлади. Баъзи тафсир уламолари бу буйруқни “Ман қилинган нарсаларни еманг!” тарзида ҳам тафсир қилишган.

“У исроф қилувчиларни севмайди”. Яъни, Аллоҳ таоло ҳалол ва ҳаром борасида ҳаддан ошувчиларни яхши кўрмайди. Зеро, юқорида айтилганидек, еб-ичиш каби ҳалол ишларга ҳам муккасидан кетиш меъёрнинг бузилишига ва чегарадан чиқишга олиб келади. Чегарадан ошиш эса исроф бўлиб, Аллоҳ яхши кўрмайдиган сифатлардан экани ўрганаётганимиз оятда баён қилинмоқда.

Демак, ўртачалик ва меъёрни сақлаш овқатланишда ҳам фойдали экан. Чунки Аллоҳнинг розилиги ҳам, саломатлик сири ҳам ана шу олтин ўртани сақлай билишдадир.

 

Қуртубий, Табарий ва Фахриддин Розий тафсирлари асосида

Нўъмон АБДУЛМАЖИД тайёрлади

 

П'ятниця, 22 декабрь 2017 00:00

Фириб қилган барака топмас

Донишмандлар: “Яхши эслаб қолгандан кўра, ёмон бўлса ҳам, ёзиб қўйган яхши”, деб бежиз айтмаган. Аждодларимиз қон-қонига сингиб кетган мустаҳкам имон ва қадриятлар таъсирида савдо одобларига қатъиян риоя қилган. Биз ҳам Ислом одобларига амал қилсак, муносабатларимизда бирдамлик, қалбимизда ҳаловат бўлади. Масалан, уста ва иш берувчи ўртасидаги муомала холис, одил бир гувоҳ ҳузурида тасдиқланиши керак. Ундан бир нусха томонларга берилиб, уларда иш кўлами ҳар уч кун ё ҳафтада кўрилиб, ҳисоб-китоблар иккала нусхага ҳам қайд қилиб борилади. Иш бажарилиб, ҳақ тўланиб бўлингач, томонлар рози бўлса, гувоҳ иштирокида ушбу ёзма ахборотнинг асл нусхасига имзо қўйилади. Шунда ёлланувчи қилган ишига, иш берувчи эса зарур ашёлар, берилган шарт-шароит ва иш ҳақига жавобгар бўлади. Томонлардан бири ғирромлик қилса, шартнома бузилади. Ажрим қилиш учун ёзма нусха ва гувоҳ бор. Бу тартибга амал қилмаган айрим ёлланган ишчилар хизматига ҳақ ололмай юради, гапини исботлашга ҳужжати йўқ. Нима бўлганида ҳам, фириб қилган тарафдан барака кетади. Қачон ҳақ эгасини топиб, рози қилмагунича, ҳузур-ҳаловатдан узоқда бўлади.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган қудсий ҳадисда бундай дейилади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ таоло: “Мен қиёматда уч тоифанинг хусуматчиси бўламан: мен билан аҳдлашиб, кейин алдаган одамнинг; ҳур одамни сотиб, пулини еган шахснинг; ишчи ишлатиб, ҳақини бермаган кишининг”, деб огоҳлантирдилар».

Бундан ташқари, ҳар ким Аллоҳ таолодан қилаётган иши дунё ва охирати учун фойда келтиришини, бировнинг ҳақини ейишдан узоқ бўлишни, ўзининг ҳақини ҳам биров емаслигини сўраб, дуо қилиб туриши керак.

Ишни берувчи ходимларни саралашда эътибор қилиши, иш шароити, сифатини назоратга олиб, олди-берди ишларида муаммолар гирдобига тушмасликка ҳаракат қилиши керак. Иш жараёни билан мунтазам танишиб туриш боис томонларнинг ҳисоб-китоб ишларида ноқулайлик юзага келмайди.

2010 йилда “Toyota” ширкати ўзи ишлаб чиқарган етти миллион дона машинани чақириб олди”, деган хабар тарқалди. Аслида бу чақириқ билмасдан ўтиб кетган хато сабаб бўлди. Ушбу нуқсон қайси машинада кузатилса, унинг эгаси ширкат ҳисобидан машинасини таъмирлатиб олиши керак эди. Бу ҳалол ва айбини тан олган савдо ходимининг одобидир. Кимдир “Toyota”нинг обрўйи тушди, деб ўйлаган бўлса, янглишади. Чунки бу билан уларнинг тўғрилиги ва ишига талабчанлиги намоён бўлди.

Шу каби тўғри бўлиб, ваъдасида турганларга ҳамкорлар ишончи мустаҳкамланади. Ҳадиси шарифда: “Ваъда қарздир” дейилган. Кишига ваъда беришдан олдин яхшилаб ўйлаб, сўнг бир тўхтамга келиш зарур.

