Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳнинг ҳузурига бир йигит кириб келади. У аҳли илмлар ила тортишишни касб қилиб олган бир муллавачча, сўзамол фитначи эди. Тортишиш ниятида эканлигини ва Имом Аҳмаддан бошқа ҳаммани доғда қолдирганини айтади. Имом унинг даъвосини эшитгач, дарҳол сўрайдилар:
- Қанча ҳадис биласан?
- 500 га яқин...
Бу жавобни эшитгач, "Мен сенга мотман!" дейдилар.
Йигит чиқиб кетгач, шогирдлар бу жавобнинг ҳикматини сўрайдилар ва Аҳмад ибн Ҳанбалдан шундай жавоб эшитадилар: - “Илмсиз одамни мот қилиб бўлмайди”.
«ҲИКМАТЛАР ХАЗИНАСИ»