Отам уйга пул йиғадиган қути қўйиб уни “Қурбонлик қутиси” деб номладилар. Кейин ҳар биримизни бу қутига пул йиғишда ўз ҳиссамизни қўшишга тарғиб қилдилар. Биз ҳам оиладаги ва шахсий ҳаражатларимиздан орттириб ҳар ойлик олганимизда қўлимиздан келганича қутига пул йиғишда ўз ҳиссамизни қўшиб турдик.
Қурбонлик куни яқинлашиб қолгач, отам бошчиликларида барча оила аъзоларимиз билан биргаликда қутини очдик. Қарасак, ўзимиз билмаган ҳолда талайгина маблағ тўпланибди. Йиғилган пулга қурбонлик учун қўзи сотиб олдик. Бу қурбонликнинг ўзгача таъми бор эди. Тўғри, қурбонлик қўзимиз шаръий жиҳатдан ҳар биримизнинг номимиздан ўтмаса ҳам, лекин, биз ҳар биримиз Аллоҳ учун қурбонликка ўз молимиздан бир қисмини бағишлашни ўргандик.
Доктор Абдуллоҳ Муҳаммад Абдулмуътининг
“Фарзанд тарбиясида 700 та сабоқ” китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Камронбек Ислом таржимаси.
