Ботиржон домла Тожибоев

Ҳар йили юз миллионлаб мусулмонлар Рамазон ойини ҳар куни рўза тутиб нишонлайдилар. Янги тадқиқот у артериал босимни туширишга ёрдам бериши мумкин, деб кўрсатади. Тадқиқот Journal of the American Heart Association журналида чоп этилди.
Тадқиқот муаллифи Рами Ал-Жафар ҳаммуаллифлари билан Лондондаги бешта масжиддан 85 ёшдан 29 ёшгача бўлган 61 иштирокчини кузатди, уларнинг систолик (юқори сони) ва диастолик (пастки сони) қон босимини Рамазондан олдин ва ундан кейин ўлчади. Бундан ташқари, улар иштирокчилардан уч кун олдин ва Рамазон ойида овқатланиш кундаликларини сақлашни сўрашди.
Ёши ва жинси каби кўрсаткичларга мослаштирилгач, олимлар Рамазондан кейинги кунларда систолик қон босимининг 7,29 мм симоб устунига ва диастолик қон босимининг 3,42 мм симоб устунига ўртача пасайишини аниқлашди. «Medical Insider» маълумотларига кўра, натижалар ҳам соғлом одамлар, ҳам гипертония ва диабет билан оғриган одамлар учун тўғри бўлиб чиқди.
"Бизнинг тадқиқотимиз турли хил озиқ-овқат маҳсулотларини истеъмол қилган турли маданиятлардан турли иштирокчиларни жалб қилди, шунинг учун бу биз турли жамиятга асосланган деб таърифлашимиз мумкин бўлган биринчи тадқиқот бўлди", - деди Ал-Жафар.
Islam.ru хабарига кўра, олимлар Лондондаги тадқиқотларини Эрон, Покистон ва Туркия каби мамлакатларда ўтказилган 33 та илмий мақола таҳлилига киритишган, уларда 3213 нафар киши иштирок этган. Ушбу тадқиқотларда иштирок этган одамларнинг ҳам Рамазон ойидан кейин қон босими паст бўлган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Ватанимиз  мустақилликка эришгач она тилимиз ўзининг хақиқий ўрни ва мавқеига эга бўлди.Ўзбекистон Республикаси Конституциясида давлат тилининг мақоми хуқуқий жихатдан мустахкамлаб қўйилди.Ўзбекистон Республикасининг "Давлат  тили тўғрисида"ги  қонунининг  қабул қилиниши она тилимизнинг тараққиёти, ривожланиши ҳамда ўзига хос ва бой бисотини намойиш этишга кенг имконият яратди.Шу тариқа ўзбек тили мустақил давлатимизнинг Байроғи,Герби,Мадҳияси,Конституцияси қаторида турадиган, қонун йўли билан химоя қилинадиган муқаддас тимсолларидан бирига айланди. Истиқлол шарофати билан тилимизга, унинг сайқал топишига эътибор янада ортди. Тил - инсон қиёфаси ва ички гўзаллигини намоён этадиган энг гўзал туйғудир. Ўз тилига меҳр-муҳуббатли инсон халқини, Ватанини, миллий қадриятларини, маданий меросини ҳам эъзозлайди. Бежизга бундан беш аср илгари Алишер Навоий бобомиз "Тилга эътиборсиз - элга эътиборсиз" дея ёзмаган.

Ўзбек  тили дунёдаги қадимий, гўзал ва бой тиллардан бири ҳисобланади. Тилнинг беқиёс  имкониятлари  қадимги  тошбитикларда, халқимизнинг замонлар синовидан ўтиб  келаётган мақол ва ҳикматли сўзлари, бетакрор  иборалари, достонларида,  шоир ва ёзувчиларимиз  асарларида  яққол кўриш  мумкин. Маҳмуд Қошғарийнинг "Девони луғатит турк" китоби, Аҳмад Яссавийнинг  ҳикматлари, Алишер Навоийнинг "Хамса"си, Заҳириддин Муҳаммад Бобурнинг "Бобурнома"си, Абдулла Қодирийнинг бетакрор  романлари, Чўлпон, Абдулла Орипов, Муҳаммад Юсуфларнинг ўтли шеърияти она тилимизда  ёзилган  бебаҳо дурдоналардир.Тилимиздаги  ҳаё, ибо, андиша, орият, меҳр-оқибат сўзларини  бошқа  тилга айнан таржима  қилиб бўлмайди. Уларни фақат ўзбек тилида ифодалаш мумкин. Чунки бу тушунчалар  халқимизга хос ва уларни  айтишга  фақат  шу тил  қодирдир.Бизнинг  она тилимиз дунёдаги уч мингга яқин тил  орасида туркий тиллар оиласига мансуб  бўлиб, жонли  тил сифатида  қипчоқ, қарлуқ, ўғиз  лаҳжаларида  намоён бўлади. Ўзбек  адабий тили эса  ана  шу лаҳжалардаги  сўзларнинг  маълум  бир меъёрига  келтирилган  шаклидир. У  муттасил ўсиб, ривожланиб бормоқда. Унинг ривожида сўз  мулкининг султони  Алишер Навоийнинг хизматлари  беқиёсдир. Ҳазрат  Навоий  тил  хақида  шундай  ёзадилар: "Кўнгил  хазинасининг  қулфи  тилдир. Ул  хазинанинг  калитидин сўз бил".

Ўз она тилимизга бўлган муҳаббатни халқимизнинг, одамларнинг самимий суҳбатларида, юксак ахлоқий фазилатларида кўриб, беихтиёр шундай эл фарзанди эканлигимиздан фахрланамиз.

Тил маданият кўзгуси ва руҳимизнинг қаноти. Биз она тилимиз орқали халқлар, миллат ва элатлар орасида ҳамиша азиз-у мукаррам эканлигимизниаслоунутмаслигимизкерак. Ўзбеконалутф, муомала, миллийқадриятлар, одоб-ахлоқэса она тилимизмаданиятинингкалитидир.

Тонгдек  оромбахш, қуёшдек  нурли, она оғушидек  иссиқ, баҳордек тароватли, ёздек  ҳароратли, куздек саховатли, қиш  қорларидек  беғубор туйғуларимизнинг таржимони бўлган, миллатимиз руҳини ифода этувчи она тилимиз, бизни юксак маънавиятга, маърифатга, маданиятга, истиқлолу истиқболга етакловчи бебаҳо неъматдир. Шу боис ҳам ҳар биримиз она тилимизни асрабавайлашимиз, эъзозлашимиз лозим. Зотан, тилимизга эътиборли бўлсак, миллатимиз қалби  она тилимиз ҳеч қачон завол топмайди.

Донишманд ота-боболаримиз азалдан нутқ маданиятига катта эътибор беришган. Улар қолдирган асарларни ўқир эканмиз, ҳар бир сўз ўз ўрнида қўлланганига гувоҳ бўламиз. Сўз ҳиссини доимо билиб яшашимиз, она тилимизни асраб-авайлаб, уни эъзозлашимиз ҳар биримизнинг зиммамизга катта масъулият юклайди.Миллатнинг ва миллий адабиётнинг мавжудлик шарти бўлган она тилимиз тақдири учун куйиниш, унинг равнақи учун барча имкониятларни сафарбар этиш ҳар биримизнинг бурчимиздир.

Одилжон Нарзуллаев

Янгийул тумани  "ИМОМ  СУЛТОН’’ жоме масжиди

имом-хатиби