muslim.uz
Жаннат аҳли жаннатда нима билан машғул бўладилар?
- Жаннат аҳли жаннатда безаниб оладилар: «...Улар у жойда олтин билакузуклар ва марваридлар билан безалурлар, либослари эса ҳарир (ипак) бўлур» (Ҳаж сураси, 23-оят).
- Жаннат аҳли беҳуда гап-сўзларни эшитмаслар, уларга ўзлари истаган ризқлар пайдо бўлади: «У жойда улар беҳуда сўз эшитмаслар, балки «салом» (сўзини эшитурлар). У жойда улар учун эртаю кеч ризқлари ҳозирдир» (Марям сураси, 62-оят).
- Жаннат аҳли жаннатда хурсандчиликлар қиладилар: «Бас, имон келтирган ва солиҳ амалларни қилганларгина равза (жаннат)да хурсандчилик қилурлар» (Рум сураси, 15-оят).
- Жаннат аҳли Аллоҳни кўрадилар: «У кунда баъзи юзлар яшнаб турувчи, Парвардигорларига боқувчидир» (Қиёмат сураси, 22-оят).
- Жаннат аҳлига Аллоҳ таолонинг саломи бўлади: «(Уларга) раҳмли Парвардигор (томони)дан салом (айтилур)» (Ёсин сураси, 58-оят).
- Жаннат аҳли салқин сояларда ўтирадилар: «Улар ўз жуфтлари (хотинлари) билан бирга сояларда, сўриларда суяниб ўтирурлар» (Ёсин сураси, 56-оят).
- Жаннат аҳли оч ҳам, ялонғоч ва ташна ҳам бўлмаслар: «Шубҳасиз, сен у жойда (жаннатда) оч ва яланғоч ҳам қолмайсан. Шунингдек, сен у жойда ташна ҳам бўлмайсан ва иссиқда ҳам қолмайсан» (Тоҳо сураси, 118-119-оят).
- Жаннатда жаннат аҳли учун фақат роҳат-фароғат, анвойи нозу неъматлар бўлади, у ерда ўлим, касаллик, мусибату ғам-ташвиш бўлмас: «Албатта, жаннат аҳли у кунда (роҳат ва фароғат) иш(лари) билан шоддирлар» (Ёсин сураси, 55-оят).
- Жаннат аҳли турли хил ширин мевалар истеъмол қиладилар: «...Ризқ этилган мевалардан ҳар гал тановул қилганларида: «Бу илгари биз еган меваларнинг худди ўзи-ку?!» – дейдилар. Зеро, уларга (сурати) бир-бирига ўхшаш мевалар берилган эди...» (Бақара сураси, 25-оят).
Жаннатдаги ноз-неъматларнинг ташқи кўриниши худди бу дунёдагига ўхшаш бўлиб, мазасининг тотлилиги билан фарқ қилар экан. Жаннат аҳли тановул қилмай туриб: “Бу олдин (дунёда) тановул қилган нарсаларимизнинг ўзи-ку!” дер эканлар. Еб кўрганларидан кейин эса, жаннат меваларининг мислсиз тотли эканига амин бўлар эканлар.
- Жаннат аҳли баланд кўрпачалар устида ўтирадилар: «(Улар) тикансиз бутазорларда, тизилган бананзорларда, ёйиқ соя (ости)да, оқизиб қўйилган сув (бўйи)да, кўплаб мева (узра)ки, (улар) туганмас ва ман этилмасдир. Шунингдек, (улар) баланд тўшалган кўрпачалар (усти)дадирлар» (Воқеа сураси, 28-34-оят).
- Жаннат аҳли пок шароб ичадилар: «Устиларида яшил ипак ва шойи либослар бўлиб, улар кумуш билакузуклар билан безанган бўлурлар ва Парвардигорлари уларга пок шароб ичирур» (Инсон сураси, 21-оят).
- Жаннат аҳли сут, май ичадилар, асал ва мевалар ейдилар: «Тақволи зотлар учун ваъда қилинган жаннатнинг мисоли (сифати будир): Унда айнимас сувдан иборат анҳорлар ҳам, таъми ўзгармас сутдан иборат анҳорлар ҳам, ичувчилар учун лаззатли (ақлдан оздирмайдиган) майдан бўлмиш анҳорлар ҳам ва мусаффо асалдан иборат анҳорлар ҳам бордир. Улар учун у жойда барча мевалардан бордир ва (у жойда) Парвардигорлари (томони)дан мағфират бордир» (Муҳаммад сураси, 15-оят).
