Пешона теримиз билан топган ҳалол пулдан Аллоҳ йўлида сарф қилсак, шу дунёнинг ўзида ўша озгина пулимизни Аллоҳ таоло катта маблағ қилиб қайтарса, ҳар бир хайрли амалга муҳтож бўладиган Қиёмат кунида эса катта ажр қилиб беради.

Аллоҳ таоло Қуръони каримда марҳамат қилади:

“Аллоҳга яхши қарз берадиган ким борки, У унга бир неча мартага кўпайтириб берса. Ҳолбуки, Аллоҳ (ризқни) тор қилур ва кенг қилур. Ва Унгагина қайтариласизлар” (Бақара, 245).

Аллоҳ таоло бизларнинг пулларимизга муҳтож эмас, балки синов учун қарз сўрамоқда. Қарзни нима учун сўраяпти? Балки бандани имтиҳон қилиш учун, молини кўпайтириб бериш учун. Оятнинг давомида яна Аллоҳ таоло бизларни огоҳлантириб, эслатмоқдаки, қўлингдаги молу дунёни танг қилиб қўювчи ҳам ёки унинг баракасини берувчи ҳам Парвардигордир. Оятнинг охирида ҳамманинг хотимасини зикр қилмоқда, яъни қанча молу дунё тўпласангиз ҳам, бу дунё бевафолик қилиб уни ўзида олиб қолади ва ҳар биримиз Парвардигоримиз олдига қуруқ қўл билан борамиз.

Расули Акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қиладилар:

“Кимики ҳалол касб қилиб, бир дона хурмочалик садақа қилса, Аллоҳ таоло уни бажонидил қабул қилади. Сўнгра сизлар тойчоқни қандай боқиб улғайтирсангиз, Аллоҳ таоло ҳам берган садақангизни тоғ баробарида қилиб, ўзингизга қайтаради”.

Ул Зоти бобаракот яна дейдиларки:

“Ҳар тонг бандалар уйғонганда, икки фаришта нозил бўлади. улардан бири: “Эй бор Худоё, хайру эҳсон қилувчининг берган молининг ўрнига бергин”, дейди. Иккинчиси эса: “Эй бор Худоё, мумсик (бахил)нинг молига талофот бергин”, дейди”.

Аллоҳ таоло бандасига молу дунёни шунчаки осмондан бериб қўймайди, чунки унда садақа қилиш жуда осон бўларди. Аммо Парвардигор бандасига синов бўлиши учун шу тарзда бериб қўйди. Балки бир сўмни топиш учун кеча-ю кундуз ўйлайди, жуда кўп дунёнинг лаззатларидан кечади, шу йўлда саломатлигини йўқотади, ҳар бир сўми учун қанча-қанча тер тўкади, пул топиш йўлида қанча асабийлашади, хуллас боласи каби асраб авайлайди. Мана шунда банданинг топган бир сўм пули юрагининг бир парчасига айланади. Шунда Аллоҳ “топган пулингдан бер” деганда у машаққат билан топган пулини агар бермоқчи бўлса, юрагидан бир парчасини узгудек бўлгани учун бермасликка ҳар қандай баҳоналар ахтаради.

Хабарларда келишича: Ким беш нарсани қилмаса, Аллоҳ таоло ҳам уни беш нарсадан маҳрум қилади:

Ким фарз бўлган закотини бермаса, Аллоҳ таоло ҳам уни молини талофатдан қутқармайди ва муҳофаза қилмайди.

Ким хайру эҳсон қилиб турмаса, Аллоҳ таоло хотиржамлигини олиб қўяди.

Ким ерининг ҳосилидан ушр бермаса, Аллоҳ таоло ёмғир ёғдирмай, ерининг баракасини олиб қўяди.

Ким Аллоҳга дуо қилмай қўйса, Аллоҳ таоло уни ижобатдан маҳрум қилади.

Ким агар намозга дангасалик қилса, Аллоҳ ўлаётган вақтида уни калимаи шаҳодатни айтишдан маҳрум қилади.

Пайғамбар алайҳиссаломнинг бизларга юлдуздек йўл кўрсатувчи саҳобалари Расулуллоҳдан эшитган ҳар бир сўзга ўша заҳоти амал қилар эдилар. Ибн Аби Ҳотим Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилишларича, «Аллоҳга яхши қарз берадиган ким бор» ояти нозил бўлганида, Абу Даҳдаҳ Ансорий:

– Эй Аллоҳнинг Расули, Аллоҳ азза ва жалла биздан қарз сўраяптими? – деди. Набий алайҳиссалом:

– Ҳа, эй Абу Даҳдаҳ, – дедилар. Абу Даҳдаҳ:

– Қўлингизни беринг, эй Аллоҳнинг Расули, – деди. У зоти бобаракот қўлларини бердилар. Абу Даҳдаҳ:

– Мен Роббимга қўрғонимни қарз бердим, – деди. Унинг қўрғонида олти юз туп хурмоси ва хотин, бола-чақаси бор эди. У келиб:

– Ҳой, Умму Даҳдаҳ! – деб хотинини чақирди.

