Азиз ва муқаддас ватанимиз истиқлол неъматини қўлга киритгандан сўнг барча соҳалар қаторида биз мусулмонлар ҳам миллий ва диний урф одатларимизни эркин ва озод амал қилиш бахтига мушарраф бўлдик. Масжид ва мадрасаларнинг очилиши, Рамазон ва Қурбон ҳайитлари кунини дам олиш куни деб эълон қилиниши, муборак Ҳаж ва Умра ибодатларини осонлик билан адо этишимиз шулар жумласидандир. Барча ислоҳотлар қаторида ислом таълимоти моҳиятини эътиборга олиб Президентимиз ташаббуслари билан Тошкентда Ислом Цивилизацияси маркази, Бухорода Баҳоуддини Нақшбанд (қуддиса сирруҳу) ёнларида Тасаввуф илми, Самарқандда Имом Бухорий (раҳимаҳуллоҳ) ёнларида “Ҳадис илми” ва Имом Бухорий халқаро илмий тадқиқот” маркази очилиши, Бухорои шарифда “Мир араб” олий таълимгоҳига ижозат берилиши, Қашқадарёда Абу Муин Насафий (раҳимаҳуллоҳ) ёнларида эътиқод илми, Фарғонада Бурҳониддин Марғиноний наздларида фиқҳ илми, Сурхондарёда Имом Термизий (раҳимаҳуллоҳ) мажмуаларини обод қилиб, Термизда мадраса ва “Имом Термизий халқаро илмий тадқиқот маркази” очилишини йўлга қўйилиши таҳсинга сазовордир.
“Агар менинг берган неъматларимга шукр қилсаларинг албатта уни сизларга зиёд қиламан" (Иброҳим, 7-оят) деб мужда берилган Қуръони каримда. Бошқа бир оятда “Агар Аллоҳнинг неъматларини санасангизиз, ҳеж қачон саноғига ета олмайсизлар” (Иброҳим, 34-оят) деб марҳамат қилинган. Аллоҳ таоло кимга кўп неъмат берган бўлса, шунча кўп шукр айтмоқни ҳам талаб қилар экан. Аммо биз саноғига етиб бўлмайдиган неъматларнинг замонида яшаб турганимиз учун неъматларнинг шукрини одо қила олмаслигимиздан Аллоҳ таолога узр айтиб ожизлигимизни билдиришимиздан бошқа иложимиз йўқ. Зеро, бошимиздаги оқилу одил раҳбарлар, ноз-неъматларнинг тўкин-сочинлиги, танимизнинг сиҳатлиги, диёримизнинг тинчлигию осудалигини Аллоҳ таолонинг бизга берган улуғ неъматлардан деб билиб, шундай азиз ватанда яшаётганимизга шукр қилиб, қадрига етишимиз шарт ва лозимдир.
Аллоҳ таоло “Наҳл” сурасининг 80-оятида кўп неъматлар қаторида бандаларни уй-жойлар билан таъминланганини ҳам улуғ неъматлардан эканлиги ва унга шукр айтмоғимиз лозимлгини эслатиб бундай марҳамат қилган. “Ва Оллоҳ сизларга (иссиқ-совуқдан сақланишингиз, зарарли нарса ва жониворлардан саломат қолишингиз учун) ўйларингизни сукунат (оромгоҳ) қилди...” .
Аммо мазкур суранинг 113-оятида тинч ва сулҳу омонликда яшаган шаҳар (Макка) аҳли ношукрлик қилганлари учун уларни хавф (қўрқинч) ва очлик билан жазолангани ҳақида ҳам хабар берилган.
Биз бандалар ҳожатимиз учун бир киши бир нарса берса унга минг таъзим қиламиз. Аммо бизга беминнат берган тинчлик, фаровонлик, мислсиз нозу неъматлар, ўй-жой, ватан, аҳлу-аёл, фарзанддек улуғ неъматларни ато этган Зотни унутамиз, фармонига итоат этмай, мол-мулклармизни исроф ва азиз умримизни беҳудага сарф қиламиз, доруломон кунларни қадрига етмаймиз ва ҳатто нон, тузини еб мусаффо ҳавосидан нафас олиб вояга етган азиз ватанимизга хиёнат қиламизки, бу айни хато ва ношукрликдир.
Ношукрлик бор жойдан меҳр-оқибат, имон-эътиқод, диёнат қочади. Буни ҳар бир мусулмон тўғри англаши керак. Ҳар бир қарич ер, тупроқ биз учун қанчалар азиз. У бизнинг ватанимиз, у бизнинг оиламиз, унга киндик қонимиз тўкилган. Шундай муқаддас заминимиз борлигидан шукроналар айтсак арзийди. Бу тупроқни ёт унсурлардан асраб-авайлаш, ҳимоялаш ўзини «Алҳамдулиллаҳ, мусулмонман» деган ҳар бир инсоннинг шарафли вазифасидир.
Юрт тинч бўлса, оиламиз тинч, болаларимиз соғ-омон бўлади. Шунинг учун Ватан осойишталигига ҳар биримиз ўз ҳиссамизни қўшайлик! Зеро, огоҳ ва ҳушёр бўлмоқ ҳар кимнинг виждони ва эл-юрт олдидаги муқаддас бурчидир.
Фазлиддин КАРОМАТУЛЛОҲ,
Сурхондарё вилояти Сариосиё тумани Шарғун шаҳарчаси
"Хожа Алоуддин Аттор" жоме масжиди имом-хатиби.
