Инсоннинг кунига қўшнидек ярайдиган киши йўқ. Ота-боболаримиз бежизга “Ҳовли олма, қўшни ол” демаган. Чунки қўшни уйга қараганда жуда муҳимдир. Яна ота-боболаримиз: “Қўшни қўшнининг кулига муҳтож”, “Қўшнинг тинч – сен тинч” деганлар ва бу сўзларнинг асосларини Қуръондан олганлар.
Кишининг оила аъзоларидан сўнг энг кўп юзлашадиган, мулоқот қиладиганлари қўшниларидир. Қўшниларни эъзозлаб уларга яхшилик қилишни ўрганган киши бошқаларни ҳам ҳурматлайди, ҳеч кимга ёмонлик қилмайди. Шунинг учун фарзандларимизга доимо қўшниларга яхшилик қилиш, уларга азият етказишдан сақланиш, қўшничилик одоблари ҳақида насиҳатлар қилишимиз зарурки, токи улар қўни-қўшнинг ҳурматини жойига қўядиган фарзандлар бўлиб улғайсинлар.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким Аллоҳ таолога ва қиёмат кунига иймон келтирган бўлса, қўшнисини ҳурматласин”, дедилар. Бошқа бир ҳадиси шарифда: “Кишининг ёмонликларидан қўшниси омон бўлмаса, у жаннатга кирмайди”, деганлар. Бир куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан доимо Аллоҳ таолонинг ибодати билан машҳур, лекин қўшнилари билан яхши муомалада бўлмайдиган аёл ҳақида сўралганда у зот: “У хотинда ҳеч яхшилик йўқ. У жаҳаннамга киргувчидир”, дедилар. Юқоридаги ҳадислардан кишининг яхши амаллари мақбул бўлишида, жаннатий бўлишидек орзуси амалга ошишида яхши қўшничиликнинг аҳамияти беқиёс экани, қўшниларини норози қилган ҳолда Аллоҳ таолонинг розилигини топиш мумкин эмаслиги тушунилади.
Ҳадиси шарифларда қуйидагилар қўшничилик ҳақларидан экани айтилган: қўшни ёрдам сўраса, ёрдам бериш; қарз сўраса, қарз бериш; бемор бўлса, ҳолини сўраш, қўшнига бирор яхшилик етса табриклаш; бирор мусибат етса, таъзия билдириб, тасалли бериш; қўшни оламдан ўтса жанозасида қатнашиш; қўшни рози бўлмаса, уйининг деворини унинг уйининг деворидан баланд қилмаслик; тансиқ таомлар пиширганда қўшнига ҳам улашиш; қўшни бирор жойга кетганда уйи ва манзилидан хабардор бўлиш ва сақлаш, чақирса жавоб беришдир.
Динимиз таълимотига кўра, қўшничиликда миллат, дин ва насаб аҳамиятли эмас. Қўшни ким бўлишидан қатъи назар, уни ҳурматлаш, ҳаққини адо қилиш вожиб, унга озор етказиш ҳаромдир.
Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳунинг ўғли Абдуллоҳнинг бир яҳудий қўшниси бор эди. Абдуллоҳ розияллоҳу анҳу бир куни туя сўйдилар. У киши хизматкорларига “Қўшнимизни унутма деди ва бир оз вақт ўтиб яна, “Яҳудий қўшнимизни унутмадингми?” деб сўрадилар. Хизматкор, “Тақсир ҳозиргина айтган эдингиз, унга гўшт ажратиб қўйдик, ҳозир олиб чиқиб берамиз”, деди. Уч-тўрт дақиқа ўтиб Абдуллоҳ хизматкорни чақириб, яна сўради. Шунда хизматкор: “Узр сўрайман, шу пайтгача сизга итоатсизлик қилган эмасман, биласиз. Кейин ҳам қилмайман. Нега қўшни ҳақида бунча қайғурасиз?” деб сўради. Шунда Абдуллоҳ розияллоҳу анҳу: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “Жаброил алайҳиссалом менга ҳамиша қўшни ҳақида васият қилар эдики, мен яқинда қўшнига ҳам мерос берилса керак, деб ўйлардим” деганларини эшитганман”, деди.
Кишига қўшнилари берган баҳо энг энг ишончли маълумот ҳисобланади. Бир киши: “Ё Расулуллоҳ, яхшилик ё ёмонлик қилганимни қандай биламан?” деб сўради. Унга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Агар қўшниларингиз “яхши қилдингиз” деса, яхшилик қилган; “ёмон қилдингиз” деса, ёмонлик қилган бўласан”, дедилар.
Ҳазрати Умар розияллоҳу анҳу айтадилар: “Кимни қўшниси, яқинлари ва йўлдоши мақтаса, унинг яхшилиги ҳақида шубҳа қилманг”.
Ҳасан Басрий розияллоҳу анҳу айтдилар: “Қўшнига азият бермаслик яхши қўшничилик эмас, яхши қўшничилик, қўшнидан етаётган баъзи азиятларга сабр қилишдир”.
Борини қўшнилар билан баҳам кўриш, қўшнида бор нарсадан тамаъ қилмаслик қўшничиликнинг чиройли бўлиши сабабларидандир. Қўшничилик чегараси ҳақида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Билингки, қирқ ҳовли қўшнидир”, деганлар. Уломаларимиз бу ҳадисни шарҳлаб: “Олди томондан қирқ ҳовли, орқа томондан қирқ ҳовли, ўнг томондан қирқ ҳовли, чап томондан қирқ ҳовли, қўшнидир” деганлар. Мусулмончиликда қўшни ҳаққи ана шундай улуғдир. Мусулмон киши бу ҳақларни тўғри тушуниб, унга амал қилиб, чиройли қўшничилик қилмоғи, меҳр оқибатли бўлмоғи лозим.
Садриддин АБДУРАШИДОВ,
Олмазор тумани бош имоми хатиби
