muslim.uz

muslim.uz

الأحد, 24 تموز/يوليو 2016 00:00

Умму Салама

السبت, 23 تموز/يوليو 2016 00:00

Тиловат саждаси

Қуръони карим тиловати ҳақларидан бири сажда оятларини ўқиганда сажда қилишлик. Бу алоҳида ибодат ҳисобланади.

 

عن ابي هريرة رضي الله عنه قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم:إذَا قَرَأَ ابْنُ آدَمَ السَّجْدَةَ وَسَجَدَ اعْتَزَلَ الشَّيْطَانُ يَبْكِي ، فَيَقُولُ : يَا وَيْلَهُ أُمِرَ ابْنُ آدَمَ بِالسُّجُودِ فَسَجَدَ فَلَهُ الْجَنَّةُ ، وَأُمِرْت بِالسُّجُودِ فَأَبَيْت فَلِيَ النَّارُ. رواه مسلم

 

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Агар Одам фарзанди сажда оятини ўқиб сажда қилса, Шайтон йиғлаб шундай дейди: “Азоб бўлсин! Одам фарзанди саждага буюрилганди, сажда қилди, унга жаннат бўлади. Мен саждага буюрилгандим, бош торттим, менга дўзах бўлади”. (Имом Муслим ривояти.)

 

Уламолар тиловат саждасига амр қилинганлигига ижмоъ қилганлар. Бизнинг ҳанафий мазҳабимизда ушбу амр вужуб учундир. Яъни тиловат саждасини қилиш вожибдир. Бунга ҳанафий уламолар ўз китобларида етарлича далиллар келтирганлар.

 

Лекин Аҳмад, Молик, Авзоъий, Лайс ва Шофеъий роҳимаҳуллоҳлар уни мустаҳаб деб айтадилар. Улар Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳуни жума куни минбарда Наҳл сурасини қироат қилиб, сажда оятига келганларида минбардан тушиб инсонлар билан сажда қилганликларини, келаси жума эса ўша сурани қироат қилиб, сажда оятига келганларида: “Эй инсонлар! Саждалардан ўтамиз. Ким сажда қилса тўғри топибди. Ким сажда қилмаса унга гуноҳ йўқдир”, деб, сажда қилмаганликларини далил қиладилар. (Бухорий ривояти.)

 

Умар розияллоҳу анҳунинг “Ким сажда қилса” деган сўзларининг маъноси “тиловатни эшитгандан кейиноқ тезда сажда қилса” деган маънода. Чунки бир ривоятда: “Аллоҳ таоло бизга сажда қилишни фақатгина ўзимиз хоҳлаган вақтда қилишимизни фарз қилди” деб келган. Демак ушбу ҳадис ҳанафийларнинг фойдасига далил бўлади.

 

 Тиловат саждаларининг адади ва уларнинг ўринлари

 

Унинг адади жумҳур ихтиёр этган сўзга кўра ўн тўртадир. Улар қуйидагилар:

 

1.                        Аъроф сурасининг охирги ояти

 

2.                        Раъд сурасининг 15-ояти

 

3.                        Наҳл сурасининг 50-ояти

 

4.                        Исро сурасининг 109-ояти

 

5.                        Марям сурасининг 58-ояти

 

6.                        Ҳаж сурасининг 18-ояти

 

7.                        Фурқон сурасининг 60-ояти

 

8.                        Намл сурасининг 26-ояти

 

9.                        Сажда сурасининг 15-ояти

 

10.                    Сод сурасининг 24-ояти

 

11.                    Фуссилат сурасининг 38-ояти

 

12.                    Нажм сурасининг охирги ояти

 

13.                    Иншиқоқ сурасининг 21-ояти

 

14.                    Алақ сурасининг охирги ояти

 

Шофеъий мазҳабида эса Сод сурасининг саждаси мустаҳаб, таъкидланган саждалардан ҳисобланмайди. Ҳаж сурасининг 77-оятида эса сажда ояти дейдилар.

 

ثبت في صحيح البخاري عن ابن عباس رضي الله عنهما قال صلَيست مِنْ عَزَائِمِ السُّجُودِ ، وَقَدْ رَأَيْتُ النَّبِي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّم َ سَجَدَ فِيهَا

 

Саҳиҳул Бухорийда Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан қилинган қуйидаги ривоятни далил қиладилар. У киши шундай дедилар: “Сод (нинг саждаси) таъкидланган саждалардан эмас. Лекин Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни унда сажда қилганларини кўрдим”.