- Жаннат аҳли кўрпачалар устида, ёстиқлар узра ястаниб ўтирадилар: «(Жаннат аҳли) астарлари шойидан бўлган кўрпачалар узра ястанган ҳолда (ўтирурлар)» (Раҳмон сураси, 54-оят). (Жаннат аҳли) яшил ёстиқлар ва гўзал гиламлар узра ястанган ҳолларида (ўтирурлар) (Раҳмон сураси, 76-оят).
- Жаннат аҳли Аллоҳ таолога ҳамд айтадилар: ...(Шунда) айтурларки: «Ушбу (ҳидоят)га бизни бошлаган Аллоҳга ҳамд (айтамиз). Агар бизни (Ўзи) бошламаганида, тўғри йўлни топа олмаган бўлур эдик. Раббимизнинг пайғамбарлари ҳақиқатни келтирган эканлар». Уларга нидо қилинурки: «Мана шу – жаннат. Қилган (савобли) амалларингиз сабабли у сизларга мерос қилиб берилди» (Аъроф сураси, 43-оят).
Аллоҳ таоло барча мўмин-мусулмонларни жаннат боғларида тақводор ва солиҳлар билан бирга қилишини, Ўз раҳмати билан ўраб олишини ҳамда Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг шафоатларига ноил қилишини сўраб, дуолар қиламан. Омин Я Роббал Аъламийн.
Даврон НУРМУҲАММАД тўплади
ЎМИ Матбуот хизмати
02.03.2018 й. Фирибгарлик – оғир жиноят
بسم الله الرحمن الرحيم
ФИРИБГАРЛИК – ОҒИР ЖИНОЯТ
Муҳтарам биродарлар! Кейинги вақтларда жамиятимизда ўзгаларнинг молини ноҳақ йўллар билан ўзлаштириш, хусусан фирибгарлик жинояти тез-тез содир бўлиб турмоқда. Аждодлари дину диёнат, ахлоқу одоб, ор-номус, ҳалолу покликка одатланган ўзбек халқининг авлодларидан мазкур жиноятга қўл ураётганларнинг учраши ачинарли ҳолдир. Ҳолбуки, динимизда бировнинг молини алдов, фирибгарлик, чув тушириш йўли билан ўзлаштиришдан қаттиқ қайтарилган. Қуръони каримда бу ҳақда шундай баён этилган:
وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
(سورة البقرة/188)
яъни: “Мол (ва бойлик)ларингизни ўрталарингизда ботил (йўллар) билан емангиз! Шунингдек, била туриб, одамларнинг ҳақларидан бир қисмини гуноҳ йўли билан ейиш (ўзлаштириш) мақсадида уни ҳокимларга ҳавола этмангиз!” (Бақара сураси, 188-оят).
Фирибгарлик жинояти молни ботил йўл билан ейишнинг бир кўриниши бўлиб, бундай йўл билан топилган мол оташи дўзахнинг бир бўлаги ҳисобланади. Бу ҳақда Пайғамбаримиз )с.а.в.( қуйидагича марҳамат қиладилар:
عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا زَوْجِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ سَمِعَ خُصُومَةً بِبَابِ حُجْرَتِهِ فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ:"إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ وَإِنَّهُ يَأْتِيْنِي الخَصْمُ فَلَعَلَّ بَعْضُكُمْ أَنْ يَكُونَ أَبْلَغَ مِنْ بَعْضٍ فَأَحْسِبُ أَنَّهُ صَادِقٌ فَأَقْضِي لَهُ بِذَلِكَ فَمَنْ قَضَيْتُ لَهُ بِحَقِّ مُسْلِمٍ فَإِنَّمَا هِيَ قِطْعَةٌ مِنَ النَّارِ فَلْيَأْخُذْهَا أَوْ لِيَتْرُكْهَا"
(رواه الامام البخاري)
яъни: Пайғамбар (с.а.в.)нинг аёллари бўлмиш Умму Салама (р.а.) ривоят қилиб айтадилар, Расулуллоҳ с.а.в. ҳужраларининг олдида жанжал овозини эшитиб, ташқарига чиқдилар ва дедилар: “Мен ҳам бир инсонман. Менинг ҳузуримга ҳақ талашиб, даъво билан келиб турасизлар. Балки бирингиз бошқангиздан сўзга чечанроқ бўлиб чиқарсиз ва мен уни рост гапиряпти, деб шунга қараб ҳукм чиқараман. Лекин билиб қўйингки, мен кимга бирор мусулмоннинг ҳаққини олиб берган бўлсам, ўша нарса дўзахнинг бир чўғидир. Хоҳлаган уни олсин, хоҳламаган олмасин” (Имом Бухорий ривояти).
