Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “(Мутлоқ) ҳукмронлик “қўли”да бўлган зот – Аллоҳ барокатли (буюк)дир ва У ҳар нарсага қодирдир. (У) сизларнинг қайси бирингиз чиройлироқ (савоблироқ) амал қилувчи эканингизни синаш учун ўлим ва ҳаётни яратган зотдир. У Азиз (қудратли) ва Ғофур (кечиримли)дир” (Мулк сураси, 1–2 -оятлар).

Демак, Парвардигоримиз инсонга ҳаёт ҳақини бериш билан бирга, унга ҳаётдаги масъулиятни ҳам юклаган. Бу масъулият иложи борича кўпроқ яхшилик қилиш билан белгиланади.

Инсон ҳаётига суиқасд қилиш энг оғир гуноҳ. Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади: “Бирор жонни ўлдирмаган ёки Ерда (бузғунчилик ва қароқчилик каби) фасод ишларни қилмаган инсонни ўлдирган одам худди ҳамма одамларни ўлдирган кабидир” (Моида сураси, 32-оят).

Имом Насафий айтади: “Баъзи жоҳиллар каби одам ўзини ўзи ўлдирмаслиги керак”. Ўз жонига қасд қилиш ва бошқа одамларнинг ҳаётига зомин бўлиш ислом асосларига кўра оғир гуноҳ бўлиб, унга ҳаттоки жаноза ҳам буюрилмайди.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Ким ўзини-ўзи бўғиб ўлдирса, дўзахда ҳам шу хил азобга қолади ва ким ўзини олов билан ўлдирса, дўзах оловида ҳам худди шундай азобга қолади” (Имом Бухорий ривояти).

Ислом динида бировни ўлдириш қанчалик оғир жиноят деб тан олиниши билан бирга ўзини ўзи ўлдириш ҳам шунчалик гуноҳ деб огоҳлантирилади. Ўзини ўлдириш ва зулмдан қайтариб Аллоҳ таоло шундай хитоб қилади: “Эй имон келтирганлар! Мол-мулкларингизни ўртада ноҳақ (йўллар) билан емангиз. Шунингдек, ўзларингизни (бир-бирларингизни ноҳақ) ўлдирмангиз! Албатта, Аллоҳ сизларга раҳм шафқатлидир. Кимда-ким (қотиллик)ни адоват ва зулм юзасидан қилса, албатта, биз уни дўзахда куйдирамиз. Бу (эса) Аллоҳга осондир” (Нисо сураси, 29–30-оятлар).

Ислом таълимотида нафақат ўзини ўзи ўлдириш, балки ўзига ўзи ўлим тилаш ҳам тақиқланган. Ўзига ўлим тилаган саҳобийлардан бири Аббос ибн Абдулмуталлиб розияллоҳу анҳуга Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй Амаки, ўзингга ўлим тилама, агар сен яхши бўлсанг, ўлиминг орқага сурилиб яхшилигинг зиёда бўлгани сен учун яхшидир. Агар ёмон бўлсанг, ўлиминг орқага сурилиб ёмонлигингдан қайтишинг, сен учун яхшироқдир. Бас, ўлимни тилама”, деганлар (Имом Аҳмад ривояти).

Демак, инсон умри қадрли, унга ҳеч кимнинг тажовуз қилишга ҳаққи йўқ.  Шундай экан, ҳаётимиз давомида дуч келадиган баъзи зиддиятлар, қийинчиликлар ва тушунмовчиликлар домига тушиб қолмасдан, Аллоҳдан мадад сўраган ҳолда динимиз буюрган амаллар билан муаммоларни ечишга ҳаракат қилмоғимиз лозим. Халқ манфаати, Ватанимизнинг янада ривожланиши йўлида қўлимиздан келганча хайрли ишларда бардавом бўлсак, дунё ва охиратда бизга ҳалол таълим ва тарбия берган ота-онамизнинг, қолаверса, ўзимизнинг юзимиз ёруғ ва қадримиз баланд бўлади, иншоаллоҳ.