 

Аҳмад роҳимаҳуллоҳдан икки ривоят бор: биринчиси, Шофеъий роҳимаҳуллоҳ айтганларидек, иккинчиси эса уларни ўн бешта дейдилар ва Сод сурасини саждасини унга қўшадилар. Бу шофеъийлардан Абул Аббос ибн Сурайж[1] ва Абу Исҳоқ Марвазийларнинг[2] сўзидир. Имом Моликдан ҳам икки ривоят мавжуд: биринчиси, Имом Шофеъий айтганларидек. Икки ривоятнинг машҳурроғи ўн биттадир. Нажм, Иншиқоқ ва Алақ суралари саждаларини чиқариб юборадилар.

 

Ҳанафий мазҳабимизга кўра, Сод сурасининг 24-ояти таъкидланган сажда ояти ҳисобланади. Ҳаж сурасининг 77-ояти эса сажда ояти ҳисобланмайди, балки ундан намоздаги сажда ирода қилинган. Буюк аллома бобокалонимиз Абул Баракот Насафий ушбу оят тафсирида бу сажда оятини намоздаги сажда деб айтганлар.

 

Ушбу оятлар саждаларининг ўрни борасида Фуссилат сурасидаги сажда оятининг ўрнидан бошқа айтарли ихтилоф мавжуд эмас. Чунки уламолар ушбу сажда борасида ихтилоф қилганлар. Бир қанча уламолар саждани وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَоятиўқилгандан кейин қилади дейдилар. Бу Абу Ҳанифа, Шофеъий, Саъид ибн Мусайяб[3], Муҳаммад ибн Сирин, Абу Воил, Суфёни Саврий, Аҳмад ва Исҳоқ ибн Роҳавайҳларнинг[4] тутган йўллари. Бошқалар эса ушбу сажда إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَоятидан кейин деганлар. Буни Ибн Мунзир Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу, Ҳасани Басрий, Абдуллоҳ ибн Масъуднинг асҳоблари, Иброҳим Нахаъий, Абу Солиҳ, Талҳа ибн Мусарриф, Зубайд ибн Ҳорис[5], Молик ибн Анас ва Лайс ибн Саъдлардан[6] ривоят қилган.  Бағавий буни “Таҳзиб”да зикр қилган.

 

Намл сурасининг саждаси رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِдан кейин қилинади.

 

Тиловат саждасини таҳоратли ҳолда ва нажосатдан пок бўлиб, қиблага юзланиб, авратни тўсиб адо қилинади. Баданида ёки кийимида афв миқдоридан кўпроқ нажосат бўлган ва таҳоратсиз бўлган инсонга сажда қилиш жоиз эмас.

 

Жалолиддин Ҳамроқулов

 "Новза" жомеъ масжиди имом-хатиби

 Тошкент ислом институти кафедра мудири

 

 

 

 

 


 


 

[1] Аҳмад ибн Амр ибн Сурайж Абул Аббос Боғдодий. Шеърозда қозилик вазифасини бажарган. Ва кўп асарлар ёзган. Улардан: “Ал-ақсом фи фуруъил фиқҳиш-Шофеъий”, “Ал-вадоэъ линусусиш шароэъ”, Ҳижрий 306-йилда эллик етти йилда вафот этган.

 

[2]Иброҳим ибн Аҳмад. Абу Зайд Марвазийнинг устози. Мухтасарул Музанийни шарҳ қилган. Усул қоидалари ва китоблар таълиф қилган. Мисрга кўчиб бориб у ерда вафот этган. 340 ҳ. йил 9-ражабда вафот этганлар ва Имом Шофеъий мақбаралари олдига дафн қилинган.

 

[3]Имом Саид ибн Мусайяб ибн Ҳазн ибн Абу Ваҳб Қураший Махзумий Маданий, куняси Абу Муҳаммад. Шубҳасиз Мадина аҳлини олими эди. Ҳазрати Умар халифалик даврида таваллуд топган. Ибн Мадиний бу киши ҳақида шундай дейдилар: “Мен тобеъинлар орасида бу кишидан олимроқ инсонни кўрмадим. У киши мени наздимда тобеъинларнинг энг улуғ кишиси”. Ҳижрий 94-йилда 80 ёшида вафот этган.