Муҳтарам жамоат! Сир эмаски, кейинги вақтларда баъзи кишилар одамлардан қарзга ёки шерикчиликка, деб пул олиб, охир-оқибат уни қайтармай ўртада низо чиқиши, яқин кишилар бир-бири билан юз кўрмас бўлиб кетиши ҳолатлари кузатилмоқда. Албатта, зарурат учун қарз олиш ёки шерикчилик билан шуғулланиш жоиз. Бироқ, олган қарзни пайсалга солмай қайтариш, шерикчиликда эса хиёнат қилмаслик лозим. Акс ҳолда бошланган ишлар ортга кетиб, касодга учраши тайин. Пайғамбаримиз (с.а.в.) шундай марҳамат қилганлар:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "مَنْ أَخَذَ أَمْوَالَ النَّاسِ يُرِيدُ أَدَاءَهَا أَدَّى اللَّهُ عَنْهُ وَمَنْ أَخَذَها يُرِيدُ إِتْلَافَهَا أَتْلَفَهُ اللَّهُ"
(رواه الامام البخاري)
яъни: Абу Ҳурайра (р.а.)дан ривоят қилинади, Пайғамбар (с.а.в.) дедилар: “Ким одамларнинг молини қайтариб бериш мақсадида олса, Аллоҳ таоло унга ёрдамчи бўлади. Ким одамларнинг молига талофат етказиш (чув тушириш) учун олса, Аллоҳ таоло унинг ўзиги талофат етказади” (Имом Бухорий ривояти).
Айниқса, савдо-сотиқ вақтида ҳаридорга фириб бериш, масалан, айбли молни айбини яшириб сотиш ёки сохта молни асл мол, деб сотиш энг оғир гуноҳдир. Қуйидаги ҳадислар бунга очиқ далил бўлади:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرَّ عَلَى صُبْرَةِ طَعَامٍ فَأَدْخَلَ يَدَهُ فِيهَا فَنَالَتْ أَصَابِعُهُ بَلَلًا فَقَالَ: "مَا هَذَا يَا صَاحِبَ الطَّعَامِ" قَالَ أَصَابَتْهُ السَّمَاءُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: "أَفَلَا جَعَلْتَهُ فَوْقَ الطَّعَامِ كَيْ يَرَاهُ النَّاسُ مَنْ غَشَّ فَلَيْسَ مِنِّي"
(رواه الامام مسلم)
яъни: Расулуллоҳ (с.а.в.) дон сотаётган одамнинг ёнидан ўтиб қолибдилар. Унинг дони орасига қўл тиқиб кўрсалар, намланиб қолган экан. “Бу нима?!” деб сўрадилар. Сотувчи: “Эй Расулуллоҳ! Унга ёмғир тегибди”, деди. Шунда Расулуллоҳ (с.а.в.): “Уни устига қўймайсанми, одамлар кўрар эди” дедилар ва “Кимки алдаса, мендан эмас!” дедилар (Имом Муслим ривояти).
