وَكَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا دَخَلَ الْمَسْجِدَ قَالَ: أَعُوذُ بِاللهِ الْعَظِيمِ وَبِوَجْهِهِ الْكَرِيمِ وَسُلْطَانِهِ الْقَدِيمِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، فَإِذَا قَالَ ذَلِكَ قَالَ الشَّيْطَانُ: حُفِظَ مِنِّي سَائِرَ الْيَوْمِ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ.
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидга кирсалар: «Аъузу биллаҳил азийм ва биважҳиҳил карийм ва султониҳил қодийм минаш шайтонир рожийм», дер эдилар.
Бас, қачон шуни айтсалар, шайтон: «Куннинг қолган қисмида мендан сақланди», дейди» (Абу Довуд ривоят қилган).
Шарҳ: Дуонинг маъноси: «Азаматли Аллоҳ, Унинг карамли юзи ва қадимий султони ила тошбўрон қилинган шайтоннинг шарридан паноҳ тилайман».
Ушбу дуо ўқилганида шайтон: «Куннинг қолган қисмида мендан сақланди, менинг шаррим унга етмайди», дер экан.
Шунинг учун бу дуони ёдлаб олиб, ҳар масжидга кирганимизда ўқиб юрмоғимиз лозим.
«Ҳадис ва ҳаёт» китоби асосида тайёрланди