Наргиза АБДУҒАНИ қизи,

Хадичаи Кубро аёл-қизлар ўрта махсус ислом билим юрти катта ўқитувчиси

Муборак Рамазон ойи кўнгилларга илоҳий файз бахш этишда давом этмоқда. Мўмин-мусулмонлар ихлос ила рўза тутиб, нафсни енгиб, ибодатларда собитқадам бўлишга интилишмоқда. Улуғ ой шукуҳи таровиҳ намозлари ва хатми Қуръонларда яққол намоён бўлмоқда.
Барокатли кунларда Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Усмонхон Алимов ҳазратлари ва Дин ишлари бўйича қўмита раиси Жасурхон Акрамов бошчиликларида бир гуруҳ мутасаддилар жойлардаги аҳоли билан бирма-бир суҳбат қилиш, намозхонлар билан самимий мулоқот ўтказиш мақсадида, Андижон вилоятида хизмат сафарида бўлиб турибдилар.
Бугун Муфтий ҳазратлари Асака туманидаги “Файзиобод” жоме масжидига ташриф буюриб, намозхонларни муборак Рамазон ойи билан самимий қутлаб, дуолар қилдилар. Сўнгра, жамоат билан бирга-бирга таровиҳ намозини адо этиб, хатми Қуъонда қатнашдилар.
Муфтий ҳазратлари намозхонларга мавъиза қилиб, бугунги кунда давлатимиз Раҳбари томонидан олиб борилаётган Ислом дини ривожи йўлидаги тарихий ишлар, хайрли ижроотлар ва Яратган Парвардигоримизнинг берган неъматларига шукрона қилиш тўғрисида сўзлаб бердилар. Рамазон ойи яхшилик, саховат, ибодат мавсуми экани, бу қутлуғ ойда меҳр-мурувват ишларини кўпайтириш, ёрдамга муҳтож кишиларга моддий-маънавий кўмаклашиш ва кўп-кўп ибодатлар, дуо-ю илтижолар қилиш ҳақида муфтий ҳазратлари алоҳида тўхталдилар.
Ўз навбатида андижонлик мўмин-мусулмонлар муфтий ҳазрат ва уламоларимизнинг ташрифларидан бағоят мамнун бўлишди. Уларнинг таъсирчан ва ибратли маърузалари намозхонлар кўнглидан чуқур жой олди.
Бир сўз билан айтганда, бу йилги Рамазон ойи юртимизнинг барча вилоятларидаги жомелар сингари, Андижон вилоятидаги масжидларда ҳам ўзгача шукуҳ билан ўтмоқда. Буни намозхонларнинг юз-кўзида балқиб турган миннатдорлик ифодасидан, тилларидаги шукроналик сўзларидан ҳам билиш мумкин.
Муфтий ҳазрат бошчиликларидаги мутасаддиларнинг Андижон вилоятига сафарларин давом этмоқда.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси Матбуот хизмати

Тошкент шаҳар бош имом-хатиби Анвар қори Турсунов ҳозирда бетоб бўлиб турганликлари сабабли Рамазон ойида диний соҳада айни иш ҳажмининг ортиши, кўплаб тадбирлар ва хайрли лойиҳаларда масъуллик юклатилиши муносабати билан Тошкент шаҳар бош имом-хатиби вазифасини вақтинча Эргаш домла Рустамов бажариб турган эди. Бугун, 21 май куни Тошкент шаҳридаги «Минор» жоме масжидида Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари шайх Абдулазиз Мансур ҳазратлари диний идора Масжидлар бўлими мудири Раҳимберди домла Раҳмоновни вазифасидан ажралмаган ҳолда Тошкент шаҳар вакили, Тошкент шаҳар бош имом-хатиби вазифасини бажарувчи этиб тайинлангани тўғрисидаги Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси муфтий Усмонхон Алимовнинг буйруқларини ўқиб эшиттирди.

ЎМИ Матбуот хизмати

Муборак Рамазон ойи муносабати билан Туркиянинг Истанбул шаҳрида Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ридолари ва мўйи мубораклари “Ҳирқаи Шариф” масжидида кўргазмага қўйилди. Минглаб одамлар муборак нарсаларни кўриш учун келишмоқда. Аслида, йил давомида минглаб одамлар Туркиянинг турли жойларидан мазкур ёдгорликларни томоша қилиш учун ташриф буюришади.

Маълумот учун, Расулуллоҳга тегишли ридо XVII аср бошларида Ал-Қароний оиласидан бўлган Султон Аҳмад I га берилган. 1848-1851 йилларда ёдгорликни сақлаш учун Султон Абдулмажид I нинг буйруғига асосан Ҳирқаи Шариф (муқаддас ридо) номли махсус масжид барпо этилган. Ёдгорлик 8 бурчакли идишда, қизил порфирдан ишланган меҳроб ортида сақланади.