 

[4]Исҳоқ ибн Иброҳим ибн Мухаллад Марвазий. Ҳижрий 161-йилда туғилган. Аҳмад ибн Ҳанбалнинг яқини, мужтаҳид, сиқа(ишончли) ҳофизлардан. Нишопурда яшаб, у ерда ҳижрий 238-йилда вафот этган.

 

[5]Абу Абдураҳмон Зубайд ибн Ҳорис ибн Амр ибн Каъб Ёмий Кўфий. Ибодатгўй, сиқа(ишончли) собит инсонлардан. Ҳижрий 122-йилда вафот этган.

 

[6]Абул Ҳорис Лайс ибн Саъд  ибн Абдурраҳмон Мисрий. Ҳижрий 94-йилда туғилган. Миср диёрининг улуғ олими, сиқа(ишончли) муҳаддис ва машҳур фақиҳлардан. Амир ноиби ва қозилар убилан машварат қиларди. Ҳижрий 175-йилда вафот этган.

 

 

 

السبت, 23 تموز/يوليو 2016 00:00

Имом Ҳоким

Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Абдуллоҳ ибн Ҳамдавайҳ ибн Муҳаммад ибн Наъийм аз-Зобий ан-Нисобурий ҳижратнинг 321 йилида, Робиул-аввал ойининг учинчи куни таваллуд топдилар. Ёшлик пайтларида илм олишни бошлаб, аввал оталаридан, сўнг амакиларидан дарс оладилар. Ёшлари улғайгач, ҳижратнинг 356 йили Ироқ ва Ҳижозга сафар қилиб, ҳаж ибодатини адо этдилар. Кейин Хуросон, Мовароуннаҳрни айланиб, 2000га яқин устоз кўрадилар. Ҳижратнинг 360 йили яна Ҳижоз ва Ироққа сафар қилиб, у ердаги кишилардан ҳадис тўплайдилар. Кейин ўзлари туғилиб ўсган Нисобурга қайтиб келадилар ва қозилик амалига ўтирадилар. Сўнгра Журжонга қози бўлиб тайинланадилар. Шунинг учун ҳам у кишини Ҳоким деб аташган.

Ибн Халликон айтадилар: «Бу зот ўз вақтининг имоми, кўп китоблар муаллифи ва фиқҳ олимларидан эдилар. Фиқҳ илмини Абу Саҳл Муҳаммад ибн Сулаймон ас-Саълукийдан оладилар».

Абу Ҳозим айтадилар: «Нисобурда Муслим ибн Ҳажжождан кейин ҳадис илмида машҳур бўлган одам Имом Ҳоким эдилар». Яна у киши: «Ҳоким ўз асрларида ҳадис илмининг улуғ олимлари Дора Қутний, Ибн Адий, Ибн Музаффарларга тенг келадилар. Ҳозиргача на Ҳижозда, на Шомда, на Ироқда, на Тобаристонда, на Хуросонда бу шахсга тенг келадиган киши топилади».

Қози Абу Самҳ Абдуллоҳ ал-Асмий агар ҳукм ишида бирор бир ишкаллик бўлиб қолса, Имом Ҳокимга мактуб ёзиб, шу ишнинг ҳукмини сўрардилар. Кейин жавобга қараб ҳукм қилардилар.

Имом Ҳокимнинг таълиф этган китоблари: «Илал», «Амолий», «Фавоидул шуйух», «Маърифатул ҳадис», «Тариху уламои Нисобур», «Мадхалу ила илми ас-саҳиҳ», «Мустадрак ала саҳиҳайни», «Музаккий ал-ахбор», «Фазоилу Имоми аш-Шофеъий», «Фазоилу Фотима», «Тарожимуш-шуйух» ва бошқалар.

Ибн Субкий айтадилар: «Тариху уламои Нисобур» китоби менинг ҳузуримда китоблар саййидидир».

Абу Саҳл ас-Саълукий, Абу Бакр Аҳмад ибн Сулаймон, Абулаббос, Даълажа ибн Аҳмад, Ибн Аҳзом, Абу Али Нисобурий, Дора Қутний ва бошқалар Имом Ҳокимнинг устозлари бўлишган, Имом Байҳақий, Абулфаттоҳ ибн Абулфаворис, Абу Зарр ал-Ҳиравий, Абу Солиҳ ал-Ҳиравий ва бошқалар эса Имом Ҳокимга шогирд бўлишган.

