Дангасаликнинг яна бир номи ишёқмасликдир. Яъни, ишламасдан ейиш ва кўпроқ ўз нафсига ором бериш. Табобат аҳлининг ёзишларича, бу ҳолат тана фаолиятининг бузилишини ва аъзоларининг вазифасини бажаришда мушкулликни юзага келтиради. Асаб тизимининг заифлашиши, мушакларнинг бўшашуви, тана ҳаракати аъзоларининг сустлашиши ва қувватнинг кескин пасайишига сабаб бўлади. Бунинг оқибатида зеҳннинг пасайиши, яхши фикрлай олмаслик пайдо бўла бошлайди. Совуқ тез таъсир қилади, чунки аъзолар ҳаракати заифлигидан қон айланиши пасайиб, баданнинг ҳарорати пасаяди. Аъзоларнинг ҳаракатланиш жараёни қоннинг бутун тана бўйлаб ҳаракатидаги фаоллашув ёки пасайиш қувватига боғлиқ бўлади. Чунки айни ҳаракат қуввати кислородни икки қон томирдан организмнинг барча қисмига етказиб беради ва зарур озуқа билан таъминлаб туради; тўқималардан аъзоларга барча кераксиз зарарли моддаларни кўчириб беради ва бу аъзолар уларни танадан ажратиб чиқаради. Дангасалик, яъни камҳаракатлилик бу каби муҳим фаолият жараёни сустлашувга омил бўлади. Бу муҳим жараённинг фаоллашуви аъзоларнинг ҳаётий жараёнда бажариши лозим бўлган ҳаракатларини юқори даражага олиб чиқади. Юқорида айтиб ўтилганидек, аъзолар ҳаракатининг заифлиги кишининг ҳаётдаги ўрни заифлашувига олиб боради. Энг муҳими, нафас олиш ҳаракати ҳам сусайиб, нам ҳаводан тортиб олинадиган модда миқдори камаяди. Булардан асосан қуйидаги салбий оқибатлар келиб чиқади:
Биринчидан, аъзолар ҳаракатининг сустлиги натижасида қондан келадиган уйғотувчи қувват пасаяди, бадан ҳарорати тушади ва умумий озиқланиш фаолияти бузилиши келиб чиқади. Бу ҳолат қоннинг совиши ва ҳаётий қувват пасайишига сабаб бўлади.
Иккинчидан, қоннинг нотоза бўлиши оқибатида қизил қон таначалари карбонат ангидрид гази билан бузилади. Чунки нафас олиш ҳаракатининг қуввати заиф бўлиши боис, бу газ миқдори қонда кўпаяди ва қизил қон таначалари унга ёпишади. Шу тахлит қоннинг кислород сўриши сусаяди ва шунинг сабабидан қоннинг ҳаётий хусусиятлари заифлашади.
Учинчидан, аъзоларнинг суст ҳаракати сабабидан ва мушак тўқималарида қизиш камлигидан ортиқча нарсалар бадандан чиқиб кетолмай, тўсилиб қолади. Чунки қонда кислороднинг етарли миқдорда бўлмаслиги мушак тўқималарини уйғотувчи қувватни заиф қилади. Танадаги барча мушак тўқималарида етарли ҳарорат ҳосил бўлмаслиги натижасида жамики аъзолар ҳаракати сустлашиб қолади.
Тўртинчидан, қоннинг заиф ҳаракати боис карбонат ангидрид гази қизил қон таначаларига қўшилиб кетади ва асаб, мушак толаларида заифлик ҳосил бўлади. Бундан юрак уриши сусайиб, қоннинг оқиши сустлашади. Мия сезги органлари ва доимий ҳаракатланувчи асаб тизимида оғирлик кузатилади.
Бу салбий ҳолатлар сабаб барча аъзолар фаолияти пасайиб, натижада жисмоний ва ақлий қувват бутунлай сустлашади.
