Одамларнинг энг яхшиси бор ҳолича кўринади ва кўринганидай бўлади. Самимият, одамларга меҳр-оқибатли бўлиш ҳам асли шудир. Ёмон одам икки юзли, икки тилли бўлади. Бир тили ширин гапиради, бир юзи билан гўё дўст бўлиб кўринади. Узоқлашса, иккинчи юзидан заҳар томади ва тилидан ғийбат ёғилади. Шунинг учун Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)  бундайларни: “Одамларнинг энг ёмони” деганлар. Бундай кимсалар одамлар орасини бузади. Иғво, ғийбат тарқатадилар. Бир кун дўст бўлиб кўринади. Иккинчи кун душманлик қилади. Аллоҳ таоло бундай огоҳлантиради: “Эй, мўминлар! Кўп гумон(лар)дан четланингиз! Чунки баъзи гумон(лар) гуноҳдир. (Ўзгалар айбини қидириб) жосуслик қилмангиз ва бирингиз бирингизни ғийбат қилмасин! Сизлардан бирор киши ўлган биродарининг гўштини ейишни ҳоҳлайдими?! Уни ёмон кўрасизку, ахир! Аллоҳдан қўрқингиз! Албатта, Аллоҳ тавбаларни қабул қилувчи ва раҳмли зотдир” (Ҳужурот, 12).

Демак, уларнинг оғир азобга дучор этилиши, қиёматда ҳам оловдан икки тили, оловдан икки юзи бўлишини айтилган экан, ундай кимсалардан узоқ юрган одам тинч, саломат ва хотиржам бўлади.

Ҳ. ХОЛБОЕВ,

Бекобод тумани

“Улуғбек”жоме масжиди имом-хатиби