Имом Ҳоким ҳижратнинг 405 йили вафот этдилар.

 

السبت, 23 تموز/يوليو 2016 00:00

Саҳобалар

السبت, 23 تموز/يوليو 2016 00:00

Океан орти сафари таассуроти

Америка Қўшма Штатларидаги “Туркистон-Америка жамияти” сўровига асосан Рамазон ойида диний маросимларни ўтказиш учун 2016 йил 5 июнь куни Океан орти мамлакатига хизмат сафарига чиқдим. Манзилга етиб борган куннинг ўзидаёқ тадбирларни бошлаб юбордик.

Муборак ойнинг файзли кечаларида маҳаллий аҳоли билан бирга-бирга таровиҳ намозлари, хатми Қуръон ва маърифий суҳбатлар ўтказдик. Рамазон ойи учун ушбу жамият катта ҳозирлик кўрган экан. Жамиятнинг ахборот материалларида бир ойлик таровиҳ вақтлари, ўзбекистонлик қорини таклиф этиш, Рамазон ойининг биринчи якшанба куни ифторлик уюштириш, Қадр кечасида хатми Қуръонни якунлаш, ҳайит кунидан кейинги якшанба, яъни 10 июль куни байрам дастурхони ёзиш кабилар эълон қилинган экан. Мана шу тадбирлар режасига мувофиқ хизмат сафаримни амалга оширдим.

Шунингдек, у ердаги ватандошлар таклифига асосан ифторликларда қатнашдим. Улар Ўзбекистондаги ўзгаришлар ҳақида мендан қизиқиб сўрашди. Мен амалга оширилаётган ислоҳотлар, халқимиз, хусусан мўмин-мусулмонларга берилган имкониятлар ҳақида сўзлаб бердим. Баъзи ёши улуғ инсонлар биздаги фаровонликни, файзу тароватни эшитиб, кўзларига қувонч ёшлари келди. Шунда бир отахон “ота-оналаримиз ана шундай дориломон кунларни кўрмай, ватан соғинчида армон билан ўтиб кетишди”, деб ўкинди. Айримлари мустақиллик йилларида ватанимизга келганларини гапириб, ҳақиқатан жуда катта бунёдкорликлар бўлаётганини, улар кўзни қувонтириши, таниб бўлмас даражада ўзгаришлар бўлганини тасдиқлашди.

Мен Рамазон ойида юртдан узоқда бўлсамда, доим фикру ҳаёлим Ватанда бўлди. Рамазон ойи қандай ўтаётгани, хатми Қуръонлар шукуҳини бевосита интернет сайтлари орқали танишиб бордим. Бизнинг юртимиздаги Рамазон ойи файзи ўта шукуҳли, жуда тароватли...

Рамазон ҳайитини мазкур жамиятда яхши кайфиятда ўтказдик. Ҳайит куни жамият томонидан Ўзбекистон мусулмонлари идораси раҳбариятига ташаккурнома тақдим қилинди. Унда жумладан қуйидаги сўзлар келтирилган: “Ушбу нома билан шуни маълум қиламизки, имом Жалолиддин Ҳамроқулов муборак Рамазон ойи давомида таровиҳ намозларида, хатмларда ва ҳайит намозида имомлик қилиб берди. Жаноб Ҳамрақуловнинг исломий билими таҳсинга лойиқ, унинг бу ерга ташрифи ва ўз ишининг моҳир устаси эканидан барчамиз мамнун бўлдик. У кишининг маърузаларини тинглаш жуда мароқли. Шу муносабат билан мен Ўзбекистон мусулмонлари идораси раҳбариятига ва имом Жалолиддин Ҳамроқуловга чуқур миннатдорлигимни билдираман.”, деб қайд этади жамият раҳбари Абдуллоҳ Хўжа.

Мана шундай самарали ва мазмунли ўтган хизмат сафари шу йил 17 июль куни якуни етди. Мен она-Ватанимга етиб келиб, яқинларим даврасида иш фаолиятимни бошладим.

Жалолиддин ҲАМРОҚУЛОВ,

Тошкент шаҳридаги “Новза” жоме

масжиди имом-хатиби

 

Мақолалар

Top