Сут маҳсулотлари ва шарбатлар ишлаб чиқарадиган фирма ходими Нодиржон бундай ҳикоя қилади: “Фирмамизда маҳсулотлар тоза ишланади, ғирромлик ва алдаш йўқ. Қайси ходимнинг қинғирлиги сезилиб қолса, ишдан бўшатилади. Қишлоқ ва маҳаллалардан сут йиғишга махсус ходим ва хизмат машиналари тайинланган. Ҳар бир жойдан олинган сутнинг идишига белги қўйилади. У махсус таҳлилга берилади ва натижа чиққунича қолгани совитгичларда сақланади. Агар сут яроқли бўлса, ишланади, яроқсиз сут махсус жойга тўкилади, у олинган жой одамларидан бошқа сут олинмайди. Сув ва шарбатлар ҳам шундай ишлаб чиқарилади. Бундан кейин маҳсулотлар яна бирданига сотувга чиқарилмай, бўлакларга ажратилиб, маълум вақтгача сақланади. Назорат вақти ўтгач, яна ҳар биридан олиниб, таҳлилга берилади. Натижа ижобий бўлсагина, маҳсулот сотув жойларига тарқатилади. Иш шу билан тугамай, савдо шохобчалари ҳам назорат қилиб турилади. Улар маҳсулотни тоза ва сифатли сақлашда хатога йўл қўйса ёки нархини инсофсизларча оширса, кейинги сафар ўша дўконга лафзсизлиги учун маҳсулот берилмайди. Агар у катта ташкилот бўлса ҳам, иқтисодий алоқани тўхтатишади”.

Бу ўринда лафзга, аҳдга эътибор билан ҳалоллик ва тўғриликка интилиш намоён бўлмоқда. Агар тиббий таҳлили яхши чиқмаган маҳсулот тарк қилинмаганида ёки инсофсизлиги учун ҳамкорлардан воз кечилмаганида фирма қанча фойда кўриши мумкин эди. Бироқ савдо одобларига риоя қилди, савоб олди. Демак, Аллоҳ таоло баракасини берса, ози ҳам кўпининг ўрнини босади ва мол кўпайиб бораверади.

 

Раҳматуллоҳ САЙФУДДИНОВ

 

П'ятниця, 22 декабрь 2017 00:00

Одам ва олма дарахти

Бир болакай ҳар куни катта олма дарахти ёнида ўйнашни жуда яхши кўраркан. Шохларига чиқиб олма ер, туш маҳали соясида мизғир экан. Хуллас, болакай олма, олма эса болакай билан ўйнашни жуда яхши кўриб қолибди. Кунлар ўтибди. Болакай анча улғайибди. Энди олма дарахти олдига ҳар куни  келмайдиган бўлибди.

Бир куни бола жуда хафа ҳолда келибди.

– Кел, бирга ўйнаймиз, – дебди дарахт.

– Йўқ, мен энди дарахт атрофида ўйнаб юрадиган болакай эмасман, – деб жавоб берибди, – турли ўйинчоқларим бўлишини истайман, сотиб олиш учун менда пул йўқ...

– Афсус, пул менда ҳам йўқ, лекин меваларимни териб, сотиб, ўйинчоқлар олишинг мумкин, – дебди қайғуриб дарахт.

Бола ҳаяжонланиб кетибди. У мевалардан узиб олиб, хурсанд ҳолда ортига қайтибди ва шу кетганча яна узоқ вақт дарахт ёнига келмабди. Дарахт эса уни соғинибди, йўлига интизор бўлибди…

Бир куни ҳалиги бола (энди у катта киши эди) яна олма дарахти ёнига келибди. Олма жуда хурсанд бўлиб, ҳаяжонланиб кетибди.

– Кел, ёнимга ўтир, – дебди дарахт.

– Афсус, вақтим йўқ. Оилалиман, уларни боқишим, бошпана қилишим керак. Менга ёрдам бера оласанми?

– Узр, пулим йўқ-да, аммо шохларимни кесиб, ундан уй қурсанг бўлади, – дебди дарахт.

Киши олма дарахтининг барча шохларини  кесиб олиб, хурсанд бўлганича ортига қайтибди. Дарахт уни бахтиёр кўрганидан жуда шодланибди. Аммо... анчагача ёлғиз қолибди.

Иссиқ ёз кунларининг бирида киши дарахт ёнига келиб, унга суянибди.

Олма дарахти зиёратига келган эски қадрдонини кўриб, ўзида йўқ хурсанд бўлибди ва:

– Кел, суҳбатлашамиз! – дебди.

– Қарияпман. Ҳолим йўқ. Чарчаганман. Қани энди бир қайиғим бўлса-ю, унда сузиб ҳаёт ташвишларидан йироқлашсам... – дебди киши.

Дарахт бир оз жим қолиб, сўнг дебди:

– Кел, танамдан қайиқ ясагин-да, узоқ ерларга сузиб бор, ташвишларни унут, дам ол, ёнимга шодон қайтиб кел...

Киши унинг бақувват танасини арралаб, ундан қайиқ ясабди ва орзуига етибди.

Дарахт кўз ёшлари билан унга табассум қилибди...