– Лаббай, – деган жавобни эшитганда:

– Қўрғондан чиқ, мен уни Роббимга қарз бердим, – деди. У:

– Хўп, – деб болаларини олиб чиқди.

Хуршид АСЛАНБАЕВ,
Янгиер шаҳар “Абдуқаҳҳор ҳожи” жоме масжиди имом-хатиби

ЎМИ матбуот хизмати

Бу ҳақда Миср парламенти Вакиллар мажлиси (қуйи палата) Ижтимоий бирдамлик, оила ва ногиронлар қўмитаси раиси профессор Абдулҳади ал-Қасабий Ўзбекистон Республикасининг Мисрдаги туризм элчиси этиб тайинлангани муносабати билан Ўзбекистоннинг Мисрдаги фавқулодда ва мухтор элчиси Ойбек Усмоновдан тегишли сертификатни олиш чоғида хабар қилди.
“Айни пайтда давлатларимиз ўртасида кўптомонлама ҳамкорликни, хусусан иқтисодиёт, сармоя, савдо, туризм, маданият, спорт ва бошқа соҳаларда ривожлантириш учун мунтазам авиақатновларни йўлга қўйиш мақсадга мувофиқдир. Миср Президентининг Тошкентга амалга оширган давлат ташрифидан сўнг Миср бош имоми Ал-Азҳар шайхи профессор Аҳмад ат-Тайиб Ўзбекистонда бўлиб, мамлакат раҳбарияти билан самарали учрашувлар ўтказди. Шу кунларда Ўзбекистон талабалари учун Ал-Азҳар таълим муассасаларида грантлар миқдорини ошириш масаласи муҳокама қилинмоқда ва у яқинда ижобий ҳал бўлишига ишончим комил”, - мисрлик олим сўзларига иқтибос келтирмоқда “Дунё” АА.
Таъкидлаш жоизки, маъмурий фанлар доктори Абдулҳади ал-Қасабий парламентда кўпчилик ўринга эга “Мисрни қўллаб-қувватлаш” коалицияси раҳбари ҳамда Миср Суфий тариқатлар Олий кенгаши раиси сифатида фаолият юритади.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Икки мусулмон бир-бирларига йўлиқиб, қўл бериб кўришар экан, улар ҳали ажралмай туриб, албатта, уларнинг гуноҳлари мағфират қилинади”, дедилар (Имом Абу Довуд ривояти).

Саломлашганда бир-бирига яқин турган кишилар қўл бериб кўришишлари суннат ҳисобланади. Икки қўллаб кўришишнинг савоби кўпроқ, мукаммалроқ бўлади. Имом Нававий раҳимаҳуллоҳ Ислом аҳли қўл бериб кўришиш суннат эканида якдил фикрда бўлиб келганларини айтган.

Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Сўрашишнинг тўлиқ бўлиши қўл олиш биландир", дедилар.

Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф раҳимаҳуллоҳ айтадилар: "Қўл бериб кўришишнинг суннатини унинг икки қўл билан бўлиши мукаммал қилади". Имом Бухорий раҳматуллоҳи алайҳ бу ҳақда алоҳида боб очиб, унга "Икки қўллаб кўришиш" деб ном қўйган ва унда Ҳаммод ибн Язиднинг Ибн Муборак билан икки қўллаб кўришганини ҳамда Ибн Масъуд розияллоҳу анҳунинг: "Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга ташаҳҳудни ўргатдилар, кафтим у зотнинг икки кафтлари ўртасида эди", деганини далил қилиб келтирган.

Аллома Ибн Баттол ушбу ҳадисларнинг шарҳида бундай дейди: "Икки қўллаб кўришиш қўл бериб кўришишни маромига етказишдир. Бу – уламолар наздида мустаҳабдир".

Қаранг, бу жуда ҳам осон, аммо савоби улкан, гуноҳларни кетказувчи, жаннатга етказувчи бўлган амалдир. Лекин дангасалигимиз, бепарволигимиз оқибатида бунга эътибор бермаймиз, амал қилмаймиз. Кўпчилигимиз ҳатто билмаймиз ҳам. Аввал билмасак, энди билиб олдик. Энди билганимизга амал қилайлик ва бошқаларга ҳам етказайлик. Зеро, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларини ёйилишига хизмат қилиш у зотга бўлган муҳаббат ва эҳтиромнинг юксак намунаси ҳисобланади. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларини аниқлик билан етказганларнинг ҳаққига: “Менинг гапимни эшитиб, ёдлаб, сингдириб, сўнгра етказган одамни Аллоҳ неъматлантирсин”, деб дуо қилганлар (Имом Термизий ривояти).

Аллоҳ таоло барчамизга ҳар бир ишда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига амал қилишимизга тавфиқ ато этсин, омийн!

Аллоҳумма солли ва саллим ъала Муҳаммадин ва ъала оли Муҳаммад

Даврон НУРМУҲАММАД