Ҳадисдаги “ғаш” луғатда “алдамоқ, фириб бермоқ, сохталаштирмоқ” маъноларида келади. Демак, умумий маънода алдов, фирибгарлик, бирор нарсани сохталаштиришлик мусулмоннинг иши эмас экан. Яна бир ҳадисда Пайғамбаримиз (с.а.в.) шундай деганлар:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "لاَ تُصِرُّوا الْإِبِلَ وَالْغَنَمَ فَمَنْ اِبْتَاعَهَا فَهُوَ بِخَيْرِ النَّظَرَيْنِ بَعْدَ أَنْ يَحْلِبَهَا إِنْ شَاءَ أَمْسَكَهَا وَإِنْ شَاءَ رَدَّهَا وَصَاعًا مِنْ تَمْرٍ"
(متفق عليه)
яъни: Абу Ҳурайра (р.а.) ривоят қиладилар, Расулуллоҳ (с.а.в.) дедилар: “Туя ва совлиқларингизни (серсут қилиб кўрсатиш мақсадида) атайлаб соғмай қўймангизлар! Кимки (билмай) шундай ҳайвонни сотиб олган бўлса, унинг ихтиёрида икки йўл бордир, бири - уни ўзида олиб қолмоқлик, иккинчиси - уни эгасига қайтариб бермоқликдур. Агар қайтариб берадирган бўлса (бир-икки кун соққани учун) бир соъ хурмо қўшиб берсин!” (Имом Бухорий ва Имом Муслим ривояти). Демак, соғин сигир ва қўйларни сотишда ҳадисда баён этилганидек, фирибгарлик усулларини қўллаш ҳам жоиз эмас. Бизнинг ҳанафий мазҳабимизда борди-ю молни қайтариб бериладиган бўлса, унга хурмо қўшиб берилмайди, дейилган.
Муҳтарам жамоат! Мавъизанинг ҳанафий мазҳабимиздаги фиқҳий масалалар қисмида мусофирнинг намози ҳақида суҳбатлашамиз.
Бир киши уч кеча-кундузлик масофани ният қилиб сафарга чиқса, мусофир ҳисобланади. Қасд қилган жойига боргандан кейин ўзига қарайди, агар 15 кун ёки ундан ортиқ вақт туриш режаси бўлса, муқим киши ҳукмида бўлади. Аммо 15 кундан оз муддатда қайтиш режаси бўлса ёки қачон қайтиши номаълум бўлса, мусофир ҳукмида қолади.
Шариатимизда мусофирга тегишли алоҳида масалалар мавжуд бўлиб, уларнинг баъзилари билан танишиб ўтамиз:
- мусофир тўрт ракатли фарз намозларни икки ракат “қаср” қилиб ўқийди. Агар тўрт ракат қилиб ўқиса, гуноҳкор бўлади;
- мусофир муқимга тўрт ракатли намозда иқтидо қилса, тўрт ракатни тўлиқ қилиб ўқийди, аммо муқим мусофирга иқтидо қилса, мусофир қаср қилиб икки ракат ўқийди, муқим эса туриб, қолган икки ракатини қўшиб, тўрт ракат қилиб намозни тугатади. Мусофир киши имом бўлганда, иқтидо қилгувчиларга мусофирлигини билдириши керак бўлади.
- мусофир киши мусофирликдаги қазо бўлган намозларини қаср қилиб, муқимликдаги қазоларини эса тўлиқ тўрт ракат қилиб ўқийди;
- мусофир маҳси ёки этикка уч кеча-ю кундуз масҳ тортиши мумкин;
- мусофир киши Жума намозини имконият топса ўқийди, акс ҳолда, ўрнига пешин намозини ўқийди.
Аллоҳ таоло барчамизни ҳаромдан ҳазар қилиб, ҳалоллик билан умргузаронлик қилишимизга муваффақ айласин! Омин!
Савобидан маҳрум бўлганлар
“Эй Аллоҳим, менга ҳаромингдан, ҳалолингни кифоя қилгин. Ва Ўз фазлинг ила Ўзингдан ўзгадан беҳожат қилгин”
Куни кеча ниқоб таққан талончилар ўғрилик содир этгани ва жиноят давомида қоровулга тажовуз қилишгани ҳамда агар жиноятни фош этса жонига таҳдид қилиш билан қўрқитганлиги ҳақида daryo.uz сайтида хабар берилди. Ундан олдин ўғрилик содир этаётганида бировнинг жонига ҳам тажовуз қилингани ва яна бошқа бир қанча ўғрилик ҳақида хабар берилган эди.