Қиссадан ҳисса: Олма дарахти ота-она тимсоли. Улар ҳам боласи учун ҳар қандай қурбонлик қилишга тайёр. Боланинг дарахтга бепарволиги, шафқатсизлиги бизни ачинтирди. Лекин ўзимизни кузатсак, биз ҳам кўп ҳолда ота-онамизга шундай муносабат кўрсатамиз. Уларнинг меҳр-муҳаббатига яраша жавоб қайтаролмаймиз ёки яхшиликларини вақтида қадрламаймиз.

Аллоҳ таоло хатоларимизни кечириб, тўғри йўлга бошласин. Ота-оналаримизни рози қилиш бахтини насиб этсин.

Дилафрўз САЛОҲИДДИН қизи тайёрлади

 

Мы – верующие люди – больше всего на свете стремимся к довольству Всевышнего Аллаха, к Его благословению и милосердию по отношению к нам. Больше всего на свете боимся Его гнева и наказания, ведь если мы лишимся Его довольства, это значит, что мы лишились всего. Конечный исход наказания Аллаха – это Ад, в котором за все свои прегрешения придется отвечать людям. Какой он, Ад, кто в нем будет – сказано во многих хадисах Посланника Аллаха (мир ему). Возможно, эти факты из хадисов предостерегут вас от ошибок и непослушания Аллаху и еще больше смотивируют быть покорным и послушным рабом Аллаха.

  1. Ад будет заполнен ровно настолько, сколько захочет этого Всевышний.

В хадисе сказано: «Каждый из них двоих заполнится, но Огонь не будет заполнен, пока Всеблагой и Всевышний Аллах не скажет: «Довольно, довольно!» Лишь тогда он заполнится, а его части войдут одна в другую, и ни с кем из творений Аллах не поступит несправедливо» (Бухари).

  1. Огонь земного мира – лишь малая доля огня в Аду.

Пророк (мир ему) говорил: «Ваш огонь составляет лишь одну семидесятую часть огня Геенны. Он больше него на шестьдесят девять частей, каждая из которых такая же жаркая, как этот огонь» (Бухари).

  1. Сильные морозы и сильная жара – это дыхание Ада.

«Огонь пожаловался своему Господу и сказал: «Господи, я пожираю сам себя!» Тогда ему было позволено делать два выдоха: один – зимой, а другой – летом. Это – самая сильная жара и самые сильные морозы, которые вы ощущаете» (Бухари).

  1. Огонь охватит всех по-разному.

«Одних из них огонь поглотит до щиколоток, других – до коленей, третьих – до пояса, четвертых – до ключицы» (Муслим).

  1. Большинство из обитателей Ада – женщины.

Пророк (мир ему) говорил: «Я увидел, что большая часть его обитателей – женщины из-за их неблагодарности своим мужьям за доброе отношение. Ты можешь делать кому-либо из них добро всю жизнь, но стоит ей увидеть нечто неприятное, как она говорит: «Я никогда не видела от тебя добра» (Бухари).

  1. Дорога в Ад через соблазны и искушения.

Аллах послал Джабраиля в Ад, сказав: «Иди, посмотри на него и на то, что уготовано в нем для его обитателей». Он посмотрел на него и увидел, что он вздымается сам над собой. Вернувшись, он сказал: «Клянусь Твоим могуществом, никто из тех, кто услышит про него, не попадет туда». Тогда Аллах велел окружить Огонь соблазнами и сказал: «Иди, посмотри на него и на то, что уготовано в нем для его обитателей». Вернувшись, он сказал: «Клянусь Твоим могуществом, я боюсь, что теперь все попадут туда, и никто не сможет спастись» (Муслим).

  1. Раз в год врата Ада закрываются.

«Когда наступает рамадан, распахиваются врата Рая, запираются врата Огня, а шайтанов заключают в оковы» (Тирмизи).

  1. Ад бескрайний.

«Если камень величиной с семь беременных верблюдиц сбросить с края Геенны, то он будет падать семьдесят лет, но так и не достигнет ее дна» (Табарани).

  1. В Аду не только жарко, но и невыносимо холодно.

«Обитатели ада будут просить спасения от жары, и в помощь им дадут холодный ветер, который будет настолько сильным, что от него будут ломаться кости. Тогда обитатели ада снова взмолятся и попросят жары».

  1. Вера – спасение от Ада.

«Каждый, в ком была хоть пылинка осознанной веры в единственность и непостижимость Творца, рано или поздно выйдет из Ада, даже если в жизни мирской не совершил ни одного благодеяния».

Именно этот хадис мы поставили самым последним, чтобы не устрашить вас, а показать, что милость Аллаха безгранична и всеобъемлюща, а его милосердие больше, чем  его наказание. Проявляйте искреннюю веру, поклоняйтесь Аллаху, совершайте благодеяния и награда найдет вас!

 

http://islam-today.ru/veroucenie/10-faktov-ob-ade-kotorye-zastavat-vas-zadumatsa/

Top