Эслатиб ўтамиз, кўргазма арафа куни пешин намозидан сўнг ёпилади. 

ЎМИ Халқаро алоқалар бўлими

Тинчлик – энг катта неъмат. Унинг қадрига етиш, асраб-авайлаш мусулмон кишининг зиммасидаги бурчидир.

Ҳадиси шарифда: “Икки неъмат борки, кўпчилик инсонлар унинг қадрига етмайдилар. У – хотиржамлик ва сиҳат-саломатлик”, дейилган.

Ҳар бир инсон яшаши, Аллоҳга хотиржам ибодат қилиши, ишлаши учун тинчлик даркор. Ривоятларга кўра, Харим Наимдан Ҳажжож ибн Юсуф сўради: "Неъмат нима?" У: "Тинчлик, чунки мен хавфсираган кишининг ҳаётдан манфаатланганини кўрмадим", деб жавоб берган экан.

Тинчлигини йўқотган юрт юлдузсиз осмон каби зимистон. Қанчалар унумдор ерлари, дов-дарахтлари, боғ-роғлари бўлмасин, уларнинг ҳеч биридан манфаат ололмайди.

Кўнгил хотиржамлигига эришишнинг энг асосий шарти Яратганга имон келтиришдир.

Тарихда тинчликнинг бузилишига аксар ҳолларда жамиятнинг диёнатдан узоқлашгани, маънавиятга эътиборсизлиги сабаб бўлгани кузатилади. Шунга кўра, тинчликни сақлаш мақсадида, бугун, барчаларимиз жипслашиб, ёш авлодни юксак маънавиятли, дину-диёнатли, миллий ғурур ва ифтихор руҳида тарбиялаб боришимиз даркор.

Шу маънода халқимиз динимиз ақидасига сидқи дилдан амал қилиб келаётгани туфайли, Аллоҳ таолонинг неъмати бўлмиш юртимизда ҳукм сураётган хотиржамлик, осойишталигини кўрамиз. Ана шу туфайлигина жиноятларнинг олди олинади, осудалик ҳукм суради.

Тинчликни сақлайдиган омиллардан яна бири – тўғри тафаккур. Зеро, тўғри фикрлаш барчани ҳар хил бузуқ эътиқодлардан, нотўғри йўлларга кириб қолишдан асрайди. Одамлар орасида фаҳш, мункар ишлар, нотўғри ғоялар тарқалишининг олдини олади.

Хотиржамликнинг давомийлигини таъминлайдиган омиллардан яна бири – шукр. Зеро, Қуръони каримда ҳам шукр қилганларга неъматларнинг зиёда бўлиши айтилади. Билакс, ношукурлик тинчсизликка сабаб бўлиши мумкинлиги ҳам оятларда ўз аксини топган.

Инсонларнинг бирлиги, маърифат ҳосил қилиши, ҳаёт фаровонлиги, ризқнинг мўл-кўл бўлиши, жамиятда бирдамликнинг мустаҳкамланиши, қўни-қўшни ва қавм-қариндошнинг ҳолидан хабар олиб туриш, силаи раҳм қилиш, хотиржам ибодатда бўлиш, Ер юзида Аллоҳ таолони рози қиладиган ҳаёт кечира олиш учун ҳам тинчлик лозим.

Ҳар бир инсон учун тинчлик зарурлиги борасида ҳадиси шарифда ҳам айтиб ўтилган. Расули акрам (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) дедилар: “Ким оиласи тинч, жасади саломат ва ҳузурида бир кунлик таоми бор ҳолда тонг оттирса, унга дунё тўлиғича берилибди” (Имом Бухорий ривояти).

Эътибор берилса, Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) биз кўпинча эътибор бермайдиган, аслида муҳим бўлган уч нарсани эслатяптилар: тинчлик, саломатлик ва моддий таъминот. Аллоҳга ҳамдлар бўлсин, бугун тинч ва обод юртимизда барчамиз бу неъматларга эгамиз. Уни сақлаш Ватан ва келажак авлодлар олдидаги бурчимиздир.

Манбалар асосида

 Хўжаобод туман

 “Етти чинор” жоме масжиди имом-ноиби

Мухаммадқуддус АБДУЛМАННОН

тайёрлади