Ислом дини 5 нарсанинг муҳофазасини талаб қилади: жон, дин, ақл, насл, мол. Жонга тажовуз – қатл. Динга тажовуз – риддат. Ақлга тажовуз – маст қилувчи нарсаларни истеъмол қилиш. Наслга тажовуз – зино. Молга тажовуз – ўғриликдир. Буларнинг бир нечтаси эса ўғриликда намоён бўлади. Ислом дини буларнинг ҳар бирини улкан жиноят ҳисоблаб, барчасига махсус иқоб ва жазолар тайин қилган.
Аллоҳ таоло ҳаёти дунёда фақатгина ҳалол-пок нарсадан таомланишга буюриб: “Эй одамлар! Ер юзидаги нарсалардан ҳалол - покларини енглар. Ва шайтон изидан эргашманглар, чунки у сизга очиқ-ойдин душмандир”, (“Бақара” сураси, 168 - оят). Ҳамда “Нисо” сурасининг 29 – оятида: “Эй иймон келтирганлар! Бир-бирингизни молларини ботил йўл билан еманглар!” – деб амр қилди.
Яъни: Аллоҳ таоло ҳалол-пок ризқ ейишга зид қилиб, шайтон йўлидан юрмасликка буюрди. Чунки шайтон йўлидан юрганлар ҳалол-пок емайдилар. Улар мол-мулкни қаердан топётганларига аҳамият бермайдилар. Шайтон эса ҳалол едирмаслик йўли билан бандаларни Аллоҳнинг тоатидан чиқаради. Ундай инсон эса ҳалол нима, ҳаром нима фарқига бормай қўяди.
Иккинчи оятда Аллоҳ таоло бандаларини бир-бирларининг молларини ботил йўл билан емасликка амр қилди. Ботил йўл билан ейишнинг турлари бир қанча бўлиб, уларнинг энг ёмонларидан бири – ўғриликдир. Ўғрилик жамиятни пароканда қиладиган оғир жиноятлардан бири бўлиб, Ислом шариатида қаттиқ қораланди. Чунки ўғрилик қилган инсон аввало ўзининг ҳамда оила аҳлининг шаънини топтайди, бировнинг нафақат мулки, балки жони, ор-номусига ҳам тажовуз қилади.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деб марҳамат қиладилар: “Қиёмат куни бандадан биринчи бўлиб 4 нарса ҳақида сўрайдилар: ҳаёти ҳақида – уни нимага сарф қилди? Ёшлиги ҳақида – уни қандай ўтказди? Мол-мулки ҳақида – уни қаердан олди ва нимага сарф қилди? Ҳамда билми ҳақида – уни нима қилди”, (Имом Термизий ривояти).
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам сизу биз охиратда биринчи бўлиб сўраладиган 4 нарса ҳақида хабар бермоқдалар. Улардан бири мол-мулк. Қиёмат куни Аллоҳ таоло ҳар бир бандадан у ҳақида, албатта, сўрайди, ҳисоб-китобини талаб қилади.
Ўғриликдан эҳтиёт бўлиш керакки, Аллоҳ унинг иқобини оғир қилади. Охиратда бировнинг мулкини ҳаром йўл билан ўзлаштириб олган инсонни савол - жавобини ҳақдорларга қайтармагунича кечиктириб туради. Уларнинг ҳаққини эса у кунда пул билан топишра олмайди. Зеро у кунда инсоннинг савоб ва гуноҳидан ўзга мулки бўлмайди. Натижада у бировнинг ҳақларини эгаларига савобини бериш билан қайтаради. Аллоҳ сақласин, савоби тугаб қолса, ҳақдорларнинг гуноҳларини ўз зиммасига олишни бошлайди. Энди, жаннатга қандай киради...
Ўғирликнинг ҳам даражаси турлича бўлади. Бири бир шахснинг мулкига тажовуз қилиш бўлса, бошқаси бутун жамиятнинг мулкига тажовуз қилиш, яна бири етимларнинг, бева – бечораларнинг мулкига тажовуз қилишдир. Унга қараб иқобининг даражаси ҳам турлича бўлади.
Бир куни бир одам бошқасини шундай деб ёдга олади: “У жудаям яхши инсон. Бир куни ишхонада текширув бўлиб қолди, мен хавотирга тушдим. Чунки бир ой олдин уйда том ёпаётганда ишхонадан рухсатсиз 17 кг тунука олгандим. Агар билиб олишса, шарманда қилиб, ишдан ҳайдаб юборишар эди. Шунда у одам мендан «списать» - «рўйхатдан ўчириб» берган эди”, дейди.
Баъзи одамларнинг онги шунчалик ҳам паст бўлар экан, ўзи қилган гуноҳига шерик бўлган кишини яхши ёдлаб хотирласа. Улар қанчалик катта гуноҳга қўл урганини тасаввур ҳам қила олишмайди. Ахир улар бу юртда яшовчи барча инсонларнинг ҳаққига тажовуз қилишди. Охират куни маҳшаргоҳда ҳақдор инсонларнинг ҳар бири уларнинг олдига ўз ҳаққини талаб қилиб боришса, улар нима деб жавоб беришади? Иккаласи ҳам қарийб 60 ёшга киришган, гарчи муборак, нуроний ёшга кириб қолган бўлсада, бу оғир гуноҳининг натижасида юзида нур, элнинг орасида ҳурмати йўқ эди. Бу ўғирликнинг ҳайти дунёдаги жазоси. Ўғрилар ҳеч кимга ҳурмат қилмайдиган, бирор кишининг ҳурматига сазовор бўлмаган, хор ҳолда яшаб ўтади. Охиратда эса қандай жазо берилишини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қуйидагича баён қилганлар: “Тўрт тоифа инсонга дўзахда оғир азоб берилиши тайин қилинган. Улардан ҳатто (ўзи азобланаётган) дўзах аҳли ҳам зарар кўради. Дўзаҳ аҳли бир-биридан: “Буларни нима сабабдан азоблашмоқда? Улар бизнинг азобимиз устига баттар зиёда қилишди” дейишади. Улардан (махсус жазо олаётганлардан) бири бировнинг мулкини (эгасига) қайтармасдан вафот этган киши бўлади”, дедилар (Имом Баззор ривояти).
Эътибор беринг, дўзаҳ аҳли ўзи жудаям оғир жазо олаётган бўлсада, унинг устига-устак янада зиёда қилиб, ўзидан бошқаларга ҳам зарар етказадиган киши – ўғри экан. Дарҳақиқат, бировнинг меҳнат қилиб, заҳмат чекиб, оила-аҳлини боқаман, яхшиликка сарфлайман, муҳтожларга ёрдам бераман деб топган пулини ўғрилаган кишига яна қандай жазо берилиши мумкин.
Улар нопокдан таомланишдан тийилсинлар. Бу дунёда ўзи ва оила-аҳлининиг шаънини оёқости қилиб, шарманда қилишдан тўхташсин. Зудлик билан онгини ишлатиб, тавба-тазарру қилиб ҳаётини тўғрилашга уриниши, бировнинг мулкини эгасига топшириши лозим. Зеро, қилмишлари учун улар Аллоҳ олдида ҳам, қонун олдида ҳам, албатта, жавоб беришади. Аллоҳнинг ҳузурида ҳотиржам туриш учун ибодатларни вақтида бажариб, бировнинг ҳаққидан қаттиқ эҳтиёт бўлиш лозимдир.
Ҳадиси шарифда ҳалол ризқ талаб қилиш ва ўзгага муҳтож бўлмаслик ҳақида:
“Аллооҳумма акфини биҳалалика ъан ҳаромик. Ва ағнини бифадзлика ъамман сивак”
Яъни: “Эй Аллоҳим, менга ҳаромингдан, ҳалолингни кифоя қилгин. Ва Ўз фазлинг ила Ўзингдан ўзгадан беҳожат қилгин”, деб дуо қилишни Ҳабибимиз соллаллоҳу алайҳи васаллам таълим берадилар.
Аллоҳ таоло барчамизни Ўз рушду ҳидоятидан адаштирмасин!
ЎМИ матбуот хизмати
Ургутдаги энг катта масжидда китоб дўкони иш бошлади
2018 йил муҳтарам Юртбошимиз томонидан “Фаол тадбиркорлик, инновацион ғоялар ва технологияларни қўллаб-қувватлаш йили” деб эълон қилингани муносабати билан Ўзбекистон мусулмонлари идораси тасарруфидаги масжидларда ёрдамчи хўжаликлар ташкил этиш бўйича қатор амалий ишлар амалга оширилмоқда.
23 февраль, муборак жума куни Ургут туманидаги “Чўбин” марказий масжидида шундай хайрли ишлардан бири амалга оширилди.
2000 дан зиёд мўмин-мусулмонлар жума намозини адо этадиган ушбу масжидда диний адабиётлар савдосига ихтисослашган янги дўкон ишга тушурилиб, маърифат улашишни бошлади. Бу ҳақда ЎМИ Самарқанд вилояти вакиллиги хабар берди.
Ургутликларни янги китоб дўкони билан муборакбод этамиз.
ЎМИ Матбуот хизмати
Президент қароридан сўнг Орол денгизи бўйида иккита туристик комплекс ташкил қилинди
2017 йилда Орол денгизи бўйида иккита туристик комплекс ташкил қилинди. Бу ҳақда Туризмни ривожлантириш давлат қўмитасининг Қорақалпоғистон Республикаси ҳудудий бошқармаси бошлиғи Байрам Кусекеев берган маълумотларга асосан ЎзА маълум қилди.
Биринчи туристик комплекс Қорақалпоғистон Республикаси Мўйноқ туманидаги Ақ тумсиқ манзилида “Tazabay Grand Service” МЧЖ томонидан ташкил қилинган.
Шунингдек, шу жойнинг ўзида – Орол денгизи соҳилида “Muinok tour” МЧЖ томонидан иккинчи туристик база очилган.
Ташкилотлар томонидан сайёҳларга дам олиш, овқатланиш ва транспорт хизматлари кўрсатиб келинмоқда.
Туристик комплекслар Ўзбекистон Республикаси Президентининг 2017 йил 18 январдаги “2017-2021 йилларда Оролбўйи минтақасини ривожлантириш давлат дастури тўғрисида”ги қарорига мувофиқ ташкил этилган.
ЎМИ Матбуот хизмати
ХОРИЖДАГИ ЮРТДОШИМ САҲИФАСИ
КОНЦЕПЦИЯ
Дунё дарвозалари янада кенгроқ очилиб, хорижий давлатлар фуқароларининг юртимизга келиб-кетишларига қулай шароитлар яратилмоқда. Жумладан, 39 та давлат фуқароларига туристик визаларни расмийлаштириш тартиби соддалаштирилди, Ўзбекистон билан визасиз давлатлар сони кўпайди.
Шунинг баробарида бизнинг юртдошларимизнинг ҳам хорижий давлатларга чиқиши ортмоқда.
Одатда, чет элга, умуман, йўлга чиқаётган ҳар қандай йўловчига олдиндан йўловчилик машаққатини тортган, бу борада бой тажриба тўплаган кишилар; китоб кўрган олиму уламолар йўл-йўриқлар кўрсатиб, панду наисҳатлар қилишган. Зеро, нотаниш манзиллар сари сафарга отланган кишиларга бундай тавсияю насиҳатларнинг аҳамияти жуда ҳам катта.
Бинобарин, хорижга чиқаётган мўмин-мусулмонлар ушбу сафарида давлатнинг қонунларига амал қилгани каби шариатимиз кўрсатмаларига ҳам амал қилмоғи ниҳоятда муҳимдир.
Масаланинг ана шу жиҳатлари эътиборга олиниб, muslim.uz Интернет порталида “Муҳожир ватандошлар” лойиҳаси иш бошлади. Ушбу лойиҳа доирасида янги рукн очилиб “Хориждаги юртдошим” номланди.
Ушбу рукнда:
- хорижда таълим олаётган, меҳнат қилаётган, узоқ муддатга даволанишга кетган ватандошларимиз тўғрисида ҳаётий мақолалар;
- йўлга чиқувчиларга тавсиялар, маслаҳатлар;
- узоқ муддатли сафарларнинг ижтимоий ҳаётга, оилавий масалаларга таъсири ва бошқа долзарб муаммоларга доир савол-жавоблар дастурий равишда ёритилади;
- Интернет сайтда эълон қилинган мақоланинг аудио формати ҳам тавсия қилинади.
Ушбу материаллар оят, ҳадис ва уламоларимизнинг илмий меросларига асосланган ҳолда ёритилади.